این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «نورالدین اشنی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (اصلاح رده) |
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (ویرایش از کتاب دانشنامه ، تیتر بندی، لینک، درج شعر) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{نیازمند جعبه اطلاعات}}'''شیخ نورالدین اشنی'''( ۱۳۲۱ ق- | {{نیازمند جعبه اطلاعات}}'''شیخ نورالدین اشنی'''( ۱۳۲۱ ق-1398ق) فرزند محمدحسین، از واعظین و سخنوران اصفهان است. وی فقیه، حقوقدان، مدرس [[حوزه علمیه اصفهان]]، امام جماعت مسجد سید اصفهان و از زمره روحانیون تجدد گرا و اولین روحانی بود که در رشته حقوق تحصیل کرد و وکیل دادگستری شد.[[پرونده:N-ASHANI.jpg|بندانگشتی|300x300px|مرحو م شیخ نورالدین اشنی فرزند مرحوم آیت الله محمد حسین قودجانی اشنی می باشد .]] | ||
== | ==زندگینامه== | ||
===ولادت=== | ===ولادت=== | ||
وی در سال ۱۳۲۱ قمری مطابق با ۱۲۸۲ شمسی در «أشن»، از روستاهای | وی در سال ۱۳۲۱ قمری مطابق با ۱۲۸۲ شمسی در «أشن»، از روستاهای شهرستان« کرون» اصفهان، در خانواده‌ای علمی چشم به جهان گشود.<ref>كرباسى زاده، مشاهیر مزار علّامه ابوالمعالی کلباسی، ص 208.</ref> مهدوی، تولد وی را در نجف اشرف می نویسد.<ref>مهــدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج2، ص353.</ref> | ||
===خاندان=== | ===خاندان=== | ||
پدر | پدر او، مرحوم آیت الله شیخ محمّدحسین قودجانی اشنی، از دانش‌آموختگان حوزه علمیه اصفهان و نجف اشرف و از دوستان صمیمی [[سید حسین طباطبایی بروجردی|مرحوم آیت الله حاج‌آقا حسین طباطبائی بروجردی]] بود. او در خاندان علم و اجتهاد و بیت فضیلت و اخلاق به دنیا آمد و تحت تربیت و ارشاد پدر و مادر قرار گرفت. | ||
او در خاندان علم و اجتهاد و بیت فضیلت و اخلاق به دنیا آمد و تحت تربیت و ارشاد پدر و مادر قرار گرفت | |||
===تحصیلات=== | ===تحصیلات=== | ||
وی تحصیلات خود را نزد پدر دانشمندش آغاز نمود. او در سه حوزه علمیه اصفهان، قم و تهران به کسب علوم و دانش‌های گوناگون اسلامی از محضر اساتید مختلف پرداخت. | |||
===اساتید=== | ===اساتید=== | ||
برخی از اساتید وی عبارتند از حضرات آیات:<ref>قاسمی، گلزار فضیلت، ص ۳۰۰.</ref> | |||
برخی از اساتید | |||
*[[سید محمدباقر درچه‌ای|سیّد محمّدباقر درچه ای]] | *[[سید محمدباقر درچه‌ای|سیّد محمّدباقر درچه ای]] | ||
| سطر ۳۰: | سطر ۱۹: | ||
*[[محمدرضا نجفی مسجدشاهی|شیخ محمّدرضا نجفی اصفهانی]] | *[[محمدرضا نجفی مسجدشاهی|شیخ محمّدرضا نجفی اصفهانی]] | ||
*[[عبدالکریم حائری یزدی|شیخ عبدالکریم حائری یزدی]] | *[[عبدالکریم حائری یزدی|شیخ عبدالکریم حائری یزدی]] | ||
*[[محمدعلی شاه آبادی|شیخ محمّدعلی شاه‌آبادی]] | *[[محمدعلی شاه آبادی|شیخ محمّدعلی شاه‌آبادی]]( عرفان) | ||
*سیّد محمّد حجّت کوه کمره ای | *سیّد محمّد حجّت کوه کمره ای | ||
*شیخ محمّد حکیم خراسانی | *[[محمد بن زین الدین حکیم خراسانی گنابادی|شیخ محمّد حکیم خراسانی]] | ||
*[[ | *[[جلال‌الدین همایی|استاد جلال‌الدین همائی]]( سطوح و ادبیات)<ref>مجله معارف اسلامی، ش4، ص 29.</ref> | ||
