این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید هدایت اللّه امامی سمیرمی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(درج عکس)
(ویرایش متن)
 
(۱۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''سید هدایت اللّه امامی سمیرمی''' عالم دینی در سال 1292 منطقه سمیرم اصفهان بود.  [[پرونده:Seysd hedayatollah semammisemiromi.jpg|بندانگشتی|سید هدایت الله امامی سمیرمی]]
{{نیازمند جعبه اطلاعات}}
'''سید هدایت اللّه امامی سمیرمی''' (1292ش-1351ش) از عالمان دینی منطقه سمیرم اصفهان بود.  [[پرونده:Seysd hedayatollah semammisemiromi.jpg|بندانگشتی|سید هدایت الله امامی سمیرمی|350x350پیکسل]]


==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
پدرش [[سید علی امامی|سیّد علی امام]]، عالم دینی منطقه سمیرم و بلوکات آباده و اقلید و شمال فارس بود. وی از اوتاد و ابرار و احرار روزگار خویش، و مورد تکریم و تعظیم مردم منطقه بود و در دفاع از حقوق مردم و محرومان، همواره با خوانین مبارزه می کرد و در این راه مشکلات فراوان دید و رنج حبس و تبعید را به جان خرید. وی در سال 1330ش وفات یافت و در سمیرم به خاک سپرده شد و پس از سال ها به مشهد مقدس منتقل و در قبرستان بهشت رضا علیه السلام مدفون گردید.


از آن مرحوم سه فرزند پسر و هفت دختر به جا ماند که دو تن از فرزندان ایشان به نام های: سیّد صدر الدین و سیّد سراج الدین بازنشسته آموزش و پرورش و سیّد حسام الدین کارمند شرکت نفت است.<ref>با تشکر از جناب آقای سیّد سراج الدین امامی که اطلاعات خود را در اختیار گذاشت.</ref> <br />سیّد هدایه اللّه پس از فراگیری مقدّمات در محضر پدر خویش، در ده سالگی وارد [[حوزه علمیه اصفهان]] شد و در [[مدرسه جده بزرگ|مدرسه جدّه بزرگ]] سکونت نمود و از دروس اساتید زمان بهره برد. از جمله:
=== ولادت ===
سید هدایت الله امامی در سال 1292ش در سمیرم، در خانواده ای اهل علم به دنیا آمد.


#[[علی مدرس یزدی|شیخ علی مدرّس یزدی]]؛
===خاندان===
#[[محمدحسن عالم نجف آبادی|شیخ محمّد حسن عالم نجف آبادی]]؛
پدرش آقاسیّد علی معروف به آقاامام، عالم دینی منطقه سمیرم و بلوکات آباده و اقلید و شمال فارس و از اوتاد و ابرار و احرار روزگار خویش بود.
#میرزا احمد مدرّس؛
#[[سید محمدباقر درچه‌ای|سیّد محمّد باقر درچه ای]]؛
#[[رحیم ارباب|حاج آقا رحیم ارباب]]؛
#[[محمدرضا جرقویه ای|شیخ محمد رضا جرقویه ای حسین آبادی]].


=='''اوصاف و خدمات'''==
فرزندان این مرحوم  سه پسر و هفت دختر بودند که دو تن از فرزندان ایشان به نام های سیّد صدر الدین و سیّد سراج الدین بازنشسته آموزش و پرورش و سیّد حسام الدین کارمند شرکت نفت است.<ref>به نقل از سیّد سراج الدین امامی.</ref>
مرحوم امامی عمر خود را وقف خدمت به مردم کرد و با رویی گشاده و آغوشی باز پذیرای آنان بود.


مردم نیز سخنش را فصل الخطاب مسائل و اختلافات خود می دانستند.
===تحصیلات===
سیّد هدایت اللّه پس از فراگیری مقدّمات در محضر پدر خویش در ده سالگی وارد [[حوزه علمیه اصفهان]] شد و در [[مدرسه جده بزرگ|مدرسه جدّه بزرگ]] سکونت نمود.


