سید احمد مقدس

سید احمد مقدس

سید احمد مقدس، (1320ق_1397ق) فرزند سید ابراهیم حسینى اصفهانى بن سید على بن سید ابراهیم ساوجى،عالمی فاضل فردى متقى و زاهد و پارسا بود و به طهارت و احتیاط در مسایل بسیار دقیق و حساس بود.

زندگی نامه

ولادت

وی حدود سال 1320ق در اصفهان به دنیا آمد.

سید مصلح الدین مهدوى در مورد سید احمد مقدس چنین مى نویسد:

«احمدآقا بن آسید ابراهیم الحسینى اصفهانى معروف به مقدس سیدى جلیل و فاضلى بى بدیل است و حدود سال 1320 قمرى متولد و تحصیلات خویش را در اصفهان خدمت اساتید این سامان به پایان رسانید و خصوصاً در ادبیات عرب از صرف و نحو و منطق و کلام و معانى و بیان زحمتها کشیده و از مدرسین معروف در مقدمات و سطح مى باشد. از معاصرین و از حیث زهد و تقوا و عدم توجه او به امور دنیا معروف است».

خاندان

جدش سید ابراهیم از علماى معاصر با سید حجت الاسلام و از فضلاى محترم در محضر ایشان بوده است که از ساوه به اصفهان مهاجرت نمود. وی را به مناسبت مقام زهد و تقوى و قدس، مقدس مى خواندند.

آقا سید ابراهیم بعد از سال 1260ق وفات یافت و در قبرستان قبله دعاء مدفون گردید، فرزندش سید على از شاگردان سید حجت الاسلام حاج سید اسدالله بیدآبادى و حاج ملا حسینعلى تویسرکانى و آقا میر سید حسن مدرس میرمحمدصادقى و دیگران بوده است. وی حدود سال 1300ق وفات یافت و در جنب پدر مدفون گردید.

فرزند آقا سید على به نام سید ابراهیم، همچون پدر و جد خود زاهد و عابد و معروف به مقدس بوده و بعد از پدر به جاى او در مسجد پاچنار لرها محله بیدآباد اقامه جماعت داشت. وى پس از وفات، در جنب پدر و جد خود مدفون گردید.

آقا سید ابراهیم داراى سه فرزند پسر به نام هاى آقا سید على، آقا سید احمد و آقا سید نورالدین مقدس بود. هر سه بزرگوار از علما و مدفونین در تکیه بروجردى هستند.

اساتید

از استادان سید احمد مقدس در اصفهان می توان به نام های ذیل اشاره کرد:

1. میرزا ابوالقاسم زفره ای
2. میرزا ابوالحسن بروجردى
3. سید محمد مدرس نجف آبادى
4. سید على مدرس نجف آبادى
5. شیخ محمدرضا نجفى مسجدشاهى
6. سید محمدباقر درچه اى
7. سید محمدمهدى درچه اى
8. سید ابوالقاسم دهکردى.

شاگردان

مقدس سالها در ادبیات عرب زحمتها کشیده بود و در زمینه تدریس مقدمات و سطح از مدرسان معروف حوزه علمیه اصفهان بوده و بزرگانى چند از محضر او استفاده بردند که به نام برخى از آنها اشاره مى شود:

1. شیخ ابوالفضل نجفى خوانسارى
2. شیخ محمدحسین مظاهرى
3. سید بحرالعلوم میردامادى
4. استاد حبیب الله فضایلى
5. سید احمد تویسرکانى
6. شیخ مهدى مظاهرى
7. شیخ محمدحسین رشتى
8. شیخ غلامعلى رهنما فلاورجانى
9. سید جمال الدین امامى کرونى
10. سید تقى طیب
11. سید محمدرضا جزائرى
12. سید حسین مظلوم
13. شیخ محمد وثیق
14. سید جواد مقدس
15. سید مرتضى سیادت موسوى
16. سید عبدالحسین روضاتی
17. سید على میرلوحى .

سید على میرلوحى از شاگردان مقدس مى گوید:

«مرحوم مقدس در سالهاى 8 133- 1335 که این جانب در حوزه علمیه اصفهان به تحصیل اشتغال داشتم، فاضلى بنام و استادى والامقام و زبانزد خاص و عام در ادبیات و منطق بودند و مخصوصاً در تدریس حاشیه ملا عبدالله در منطق و در کتاب المطول در معانى و بیان، همتا و مانندى نداشتند و مغفورٌ له در ایوان پشت ساختمان ضلع شرقى مسجد سید ساعت 10 صبح تا 12 مطول را تدریس مى کردند و تعداد زیادى از حوزه بازار بزرگ اصفهان در درس ایشان حاضر مى شدند و ایشان مدت دو ساعت در هر جلسه تدریس مى کردند و اکثر حواشى مطول را با بیانى رسا و فصیح بیان مى کردند و طلاب از محضر درس ایشان استفاده مى بردند. فردى متقى و زاهد و پارسا بود و به طهارت و احتیاط در مسایل بسیار دقیق و حساس بود. از این رو همیشه دستکش در دستانشان بود. همت و سعى و جدیتشان در امر تدریس و نظم و ترتیب در کارشان سرمشق و اسوه براى همه بود».

از دیگر شاگردان ایشان شیخ مهدى مظاهرى در مورد استادش مى گوید:

«آقاى احمد آقاى مقدس از اساتید بزرگ و ارزشمند ادبیات بود و مغنى البیب و ادبیات تدریس مى نمود. وى انسانى محتاط و منزوى بود و اهل جماعت و منبر نبود و فقط تدریس مى کرد و بیشتر مغنى و معالم را تدریس مى نمود».

وفات

این عالم زاهد در 3 ربیع الاول 1397ق فوت در سمت جنوب تکیه بروجردی در جوار برادرش به خاک سپرده شد.

منبع

• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.