این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «غلامحسین یزدی آبشاهی»
Kh1.nazerian (بحث | مشارکتها) (جزئی) |
Kh1.nazerian (بحث | مشارکتها) (ویرایش صفحه) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''غلامحسین یزدی آبشاهی''' از علمای [[حوزه علمیه اصفهان|حوزه علمیّه اصفهان]] در قرن چهاردهم قمری است. در مدارس [[حوزه علمیه ذوالفقار|ذوالفقار]]، مسجد نو بازار و [[مدرسه علمیه ملاعبدالله|مدرسه ملا عبدالله]] و... دروس ادبیات و سطوح فقه و اصول تدریس می کرد و طبق گفته های نزدیکانشان آشنا به علوم غریبه نیز بوده است.<ref>[[رحیم قاسمی|قاسمی]]، گلزار مقدّس، ص 215.</ref> | '''غلامحسین یزدی آبشاهی''' از علمای [[حوزه علمیه اصفهان|حوزه علمیّه اصفهان]] در قرن چهاردهم قمری است. در مدارس [[حوزه علمیه ذوالفقار|ذوالفقار]]، [[مسجد نو بازار]] و [[مدرسه علمیه ملاعبدالله|مدرسه ملا عبدالله]] و... دروس ادبیات و سطوح فقه و اصول تدریس می کرد و طبق گفته های نزدیکانشان آشنا به علوم غریبه نیز بوده است. از معاصران و دوستان وی ، شیخ عباسعلی ادیب، شیخ حیدر علی محقق، سید ضیاء الدین علامه فانی، آقا سید مرتضی موحد ابطحی، شیخ عباسعلی فایض اصفهانی، عبدالرسول شعرباف و شیخ محمد باقر زند کرمانی را می توان نام برد. همچنین به تدریس و اقامه جماعت مشغول بوده است، مردی دائم الذکر و زاهد و علاقمند به مطالعه بود، و از دروغ به شدت پرهیز می کرد. و در 21 اسفند 1331ش فوت نمود<ref>[[رحیم قاسمی|قاسمی]]، گلزار مقدّس، ص 215.</ref> | ||
[[پرونده:ابشاهی.jpg|بندانگشتی|337x337پیکسل]] | [[پرونده:ابشاهی.jpg|بندانگشتی|337x337پیکسل]] | ||
<br /> | <br /> | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
شیخ | شیخ غلامحسین یزدی آبشاهی مردی دائم الذکر و زاهد و علاقمند به مطالعه بود، و از دروغ به شدت پرهیز می کرد و به تدریس و اقامه جماعت مشغول بوده است. <ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص 45-46.</ref> مرحوم آبشاهی بسیار با تقوا و عامل به علم خود بوده‌اند. ایشان توجّه ویژه به نیازمندان و مستمندان داشته و همواره لبخند به چهره داشته‌اند. به نماز شب اهمیت می‌داده و دائم‌الذکر بوده‌اند و از سخنان لغو دوری می‌جسته‌اند. | ||
از خصوصیات اخلاقی وی اینکه همیشه خنده رو بود. همیشه می گفت زراعت و تجارت، اگر نشد قناعت. وی دائم الذکر و متهجد و از نظر تقوا ممتاز بود. مردی پر مطالعه بود. غسل جمعه وی ترک نمی شد و کلمه ای بی ربط نمی گفت. از دروغ بشدت پرهیز می کرد. تأکید زیادی بر دعای صباح ، زیارت عاشورا و ذکر یونسیه داشت. | |||
===ولادت و خاندان=== | ===ولادت و خاندان=== | ||
وی در سال 1270 هجری شمسی در روستای نعیم‌آباد محله آبشاه (که البته این محله اکنون به شهر یزد ملحق شده) یزد به دنیا آمد؛ پدرش ملّا علی‌اکبر (متوفای حدود 1297 شمسی) امام جماعت محل و مورد اعتماد مردم شهر بوده ، پس از فوت در محله آبشاه یزد دفن گردید. | وی در سال 1270 هجری شمسی در روستای نعیم‌آباد محله آبشاه (که البته این محله اکنون به شهر یزد ملحق شده) یزد به دنیا آمد؛ پدرش ملّا علی‌اکبر (متوفای حدود 1297 شمسی) امام جماعت محل و مورد اعتماد مردم شهر بوده ، پس از فوت در محله آبشاه یزد دفن گردید. | ||