او محرم اسرار و ملجأ و پناه مردم محسوب می شد و مورد ارادت و احترام آنان بود.
این عالم فرزانه از حضرات آیات: تقوی شیرازی، [[میر عبدالحسین سیدالعراقین|سید عبدالحسین سیدالعراقین]]، [[رحیم ارباب|حاج آقا رحیم ارباب]] و آقا شیخ [[محمدرضا نجفی مسجدشاهی|محمد رضا نجفی]] اجازه داشت. آیت الله آقا [[سید ابوالحسن اصفهانی]] نیز اجازه اخذ وجوهات به او داده بود.


حسن خلق، مردم داری، تواضع، جدّیت و اهتمام در حلّ مشکلات مردم، تقوا و پاک دامنی و اهتمام به انجام فرایض و مستحبات از ویژگی های او بود.
===اساتید===


وی از دوران جوانی یار و مددکار پدر بزرگوار خود بود و با خوانین مبارزه می نمود.
#[[علی مدرس یزدی|شیخ علی مدرّس یزدی]]
#[[محمدحسن عالم نجف آبادی|شیخ محمّد حسن عالم نجف آبادی]]
#[[سید احمد مدرس حسینی خراسانی|میرزا احمد مدرّس]]
#[[سید محمدباقر درچه‌ای|سیّد محمّد باقر درچه ای]]
#حاج آقا رحیم ارباب
#[[محمدرضا جرقویه ای|شیخ محمد رضا جرقویه ای حسین آبادی]]


در سال 1313 مقارن با تبعید [[شهید سید حسن مدرس|شهید مدرس]] که از دوستان مرحوم سیّد علی امام بود مرحوم امام و فرزندش سیّد هدایه اللّه نیز به تهران احضار شده و این اقامت اجباری تا شروع جنگ جهانی دوم و رواج هرج و مرج در کشور به طول انجامید.
==جایگاه==


پس از وفات مرحوم سیّد علی امام در سال 1330 ایشان عهده دار وظایف پدر گردید و به ارشاد و هدایت مردم منطقه پرداخت.  
===جایگاه اجتماعی===
مرحوم امامی عمر خود را وقف خدمت به مردم کرد و با رویی گشاده و آغوشی باز پذیرای آنان بود. مردم نیز سخنش را فصل الخطاب مسائل و اختلافات خود می دانستند. او محرم اسرار و ملجأ و پناه مردم محسوب می شد و مورد ارادت و احترام آنان بود. حسن خلق، مردم داری، تواضع، جدّیت و اهتمام در حلّ مشکلات مردم، تقوا و پاک دامنی و اهتمام به انجام فرایض و مستحبات از ویژگی های او بود.


وی در جریان مبارزات مردم مسلمان ایران به رهبری [[سید روح‌ الله موسوی خمینی|امام خمینی رضوان اللّه]] علیه به مخالفت با لوایح ششگانه شاه پرداخت که به دستگیری او انجامید و نزدیک به پنج ماه در زندان شهربانی شهرضا محبوس گردید و سرانجام به دنبال اعتراضات مردم و تحصّن مکرّر آنان آزاد گردید.  
===جایگاه سیاسی===
وی از دوران جوانی یار و مددکار پدر بزرگوار خود بود و با خوانین مبارزه می نمود. در ابتدای حکومت پهلوی دوم به جهت ضعف حکومت مرکزی، خوانین قشقایی و بختیاری به ظلم و تعدی به مردم پرداختند. به همین علت، وی به همراه پدرش به ادامه مبارزه با این تعدیات پرداختند.


مرحوم امامی همچون پدر به اقامه نماز جمعه در سمیرم می پرداخت و دفتر ازدواج و طلاق داشت و از آن طریق نیز به مردم خدمت می نمود .
در سال 1313 مقارن با تبعید [[شهید سید حسن مدرس|شهید مدرس]] که از دوستان مرحوم سیّد علی امام بود مرحوم امام و فرزندش سیّد هدایت اللّه نیز به تهران احضار شده و این اقامت اجباری تا شروع جنگ جهانی دوم و رواج هرج و مرج در کشور به طول انجامید.   


