این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

علی قدیری کفرانی

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۰۹:۱۳ توسط Kh1.azizi (بحث | مشارکت‌ها) (اصلاح پانویس و افزودن لینک و رده)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

علی قدیری کفرانی رویدشتی(1290ش-1265ش) از علما و فضلای معاصر و از مدرسین و ائمه جماعت اصفهان بوده که به توصیه آیت الله خراسانی تدریس اصول فقه را در مدرسه چهارباغ عهده‌دار شد.[۱]


زندگی‌نامه

ولادت

آیت الله شیخ علی قدیری در سال 1290 هجری شمسی در «کفران» یا «کفرون»- یکی از روستاهای بزرگ ناحیه شرق اصفهان- چشم به جهان گشود.

خاندان

حاج شیخ علی قدیری فرزند نصراللّه بن قاسم بن ملاّ علی بن محمّد بن قدیر کفرانی رویدشتی اصفهانی بوده است. «خاندان قدیری» یکی از بیوت علمی کفران است که علاوه بر شیخ علی قدیری خاستگاه عالمان و فرزانگانی چون «شیخ عبدالله کفرانی اصفهانی» عموی او و «شیخ محمّدحسن قدیری» فرزند شیخ علی قدیری است.[۲]


تحصیلات

او ابتدا در اصفهان و سپس درقم و نجف تحصیل نموده و با کسب اجازات به اصفهان مراجعت کرده و به وظائف و شئون روحانیت از تدریس و ارشاد و موعظه و امامت در مسجد «الهادی» (واقع در خیابان سیّد علی خان) پرداخت.در اوایل نهضت اسلامی ایران در شمار یاران حضرت امام و مسئول قسمت استفتائات دفتر ایشان بود.

اساتید

برخی از اساتید ایشان، عبارتند از حضرات آیات:

  1. امام خمینی [قم]
  2. سیّد جمال‌الدین گلپایگانی [نجف]
  3. حاج‌آقا حسین طباطبائی بروجردی [قم]
  4. شیخ محمّدرضا ابوالمجد نجفی اصفهانی [اصفهان]
  5. سیّد علی نجف‌آبادی [اصفهان]
  6. سیّد محمّد نجف‌آبادی [اصفهان]
  7. سیّد محمود شاهرودی [نجف]
  8. سیّد مهدی درچه­‌ای [اصفهان]
  9. شیخ مهدی نجفی مسجد شاهی [اصفهان]

شاگردان

مرحوم آیت الله قدیری پس از بازگشت از نجف در اصفهان به تدریس، تبلیغ و نشر معارف الهی پرداخت. برخی از شاگردان این فقیه فرزانه، عبارتند از حضرات آیات و حجج‌اسلام:

  1. شیخ ابراهیم امینی نجف‌آبادی[۳]
  2. سیّد احمد تویسرکانی اصفهانی [۴]
  3. شیخ احمد روحانی (شیخ‌الاسلام)
  4. میرزاعلی فقیه ایمانی[۵]
  5. سیّد حسن فقیه امامی اصفهانی
  6. شیخ محمّدحسن قدیری کفرانی [۶]
  7. سیّد حسین مدرّس نجف‌آبادی
  8. شیخ محمّدعلی غروی سدهی[۷]
  9. سیّد مصطفی شریعت موسوی درچه­‌ای [۸]

آثار

«حاشیه بر وقایه الاصول» از تألیفات اوست.

وفات

وی سرانجام پس از یک بیماری نسبتا طولانی در 23دی­ماه 1365 شمسی برابر با 12 جمادی‌الاولی سال 1407 قمری در اصفهان، چشم از جهان فروبست در صحن حرم حضرت معصومه سلام‌الله علیها مدفون گردید.[۹]


پانویس

  1. قاسمی، گلزار فضیلت، ص 276.
  2. مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج2، ص328.
  3. امینی، خاطرات آیت الله ابراهیم امینی، ص 61.
  4. مهدوی، اعلام اصفهان، ج 1، ص 389.
  5. قاسمی، بزم معرفت، صص 238و246.
  6. انصاری قمی، اختران فضیلت، ج 2، صص514و549.
  7. قاسمی، شرح مجموعه گل، صص 121و201.
  8. «سالار نور» (ویژه­‌نامه اولین سالگرد آیةالله سیّد مصطفی شریعت درچه­ ای)، ص 5.
  9. مهدوی، اعلام اصفهان، ج4، ص583؛ آقابزرگ طهرانی، نقباء البشر، ج3، ص1204؛ جواهر کلام، تربت پاکان قم، ج2، ص1177.

منابع

  • مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.
  • مهدوی، سید مصلح الدین، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج۲، قم: نشرالهدایه، 1367.