این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید اسدالله شفتی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(افزودن رده، ویرایش متن و پانویس، افرودن لینک)
جز (درج جعبه اطلاعات عالمان)
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{جعبه اطلاعات عالمان|تصویر=[[پرونده:Hfgse.jpg|300px|وسط]]|نام کامل=سید اسدالله شفتی بیدآبادی|زادروز=۱۲۲۷ یا ۱۲۲۸ قمری|تاریخ وفات=۱۲۹۰ قمری|مدفن=سمت راست وارد شونده به صحن مطهر حضرت علی(ع)|اساتید=آقاسیّدابراهیم قزوینی،شیخ مرتضی انصاری، شیخ نوح جعفری نجفی، و...|شاگردان=[[سید محمدباقر خوانساری|میرزا محمد باقر چهارسوقی]]، [[سید عبدالحمید موسوی خواجوئی|سید عبدالحمید]]، [[سید حسن سادات خاتون آبادی اصفهانی|آقا میرزا حسن سادات]]، و...|آثار=رساله در امامت، رساله در تجوید، رساله در تقلید، و....|اجتماعی=ائمه جماعت، مدرس}}
'''حاج سیّداسداللّه شفتی بیدآبادی'''(1227یا1228ق-1290ق) عالم فاضل، زاهد متّقی، ادیب محقّق و مجتهد مدقّق قرن سیزدهم قمری است.
'''حاج سیّداسداللّه شفتی بیدآبادی'''(1227یا1228ق-1290ق) عالم فاضل، زاهد متّقی، ادیب محقّق و مجتهد مدقّق قرن سیزدهم قمری است.
<br />
==زندگی نامه==
==زندگی نامه==


سطر ۸: سطر ۸:


===خاندان===
===خاندان===
او فرزند حاج سیّدمحمّدباقر حجّت الاسلام شفتی، از نوادگان حضرت امام موسی کاظم، علیه السلام، بود. مادر وی نیز ظاهراَ از سادات محترم طباطبایی زواره بود.<ref>مهدوی، بیان المفاخر، ج۲، ص۲۴۸.</ref>
او فرزند حاج [[سید محمدباقر شفتی|سیّدمحمّدباقر حجّت الاسلام شفتی]]، از نوادگان حضرت امام موسی کاظم، علیه السلام، بود. مادر وی نیز ظاهراَ از سادات محترم طباطبایی زواره بود.  


مرحوم حاج سید اسدالله از دختر علامه فقیه حاج ملاعلی بن حاج میرزا خلیل تهرانی و زوجه‌ای دیگر، پنج فرزند (یک پسر و چهار دختر ) داشت: [[سید محمدباقر ثانی بیدآبادی|حاج سید محمدباقر ثانی]]، زوجه ی [[محمدابراهیم بن محمدابراهیم قزوینی اصفهانی|آقا محمد ابراهیم قزوینی]]، زوجه ی [[سید محمد باقر عمادالاسلام شفتی|آقا سید محمدباقر]] معروف به آقا محمد عمادالاسلام (فرزند حاج سید جعفر)، زوجه ی [[عبدالجواد بن محمدمهدی کلباسی|آقا شیخ عبدالجواد]] فرزند آقا محمد مهدی کلباسی،<ref>مهدوی، بیان المفاخر، ج۱، ص۱۷۷.</ref> زوجه ی مرحوم آقا سید ابوجعفر صدر.<ref>علامه تهرانی در الکرام البرره از این زوجه نام برده و نام وی را در زمره فرزندان سید اسدالله شفتی نوشته است.</ref>  
مرحوم حاج سید اسدالله از دختر علامه فقیه حاج ملاعلی بن حاج میرزا خلیل تهرانی و زوجه‌ای دیگر، پنج فرزند (یک پسر و چهار دختر ) داشت:  
 