===تحصیلات مقدماتی=== | ===تحصیلات مقدماتی=== | ||
وی در اصفهان، در مدرسه های [[مدرسه باقریه|درب کوشک]] و [[مدرسه جده کوچک|جدۀ کوچک]] به تحصیل پرداخت ونزد اساتید برجسته اصفهان به کسب دانش و معرفت پرداخت و پس‌ازآن به‌قصد بهره بردن از محضر عالمان شهر مقدّس قم، عازم آن دیار شد. | مرحوم غلامحسین یزدی بعد از فوت پدر، پای پیاده در سن 17 سالگی از یزد به اصفهان مهاجرت کرد تا از محضر علمای حوزه علمیّه اصفهان استفاده کند. وی در اصفهان، در مدرسه های [[مدرسه باقریه|درب کوشک]] و [[مدرسه جده کوچک|جدۀ کوچک]] به تحصیل پرداخت ونزد اساتید برجسته اصفهان به کسب دانش و معرفت پرداخت و پس‌ازآن به‌قصد بهره بردن از محضر عالمان شهر مقدّس قم، عازم آن دیار شد. | ||
هم مباحثه مرحوم یزدی آبشاهی در اصفهان، عالم پارسا مرحوم شیخ [[محمدحسین فقیه نطنزی|محمّدحسین فقیه نطنزی]] (1285 ـ 1395 ش) بوده است. | هم مباحثه مرحوم یزدی آبشاهی در اصفهان، عالم پارسا مرحوم شیخ [[محمدحسین فقیه نطنزی|محمّدحسین فقیه نطنزی]] (1285 ـ 1395 ش) بوده است. | ||
| سطر ۱۹: | سطر ۱۹: | ||
===اساتید=== | ===اساتید=== | ||
برخی از اساتید ایشان ـ در اصفهان و قم ـ عبارتند از حضرات آیات و حجج‌اسلام<ref>مهدوی، دانشــمندان و بزرگان اصفهان، | برخی از اساتید ایشان ـ در اصفهان و قم ـ عبارتند از حضرات آیات و حجج‌اسلام<ref>مهدوی، دانشــمندان و بزرگان اصفهان، ج 2، ص 786 .</ref>: | ||
ـ [[محمدتقی آقانجفی اصفهانی|شیخ محمّدتقی آقانجفی]] | ـ [[محمدتقی آقانجفی اصفهانی|شیخ محمّدتقی آقانجفی]] | ||
| سطر ۳۹: | سطر ۳۹: | ||
ـ سیّد محمود میرهندی | ـ سیّد محمود میرهندی | ||
== جایگاه == | |||
=== جایگاه علمی === | |||
وی در سن چهل سالگی به مقام اجتهاد رسید و از مرحوم سید علی نجف آبادی اجازه اجتهاد دریافت نمود. از کسانی که به ایشان وکالت و نمایندگی داده اند، آیت الله سید محمد رضا خراسانی، رئیس حوزه علمیه اصفهان است. | |||
از سال 1320ش به بعد که کشف حجاب شد و به علما اجازه لباس نمی دادند، اداره معارف آن زمان به وی اجازه عمامه و لباس داده و متن اجازه اجتهاد وی در اداره معارف دیده شده است. | |||
وی در مدرسه صدر، همراه با آیت الله خراسانی درس خارج و اجتهاد و مکاسب را تشکیل دادند، که مدرس آن مرحوم خراسانی بود. وی مجتهدان را از راههای دور و نزدیک جمع نموده، پای درس مرحوم خراسانی حاضر می نمود. البته، خودش چون کهولت سن داشت درس نمی داد، اما حوزه درس مرحوم خراسانی را اداره می کرد و شهریۀ او را به علما می داد. | |||
=== جایگاه اجتماعی === | |||
یکی از فعالیتهای اجتماعی وی این بودکه از خراب کردن امامزاده شاه میر حمزه توسط کلیمی ها جلوگیری کرد و بار دیگر که امامزاده را آتش زده بودند، باز او مانع ادامۀ آن شد. وی همچنین بر ضد رژیم منحوس پهلوی فعالیتهای بسیاری داشت.وی برای نماز صبح در مسجد یازده پیچ (امام موسی کاظم - علیه السلام - فعلی واقع در خیابان کمال ) و برای دیگر نماز ها در مسجد میر هندی (واقع در کوچه میر هندی، خیابان کمال) اقامه جماعت می نمود و نماز عید فطر را در امامزاده شاه میر حمزه اقامه می کرد. | |||
==آثار و فعالیت ها== | ==آثار و فعالیت ها== | ||
| سطر ۴۵: | سطر ۵۴: | ||
==وفات == | ==وفات == | ||