وی در زمان تحصيل در قم، موفق به اخذ اجازه اجتهاد از سوی آيت االله حاج شيخ عبدالكريم حائری گرديد. | |||
===شاگردان=== | ===شاگردان=== | ||
برخی از شاگردان آن فقید راحل، عبارتند از حضرات آیات:<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج ۱، ص ۴۳۲ ؛ مهدوی، اعلام اصفهان، ج ۲، ص ۷۷۶؛ مهدوی، اعلام اصفهان، ج ۲، ص ۷۵۴ .</ref> | |||
برخی از شاگردان آن فقید راحل، عبارتند از حضرات آیات:<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج ۱، ص ۴۳۲ ؛ ج ۲، ص ۷۷۶؛ ج ۲، ص ۷۵۴ | |||
*سیّد ابوالفضل طباطبائی خوراسگانی | *[[سید ابوالفضل طباطبایی|سیّد ابوالفضل طباطبائی خوراسگانی]] | ||
*[[سید احمد فقیه امامی|سیّد احمد فقیه امامی اصفهانی]] | *[[سید احمد فقیه امامی|سیّد احمد فقیه امامی اصفهانی]] | ||
*[[سید جواد مقدس اصفهانی|سیّد جواد مقدّس اصفهانی]] | *[[سید جواد مقدس اصفهانی|سیّد جواد مقدّس اصفهانی]] | ||
| سطر ۴۷: | سطر ۳۶: | ||
*[[سید رضا بن سید محمد ابوالبرکات سدهی|سیّد رضا ابوالبرکات]] | *[[سید رضا بن سید محمد ابوالبرکات سدهی|سیّد رضا ابوالبرکات]] | ||
*[[صفرعلی شریعت فلاورجانی|شیخ صفرعلی شریعت فلاورجانی]] | *[[صفرعلی شریعت فلاورجانی|شیخ صفرعلی شریعت فلاورجانی]] | ||
*[[حسین مظاهری|حاج شيخ حسين مظاهری]] | |||
*[[احمد قمی نژاد|حاج شيخ احمد قمی نژاد]] | |||
*[[زینت السادات همایونی|بانو علويه زينت السادات همايونی]] | |||
*[[سیده عفت امین|بانو مرحومه علويه عفت الزمان امين]] | |||
==جایگاه== | |||
===جایگاه علمی=== | |||
مرحوم اشنی در اصفهان و در درس مرحوم جلال‌الدین همائی با حضرات آیات [[شهید سید حسن مدرس|سیّد حسن مدرّس]]، [[عباسعلی ادیب حبیب آبادی|شیخ عباسعلی ادیب]] و شیخ مرتضی اردکانی هم مباحثه بود. وی همچنین در طول اقامت در شهر مقدّس قم با مرحوم آیت الله [[سید حسن مدرس هاشمی|سیّد حسن مدرّس هاشمی]] هم بحث بود. مرحوم اشنی از دوستان صمیمی [[امام خمینی|امام راحل]] و پنج سال نیز با وی هم حجره بوده و در طول شرکت در درس مرحوم آیت الله شاه‌آبادی، آن را با هم مباحثه می‌نموده اند.<ref>کرباسی زاده، نگاهی به آراء و احوال حكيم مدرس اصفهانی، ص 94؛ مجله معارف اسلامی، ش4، ص 2829.</ref> همچنین وی از آن جایی که در فلسفه و تفکر جدید غربی نیز مطالعه و تحقیق کرده بود، مدتی سرپرستی سازمان جوانان اسلامی اصفهان را به عهده داشت و برای روشنفکران و متجدّدان، سخنرانی میکرد. از وی سلسله مقالاتی در روزنامه طوفان به یادگار مانده است.<ref>جواهری، شرح حال شيخ محمدحسين اشنی، مخطوط.</ref> | |||
===جایگاه اجتماعی=== | |||
او هرچند از چهره هاى ممتاز علمى به شمار مى آمد، توجه خاصـى بـه منبـر و خطابه داشت و با توجه به تسلّطش بـه فقه، حكمت، حديث، كلام، تفسير و ذوق شاعرانه و عرفانى، منبرها و سخنرانى هاى جذّاب و گيرايى داشت و الحق عالمی جليل و واعظی فصيح و شيرين بيان بود. ویژگی دیگر خطابه های او، مخالفت صریح با ظلم و فساد رژیم شاهنشاهی بود که آشکارا با بی حجابی و بی عفتی و ستمها و بیدادهای آن روزگار مبارزه میکرد. به همین سبب، چندین بار از سوی اداره شهربانی وقت اصفهان، احضار شد. | |||
