این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
محمدجعفر بن محمدحسن اللهی نجف آبادی
شیخ محمدجعفر متخلص به «الهی» فرزند محمدحسن نجف آبادی، عالم فاضل، ادیب شاعر معاصر است.
زندگی نامه
ولادت
در سال 1309 هجری شمسی در اصفهان متولد شد.
تحصیلات
وی در آغازین ماه های تولد مادر خود را از دست داد. وی تحصیل را در حوزه علمیه اصفهان شروع کرد. سپس در کنار این تحصیلات در مدارس جدید نیز به تحصیل پرداخت و پس از اخذ مدرک دیپلم، به دانشگاه تهران راه یافته و از دانشکده معقول و منقول مدرک لیسانس را اخذ نمود.
اساتید
او نزد علمای اعلام زیر به کسب فیض پرداخت:
- شیخ محمدحسن عالم نجف آبادی
- شیخ عباسعلی ادیب
- سیدعلی اصغر برزانی
- شیخ علی مشکات
- شیخ احمد صدری زنجانی
- سیدعبدالحسین طیّب
- سید صدرالدین کوپائی
- شیخ احمد فیّاض
- شیخ محمود مفید
- حاج آقا محمّدمقدس
- آقا جمال الدّین خوانساری
سپس از درس خارج حاج آقا حسین خادمی و میرسیّد علی بهبهانی بهره گرفت.
تدریس
وی سالها به تدریس علوم دینی در مدارس دینی، دانشگاهها و مراکز فرهنگی مشغول بوده و به تحقیق و تألیف نیز می پرداخت. او رساله ها و کتاب هایی در باب اصول عقاید، اخلاق و کلام به رشته تحریر درآورده است.
وی سال ها در حوزه و دانشگاه تدریس نموده و به اقامه جماعت و ارشاد مردم اشتغال دارد. در شعر نیز دستی توانا دارد.
شعر نیز می سراید و «الهی» تخلص می کند دیوان اشعار او بیش از سه هزار بیت بوده که قسمتی از آنها به سرقت رفته است.[۱]
بهتر ز روز وصل روزگار نیست | جانسوزتر زمان، ز شب انتظار نیست | |
ای شاه محتشم نظری سوی خلق کن | از پادشه نظر به گدایان که عار نیست [۲] |
پانویس
منبع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.