احمد عمادالواعظین کربکندی

اطلاعات فردی و علمی
نام کامل	احمد عمادالواعظین کربکندی
زادروز	۱۲۹۸قمری
تاریخ وفات	۱۳۸۳قمری
مدفن	تخت فولاد، تکیه آباده ای
اساتید	آخوند محمد حسین فشارکی، آخوند ملا محمد حسین کرمانی، سید مهدی نحوی، و...
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
اجتماعی	مبلغ، خطیب، واعظ، و...

حاج میرزا احمد عمادالواعظین کربکندی( 1298ق-1383ق) فرزند مرحوم ملاّحسین عمادالواعظین، عالم فاضل، واعظ عامل و خطیب ادیب محترم، از بزرگان اهل منبر در اصفهان بود.

زندگی‌نامه

ولادت

وی در ربیع الاول ۱۲۹۸ق/ ١٢٥٥ش، در اصفهان در محله نیم آورد دیده به جهان گشود.

خاندان

احمد بن ملا محمد حسين بن ملا يوسف كربكنـدى، از روحانیون محترم و مجلل به شمار می‌رفت. ملقب شدن چند نسل از علمای این خاندان به «ملا» و «آخوند» بیانگر مراتب والای دانش و تقوا و موقعیت مهم اجتماعی ایشان در زمان خود بوده است.

پدرش، از فضلای اهل منبر بوده و در خدمت فضلای اصفهان تحصیل نموده است.

جدش، از قضات و مراجع قریه برخوار بوده و در رتق و فتق امور مردم، مصلح و خیراندیش بوده است.

صفای باطن میرزا احمد سبب شد تا علاقه یکی از تجار سرشناس اصفهان، که از خاندان شیخ بهایی بود، به سوی او جلب گشته و با دختر بافضیلت او ازدواج نماید.

فرزندان

از میرزا احمد سه فرزند پسر و سه دختر بجای مانده که دامادهای وی: حاج محمد علی نیلفروشان، میرزا مهدی نیلفروشان و آیت الله حـاج میرزا محمد مصطفوی روضاتی بوده اند.

پسران او:

1.استاد حاج میرزا حسین عمادزاده(۱۳۲۵ق - ١٤١١ق/ ١٣٦٩ش)، از نوابغ دانشمندان و نویسندگان بزرگ معاصر، که نزد فقیهان، حکیمان و محدثان نام آور قرن چهاردهم، در حوزه های علمیه اصفهان، قم، نجف و سایر شهرهای شیعه نشین درس خوانده و در مجموع از ۵۰ نفر از علما و محدثان بزرگ اجازه روایت گرفته بود.

۲. حاج میرزا علی عمادزاده( متوفی 1373ش)، که در ابتدای جوانی به تحصیل علم پرداخت و سپس به کسب و تجارت اشتغال داشت.

3.حاج آقا رضا عمادزاده ( ١٣٤٢ق/١٣٠٣ش- ١٤٢٠ق/ ۱۳۷۸ش)، که از محضر شخصیت های نام آوری در حوزه اصفهان، بهره های فراوان برد و از ابتدای جوانی به کسب و کار نیز مشغول بود. خدمات سرشار دینی و مالی او زبانزد عام و خاص است.

سفرها

او یک سفر به مکه و چهار سفر به کربلا و شش سفر به مشهد رضوی داشته است.

تحصیلات

وی در همان ایام جوانی به تحصیل علم در حوزه اصفهان و مدرسه نیم آورد پرداخت و از محضر علما و مدرسان طراز اول اصفهان بهره های علمی بسیار برد.

او در خدمت پدر دانشمند خود، حدیث و تفسیر آموخت و رموز وعظ و خطابه و منبر فراگرفت.

اساتید

• آخوند ملاّمحمّدحسین کرمانی
• مولی عبدالکریم گزی
• سیّدمحمّد مغنی
• حاج آقا منیرالدّین بروجردی
• سيد محمود کلیشادی
• سید مهدی نحوى
• آخوند ملا محمد حسین فشارکی

سیره اخلاقی

او خدمت خود را از روی صمیمیت و حقیقت انجام می‌داده است.. مناعت طبع، عزت نفس، قناعت و بردباری در زندگی و ارادت به آستان اهل بیت(ع) و صرف اکثر اوقات خود به مطالعه از صفات برجسته این واعظ متعظ بود. روح صفا و وفا و حسن سیرت و سلوک وی زبانزد عام و خاص بود.

از میرزا حسین عمادزاده نقل است که:

« دولت آبادی، از شخصیتهای نافذ و از دوستان خاص عمادالواعظین و متصدی صدور اجازه دفاتر اسناد ازدواج و طلاق، مکرر به میرزا احمد پیشنهاد و حتی اصرار به گرفتن دفتر ازدواج و طلاق می داد، ولی ایشان بـا وجـود نیاز مالی، هرگونه ارتباط مادی با دولت و قدرت را منافات با خدمتگزاری به آستان امام حسین( ع) می دانست و امتناع می ورزید».