=='''وفات'''==
پس از فروردین 1330ش با فوت پدرش ، مسؤولیت رهبری سیاسی و مذهبی مردم را عهده دار شد و بعد از کودتای 28 مرداد 1332ش، همچنان به حل و فصل دعاوی و مشکلات مردم و اجرای احکام شرعی برای مردم ساکن و عشایر در حال کوچ می پرداخت. او همچون پدر به اقامه نماز جمعه در سمیرم می پرداخت و دفتر ازدواج و طلاق داشت و از آن طریق نیز به مردم خدمت می نمود .
این عالم جلیل در تابستان 1348 در اثر سرطان مغز استخوان به بستر بیماری افتاد و پس از دو سال و نیم تحمّل درد و رنج، در 28 خرداد 1351 وفات یافت و با تشییعی کم نظیر به اصفهان منتقل شد و در جوار مرحوم [[سید عبدالحسین سیدالعراقین|سیّد العراقین]]<nowiki/>در [[تکیه سیدالعراقین|تکیه سید العراقین]]  مدفون گردید.


مردم حق شناس سمیرم ضمن برگزاری مجالس متعدّد عزاداری در محلات مختلف، تا پایان سالگرد ایشان از انجام هرگونه مراسم شادی و عروسی خودداری کرده و بدین وسیله مراتب قدرشناسی خود را از یک عمر خدمت صادقانه یک روحانی خدمتگزار ابراز داشتند.
وی در جریان مبارزات مردم مسلمان ایران به رهبری [[سید روح‌ الله موسوی خمینی|امام خمینی]] رضوان اللّه علیه به مخالفت با لوایح ششگانه شاه پرداخت که به دستگیری او انجامید و نزدیک به پنج ماه در زندان شهربانی شهرضا محبوس گردید و سرانجام به دنبال اعتراضات مردم و تحصّن مکرّر آنان آزاد گردید.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص223-224.</ref>


=='''سنگ نوشته'''==
==وفات==
مرقد سلاله دودمان نبوی شمع شبستان مرتضوی شادروان مرحوم حجّه الاسلام و المسلمین حاج سیّد هدایه اللّه امامی فرزند مرحوم [[سید علی امام جمعه سدهی|آیت اللّه آقا سیّد علی امام جمعه]] سمیرم 28 خرداد 1351.
این عالم جلیل در تابستان 1348 در اثر سرطان مغز استخوان به بستر بیماری افتاد و پس از دو سال و نیم تحمّل درد و رنج، در 28 خرداد 1351 وفات یافت و با تشییعی کم نظیر به اصفهان منتقل شد و در جوار مرحوم سیّد العراقین در [[تکیه سیدالعراقین|تکیه سید العراقین]]  مدفون گردید.
 
مردم حق شناس سمیرم ضمن برگزاری مجالس متعدّد عزاداری در محلات مختلف، تا پایان سالگرد وی از انجام هرگونه مراسم شادی و عروسی خودداری کرده و بدین وسیله مراتب قدرشناسی خود را از یک عمر خدمت صادقانه یک روحانی خدمتگزار ابراز داشتند.
 
سنگ نوشته اوچنین است:
مرقد سلاله دودمان نبوی شمع شبستان مرتضوی شادروان مرحوم حجّه الاسلام و المسلمین حاج سیّد هدایت اللّه امامی فرزند مرحوم آیت اللّه آقا سیّد علی امام جمعه، سمیرم 28 خرداد 1351.