*[[سید محمدباقر ثانی بیدآبادی|حاج سید محمدباقر ثانی]]
*زوجه ی [[محمدابراهیم بن محمدابراهیم قزوینی اصفهانی|آقا محمد ابراهیم قزوینی]]
*زوجه ی [[سید محمد باقر عمادالاسلام شفتی|آقا سید محمدباقر]] معروف به آقا محمد عمادالاسلام (فرزند حاج سید جعفر)
*زوجه ی [[عبدالجواد بن محمدمهدی کلباسی|آقا شیخ عبدالجواد]] فرزند آقا [[محمدمهدی بن محمدابراهیم کلباسی|محمد مهدی کلباسی]]<ref>مهدوی، بیان المفاخر، ج۲، ص۲۴۸؛ج۱، ص۱۷۷.</ref>
*زوجه ی مرحوم آقا سید ابوجعفر صدر<ref>علامه تهرانی در الکرام البرره از این زوجه نام برده و نام وی را در زمره فرزندان سید اسدالله شفتی نوشته است.</ref>


===تحصیلات===
===تحصیلات===
دوران کودکی و نوجوانی را در اصفهان تحت تربیت پدر و مادر خویش پشت سر نهاد و در محضر پدر و دیگران تحصیل کرد و پس از اتمام تحصیلات خویش در علوم مقدماتی مانند صرف و نحو ، منطق ، بلاغت ، بخشی از فقه و اصول ، از اصفهان، برای تکمیل تحصیلات و علوم خویش، به نجف اشرف هجرت کرد. و در خدمت جمعی از اساتید بزرگ تحصیل کرده تا به مقامات عالی در علم و اجتهاد نائل گردید، به گونه‌ای که مقامات علمی و زهد و تقوای او مورد گواهی و تصدیق علما و اساتیدش واقع گردید.<ref>حرزالدین، معارف الرجال فی تراجم العلماء والادبا،  ج۱، صص۹۵-۹۴.</ref>
دوران کودکی و نوجوانی را در اصفهان تحت تربیت پدر و مادر خویش پشت سر نهاد و در محضر پدر و دیگران تحصیل کرد و پس از اتمام تحصیلات خویش در علوم مقدماتی مانند صرف و نحو ، منطق ، بلاغت ، بخشی از فقه و اصول ، از اصفهان، برای تکمیل تحصیلات و علوم خویش، به نجف اشرف هجرت کرد. و در خدمت جمعی از اساتید بزرگ تحصیل کرده تا به مقامات عالی در علم و اجتهاد نائل گردید، به گونه‌ای که مقامات علمی و زهد و تقوای او مورد گواهی و تصدیق علما و اساتیدش واقع گردید.


سید اسدالله شفتی اصفهانی، در سال ۱۲۶۰ هجری قمری به امر پدر به اصفهان مراجعت کرد. در سال بازگشت وی، پدر بزرگوارش وفات یافت و ایشان مرجع امور شرعی و مورد وثوق و قبول همه ی اهالی اصفهان، بویژه علما و بزرگان واقع گردید.وی اوقات خود را صرف تحقیق و تألیف و مطالعه کتب می نمود.
سید اسدالله شفتی اصفهانی، در سال ۱۲۶۰ هجری قمری به امر پدر به اصفهان مراجعت کرد. در سال بازگشت وی، پدر بزرگوارش وفات یافت و ایشان مرجع امور شرعی و مورد وثوق و قبول همه ی اهالی اصفهان، بویژه علما و بزرگان واقع گردید.وی اوقات خود را صرف تحقیق و تألیف و مطالعه کتب می نمود.


او به درس و بحث و اقامه ی جماعت و رسیدگی به امور و حوائج مردم و نشر احکام الهی و خدمت به مسلمانان مشغول گردید. جمعی از بزرگان اصفهان در خدمتش تلمذ کردند و از او کسب اجازه نمودند. وی به مدت سی سال، ریاست علمی و دینی اصفهان را بر عهده داشتند.<ref>حرزالدین، معارف الرجال فی تراجم العلماء والادبا، ج۱، صص۹۵-۹۴؛ صدر حاج سیدجوادی، دایرة المعارف تشیع، ج۲، ص۱۳۳؛ مهدوی، تذکرة القبور، ص۱۲۷.</ref>
او به درس و بحث و اقامه ی جماعت و رسیدگی به امور و حوائج مردم و نشر احکام الهی و خدمت به مسلمانان مشغول گردید. جمعی از بزرگان اصفهان در خدمتش تلمذ کردند و از او کسب اجازه نمودند. وی به مدت سی سال، ریاست علمی و دینی اصفهان را بر عهده داشتند.


