این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید عباس صفی دهکردی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Sab00riyan (بحث | مشارکتها) جز (Sab00riyan صفحهٔ سیّد عباس صفی دهکردی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به سید عباس صفی دهکردی منتقل کرد: جایگزینی متن - 'سیّد' به 'سید') |
Kh1.farokhi (بحث | مشارکتها) (افزودن رده) |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
سیّد عباس صفی دهکردی | {{نیازمند جعبه اطلاعات}} | ||
'''سیّد عباس صفی دهکردی'''(1304ق-1394ق) فرزند سیّد علی بن سیّد محمّدتقی حسینی دهکردی، عالم عابد مدرس فاضل قرن چهاردهم قمری است.[[پرونده:Seyed abbas safi dehkordi.jpg|بندانگشتی|سید عباس صفی دهکردی]] | |||
== | ==زندگی‌نامه== | ||
===ولادت=== | |||
سیدعباس در سال 1304ق (1261ش) در روستای « اشکفتک» در پنج کیلومتری شهرکرد متولّد شد. | |||
طبق اسناد و مدارکی که دکتر سیّد رضا صفا در اختیار داشته: | ===خاندان=== | ||
مرحوم سیّد کریم نیکزاد می‌نویسد: <blockquote>طبق اسناد و مدارکی که دکتر سیّد رضا صفا در اختیار داشته: در دوره زمامداری رستم بیک آق قویونلو، میر سیّد محمّد از سادات و علمای آذربایجان به منطقه مرکزی آمده و طبق فرمان شاه اسماعیل اول، به منصب شیخ الاسلامی منطقه بختیاری و قشقایی و بویر احمدی منصوب شده و اولاد و احفاد او در این مناطق به ترویج مذهب تشیع پرداخته و بسیاری از امام زاده های موجود در این مناطق از اولاد سیّد محمّد می باشند. | |||
در اوایل سلطنت فتحعلی شاه قاجار، سیّد محمّدتقی از نسل مرحوم سیّد محمّد به روستای اشکفتک آمده و ساکن شده و صاحب شش فرزند گردیده، از جمله: | |||
در اوایل سلطنت فتحعلی شاه قاجار، سیّد محمّدتقی از نسل مرحوم سیّد محمّد به | |||
1. سید محمّد تقی از علمای بزرگ چهار محال که قبرش در گورستان بالای این روستا واقع شده و زیارتگاه عمومی است. | 1. سید محمّد تقی از علمای بزرگ چهار محال که قبرش در گورستان بالای این روستا واقع شده و زیارتگاه عمومی است. | ||
آیت | 2. آقا سیّد محمّد، پدر [[سیدمحمدرضا بن سیدمحمد بختیاری|آیت اللّه سیّد محمّد رضا بختیاری]] | ||
3. آقا سیّد علی که مزارش نزدیک قبر برادرش سیّد محمّد تقی قرار دارد.<ref>نیکزاد، شناخت سرزمین چهار محال، ج۲، صص448-447. </ref></blockquote>آیت الله حاج سیّد عباس صفی فرزند آقا سیّد علی است. | |||
====فرزندان==== | |||
وی داماد مرحوم [[سید محمد منجمی|سیّد محمّد منجمی]] از وعّاظ محترم اصفهان بود و از آن مرحوم چهار فرزند پسر و پنج دختر باقی ماند که دو تن از آنان به نام های سیّد مهدی (م1349ش) و دکتر سیّد فضل اللّه صفا در جوار او مدفون اند. | |||
===تحصیلات=== | |||
مرحوم صفی تحصیلات مقدّماتی را در زادگاه خود نزد عموی بزرگوارش انجام داد. سپس در شهرکرد و اصفهان به تحصیل سطوح عالی و خارج فقه و اصول و حکمت و طب قدیم پرداخته و خود عالمی جامع و فاضلی کامل گردید. او مدّتی نیز در شهرهای مقدّس قم و نجف اشرف سکونت کرد و سپس به اصفهان مراجعت کرد. | |||
آیت اللّه صفی با آیت اللّه العظمی حاج سیّد حسین بروجردی که آن زمان در اصفهان و مدرسه جدّه بزرگ حجره داشته اند هم درس و هم مباحثه بوده است. | ===اساتید=== | ||
