این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید محمدرضا بن محمدحسین حسینی هرندی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(درج عکس)
(ایجاد لینک)
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
[[پرونده:Seyed mohammadreza hosseini harandi.jpg|بندانگشتی|سید محمدرضا حسینی هرندی]]
[[پرونده:Seyed mohammadreza hosseini harandi.jpg|بندانگشتی|سید محمدرضا حسینی هرندی]]{{نیازمند جعبه اطلاعات}}
'''سیّد محمّد رضا حسینی هرندی'''، معروف به «'''حاج آقا رضا هرندی'''» فرزند سیّد محمّد حسین عالم فاضل، واعظ کامل در قرن چهاردهم هجری بود.
'''سیّد محمّد رضا حسینی هرندی'''، معروف به «'''حاج آقا رضا هرندی'''» فرزند سیّد محمّد حسین عالم فاضل، واعظ کامل در قرن چهاردهم هجری بود.


==معرفی==
==زندگی نامه==
وی از خطبای معروف اصفهان و محبوب و مقبول عموم طبقات بود.بیانی دلنشین داشت و مردم را با مواعظ شافیه خود ارشاد می فرموده است.
 
===ولادت===
وی در سال 1280ش در هرند متولد شد.
 
===تحصیلات===
ادبیات و مقداری از سطح را از پدر خود، آیت الله سید حسین (م:1350ق) که عالمی جامع و فقیهی کامل بود ، فرا گرفت. سید محمدرضا سپس راهی اصفهان گردید و در مدرسه جده کوچک ساکن گردید و از محضر  بهره ها برد و سپس به نجف اشرف رفت و دو سال خوشه چین محضر سید ابوالحسن اصفهانی و سید عبدالهادی شیرازی شد و از دو استاد اخیر و سید محمود شاهرودی مجاز گردید و به اصفهان مهاجرت نمود.


او سالها در اصفهان به موعظه و ارشاد مشغول بوده و در مسجد دارالشفا اقامه جماعت می نمود.
او سالها در اصفهان به موعظه و ارشاد مشغول بوده و در مسجد دارالشفا اقامه جماعت می نمود.


==اساتید==
===اساتید===
در اصفهان نزد جمعی از علماء از جمله:
حسینی هرندی در اصفهان و نجف نزد جمعی از علماء کسب فیض نمود از جمله:
 
====اساتید اصفهان====


*[[محمدعلی مدرس دزفولی|شیخ محمّد علی فتحی دزفولی]]
*[[محمدعلی مدرس فتحی دزفولی|شیخ محمّد علی فتحی دزفولی]]
*سیّد محمّد مدرس نجف آبادی
*[[سید محمد نجف آبادی|سیّد محمّد مدرس نجف آبادی]]
*[[علی مدرس یزدی|شیخ علی مدرس یزدی]]
*[[علی مدرس یزدی|شیخ علی مدرس یزدی]]
*[[سید علی مجتهد نجف آبادی|میر سیّد علی مجتهد نجف آبادی]]
*[[سید علی نجف آبادی|میر سیّد علی مجتهد نجف آبادی]]
 
*میرزا ابوالحسن خاتون آبادی،
تحصیل کرد.
*شیخ [[محمدحسین فشارکی اصفهانی|محمدحسین فشارکی]]،
*[[سید مهدی درچه ای|سید محمدمهدی درچه ای]]
*میر سید علی مدرس نجف آبادی


سپس در نجف اشرف از محضر حضرات آیات:
====اساتید نجف====


*[[سید ابوالحسن اصفهانی|آقا سیّد ابوالحسن اصفهانی]]
*[[سید ابوالحسن اصفهانی|آقا سیّد ابوالحسن اصفهانی]]
*سیّد عبدالهادی شیرازی
*سیّد عبدالهادی شیرازی