استاد جواهری در مورد مجالس و منبرهای وی مینویسد:<blockquote>«از علمای جامع معقول و منقول که فقه و اصول و منظومه حکمت را تدریس می کرد. مدتها مدرس مدرسه صدر بود. در سی سال آخر عمرش منبر هم می رفت و بیان خوبی داشت و مردم از او دعوت می کردند که برای آنها سخنرانی کند. چند سال در ماه رمضان بعدازظهر در مسجد نو بازار اصفهان سخنرانی می کرد.»<ref>جواهری، شرح حال شيخ محمدحسين اشنی، مخطوط.</ref></blockquote> | |||
==آثار و فعالیت ها== | ==آثار و فعالیت ها== | ||
در آثار مکتوب مرحوم شیخ نورالدین | |||
===آثار=== | |||
[[پرونده:Name emam be nooredin ashani.jpg|بندانگشتی|نامه امام خمینی (ره ) به آیت الله نورالدین اشنی|200x200پیکسل]] | |||
در آثار مکتوب مرحوم شیخ نورالدین اشنی که حدود چهل عنوان کتاب و رساله کوچک و بزرگ می‌باشد، قرآن، حدیث و کلام اسلامی جایگاه ویژه‌ای دارد. وی بیش از بیست عنوان از آثار خود را به تفسیر قرآن اختصاص داده است.[[پرونده:Rasale daneshebashar - ashani.jpg|بندانگشتی|رساله ی دانش بشر|200x200پیکسل]]برخی از آثار مکتوب مرحوم اشنی، عبارت است از: | |||
*تفسیر آیه مبارکه نور | *تفسیر آیه مبارکه نور | ||
| سطر ۵۶: | سطر ۶۰: | ||
*بلاد معیّنه در قرآن | *بلاد معیّنه در قرآن | ||
*احکام قرآن | *احکام قرآن | ||
*رساله فوز فیضی | *رساله فوز فیضی در بيان جبر و تفويض و امر بين الامرين | ||
*رساله اصول دین | *رساله اصول دین ساده، همراه با تمثيل و استنتاج در هر فصل | ||
*رسـاله در رد شبهات وارده بر مهدويت | *رسـاله در رد شبهات وارده بر مهدويت | ||
*رساله ى دانش و | *رساله ى دانش بشر و نفس روح انسانی | ||
*رساله امروز و فردا | *رساله امروز و فردا | ||
*رساله ای مشتمل بر موضوعات متنوع فقهی، كلامی، اخلاقی به فرزندان و نزديكان | |||
*رساله جهان دانش و حيات و زندگی | |||
*رساله در نكات و خاطرات | |||
*رساله نوروز يا روز نو | |||
از دیگر آثار وی می توان به شرح احاديث متعدد و رساله هـاى متعدد | از دیگر آثار وی می توان به شرح احاديث متعدد و رساله هـاى متعدد اشاره نمود. در لابلاى برخـى از رسـائل و يادداشـت هـاى شخصـى او، اشعارى از وى يافت شده كه با ذكر تاريخ و زمان آن سروده، آورده است كه از آن جمله ابياتى است كه در مدح حضرت اميرمؤمنان(ع) سروده است.<ref>لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص۶۷.</ref> تراوش قريحه نورالدين قودجانی در نوزدهم رمضان 1393ق:<ref>کرباسی زاده، مشاهير مزار علامه ميرزا ابوالمعالی كلباسی، ص 222.</ref> | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|گربگويم آفتابی يا علی گويندازآن روشنتراست|ور بگويم رهبری گويند فزون از رهبر است}} | |||
{{ب|گر كه نزد عاقلان گويم دَهُم عقل است علی| جمله گويندم كه بر كل عقول او سرور است }} | |||
{{پایان شعر}} | |||
===فعالیت ها=== | ===فعالیت ها=== | ||