اساتید وی عبارتند از: | |||
#آیت اللّه شهید آقا [[جلال الدین بت شکن دهکردی|جلال الدین بت شکن]](شهرکرد) | |||
#[[جهانگیر خان قشقایی]] | |||
#[[محمد کاشی|آخوند ملاّ محمّد کاشانی]] | |||
#[[عبدالحسین محلاتی|آیت اللّه علاّمه شیخ عبدالحسین محلاتی]] | |||
#[[سید ابوالقاسم بن محمدباقر دهکردی|آیت اللّه العظمی سیّد ابوالقاسم دهکردی]] | |||
#[[سید محمدباقر درچه‌ای|آیت اللّه العظمی سیّد محمّد باقر درچه ای]] | |||
#شیخ محمدرضا نجفی | |||
#میرزا [[محمدباقر حکیم باشی مدرس خراسانی|محمّد باقر حکیم باشی]](طب قدیم)<ref>نیکزاد، شناخت سرزمین چهارمحال، ج۲، ص۴۴۸؛ مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج۲، ص۳۲۲.</ref> | |||
===معاصران=== | |||
آیت اللّه صفی با [[سید حسین طباطبایی بروجردی|آیت اللّه العظمی حاج سیّد حسین بروجردی]] که آن زمان در اصفهان و [[مدرسه جده بزرگ|مدرسه جدّه بزرگ]] حجره داشته اند هم درس و هم مباحثه بوده است. | |||
از دیگر دوستان و همدرسان ایشان می توان به حضرات آیات: | از دیگر دوستان و همدرسان ایشان می توان به حضرات آیات: | ||
#[[رحیم ارباب|حاج آقا رحیم ارباب]] | |||
#[[میرزا علی آقا شیرازی|حاج میرزا علی آقا شیرازی]] | |||
#[[محمدحسن عالم نجف آبادی|شیخ محمّد حسن عالم نجف آبادی]] | |||
#[[سید محمدرضا خراسانی|سیّد محمّد رضا خراسانی]] | |||
اشاره کرد. | اشاره کرد. | ||
== | ===شاگردان=== | ||
او به مدت پنجاه سال در مدرسه جدّه بزرگ به تدریس سطوح فقه و اصول و کلام و فلسفه و رجال و درایه اشتغال داشت و تعدادی از فضلا از درس او بهره می بردند: | |||
#[[ابراهیم حاج امینی نجف آبادی|شیخ ابراهیم امینی]](درس رسائل) | |||
#[[سید جعفر بن محمدحسین آیت میردامادی سدهی|سیّد جعفر آیت میردامادی]] (درس رسائل) | |||
#[[احمد روحانی شیخ الاسلام|شیخ احمد روحانی شیخ الاسلام]] | |||
#[[رمضانعلی بن غلامحسین املایی خوزانی|شیخ رمضانعلی املایی]] | |||
#شیخ غلامحسین تسلیمی رهنانی (رجال و درایه) | |||
#[[شهید سید محمد بهشتی|شهید مظلوم دکتر سیّد محمّد حسینی بهشتی]] | |||
#شیخ محمّد حسین رشتی | |||
#[[محمدعلی امامی بیستجانی|شیخ محمّد علی امامی بیستجانی]] | |||
#[[سید سلیمان میرلوحی فلاورجانی اصفهانی|سیّد سلیمان میرلوحی فلاورجانی]]. | |||
<br /> | |||
==سیره اخلاقی== | |||
او مردی بسیار وارسته و متواضع و ساده زیست و فاضل و متتبع و مطلع و اهل مطالعه در کتب و رسائل مختلف بود و کتابخانه‌ای مشتمل بر کتب خطی مرغوب داشت. | |||
<br /> | <br /> | ||
== | ==فعالیت‌ها== | ||
ا و با همکاری [[سید محمدصادق خاتون آبادی|آیت اللّه علاّ مه میر محمّد صادق خاتون آبادی]] بنیان حوزه علمیه را در مدرسه جدّه بزرگ اصفهان بنا نهاد و تا پایان عمر سرپرستی آن را عهده دار بود. همچنین در مسجد یزدآباد و مسجد کرمانی اقامه جماعت می نمود.<ref>مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج۲، ص321.</ref> | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