ایشان در روز جمعه 21 اسفند 1331 شمسی (جمادی‌الثانی 1372 ق) به علت سكته دار فانی را وداع گفتند. نماز ایشان را مرحوم آیةالله خراسانی خواند و بدن ایشان را در [[تكيه گلزار|تكیه گلزار]] واقع در [[تخت فولاد]] به خاك سپردند».<ref> | ایشان در روز جمعه 21 اسفند 1331 شمسی (جمادی‌الثانی 1372 ق) به علت سكته دار فانی را وداع گفتند. نماز ایشان را مرحوم آیةالله خراسانی خواند و بدن ایشان را در [[تكيه گلزار|تكیه گلزار]] واقع در [[تخت فولاد]] به خاك سپردند».<ref> باقری سیانی، کتاب سیمای صالحان، ص 263-265.</ref> | ||
پس از وفات وی، علامه فانی برای خانواده آن مرحوم پیام تسلیت فرستاد. القاب عالم عامل فاضل کامل بحر الفضایل و الفواضل کهف الایتام بر روی سنگ مزار او حک شده است. | |||
<br /> | <br /> | ||
| سطر ۵۵: | سطر ۶۶: | ||
*باقری سیانی، مهدی، سیمای صالحان: آشنایی با مدرسه چهارباغ اصفهان و پنجاه تن از فرزانگان آن، قم: کتابشناسی شیعه،1399 . | *باقری سیانی، مهدی، سیمای صالحان: آشنایی با مدرسه چهارباغ اصفهان و پنجاه تن از فرزانگان آن، قم: کتابشناسی شیعه،1399 . | ||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | *مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
[[رده:علمای قرن 14]] | [[رده:علمای قرن 14]] | ||
[[رده: مدرسین]] | [[رده: مدرسین]] | ||
[[رده: ائمه جماعات]] | |||
[[رده: فعالان سیاسی]] | |||
نسخهٔ ۲ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۵۵
غلامحسین یزدی آبشاهی از علمای حوزه علمیّه اصفهان در قرن چهاردهم قمری است. در مدارس ذوالفقار، مسجد نو بازار و مدرسه ملا عبدالله و... دروس ادبیات و سطوح فقه و اصول تدریس می کرد و طبق گفته های نزدیکانشان آشنا به علوم غریبه نیز بوده است. از معاصران و دوستان وی ، شیخ عباسعلی ادیب، شیخ حیدر علی محقق، سید ضیاء الدین علامه فانی، آقا سید مرتضی موحد ابطحی، شیخ عباسعلی فایض اصفهانی، عبدالرسول شعرباف و شیخ محمد باقر زند کرمانی را می توان نام برد. همچنین به تدریس و اقامه جماعت مشغول بوده است، مردی دائم الذکر و زاهد و علاقمند به مطالعه بود، و از دروغ به شدت پرهیز می کرد. و در 21 اسفند 1331ش فوت نمود[۱]
زندگی نامه
شیخ غلامحسین یزدی آبشاهی مردی دائم الذکر و زاهد و علاقمند به مطالعه بود، و از دروغ به شدت پرهیز می کرد و به تدریس و اقامه جماعت مشغول بوده است. [۲] مرحوم آبشاهی بسیار با تقوا و عامل به علم خود بوده‌اند. ایشان توجّه ویژه به نیازمندان و مستمندان داشته و همواره لبخند به چهره داشته‌اند. به نماز شب اهمیت می‌داده و دائم‌الذکر بوده‌اند و از سخنان لغو دوری می‌جسته‌اند.
از خصوصیات اخلاقی وی اینکه همیشه خنده رو بود. همیشه می گفت زراعت و تجارت، اگر نشد قناعت. وی دائم الذکر و متهجد و از نظر تقوا ممتاز بود. مردی پر مطالعه بود. غسل جمعه وی ترک نمی شد و کلمه ای بی ربط نمی گفت. از دروغ بشدت پرهیز می کرد. تأکید زیادی بر دعای صباح ، زیارت عاشورا و ذکر یونسیه داشت.
ولادت و خاندان
وی در سال 1270 هجری شمسی در روستای نعیم‌آباد محله آبشاه (که البته این محله اکنون به شهر یزد ملحق شده) یزد به دنیا آمد؛ پدرش ملّا علی‌اکبر (متوفای حدود 1297 شمسی) امام جماعت محل و مورد اعتماد مردم شهر بوده ، پس از فوت در محله آبشاه یزد دفن گردید.