مرحوم اشنی در دو [[حوزه علمیه صدر بازار اصفهان|مدرسه صدر بازار]]، [[حوزه علمیه امام صادق (ع) اصفهان|حوزه علمیه امام صادق (علیه السلام)]] و مسجد نوبازار اصفهان و حتی منزل شخصی خویش کتاب‌هایی چون «قوانین الاصول»، «فرائدالاصول»، «کفایةالاصول»، «منظومه» حاجی سبزواری و «اسفار» ملّاصدرا را تدریس می‌نمود و همچنین یکی از مدرّسین مدرسه چهارباغ اصفهان بود.<ref>كرباسى زاده، مشاهیر مزار علّامه ابوالمعالی کلباسی، ص ۲۱۳.</ref> حاج شيخ نورالدين قودجانی با اينكه مقام علمی و ولایی داشت و تدريس نيز می نمود، به تبليغ آيين مبين اسلام و سخنرانی در مجالس عمومی و خصوصی و حتی به كار وكالت نيز اشتغال داشت و سر دفتری اسناد رسمی در گلپايگان و اصفهان و سرپرستی سازمان جوانان اسلامی را نيز به عهده داشت. | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
وی سرانجام در ساعات آغازین روز دوازدهم ذیقعده سال ۱۳۹۸ قمری مطابق با بیست و سوم مهرماه ۱۳۵۷ شمسی، در پی سکته قلبی، در اصفهان چشم از جهان فروبست و جسمش پس از تشییع، در [[تکیه کلباسی|تکیه میرزا ابوالمعالی کلباسی]]، در [[تخت فولاد]] | وی سرانجام در ساعات آغازین روز دوازدهم ذیقعده سال ۱۳۹۸ قمری مطابق با بیست و سوم مهرماه ۱۳۵۷ شمسی، در پی سکته قلبی، در اصفهان چشم از جهان فروبست و جسمش پس از تشییع، در [[تکیه کلباسی|تکیه میرزا ابوالمعالی کلباسی]]، در [[تخت فولاد]] اصفهان، جنب قبر پدر بزرگوارش آرام گرفت.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص 193-191.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| سطر ۸۹: | سطر ۹۲: | ||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹. | *مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹. | ||
* | *[[رحیم قاسمی|قاسمی]]، رحیم، گلزار فضیلت: مشاهیر مدفون تخت فولاد اصفهان (تکیه فاضل هندی)، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ اول، ۱۳۸۸. | ||
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | ||
| سطر ۱۰۳: | سطر ۱۰۶: | ||
[[رده:علمای حوز ه علمیه امام صادق (ع)]] | [[رده:علمای حوز ه علمیه امام صادق (ع)]] | ||
[[رده:علمای حوزه علمیه صدر بازار]] | [[رده:علمای حوزه علمیه صدر بازار]] | ||
[[رده:مبلغین]] | |||
[[رده:خطیبان]] | |||
[[رده:نویسندگان]] | |||
نسخهٔ ۱۷ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۱۷
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
شیخ نورالدین اشنی( ۱۳۲۱ ق-1398ق) فرزند محمدحسین، از واعظین و سخنوران اصفهان است. وی فقیه، حقوقدان، مدرس حوزه علمیه اصفهان، امام جماعت مسجد سید اصفهان و از زمره روحانیون تجدد گرا و اولین روحانی بود که در رشته حقوق تحصیل کرد و وکیل دادگستری شد.
زندگینامه
ولادت
وی در سال ۱۳۲۱ قمری مطابق با ۱۲۸۲ شمسی در «أشن»، از روستاهای شهرستان« کرون» اصفهان، در خانواده‌ای علمی چشم به جهان گشود.[۱] مهدوی، تولد وی را در نجف اشرف می نویسد.[۲]
خاندان
پدر او، مرحوم آیت الله شیخ محمّدحسین قودجانی اشنی، از دانش‌آموختگان حوزه علمیه اصفهان و نجف اشرف و از دوستان صمیمی مرحوم آیت الله حاج‌آقا حسین طباطبائی بروجردی بود. او در خاندان علم و اجتهاد و بیت فضیلت و اخلاق به دنیا آمد و تحت تربیت و ارشاد پدر و مادر قرار گرفت.
تحصیلات
وی تحصیلات خود را نزد پدر دانشمندش آغاز نمود. او در سه حوزه علمیه اصفهان، قم و تهران به کسب علوم و دانش‌های گوناگون اسلامی از محضر اساتید مختلف پرداخت.