کسب فیض نموده است.
===فرزندان===
از فرزندان ایشان، حاج سید محمدحسین هرندی در سال 1355ق در اصفهان متولد شد و از یازده سالگی وارد [[حوزه علمیه اصفهان]] گردید و از محضر شیخ [[جلال الدین اژه ای]]، شیخ [[عباسعلی ادیب حبیب آبادی|عباسعلی ادیب]]، حاج شیخ [[احمد فیاض]]، شیخ محمد طبیب زاده و میر سید حسن مدرس استفاده نمود و به شهر مقدس قم مهاجرت نمود و از محضر سید محمدباقر سلطانی، شیخ مرتضی حائری، ده سرخی، سید [[محمدرضا گلپایگانی]]، علامه طباطبایی، محقق داماد و علامه میر [[سید علی فانی]] استفاده ها برد و از استاد اخیر اجازه اجتهاد دریافت نمود و از حضرات آیات حکیم و شاهرودی مجاز گردید. وی مدت دو سال نیز خوشه چین محضر سید محمدرضا خراسانی گردید و به وظائف شرعیه و رفع مشکلات مردم اهتمام ورزید. از خدمات ایشان به احداث سجادیه هرندیها در شهر مشهد مقدس و فاطمیه هرند می توان اشاره نمود. از ایشان تألیفات پراکنده ای به یادگار مانده که رساله ای در «علوم غریبه»، «دیوان اشعار»،«کشکول و فوائد متفرقه ای» بر بعضی از کتب فقهی از آن جمله است.
 
وی در ظهر روز چهارشنبه 19 رجب 1432ق/1تیر1390ش دارفانی را وداع و در رضویه هرند مدفون گردید.
 
==آثار و فعالیت ها==
 
===آثار===
از آثار علمی ایشان تعلیقات بر شرایع الاسلام محقق حلی است و تعالیقی که بر اصول کافی نگاشته است که نسخه های آن نزد خاندان وی موجود است.
 
===فعالیت ها===
وی عالمی جامع و در سرعت اشتغال و حاضرجوابی کم نظیر بود و دارای تمثیلات و مطایبات منحصر در بیان احکام و شرعیات بود و اهتمام زیادی بر ترویج مذهب حقه تشیع داشت که حکایت تشرف ایشان محضر حضرت ولی عصر (عج) مشهور است. سخنان وی به مذاق خواص و عوام پسندیده بود و برای درک نماز و منبرش در مسجد دارالشفاء بازار حاضر می شدند. وی از خطبای معروف اصفهان و محبوب و مقبول عموم طبقات بود.بیانی دلنشین داشت و مردم را با مواعظ شافیه خود ارشاد می فرموده است.
 
از جمله خدمات صاحب عنوان احیای مساجد بود که مسجد مهدی موعود، صاحب الزمان دردشت و مسجد علی بابا از آن جمله است. <ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد ،ج۴، صص646-647.</ref>


==وفات==
==وفات==
وی در سن 85 سالگی در 7 ربیع الثانی 1402ق (مطابق 12 بهمن 1360ش) وفات یافته و در [[تکیه شهدا|تکیه شهدای اصفهان]] مدفون شد.<ref>گلستان شهدای اصفهان در گستره تاریخ، (نسخه چاپ نشده)، ج1، ص56؛ مزارات اصفهان، ص363؛ تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج3، ص316.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، ص113.</ref>
وی در سن 85 سالگی در 7 ربیع الثانی 1402ق (مطابق 12 بهمن 1360ش) وفات یافته و در [[تکیه شهدا|تکیه شهدای اصفهان]] مدفون شد.<ref>گلستان شهدای اصفهان در گستره تاریخ، (نسخه چاپ نشده)، ج1، ص56؛ مهدوی، مزارات اصفهان، ص363؛ مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج3، ص316.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، ص113.</ref>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
==منبع==
==منابع==
برگفته از: [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.
 
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]،ج۴، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)]]، اصفهان سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386.
 
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
[[رده:اعلام اصفهان، ج3]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:علمای قرن 14]]
[[رده:واعظین]]
[[رده:ائمه جماعت]]
[[رده:خطیبان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۱۳

سید محمدرضا حسینی هرندی

سیّد محمّد رضا حسینی هرندی، معروف به «حاج آقا رضا هرندی» فرزند سیّد محمّد حسین عالم فاضل، واعظ کامل در قرن چهاردهم هجری بود.

زندگی نامه

ولادت

وی در سال 1280ش در هرند متولد شد.

