این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
محمود شریعت ریزی
آیةالله شیخ محمود شریعت ریزی یکی از فرزانگانی بود که به مدت شش سال در مدرسه چهارباغ اصفهان به تدریس و پرورش شاگرد اشتغال داشت.[۱]
این نوشتار نیازمند ویرایش فنی یا ادبی می باشد. |
ولادت و خاندان
شیخ محمود شریعت ریزی در سال 1292 شمسی (1332 قمری) در خانوادهای علمی و در یکی از روستاهای لنجان اصفهان به نام «ریز»[۲] چشم به جهان گشود.
پدر ایشان شیخ جلالالدین، فرزند ابوالمعالی، فرزند آیةالله ملّا عبدالوهّاب ریزی (برادر عالم زاهد شیخ مرتضی ریزی) بود.
تحصیلات و اساتید
این فقیه فرزانه در زادگاه خویش و نیز در «اصفهان» و «تهران» به تحصیل پرداخت.
مرحوم شریعت ریزی پس از آموختن مقدمات علوم در ریز، به اصفهان مهاجرت و در مدرسه «میرزا حسین» سکونت گزید و به کسب دانش اشتغال یافت؛ وی همچنین مدتی نیز از فضلای تهران بهره برد.
اساتید حوزه اصفهان
برخی از اساتید ایشان در حوزه علمیّه اصفهان، عبارتند از حضرات آیات و حججاسلام:
ـ حاج آخوند هرتمنی
ـ شیخ محمّدحسن داور پناه
ـ شیخ محمّدحسن عالم نجفآبادی
ـ شیخ محمّدحسن قاضیعسكر
ـ حاجآقا رحیم ارباب
ـ شیخ علی مدرّس یزدی
ـ سیّد علی نجفآبادی
ـ سیّد محمّدكاظم مرتضوی کرونی
ـ شیخ محمّد حكیم خراسانی
سیّد محمّد نجفآبادی
ـ سیّد مهدی درچهای
ـ و استاد جلالالدین همایی
اساتید حوزه تهران:
ـ شیخ حسینعلی راشد
ـ سیّد محمّدتقی رضوی
ـ سیّد محمّد عصّار
ـ سیّد محمّد مشکاة.
مرحوم شریعت ریزی و مدرسه چهارباغ
«پس از آن که آیةالله سیّد محمّدرضا خراسانی مدرسه چهارباغ را احیا کرد جلسه درس مكاسب و خارج در آن تشكیل داد، مرحوم آبشاهی با این که دارای مقامات بلندی بود، جهت احیای حوزه علمیّه اصفهان، به همراه عدهای از همدرسان سابق خود همچون "شیخ محمّد یزدی"، "شیخ محمود شریعت ریزی"، "شیخ غلامرضا خوراسگانی" و "شیخ حبیبالله شاهنده" در درس مرحوم خراسانی شركت کرد و حوزه درس ایشان را رونق بخشید».[۳]
تدریس
همانگونه که پیشازاین گفته شد مرحوم شریعت ریزی پس از بازگشت به اصفهان، به مدّت پنج سال، در مدرسه جدّهبزرگ و شش سال، در مدرسه چهارباغ به تدریس پرداخت.
یکی از شاگردان ایشان در حوزه علمیّه اصفهان، مرحوم حجّةالاسلام والمسلمین حاجآقا رضا مظاهری (1298 ـ 1368 ش) بوده است.[۴]
خدمات علمی ـ اجتماعی
از خدمات علمی ـ اجتماعی این فقیه فرزانه، میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
ـ تأسیس حوزه علمیّه، در زرینشهر و تربیت طلّاب و اعزام مبلّغ به مناطق اطراف.
ـ احداث مكتب الزینب سلامالله علیها جهت تحصیل خواهران علاقهمند علوم دینی.
ـ تأسیس مدارس شش کلاسهای تحت عنوان "مدرسه ملّی" به امر آیةالله العظمی بروجردی، كه در آن برنامههای دینی اجرا میشد.
ـ احداث مساجد متعدد با مساعدت اهالی در محلات مختلف.
ـ خدمات اجتماعی ـ رفاهی، مانند احداث حمّام عمومی، حفر چاه عمیق و لوله كشی آب آشامیدنی.
وفات و مدفن
این عالم فرزانه در سالهای آخر عمر پر بار خود در اصفهان ساكن شد و سرانجام در شب دوشنبه پنجم جمادیالاولی 1418 قمری (17 شهریور 1376 شمسی) در اصفهان وفات کرد و در زرینشهر مدفون شد.[5][۵]