اساتید
برخی از اساتید وی عبارتند از حضرات آیات:[۳]
- سیّد محمّدباقر درچه ای
- شیخ محمّدحسین قودجانی اشنی
- شیخ محمّدرضا نجفی اصفهانی
- شیخ عبدالکریم حائری یزدی
- شیخ محمّدعلی شاه‌آبادی( عرفان)
- سیّد محمّد حجّت کوه کمره ای
- شیخ محمّد حکیم خراسانی
- استاد جلال‌الدین همائی( سطوح و ادبیات)[۴]
وی در زمان تحصيل در قم، موفق به اخذ اجازه اجتهاد از سوی آيت االله حاج شيخ عبدالكريم حائری گرديد.
شاگردان
برخی از شاگردان آن فقید راحل، عبارتند از حضرات آیات:[۵]
- سیّد ابوالفضل طباطبائی خوراسگانی
- سیّد احمد فقیه امامی اصفهانی
- سیّد جواد مقدّس اصفهانی
- شیخ حسین عشاقی
- شیخ حسین یزدی اصفهانی
- سیّد رضا ابوالبرکات
- شیخ صفرعلی شریعت فلاورجانی
- حاج شيخ حسين مظاهری
- حاج شيخ احمد قمی نژاد
- بانو علويه زينت السادات همايونی
- بانو مرحومه علويه عفت الزمان امين
جایگاه
جایگاه علمی
مرحوم اشنی در اصفهان و در درس مرحوم جلال‌الدین همائی با حضرات آیات سیّد حسن مدرّس، شیخ عباسعلی ادیب و شیخ مرتضی اردکانی هم مباحثه بود. وی همچنین در طول اقامت در شهر مقدّس قم با مرحوم آیت الله سیّد حسن مدرّس هاشمی هم بحث بود. مرحوم اشنی از دوستان صمیمی امام راحل و پنج سال نیز با وی هم حجره بوده و در طول شرکت در درس مرحوم آیت الله شاه‌آبادی، آن را با هم مباحثه می‌نموده اند.[۶] همچنین وی از آن جایی که در فلسفه و تفکر جدید غربی نیز مطالعه و تحقیق کرده بود، مدتی سرپرستی سازمان جوانان اسلامی اصفهان را به عهده داشت و برای روشنفکران و متجدّدان، سخنرانی میکرد. از وی سلسله مقالاتی در روزنامه طوفان به یادگار مانده است.[۷]
جایگاه اجتماعی
او هرچند از چهره هاى ممتاز علمى به شمار مى آمد، توجه خاصـى بـه منبـر و خطابه داشت و با توجه به تسلّطش بـه فقه، حكمت، حديث، كلام، تفسير و ذوق شاعرانه و عرفانى، منبرها و سخنرانى هاى جذّاب و گيرايى داشت و الحق عالمی جليل و واعظی فصيح و شيرين بيان بود. ویژگی دیگر خطابه های او، مخالفت صریح با ظلم و فساد رژیم شاهنشاهی بود که آشکارا با بی حجابی و بی عفتی و ستمها و بیدادهای آن روزگار مبارزه میکرد. به همین سبب، چندین بار از سوی اداره شهربانی وقت اصفهان، احضار شد.
استاد جواهری در مورد مجالس و منبرهای وی مینویسد:
«از علمای جامع معقول و منقول که فقه و اصول و منظومه حکمت را تدریس می کرد. مدتها مدرس مدرسه صدر بود. در سی سال آخر عمرش منبر هم می رفت و بیان خوبی داشت و مردم از او دعوت می کردند که برای آنها سخنرانی کند. چند سال در ماه رمضان بعدازظهر در مسجد نو بازار اصفهان سخنرانی می کرد.»[۸]
آثار و فعالیت ها
آثار
در آثار مکتوب مرحوم شیخ نورالدین اشنی که حدود چهل عنوان کتاب و رساله کوچک و بزرگ می‌باشد، قرآن، حدیث و کلام اسلامی جایگاه ویژه‌ای دارد. وی بیش از بیست عنوان از آثار خود را به تفسیر قرآن اختصاص داده است.