سرانجام در ذی القعده 1394ق (1352ش) وفات یافته و در صحن تکیه سیّدالعراقین در تخت فولاد اصفهان مدفون شد. | وی سرانجام در ذی القعده 1394ق (1352ش) وفات یافته و در صحن [[تکیه سیدالعراقین|تکیه سیّدالعراقین]] در [[تخت فولاد]] اصفهان مدفون شد.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج3، صص ۹۷-۹۶.</ref> | ||
سنگ مزار آیت اللّه صفی به خطّ مرحوم [[حبیب الله فضائلی|حبیب اللّه فضائلی]] است و متن آن چنین است:<blockquote>قد ارتحل من دار الفنأ الی دار البقأ السید السند و العالم الفاضل الکامل العابد و الحبر المعتمد حاوی المعقول و المنقول آقا سیّد عباس بن سیّد علی العلوی الشهیر بالصفی دهکردی طاب ثراه فی یوم الثانی من شهر ذیقعده الحرام سنه 1394 من الهجره النبویه المقدسه.<ref>قاسمی، شرح مجموعه گل، صص 233-240 . </ref></blockquote> | |||
< | ==پانویس== | ||
<references /> | |||
== | ==منابع== | ||
*[[رحیم قاسمی|قاسمی]]، رحیم، شرح مجموعه گل: مشاهير مدفون در تكيه سيدالعراقين تخت فولاد اصفهان، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ دوم، ۱۳۹۰. | |||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392. | |||
[[رده:شرح مجموعه گل]] | [[رده:شرح مجموعه گل]] | ||
[[رده:تیرماه 1401]] | [[رده:تیرماه 1401]] | ||
[[رده:ائمه جماعت]] | |||
[[رده:علمای قرن 14]] | |||
[[رده:مدرسین]] | |||
[[رده:شاگردان جهانگیرخان قشقایی]] | |||
[[رده:شاگردان آخوند کاشی]] | |||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | |||
[[رده:شاگردان سید ابوالقاسم دهکردی]] | |||
[[رده:شاگردان سید محمدباقر درچه ای]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۷ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۵:۴۸
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
سیّد عباس صفی دهکردی(1304ق-1394ق) فرزند سیّد علی بن سیّد محمّدتقی حسینی دهکردی، عالم عابد مدرس فاضل قرن چهاردهم قمری است.
زندگی‌نامه
ولادت
سیدعباس در سال 1304ق (1261ش) در روستای « اشکفتک» در پنج کیلومتری شهرکرد متولّد شد.
خاندان
مرحوم سیّد کریم نیکزاد می‌نویسد:
طبق اسناد و مدارکی که دکتر سیّد رضا صفا در اختیار داشته: در دوره زمامداری رستم بیک آق قویونلو، میر سیّد محمّد از سادات و علمای آذربایجان به منطقه مرکزی آمده و طبق فرمان شاه اسماعیل اول، به منصب شیخ الاسلامی منطقه بختیاری و قشقایی و بویر احمدی منصوب شده و اولاد و احفاد او در این مناطق به ترویج مذهب تشیع پرداخته و بسیاری از امام زاده های موجود در این مناطق از اولاد سیّد محمّد می باشند.
در اوایل سلطنت فتحعلی شاه قاجار، سیّد محمّدتقی از نسل مرحوم سیّد محمّد به روستای اشکفتک آمده و ساکن شده و صاحب شش فرزند گردیده، از جمله:
1. سید محمّد تقی از علمای بزرگ چهار محال که قبرش در گورستان بالای این روستا واقع شده و زیارتگاه عمومی است.
2. آقا سیّد محمّد، پدر آیت اللّه سیّد محمّد رضا بختیاری
3. آقا سیّد علی که مزارش نزدیک قبر برادرش سیّد محمّد تقی قرار دارد.[۱]
آیت الله حاج سیّد عباس صفی فرزند آقا سیّد علی است.
فرزندان
وی داماد مرحوم سیّد محمّد منجمی از وعّاظ محترم اصفهان بود و از آن مرحوم چهار فرزند پسر و پنج دختر باقی ماند که دو تن از آنان به نام های سیّد مهدی (م1349ش) و دکتر سیّد فضل اللّه صفا در جوار او مدفون اند.
