این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید بحر العطأ مهدوی هرستانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد رده)
جز
 
(۱ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{نیازمند جعبه اطلاعات}}
عالم فاضل، '''سیّد مهدی''' معروف به بحرالعطأ. وی علاوه بر کمالات علمی طبع شعر نیز داشته و در شعر «'''محزون'''» تخلص می کرد.
عالم فاضل، '''سیّد مهدی''' معروف به بحرالعطأ. وی علاوه بر کمالات علمی طبع شعر نیز داشته و در شعر «'''محزون'''» تخلص می کرد.
{{نیازمند ویرایش}}{{نیازمند جعبه اطلاعات}}[[پرونده:Bahrolata mahdavi harestani.jpg|بندانگشتی|سید بحرالعطاء مهدوی هرستانی]]
[[پرونده:Bahrolata mahdavi harestani.jpg|بندانگشتی|سید بحرالعطاء مهدوی هرستانی]]


==زندگی نامه==
==زندگی نامه==
سطر ۳۷: سطر ۳۸:
'''1.''' [[سید مصطفی مهدوی هرستانی|آیت اللّه سیّد مصطفی مهدوی هرستانی]]
'''1.''' [[سید مصطفی مهدوی هرستانی|آیت اللّه سیّد مصطفی مهدوی هرستانی]]


2. سیّد مرتضی مهدوی هرستانی
2. [[سید مجتبی مهدوی هرستانی|سیّد مجتبی مهدوی هرستانی]]


عالم فاضل، در سنین نوجوانی به حوزه علمیه اصفهان رفت و به تحصیل پرداخت. برخی از اساتید سطوح عالی ایشان عبارتند از حضرات آیات: سیّد مهدی درچه ای، [[سید عبدالله ثقه الاسلام مدرس صادقی|سید عبداللّه ثقه الاسلام]]، [[سید حسین خادمی|سیّد حسین خادمی]] و [[محمود مفید|شیخ محمود مفید]].
3. سیّد مرتضی مهدوی هرستانی
 
عالم فاضل، در سنین نوجوانی به [[حوزه علمیه اصفهان]] رفت و به تحصیل پرداخت. برخی از اساتید سطوح عالی ایشان عبارتند از حضرات آیات: [[سید مهدی درچه ای|سیّد مهدی درچه ای]]، [[سید عبدالله ثقه الاسلام مدرس صادقی|سید عبداللّه ثقه الاسلام]]، [[سید حسین خادمی|سیّد حسین خادمی]] و [[محمود مفید|شیخ محمود مفید]].


وی در مدرسه صدر اصفهان حجره داشت و به تدریس برخی از سطوح اشتغال داشت و سرانجام پس از 83 سال زندگی شرافتمندانه در سال 1375ش وفات یافت و در هرستان مدفون شد.
وی در مدرسه صدر اصفهان حجره داشت و به تدریس برخی از سطوح اشتغال داشت و سرانجام پس از 83 سال زندگی شرافتمندانه در سال 1375ش وفات یافت و در هرستان مدفون شد.
3. سیّد مجتبی مهدوی هرستانی
عالم فاضل معاصر، در سال 1314ش متولد شد. در سن 12 سالگی به حوزه علمیه اصفهان رفت و به تحصیل پرداخت. از جمله اساتید ایشان حضرات آیات:
[[محمدحسین شریعت هرندی اصفهانی|شیخ محمّد حسین شریعت هرندی]]، شیخ علی مشکوه، شیخ احمد فیاض، سیّد ابوالحسن شمس آبادی، سیّد حسین خادمی، آیت اللّه العظمی میر سیّد علی بهبهانی و برادر بزرگوارش سیّد مصطفی مهدوی را می توان نام برد.
وی سال ها به تدریس کتب سطح اشتغال داشته و در قلعه سفید (گلدشت) به امامت جماعت و ارشاد و هدایت مردم و خدمات اجتماعی و فرهنگی می پردازد.<ref>میردامادی، خمینی شهر، شهری که از نو باید شناخت، ص216.</ref>
سید محمّد باقر در روز جمعه 4 ماه مبارک رمضان 1367ق وفات یافته و در امام زاده سیّد ابراهیم فروشان مدفون گردید.<ref>میردامادی، خمینی شهر، شهری که از نو باید شناخت، 123.</ref>
مرحوم سیّد محمّد حسن پس از وفات در وادی السلام نجف اشرف مدفون شد.


==وفات==
==وفات==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۰:۱۵

عالم فاضل، سیّد مهدی معروف به بحرالعطأ. وی علاوه بر کمالات علمی طبع شعر نیز داشته و در شعر «محزون» تخلص می کرد.

سید بحرالعطاء مهدوی هرستانی

زندگی نامه

خاندان

وی از سادات جلیل القدر ساکن خمینی شهر بود و نسبش از طریق سیّد صالح قصیربه حضرت موسی بن جعفر (علیهما السلام) می رسید.