برخی از آثار مکتوب مرحوم اشنی، عبارت است از:
- تفسیر آیه مبارکه نور
- شفاعت در قرآن
- بلاد معیّنه در قرآن
- احکام قرآن
- رساله فوز فیضی در بيان جبر و تفويض و امر بين الامرين
- رساله اصول دین ساده، همراه با تمثيل و استنتاج در هر فصل
- رسـاله در رد شبهات وارده بر مهدويت
- رساله ى دانش بشر و نفس روح انسانی
- رساله امروز و فردا
- رساله ای مشتمل بر موضوعات متنوع فقهی، كلامی، اخلاقی به فرزندان و نزديكان
- رساله جهان دانش و حيات و زندگی
- رساله در نكات و خاطرات
- رساله نوروز يا روز نو
از دیگر آثار وی می توان به شرح احاديث متعدد و رساله هـاى متعدد اشاره نمود. در لابلاى برخـى از رسـائل و يادداشـت هـاى شخصـى او، اشعارى از وى يافت شده كه با ذكر تاريخ و زمان آن سروده، آورده است كه از آن جمله ابياتى است كه در مدح حضرت اميرمؤمنان(ع) سروده است.[۹] تراوش قريحه نورالدين قودجانی در نوزدهم رمضان 1393ق:[۱۰]
| گربگويم آفتابی يا علی گويندازآن روشنتراست | ور بگويم رهبری گويند فزون از رهبر است | |
| گر كه نزد عاقلان گويم دَهُم عقل است علی | جمله گويندم كه بر كل عقول او سرور است |
فعالیت ها
مرحوم اشنی در دو مدرسه صدر بازار، حوزه علمیه امام صادق (علیه السلام) و مسجد نوبازار اصفهان و حتی منزل شخصی خویش کتاب‌هایی چون «قوانین الاصول»، «فرائدالاصول»، «کفایةالاصول»، «منظومه» حاجی سبزواری و «اسفار» ملّاصدرا را تدریس می‌نمود و همچنین یکی از مدرّسین مدرسه چهارباغ اصفهان بود.[۱۱] حاج شيخ نورالدين قودجانی با اينكه مقام علمی و ولایی داشت و تدريس نيز می نمود، به تبليغ آيين مبين اسلام و سخنرانی در مجالس عمومی و خصوصی و حتی به كار وكالت نيز اشتغال داشت و سر دفتری اسناد رسمی در گلپايگان و اصفهان و سرپرستی سازمان جوانان اسلامی را نيز به عهده داشت.
وفات
وی سرانجام در ساعات آغازین روز دوازدهم ذیقعده سال ۱۳۹۸ قمری مطابق با بیست و سوم مهرماه ۱۳۵۷ شمسی، در پی سکته قلبی، در اصفهان چشم از جهان فروبست و جسمش پس از تشییع، در تکیه میرزا ابوالمعالی کلباسی، در تخت فولاد اصفهان، جنب قبر پدر بزرگوارش آرام گرفت.[۱۲]
پانویس
- ↑ كرباسى زاده، مشاهیر مزار علّامه ابوالمعالی کلباسی، ص 208.
- ↑ مهــدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج2، ص353.
- ↑ قاسمی، گلزار فضیلت، ص ۳۰۰.
- ↑ مجله معارف اسلامی، ش4، ص 29.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج ۱، ص ۴۳۲ ؛ مهدوی، اعلام اصفهان، ج ۲، ص ۷۷۶؛ مهدوی، اعلام اصفهان، ج ۲، ص ۷۵۴ .
- ↑ کرباسی زاده، نگاهی به آراء و احوال حكيم مدرس اصفهانی، ص 94؛ مجله معارف اسلامی، ش4، ص 2829.
- ↑ جواهری، شرح حال شيخ محمدحسين اشنی، مخطوط.
- ↑ جواهری، شرح حال شيخ محمدحسين اشنی، مخطوط.
- ↑ لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص۶۷.
- ↑ کرباسی زاده، مشاهير مزار علامه ميرزا ابوالمعالی كلباسی، ص 222.
- ↑ كرباسى زاده، مشاهیر مزار علّامه ابوالمعالی کلباسی، ص ۲۱۳.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص 193-191.
منابع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- لطفی، عليرضا(حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.
- قاسمی، رحیم، گلزار فضیلت: مشاهیر مدفون تخت فولاد اصفهان (تکیه فاضل هندی)، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ اول، ۱۳۸۸.