تحصیلات

ادبیات و مقداری از سطح را از پدر خود، آیت الله سید حسین (م:1350ق) که عالمی جامع و فقیهی کامل بود ، فرا گرفت. سید محمدرضا سپس راهی اصفهان گردید و در مدرسه جده کوچک ساکن گردید و از محضر بهره ها برد و سپس به نجف اشرف رفت و دو سال خوشه چین محضر سید ابوالحسن اصفهانی و سید عبدالهادی شیرازی شد و از دو استاد اخیر و سید محمود شاهرودی مجاز گردید و به اصفهان مهاجرت نمود.

او سالها در اصفهان به موعظه و ارشاد مشغول بوده و در مسجد دارالشفا اقامه جماعت می نمود.

اساتید

حسینی هرندی در اصفهان و نجف نزد جمعی از علماء کسب فیض نمود از جمله:

اساتید اصفهان

اساتید نجف

فرزندان

از فرزندان ایشان، حاج سید محمدحسین هرندی در سال 1355ق در اصفهان متولد شد و از یازده سالگی وارد حوزه علمیه اصفهان گردید و از محضر شیخ جلال الدین اژه ای، شیخ عباسعلی ادیب، حاج شیخ احمد فیاض، شیخ محمد طبیب زاده و میر سید حسن مدرس استفاده نمود و به شهر مقدس قم مهاجرت نمود و از محضر سید محمدباقر سلطانی، شیخ مرتضی حائری، ده سرخی، سید محمدرضا گلپایگانی، علامه طباطبایی، محقق داماد و علامه میر سید علی فانی استفاده ها برد و از استاد اخیر اجازه اجتهاد دریافت نمود و از حضرات آیات حکیم و شاهرودی مجاز گردید. وی مدت دو سال نیز خوشه چین محضر سید محمدرضا خراسانی گردید و به وظائف شرعیه و رفع مشکلات مردم اهتمام ورزید. از خدمات ایشان به احداث سجادیه هرندیها در شهر مشهد مقدس و فاطمیه هرند می توان اشاره نمود. از ایشان تألیفات پراکنده ای به یادگار مانده که رساله ای در «علوم غریبه»، «دیوان اشعار»،«کشکول و فوائد متفرقه ای» بر بعضی از کتب فقهی از آن جمله است.

وی در ظهر روز چهارشنبه 19 رجب 1432ق/1تیر1390ش دارفانی را وداع و در رضویه هرند مدفون گردید.

آثار و فعالیت ها

آثار

از آثار علمی ایشان تعلیقات بر شرایع الاسلام محقق حلی است و تعالیقی که بر اصول کافی نگاشته است که نسخه های آن نزد خاندان وی موجود است.

فعالیت ها

وی عالمی جامع و در سرعت اشتغال و حاضرجوابی کم نظیر بود و دارای تمثیلات و مطایبات منحصر در بیان احکام و شرعیات بود و اهتمام زیادی بر ترویج مذهب حقه تشیع داشت که حکایت تشرف ایشان محضر حضرت ولی عصر (عج) مشهور است. سخنان وی به مذاق خواص و عوام پسندیده بود و برای درک نماز و منبرش در مسجد دارالشفاء بازار حاضر می شدند. وی از خطبای معروف اصفهان و محبوب و مقبول عموم طبقات بود.بیانی دلنشین داشت و مردم را با مواعظ شافیه خود ارشاد می فرموده است.

از جمله خدمات صاحب عنوان احیای مساجد بود که مسجد مهدی موعود، صاحب الزمان دردشت و مسجد علی بابا از آن جمله است. [۱]

وفات

وی در سن 85 سالگی در 7 ربیع الثانی 1402ق (مطابق 12 بهمن 1360ش) وفات یافته و در تکیه شهدای اصفهان مدفون شد.[۲][۳]

پانویس

  1. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد ،ج۴، صص646-647.
  2. گلستان شهدای اصفهان در گستره تاریخ، (نسخه چاپ نشده)، ج1، ص56؛ مهدوی، مزارات اصفهان، ص363؛ مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج3، ص316.
  3. مهدوی، اعلام اصفهان، ج3، ص113.

منابع