جایگاه

جایگاه علمی

میرزا احمد در ادبیات، فقه ،اصول، تفسیر و حدیث مسلط بود و با داشتن حافظه قوی و تبحر در فن حدیث، از وعاظ و خطبای مشهور اصفهان بود.

جایگاه اجتماعی

وی در فن منبر و موعظه از مشاهیر شهر و در زمره روحانیان محترم و مجلل به شمار می رفت.

معلم حبيب آبادی در اجازه به حسین عمادزاده از پدرش میرزا احمد چنین یاد می کند:

«العالم الواعظ الامجد الحاج ميرزا احمد سلمه الله تعالى ابن الواعظ الحافظ الدارى الأخوند الملا حسين الكربكندى البرخواري المعروف في عصره بعماد الواعظين».

شیخ محمدحسین ذو علم فشارکی نیز میرزا احمد را چنین توصیف کرده است:

«العالم العامل المجد الواعظ الفاصح الصالح المسدد الحبر المعتمد المولى الامجد الحاج ميرزا احمد عماد الواعظين من اعاظم خدام ائمه الطاهرين».

آیت الله حاج شیخ مرتضی اردکانی از فقیهان نام آور حوزه اصفهان در وصف ميرزا احمد عماد الواعظين خطاب بـه نواده اش، دکتر غلامحسین عمادزاده، فرموده بود:

«جد شما معنای مکر را نمی فهمید».

حاج شیخ محمود مفید نیز از او به « مولانا الصالح التقى و الحبر الالمعي مروج الشريعه الغراء و المعدود من جمله الوعاظ» و حاج میرزا محمد طبیب زاده به « مولانا مروج الشريعه الغـرا و المعدود في عداد اعاظم خدمة خانس آل الكساء السند الممجد الامجد مولانا الحاج ميرزا احمد العماد» یاد کرده اند. مهدوی می‌نویسد:

« سال ها از نزدیک ایشان را می شناختم، واعظی نیک نهاد و فاضلی خوش اعتقاد بود».

فعالیت ها

او عمر عزیز خود را به ارشاد و هدایت و ذکر مناقب و مصائب خاندان عصمت و طهارت گذرانید. وی در تمام عمر با ارادت تمام و راستی و اخلاص، مردم را به سوی مبدأ و معاد، از طریق خاندان آل محمد (ص)، ارشاد می نمود.

مشعل هدایت و ارشاد را به دست گرفته بود و ترویج شعایر دین و تبلیغ احادیث شرع مبین می‌نمود. او مانند پدر و نیاکانش، زندگی خود را از طریق کار زراعت اداره می کرد.

وفات

میرزا احمد در روز سوم جمادی الثانی، سالروز وفات حضرت فاطمه زهرا(س)، در مجلس تعزیه و تذکری که به نام آن بانو در منزل فرزندش در اصفهان تشکیل شده بود و جمعی از طبقات مختلف حاضر بودند، با سایر وعاظ و روضه‌خوان ها، همکاری در توسل نموده و بیش از بیست دقیقه با حال ضعف در مدح و منقبت بانوی دوسرا، احادیث متواتری را نقل و مراثی و مدایح خوانده و با گریه و توسل و دعا منبر خود را خاتمه می‌دهد.

پس از چند دقیقه که از جای خود حرکت کرده و از فراز منبر به پایین می آید در اثر سکته به زمین افتاده و در حدود نود سالگی جان به جان آفرین تسلیم می کند.

تاریخ وفات وی را در صبح روز جمعه، سوم جمادی الثّانی سال ۱۳٨٣ق/١٣٤٣ش و در برخی منابع به سال ١٣٨٤ق نوشته اند. پیکر او را از مجلس روضه تا تخت فولاد بر سر دست تشییع و در تخت فولاد، در تکیه مرحوم آباده ای ، مجاور قبر پدرش، در قبری که قبلاً ساخته بودند، دفن کردند.

علمای اعلام و هیئت خطبا و وعاظ بالای قبر خطاب به او می‌گفتند:

« هنيئاً لک که آقا و وسرور ما اکنون پاسخ سلام و زیارت دائم تو را می‌دهند».

اشعار زیر در سوک وفات وی بر روی سنگ قبرش نوشته شده است:

حاجی احمد واعظ شرع مبين		شیعه مولا امیر المؤمنين
آن که یک عمر از ره صدق و صفا		بوده با اخلاص پرچم دار دین
عاقبت زین دار در هنگام وعظ		درگذشت و سال فوتش شد چنین
سوم ماه جمادى الثانيه		روز فوت دخت خير المرسلين
یکهزار و سیصد و هشتاد و چهار		رفـــــــت از دنیــــا عمـــــاد الواعظين

منابع

• مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.
• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.