{{شعر| }}
{{شعر| }}
{{ب|سلاله نبوی سیّد بزرگ نشان<ref>شعر فوق از شاعر معاصر مشفق کاشانی است که در ایام وفات ایشان به عنوان بازرس آموزش و پرورش در سمیرم حضور پیدا کرده بود.</ref>|امامی آیت حق زین جهان فانی رفت}}
{{ب|سلاله نبوی سیّد بزرگ نشان<ref>شعر فوق از شاعر معاصر مشفق کاشانی است که در ایام وفات ایشان به عنوان بازرس آموزش و پرورش در سمیرم حضور پیدا کرده بود.</ref>|امامی آیت حق زین جهان فانی رفت}}
{{ب|شنید ارجعی از حق وزین سرای فریب|به سوی جنت و دنیای جاودانی رفت}}
{{ب|شنید ارجعی از حق وزین سرای فریب|به سوی جنت و دنیای جاودانی رفت}}
{{ب|هدایت همه را سوی حق به عهده گرفت|چو خضر در طلب آب زندگانی رفت<ref>شرح مجموعه گل، ص 388-385.</ref>}}  
{{ب|هدایت همه را سوی حق به عهده گرفت|چو خضر در طلب آب زندگانی رفت<ref>قاسمی، شرح مجموعه گل، صص 388-385.</ref>}}  
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


=='''پانویس'''==
==پانویس==


[[رده:شرح مجموعه گل]]
[[رده:شرح مجموعه گل]]
[[رده:تیرماه 1401]]
[[رده:تیرماه 1401]]
[[رده:شعر]]
<references />
<references />


=='''منبع'''==
==منابع==
برگرفته از کتاب<span> </span>:قاسمی ، رحیم ، شرح مجموع گل، انتشارات کانون ،پژوهش، چاپ دوم، زمستان 1390.
 
*[[رحیم قاسمی|قاسمی]]، رحیم، شرح مجموعه گل: مشاهیر مدفون در تکیه سیدالعراقین تخت فولاد اصفهان، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ دوم، 1390.
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول،1389.
 
[[رده:فعالان سیاسی]]
[[رده:علمای قرن 14]]
[[رده:شعرا]]
[[رده:ائمه جمعه]]
[[رده:شاگردان سید محمدباقر درچه ای]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۸:۵۲

سید هدایت اللّه امامی سمیرمی (1292ش-1351ش) از عالمان دینی منطقه سمیرم اصفهان بود.

سید هدایت الله امامی سمیرمی

زندگی‌نامه

ولادت

سید هدایت الله امامی در سال 1292ش در سمیرم، در خانواده ای اهل علم به دنیا آمد.

خاندان

پدرش آقاسیّد علی معروف به آقاامام، عالم دینی منطقه سمیرم و بلوکات آباده و اقلید و شمال فارس و از اوتاد و ابرار و احرار روزگار خویش بود.

فرزندان این مرحوم سه پسر و هفت دختر بودند که دو تن از فرزندان ایشان به نام های سیّد صدر الدین و سیّد سراج الدین بازنشسته آموزش و پرورش و سیّد حسام الدین کارمند شرکت نفت است.[۱]

تحصیلات

سیّد هدایت اللّه پس از فراگیری مقدّمات در محضر پدر خویش در ده سالگی وارد حوزه علمیه اصفهان شد و در مدرسه جدّه بزرگ سکونت نمود.

این عالم فرزانه از حضرات آیات: تقوی شیرازی، سید عبدالحسین سیدالعراقین، حاج آقا رحیم ارباب و آقا شیخ محمد رضا نجفی اجازه داشت. آیت الله آقا سید ابوالحسن اصفهانی نیز اجازه اخذ وجوهات به او داده بود.

اساتید

  1. شیخ علی مدرّس یزدی
  2. شیخ محمّد حسن عالم نجف آبادی
  3. میرزا احمد مدرّس
  4. سیّد محمّد باقر درچه ای
  5. حاج آقا رحیم ارباب
  6. شیخ محمد رضا جرقویه ای حسین آبادی

جایگاه

جایگاه اجتماعی

مرحوم امامی عمر خود را وقف خدمت به مردم کرد و با رویی گشاده و آغوشی باز پذیرای آنان بود. مردم نیز سخنش را فصل الخطاب مسائل و اختلافات خود می دانستند. او محرم اسرار و ملجأ و پناه مردم محسوب می شد و مورد ارادت و احترام آنان بود. حسن خلق، مردم داری، تواضع، جدّیت و اهتمام در حلّ مشکلات مردم، تقوا و پاک دامنی و اهتمام به انجام فرایض و مستحبات از ویژگی های او بود.