تحصیلات مقدماتی
مرحوم غلامحسین یزدی بعد از فوت پدر، پای پیاده در سن 17 سالگی از یزد به اصفهان مهاجرت کرد تا از محضر علمای حوزه علمیّه اصفهان استفاده کند. وی در اصفهان، در مدرسه های درب کوشک و جدۀ کوچک به تحصیل پرداخت ونزد اساتید برجسته اصفهان به کسب دانش و معرفت پرداخت و پس‌ازآن به‌قصد بهره بردن از محضر عالمان شهر مقدّس قم، عازم آن دیار شد.
هم مباحثه مرحوم یزدی آبشاهی در اصفهان، عالم پارسا مرحوم شیخ محمّدحسین فقیه نطنزی (1285 ـ 1395 ش) بوده است.
تحصیلات تکمیلی
پس از احیاء مدرسه چهارباغ توسط آیةالله سیّد محمّدرضا خراسانی و تشكیل جلسات درس مكاسب و خارج در این مدرسه، مرحوم آبشاهی با وجود درجات علمی زیاد خود، به همراه جمعی از همدرسان خود مثل: «شیخ محمّد یزدی»، «شیخ محمود شریعت ریزی»، «شیخ غلامرضا خوراسگانی» و «شیخ حبیب‌الله شاهنده» در درس مرحوم خراسانی شركت می‌کرده و موجبات رونق این مدرسه را فراهم آورده اند.
اساتید
برخی از اساتید ایشان ـ در اصفهان و قم ـ عبارتند از حضرات آیات و حجج‌اسلام[۳]:
ـ شیخ عبدالكریم حائری
شاگردان
دو تن از شاگردان مرحوم آبشاهی، عبارتند از حجج‌الاسلام:
ـ حاج‌آقا رضا هرندی
ـ سیّد محمود میرهندی
جایگاه
جایگاه علمی
وی در سن چهل سالگی به مقام اجتهاد رسید و از مرحوم سید علی نجف آبادی اجازه اجتهاد دریافت نمود. از کسانی که به ایشان وکالت و نمایندگی داده اند، آیت الله سید محمد رضا خراسانی، رئیس حوزه علمیه اصفهان است. از سال 1320ش به بعد که کشف حجاب شد و به علما اجازه لباس نمی دادند، اداره معارف آن زمان به وی اجازه عمامه و لباس داده و متن اجازه اجتهاد وی در اداره معارف دیده شده است. وی در مدرسه صدر، همراه با آیت الله خراسانی درس خارج و اجتهاد و مکاسب را تشکیل دادند، که مدرس آن مرحوم خراسانی بود. وی مجتهدان را از راههای دور و نزدیک جمع نموده، پای درس مرحوم خراسانی حاضر می نمود. البته، خودش چون کهولت سن داشت درس نمی داد، اما حوزه درس مرحوم خراسانی را اداره می کرد و شهریۀ او را به علما می داد.
جایگاه اجتماعی
یکی از فعالیتهای اجتماعی وی این بودکه از خراب کردن امامزاده شاه میر حمزه توسط کلیمی ها جلوگیری کرد و بار دیگر که امامزاده را آتش زده بودند، باز او مانع ادامۀ آن شد. وی همچنین بر ضد رژیم منحوس پهلوی فعالیتهای بسیاری داشت.وی برای نماز صبح در مسجد یازده پیچ (امام موسی کاظم - علیه السلام - فعلی واقع در خیابان کمال ) و برای دیگر نماز ها در مسجد میر هندی (واقع در کوچه میر هندی، خیابان کمال) اقامه جماعت می نمود و نماز عید فطر را در امامزاده شاه میر حمزه اقامه می کرد.
آثار و فعالیت ها
فعالیت ها
ایشان در مسجد میرهندی تفسیر قرآن می‌گفته و بعضی از درس‌های ادبیات عرب، مانند «مغنی اللبیب» را نیز تدریس می‌کرده‌اند.
وفات
ایشان در روز جمعه 21 اسفند 1331 شمسی (جمادی‌الثانی 1372 ق) به علت سكته دار فانی را وداع گفتند. نماز ایشان را مرحوم آیةالله خراسانی خواند و بدن ایشان را در تكیه گلزار واقع در تخت فولاد به خاك سپردند».[۴]
پس از وفات وی، علامه فانی برای خانواده آن مرحوم پیام تسلیت فرستاد. القاب عالم عامل فاضل کامل بحر الفضایل و الفواضل کهف الایتام بر روی سنگ مزار او حک شده است.
پانویس
منابع
- باقری سیانی، مهدی، سیمای صالحان: آشنایی با مدرسه چهارباغ اصفهان و پنجاه تن از فرزانگان آن، قم: کتابشناسی شیعه،1399 .
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.