سید هدایت اللّه امامی سمیرمی

سید هدایت اللّه امامی سمیرمی درسال 1292ش در منطقه سمیرم اصفهان به دنیا آمد وعالم دینی این منطقه گردید.

سید هدایت الله امامی سمیرمی

زندگی‌نامه

خاندان

پدر ایشان آقاسیّد علی معرف به آقاامام، عالم دینی منطقه سمیرم و بلوکات آباده و اقلید و شمال فارس، و از اوتاد و ابرار و احرار روزگار خویش، بود.

فرزندان این مرحوم سه پسر و هفت دختر بودند که دو تن از فرزندان ایشان به نام های: سیّد صدر الدین و سیّد سراج الدین بازنشسته آموزش و پرورش و سیّد حسام الدین کارمند شرکت نفت است.

تحصیلات

سیّد هدایت اللّه پس از فراگیری مقدّمات در محضر پدر خویش در ده سالگی وارد حوزه علمیه اصفهان شد و در مدرسه جدّه بزرگ سکونت نمود.

این عالم فرزانه از حضرات آیات: تقوی شیرازی، سید عبدالحسین سیدالعراقین، حاج آقا رحیم ارباب و آقا شیخ محمد رضا نجفی اجازه داشت. آیت الله العظمی آقا سید ابوالحسن اصفهانی نیز اجازه اخذ وجوهات به او داده بود.

اساتید

1. شیخ علی مدرّس یزدی
2. شیخ محمّد حسن عالم نجف آبادی
3. میرزا احمد مدرّس
4. سیّد محمّد باقر درچه ای
5. حاج آقا رحیم ارباب
6. شیخ محمد رضا جرقویه ای حسین آبادی

جایگاه

جایگاه اجتماعی

مرحوم امامی عمر خود را وقف خدمت به مردم کرد و با رویی گشاده و آغوشی باز پذیرای آنان بود.مردم نیز سخنش را فصل الخطاب مسائل و اختلافات خود می دانستند.او محرم اسرار و ملجأ و پناه مردم محسوب می شد و مورد ارادت و احترام آنان بود.حسن خلق، مردم داری، تواضع، جدّیت و اهتمام در حلّ مشکلات مردم، تقوا و پاک دامنی و اهتمام به انجام فرایض و مستحبات از ویژگی های او بود.

جایگاه سیاسی

وی از دوران جوانی یار و مددکار پدر بزرگوار خود بود و با خوانین مبارزه می نمود. در ابتدای حکومت پهلوی دوم به جهت ضعف حکومت مرکزی، خوانین قشقایی و بختیاری به ظلم و تعدی به مردم پرداختند. به همین علت، وی به همراه پدرش به ادامه مبارزه با این تعدیات پرداختند.

در سال 1313 مقارن با تبعید شهید مدرس که از دوستان مرحوم سیّد علی امام بود مرحوم امام و فرزندش سیّد هدایت اللّه نیز به تهران احضار شده و این اقامت اجباری تا شروع جنگ جهانی دوم و رواج هرج و مرج در کشور به طول انجامید.   

پس از فروردین 1330ش با فوت پدرش ، مسؤولیت رهبری سیاسی و مذهبی مردم را عهده دار شد و بعد از کودتای 28 مرداد 1332ش، همچنان به حل و فصل دعاوی و مشکلات مردم و اجرای احکام شرعی برای مردم ساکن و عشایر در حال کوچ می پرداخت. او همچون پدر به اقامه نماز جمعه در سمیرم می پرداخت و دفتر ازدواج و طلاق داشت و از آن طریق نیز به مردم خدمت می نمود .

وی در جریان مبارزات مردم مسلمان ایران به رهبری امام خمینی رضوان اللّه علیه به مخالفت با لوایح ششگانه شاه پرداخت که به دستگیری او انجامید و نزدیک به پنج ماه در زندان شهربانی شهرضا محبوس گردید و سرانجام به دنبال اعتراضات مردم و تحصّن مکرّر آنان آزاد گردید.

وفات

این عالم جلیل در تابستان 1348 در اثر سرطان مغز استخوان به بستر بیماری افتاد و پس از دو سال و نیم تحمّل درد و رنج، در 28 خرداد 1351 وفات یافت و با تشییعی کم نظیر به اصفهان منتقل شد و در جوار مرحوم سیّد العراقیندر تکیه سید العراقین مدفون گردید.

مردم حق شناس سمیرم ضمن برگزاری مجالس متعدّد عزاداری در محلات مختلف، تا پایان سالگرد ایشان از انجام هرگونه مراسم شادی و عروسی خودداری کرده و بدین وسیله مراتب قدرشناسی خود را از یک عمر خدمت صادقانه یک روحانی خدمتگزار ابراز داشتند.

سنگ نوشته ایشان چنین است، مرقد سلاله دودمان نبوی شمع شبستان مرتضوی شادروان مرحوم حجّه الاسلام و المسلمین حاج سیّد هدایه اللّه امامی فرزند مرحوم آیت اللّه آقا سیّد علی امام جمعه سمیرم 28 خرداد 1351.

سلاله نبوی سیّد بزرگ نشان		امامی آیت حق زین جهان فانی رفت
شنید ارجعی از حق وزین سرای فریب		به سوی جنت و دنیای جاودانی رفت
هدایت همه را سوی حق به عهده گرفت		چو خضر در طلب آب زندگانی رفت

منابع

• قاسمی ، رحیم ، شرح مجموع گل: مشاهیر مدفون در تکیه سیدالعراقین تخت فولاد اصفهان، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ دوم، 1390.
• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول،1389.