جایگاه سیاسی

وی از دوران جوانی یار و مددکار پدر بزرگوار خود بود و با خوانین مبارزه می نمود. در ابتدای حکومت پهلوی دوم به جهت ضعف حکومت مرکزی، خوانین قشقایی و بختیاری به ظلم و تعدی به مردم پرداختند. به همین علت، وی به همراه پدرش به ادامه مبارزه با این تعدیات پرداختند.

در سال 1313 مقارن با تبعید شهید مدرس که از دوستان مرحوم سیّد علی امام بود مرحوم امام و فرزندش سیّد هدایت اللّه نیز به تهران احضار شده و این اقامت اجباری تا شروع جنگ جهانی دوم و رواج هرج و مرج در کشور به طول انجامید.   

پس از فروردین 1330ش با فوت پدرش ، مسؤولیت رهبری سیاسی و مذهبی مردم را عهده دار شد و بعد از کودتای 28 مرداد 1332ش، همچنان به حل و فصل دعاوی و مشکلات مردم و اجرای احکام شرعی برای مردم ساکن و عشایر در حال کوچ می پرداخت. او همچون پدر به اقامه نماز جمعه در سمیرم می پرداخت و دفتر ازدواج و طلاق داشت و از آن طریق نیز به مردم خدمت می نمود .

وی در جریان مبارزات مردم مسلمان ایران به رهبری امام خمینی رضوان اللّه علیه به مخالفت با لوایح ششگانه شاه پرداخت که به دستگیری او انجامید و نزدیک به پنج ماه در زندان شهربانی شهرضا محبوس گردید و سرانجام به دنبال اعتراضات مردم و تحصّن مکرّر آنان آزاد گردید.[۲]

وفات

این عالم جلیل در تابستان 1348 در اثر سرطان مغز استخوان به بستر بیماری افتاد و پس از دو سال و نیم تحمّل درد و رنج، در 28 خرداد 1351 وفات یافت و با تشییعی کم نظیر به اصفهان منتقل شد و در جوار مرحوم سیّد العراقین در تکیه سید العراقین مدفون گردید.

مردم حق شناس سمیرم ضمن برگزاری مجالس متعدّد عزاداری در محلات مختلف، تا پایان سالگرد وی از انجام هرگونه مراسم شادی و عروسی خودداری کرده و بدین وسیله مراتب قدرشناسی خود را از یک عمر خدمت صادقانه یک روحانی خدمتگزار ابراز داشتند.

سنگ نوشته اوچنین است:

مرقد سلاله دودمان نبوی شمع شبستان مرتضوی شادروان مرحوم حجّه الاسلام و المسلمین حاج سیّد هدایت اللّه امامی فرزند مرحوم آیت اللّه آقا سیّد علی امام جمعه، سمیرم 28 خرداد 1351.

سلاله نبوی سیّد بزرگ نشان[۳]امامی آیت حق زین جهان فانی رفت
شنید ارجعی از حق وزین سرای فریببه سوی جنت و دنیای جاودانی رفت
هدایت همه را سوی حق به عهده گرفتچو خضر در طلب آب زندگانی رفت[۴]

پانویس

  1. به نقل از سیّد سراج الدین امامی.
  2. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص223-224.
  3. شعر فوق از شاعر معاصر مشفق کاشانی است که در ایام وفات ایشان به عنوان بازرس آموزش و پرورش در سمیرم حضور پیدا کرده بود.
  4. قاسمی، شرح مجموعه گل، صص 388-385.

منابع

  • قاسمی، رحیم، شرح مجموعه گل: مشاهیر مدفون در تکیه سیدالعراقین تخت فولاد اصفهان، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ دوم، 1390.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول،1389.