این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

سید محمد آقاجان نوربخش

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سید محمد آقاجان نوربخش

سیّد محمّد معروف به سیّد آقا جان نوربخش(1274 ق-1364ق) از فضلای اهل منبر و مدرّسین ادبیات عرب در حوزه علمیه اصفهان بود.

زندگی نامه

سید محمد نوربخش در شهرستان ریز (زرین شهر) متولّد شد. در اصفهان نشو و نما یافت و تحصیل نمود.

مرحوم نوربخش از بزرگان اهل منبر بود و به کثرت علم و وفور دانش و احاطه به اخبار شهرت داشت.

مرحوم بیان می نویسد:

«در اوایل مردم اصفهان با شوقی تمام و رغبتی ما لاکلام شیفته مواعظ و نصایح آن واعظ جلیل بودند ولی در این اواخر آن شور و شعف سابق را نداشتند و از این جهت آن جناب خیلی افسرده و دائما از مردم شکایت ها داشت»[۱]

اساتید

وی ادبیات را نزد اساتید برجسته ای همچون سیّد محمود کلیشادی و سیّد مهدی نحوی فراگرفت و سپس از محضر حضرات آیات ذیل بهره برد:

شاگردان

ایشان در حوزه ی تدریس فعالیت داشتند ، شاگردان ایشان:

فرزندان

فرزند اول وی : سیّد محمود نوربخش

در سال 1301 در محله بیدآباد متولّد شد. تحصیلات خود را دبیرستان صارمیه و دانشسرای عالی تهران سپری نمود. وی در سمت های اداری چون ریاست دبیرستان هاتف، مدیریت دبیرستان سعدی و معاونت آموزشی اداره کل آموزش و پرورش نیز خدمت کرد.

وی علاوه بر ریاضیات و به خصوص هندسه مخروطات که رشته اختصاص او بود در علوم قرآنی ، ادبیات، شعر و تاریخ نیز مهارت داشت و بسیاری از آیات قرآن کریم را از حفظ داشت. وی در سال 1377 دارفانی را وداع گفت و در باغ رضوان مدفون شد.[۳][۴]

فرزند دیگر سیّد آقاجان، سیّد ناصر نوربخش در تکیه سیدالعراقین مدفون است.[۵]

جایگاه علمی

در موعظه و تفسیر اخبار نهایت دقّت را به کار می بست و در  کمال استادی از مقدّمه به ذی المقدّمه می پرداخت.

در ادبیات عرب مهارت کامل داشت و سال ها در مدرسه نیم آورد درس مطوّل می داد و کسی را در تدریس این کتاب با او قدرت برابری نبود.[۶]

مرحوم شیخ احمد بیان الواعظین در کتاب «خلد برین» می نویسد:

«یکی از اعاظم وعاظ و اکابر مدرسین معاصر است. در این اواخر هیچ کس مطول را مثل آن بزرگوار تدریس نمی کرد»

وفات

مرحوم سیّد آقا جان پس از نود سال عمر بابرکت سرانجام در آغاز محرم الحرام 1364ق وفات یافت و در صحن تکیه سیّد العراقین مدفون گردید.

پانویس

  1. واله اصفهانی،خلد برین، ص 281-280.
  2. حور مقصورات، ص 153.
  3. مجله آیین فرزانگی، ج 6، ص 179- 178.
  4. قاسمی،شرح مجموعه گل، صص 284- 280.
  5. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج4، صص563-564.
  6. مهدوی ، رجال اصفهان، ص 108.

منابع

  • قاسمی، رحیم، شرح مجموعه گل: مشاهير مدفون در تكيه سيدالعراقين تخت فولاد اصفهان، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ دوم، ۱۳۹۰.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.