پدرش عالم ربانی سیّد محمّد حسن موسوی هرستانی معروف به سیّد محمّد، از شاگردان آیت اللّه العظمی میرزا محمّد هاشم چهارسوقی و فقیه عارف ربّانی آیت اللّه شیخ محمّد حسین نجفی(صاحب تفسیر مجد البیان) و علاّمه میرزا ابوالمعالی کلباسی بود.[۱]

جدش سیّد احمد فروشانی از سادات محترم و بنی اعمام علاّمه میرزا محمّد هاشم چهارسوقی بود و به جز سیّد محمّد حسن، سه فرزند پسر به نام های: سیّد محمّد باقر، سیّد محمّد علی و سیّد محمّد رضا داشت که از آن میان، آیت اللّه سیّد محمّد باقر احمدی از علمای بزرگ خمینی شهر بوده که علاوه بر کمالات علمی طبع شعر نیز داشته و در شعر «محزون» تخلص می کرده و دیوان شعرش به چاپ رسیده است.

از او چند فرزند باقی ماند، از جمله: سیّد مهدی بحرالعطأ، سیّد هدایت اللّه، سیّد محمّد علی و سیّد محمود مهدوی[۲] و دختری که همسر عالم جلیل آیت اللّه سید محمّد حسین مرتضوی بود.[۳]

اساتید

مرحوم بحر العطأ تحصیلات خود را در حوزه علمیه اصفهان انجام داده و از محضر اساتید ذیل بهره برد:[۴]

وی پس از آن به زادگاه خود هرستان بازگشت و به اقامه جماعت و ارشاد و هدایت مردم پرداخت.

مرحوم مهدوی مردی شجاع و غیور و زاهد و متقی بود. نسبت به مسائل دینی متعصب و مدافع و به زخارف دنیوی بی اعتنا بود.[۶]

وی در علوم غریبه مهارت داشت و نیز از صدایی زیبا برخودار و به ورزش علاقه مند بود.[۷]

فرزندان

از مرحوم بحرالعطأ چندین فرزند فاضل باقی ماند، از جمله:

1. آیت اللّه سیّد مصطفی مهدوی هرستانی

2. سیّد مجتبی مهدوی هرستانی

3. سیّد مرتضی مهدوی هرستانی

عالم فاضل، در سنین نوجوانی به حوزه علمیه اصفهان رفت و به تحصیل پرداخت. برخی از اساتید سطوح عالی ایشان عبارتند از حضرات آیات: سیّد مهدی درچه ای، سید عبداللّه ثقه الاسلام، سیّد حسین خادمی و شیخ محمود مفید.

وی در مدرسه صدر اصفهان حجره داشت و به تدریس برخی از سطوح اشتغال داشت و سرانجام پس از 83 سال زندگی شرافتمندانه در سال 1375ش وفات یافت و در هرستان مدفون شد.

وفات

مرحوم سیّد بحر العطأ در 29 ربیع الثانی 1371ق وفات یافت و در صحن تکیه سیدالعراقین تخت فولادمدفون گشت.[۸]

مرحوم میرزا محمد راجی در وفات او اشعاری سروده است که از آن جمله است:

ز ظلمت ای فلک، اندر تزلزل عرش یزدان شدجفاهایت همیشه شامل احوال خوبان شد
ربودی سیّد و مولای ما راای ستم گسترکه از تأثیر آن جن و ملک گریان و نالان شد
اگر آقای ما بحرالعطا را زین بلد بردیببین آرامگاهش تخت فولاد سپاهان شد
هزار و سیصد و هفتاد و یک بگذشت از هجرتبه سلخ عین دو «راجی» به غم اندر فروشان شد


سنگ نوشته آرامگاه مرحوم مغفور علیین مقام السید العالم الجلیل الثقه الزاهد النبیل بحرالعطأ الموسوی المهدوی ابن العالم الربانی السید محمّد الموسوی الهرستانی غفرلهما المتوفی فی یوم الاحد التاسع و العشرون من شهر ربیع الثانی سنه 1371.[۹]

پانویس

  1. مصاحبه با حجّه الاسلام و المسلمین سیّد مجتبی مهدوی در تیر ماه 1386.
  2. به گفته مرحوم سیّد ناصر مهدوی: میر سیّد علی از شاگردان مبرّز آیت اللّه العظمی سیّد محمّد باقر درچه ای بوده و در جوانی بر اثر سرطان حنجره وفات نموده. برادرش سیّد محمود نیز اهل منبر بود.
  3. خمینی شهر، ص218.
  4. مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج 2، ص 682، خمینی شهر، ص 207.
  5. مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص682؛ قاسمی، شرح مجموعه گل، ص357.
  6. میر دامادی، خمینی شهر، شهری که از نو باید شناخت، ص 207.
  7. قاسمی، شرح مجموعه گل، ص359.
  8. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد ،ج۴، صص393-394.
  9. قاسمی، شرح مجموعه گل، ص 364- 356.

منابع

  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان،ج۴، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.
  • قاسمی، رحیم، شرح مجموعه گل ،انتشارات کانون پژوهش، چاپ دوم، زمستان 1390.