این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «عبدالحسین محلاتی»
(درج چند ستونه) |
برچسب: واگردانی دستی |
||
سطر ۳۷: | سطر ۳۷: | ||
کتب زیر از اوست: | کتب زیر از اوست: | ||
# «مسافت سفر» | # «مسافت سفر» | ||
# «الشرط ضمن العقد» [این دو رساله ضمن مجموعه شماره 1474 در کتابخانه مرکز احیاء میراث اسلامی در قم موجود است. این نسخه ها به خط مؤلف است.<ref>حسینی اشکوری، فهرست خطی احیاء، ج4، صص 310-312.</ref> | # «الشرط ضمن العقد» [این دو رساله ضمن مجموعه شماره 1474 در کتابخانه مرکز احیاء میراث اسلامی در قم موجود است. این نسخه ها به خط مؤلف است.<ref>حسینی اشکوری، فهرست خطی احیاء، ج4، صص 310-312.</ref> | ||
سطر ۶۵: | سطر ۶۴: | ||
# «مغتنم الدرر» در سه جزء: 1- در تفسیر 2- در روایات 3- در متفرقات(1) [که در بین سال های 1314 تا 1321ق آن را تألیف کرده است نزد مرحوم میرزا حبیب اللّه نیّر موجود بوده و نسخه ای از آن در مجله شهاب (شماره 22) معرفی شده است.] | # «مغتنم الدرر» در سه جزء: 1- در تفسیر 2- در روایات 3- در متفرقات(1) [که در بین سال های 1314 تا 1321ق آن را تألیف کرده است نزد مرحوم میرزا حبیب اللّه نیّر موجود بوده و نسخه ای از آن در مجله شهاب (شماره 22) معرفی شده است.] | ||
# «تسلیت نامه» [که آن را مرحوم محلاّتی جهت دلجوئی و تسلای یک عالم اهل عربستان که وهابی بوده و سپس شیعه شده است، نوشته است.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد ، ج4، صص96-100.</ref> | # «تسلیت نامه» [که آن را مرحوم محلاّتی جهت دلجوئی و تسلای یک عالم اهل عربستان که وهابی بوده و سپس شیعه شده است، نوشته است.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد ، ج4، صص96-100.</ref> | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
وی سرانجام در روز جمعه 22 ذی الحجه 1323ق وفات یافته و در [[تکیه فاضل هندی]]، واقع در [[تخت فولاد]] حوالی قبر [[فاضل هندی]] مدفون گردید.<ref>لطفی، کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان <span>، ص519.</span></ref> | وی سرانجام در روز جمعه 22 ذی الحجه 1323ق وفات یافته و در [[تکیه فاضل هندی]]، واقع در [[تخت فولاد]] حوالی قبر [[فاضل هندی]] مدفون گردید.<ref>لطفی، کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان <span>، ص519.</span></ref> |
نسخهٔ ۲۱ دی ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۳۵
الگو:نیازمند درج الگو اطلاعات|الگو:نیازمند درج عکس|شيخ عبدالحسين محلّاتى (1270ق-1323ق) معروف به "آخوند شفيعا" فرزند على معروف به ميرزا باباحسـين بـن احمـد بـن محمدشفيع اصفهانى خوش اَبرو، عالم فاضـل اديـب شـاعر و محقّق جامع در اصفهان بود.
زندگینامه
ولادت
وی در حدود سال 1270 قمرى در محلّات متولّد گرديد.
تحصیلات
محلاتی در قم و اصـفهان و نجف و کاشان و تهران نزد اساتید بزرگی تحصیل نمود، وپس از نيل به مقام اجتهاد به اصفهان مهاجرت كرد،و خواهر علامه ى فقيه حـاج آقـامنيرالدين بروجردى را به همسرى برگزيد. محل تدريس او مدرسـه ى صـدر بـود وجمعى از افاضل طلّاب در درس خارج او شركت مى كردند. اشعارى به زبان عربى وفارسى دارد. از سیّد علی اصغر جاپَلَقی اجازه دریافت نمود و مدّت ها به درس حاج میرزا حبیب اللّه رشتی [در نجف] حاضر شد.و با وجود علم و فضل بسیار و مقام عالی تقوا، در فقر و تنگدستی به سر می برد و حتّی مجبور بود کتب مورد نیاز خود را استنساخ کند. [۱][۲]
از اشعاراوست :
دلا تا كى به خـود گرمـى؟ ز خـود قطـع تمنـا كـن | ز خودبينى به خود آى و به خود خود را هويدا كـن | |
ز غفلت تا به كى مستى؟ به خود تـا چنـد پابسـتى؟ | كــزين ســختى ره رســتى، ز هســتى دل معــرّا کن | |
چو كوران تا به كى گيرى سـراغ از نـور و نپـذيرى؟ | تو خود مهر جهانگيرى، به خود بين ديـده بينـا كـن |
اساتید
- میرزا حبیب اللّه شریف کاشانی
- سیّد ریحان اللّه کشفی بروجردی
- حاج ميرزا حبيب اللّه رشتى
- حاج میرزا محمدحسن نجفی
- سید علی اصغر چاپلقی بروجردی
شاگردان
از جمله شاگردان مشهور او:
- مرجع عالیقدر آیت اللّه حاج آقا حسین بروجردی
- سیّد محمّدباقر احمد آبادی
- حاج میرزا علی آقا شیرازی
- سیّد عباس صفی دهکردی
- میرزا محمّدباقر فقیه ایمانی
- سیّد محمّدعلی ابطحی .