تحصیلات
مرحوم صفی تحصیلات مقدّماتی را در زادگاه خود نزد عموی بزرگوارش انجام داد. سپس در شهرکرد و اصفهان به تحصیل سطوح عالی و خارج فقه و اصول و حکمت و طب قدیم پرداخته و خود عالمی جامع و فاضلی کامل گردید. او مدّتی نیز در شهرهای مقدّس قم و نجف اشرف سکونت کرد و سپس به اصفهان مراجعت کرد.
اساتید
اساتید وی عبارتند از:
- آیت اللّه شهید آقا جلال الدین بت شکن(شهرکرد)
- جهانگیر خان قشقایی
- آخوند ملاّ محمّد کاشانی
- آیت اللّه علاّمه شیخ عبدالحسین محلاتی
- آیت اللّه العظمی سیّد ابوالقاسم دهکردی
- آیت اللّه العظمی سیّد محمّد باقر درچه ای
- شیخ محمدرضا نجفی
- میرزا محمّد باقر حکیم باشی(طب قدیم)[۲]
معاصران
آیت اللّه صفی با آیت اللّه العظمی حاج سیّد حسین بروجردی که آن زمان در اصفهان و مدرسه جدّه بزرگ حجره داشته اند هم درس و هم مباحثه بوده است.
از دیگر دوستان و همدرسان ایشان می توان به حضرات آیات:
اشاره کرد.
شاگردان
او به مدت پنجاه سال در مدرسه جدّه بزرگ به تدریس سطوح فقه و اصول و کلام و فلسفه و رجال و درایه اشتغال داشت و تعدادی از فضلا از درس او بهره می بردند:
- شیخ ابراهیم امینی(درس رسائل)
- سیّد جعفر آیت میردامادی (درس رسائل)
- شیخ احمد روحانی شیخ الاسلام
- شیخ رمضانعلی املایی
- شیخ غلامحسین تسلیمی رهنانی (رجال و درایه)
- شهید مظلوم دکتر سیّد محمّد حسینی بهشتی
- شیخ محمّد حسین رشتی
- شیخ محمّد علی امامی بیستجانی
- سیّد سلیمان میرلوحی فلاورجانی.
سیره اخلاقی
او مردی بسیار وارسته و متواضع و ساده زیست و فاضل و متتبع و مطلع و اهل مطالعه در کتب و رسائل مختلف بود و کتابخانه‌ای مشتمل بر کتب خطی مرغوب داشت.
فعالیت‌ها
ا و با همکاری آیت اللّه علاّ مه میر محمّد صادق خاتون آبادی بنیان حوزه علمیه را در مدرسه جدّه بزرگ اصفهان بنا نهاد و تا پایان عمر سرپرستی آن را عهده دار بود. همچنین در مسجد یزدآباد و مسجد کرمانی اقامه جماعت می نمود.[۳]
وفات
وی سرانجام در ذی القعده 1394ق (1352ش) وفات یافته و در صحن تکیه سیّدالعراقین در تخت فولاد اصفهان مدفون شد.[۴]
سنگ مزار آیت اللّه صفی به خطّ مرحوم حبیب اللّه فضائلی است و متن آن چنین است:
قد ارتحل من دار الفنأ الی دار البقأ السید السند و العالم الفاضل الکامل العابد و الحبر المعتمد حاوی المعقول و المنقول آقا سیّد عباس بن سیّد علی العلوی الشهیر بالصفی دهکردی طاب ثراه فی یوم الثانی من شهر ذیقعده الحرام سنه 1394 من الهجره النبویه المقدسه.[۵]
پانویس
- ↑ نیکزاد، شناخت سرزمین چهار محال، ج۲، صص448-447.
- ↑ نیکزاد، شناخت سرزمین چهارمحال، ج۲، ص۴۴۸؛ مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج۲، ص۳۲۲.
- ↑ مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج۲، ص321.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج3، صص ۹۷-۹۶.
- ↑ قاسمی، شرح مجموعه گل، صص 233-240 .
منابع
- قاسمی، رحیم، شرح مجموعه گل: مشاهير مدفون در تكيه سيدالعراقين تخت فولاد اصفهان، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ دوم، ۱۳۹۰.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.