آثار
کتب زیر از اوست:
- «مسافت سفر»
- «الشرط ضمن العقد» [این دو رساله ضمن مجموعه شماره 1474 در کتابخانه مرکز احیاء میراث اسلامی در قم موجود است. این نسخه ها به خط مؤلف است.[۳]
- «المانه الغدیریه» قصیده ای عربی که در مدح حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام و واقعه غدیرخم سروده شده و به خط مؤلف و در تاریخ ذیحجه 1302ق تحریر شده و به شماره 11475 در کتابخانه آیت اللّه مرعشی در قم موجود است.[۴]]
- «بیان زیارت عاشورا» [به فارسی که به خط شکسته نستعلیق و نسخ مؤلّف به شماره 11546 در کتابخانه آیت اللّه مرعشی در قم موجود است.
- «مشرق الظلام» در شرح رساله «لآلی الکلام» در علم اعراب، تألیف: اسداللّه بن محمّد محلاّتی، که در کتابخانه آیت اللّه مرعشی در قم موجود است.[۵]
- «حواشی بر قوانین»
- «حواشی بر رسائل» (حواشی بر فرائد»)
- «دیوان اشعار عربی و فارسی»
- «رساله در قاعده تأخیر»
- «رساله در عدالت»
- «رساله در سجده سهو»
- «رساله در لباس مشکوک»
- «رساله در بلوغ»
- «رساله در نماز جماعت»
- «رساله در قاعده اشتغال»
- «رساله در اصل برائت»
- «رساله در قاعده فحص»
- «رساله در تعریف علم اصول»
- «رساله در سهو نماز»
- «رساله در تطهیر به آب قلیل»
- «رساله در قاعده بیّنه»
- «رساله در اصل تعارض»
- «رساله در تیمّم»
- «رساله در اصل لزوم عقد»
- «شرح بر اصول کشف العظاء»
- «مغتنم الدرر» در سه جزء: 1- در تفسیر 2- در روایات 3- در متفرقات(1) [که در بین سال های 1314 تا 1321ق آن را تألیف کرده است نزد مرحوم میرزا حبیب اللّه نیّر موجود بوده و نسخه ای از آن در مجله شهاب (شماره 22) معرفی شده است.]
- «تسلیت نامه» [که آن را مرحوم محلاّتی جهت دلجوئی و تسلای یک عالم اهل عربستان که وهابی بوده و سپس شیعه شده است، نوشته است.[۶]
وفات
وی سرانجام در روز جمعه 22 ذی الحجه 1323ق وفات یافته و در تکیه فاضل هندی، واقع در تخت فولاد حوالی قبر فاضل هندی مدفون گردید.[۷]
پانویس
- ↑ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، صص 766 -767؛ همو، رجال اصفهان یا تذکره القبور، صص 168-170؛ تهرانی، نقباء البشر، ج3، صص 1056-1058؛ قاسمی، گلزار فضیلت، صص 183-205؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص164؛ افتخار آفرینان استان مرکزی، ج3، صص 224-228؛ جناب، رجال و مشاهیر، ص489.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج4، ص163.
- ↑ حسینی اشکوری، فهرست خطی احیاء، ج4، صص 310-312.
- ↑ مرعشی، فهرست مرعشی، ج29، ص101.
- ↑ مرعشی، فهرست مرعشی، ج29، ص1277.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد ، ج4، صص96-100.
- ↑ لطفی، کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان ، ص519.
منابع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.
- مهدوی، مصلح الدین،اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.
- کتاب تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفی (حامد اصفهانی)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390.