===اساتید===
===اساتید===
سطر ۲۶: سطر ۳۲:
#شیخ مرتضی انصاری
#شیخ مرتضی انصاری
#شیخ نوح جعفری نجفی
#شیخ نوح جعفری نجفی
#ملاّاحمد تربتی خراسانی(ازمشایخ روایت ایشان)<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج1، ص519.</ref>
#ملاّاحمد تربتی خراسانی(ازمشایخ روایت ایشان)<ref>حرزالدین، معارف الرجال فی تراجم العلماء والادبا، ج۱، صص۹۵-۹۴؛ صدر حاج سیدجوادی، دایرة المعارف تشیع، ج۲، ص۱۳۳؛ مهدوی، تذکرة القبور، ص۱۲۷؛ مهدوی، اعلام اصفهان، ج1، ص519.</ref>


===شاگردان===
===شاگردان===
سطر ۵۸: سطر ۶۴:
==سیره‌ی اخلاقی==
==سیره‌ی اخلاقی==
او تا آخر عمر از رسیدگی به امور طلاب و سرپرستی فقرا و ایتام و درماندگان غفلت نفرمود.  او ملجا و امین مردم این شهر بود تا جایی که وی را در برخی مکارم اخلاق و محامد اوصاف، بر پدرش مقدم داشتند. منزل او میهمان سرای علمای وارد شده به اصفهان بود.عموم مؤلّفین که شرح حال وی را متذکّر شده اند، مقام زهد و عبادت و تقوای او را ستوده اند. مردم اصفهان برای درک نماز جماعتش ازدحام می کردند و ارادتمند او بودند و از محلات دور و دهات نزدیک شهر اجتماعِ ایشان، فضای مسجد سید را در صبح فرا می گرفتند و نماز صبح را به ایشان اقتدا می کردند.<ref>قمی، الفوائد الرضویه،ج1، ص 90؛ آزاد کشمیری، نجوم السماء، ج 1، ص 65.</ref>
او تا آخر عمر از رسیدگی به امور طلاب و سرپرستی فقرا و ایتام و درماندگان غفلت نفرمود.  او ملجا و امین مردم این شهر بود تا جایی که وی را در برخی مکارم اخلاق و محامد اوصاف، بر پدرش مقدم داشتند. منزل او میهمان سرای علمای وارد شده به اصفهان بود.عموم مؤلّفین که شرح حال وی را متذکّر شده اند، مقام زهد و عبادت و تقوای او را ستوده اند. مردم اصفهان برای درک نماز جماعتش ازدحام می کردند و ارادتمند او بودند و از محلات دور و دهات نزدیک شهر اجتماعِ ایشان، فضای مسجد سید را در صبح فرا می گرفتند و نماز صبح را به ایشان اقتدا می کردند.<ref>قمی، الفوائد الرضویه،ج1، ص 90؛ آزاد کشمیری، نجوم السماء، ج 1، ص 65.</ref>
<br />
 
==آثار==
==آثار==
کتب زیر از تألیفات او است:  
کتب زیر از تألیفات او است:  
سطر ۸۷: سطر ۹۳:
# مناسک حج
# مناسک حج
# مناقب الائمّه علیهم السلام
# مناقب الائمّه علیهم السلام
# رساله در میراث.<ref>بیانی، احوال و آثار خوشنویسان، صص9 10؛ مهدوی، بیان المفاخر، ج2، صص244 351؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص253 254؛ مهدوی، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص148؛ انصاری، زندگانی و شخصیّت شیخ انصاری، ص190؛ بامداد، شرح حال رجال ایران، ج1، ص115؛ آقابزرگ طهرانی، الکرام البرره، ج1، ص124؛ قمی، فواید الرّضویه، ج1، ص42؛ [[حبیب الله شریف ساوجی کاشانی|شریف کاشانی]]، لباب الالقاب، ص71؛ آل محبوبه، ماضی النّجف و حاضرها، ج3، ص13؛ حرزالدین، معارف الرّجال، ج1، ص94؛ [[محمدعلی معلم حبیب‌آبادی|معلم حبیب آبادی]]، مکارم الآثار، ج3، ص836؛ قمی، هدیه الاحباب، ص140؛ [[حسن جابری انصاری|جابری انصاری]]، تاریخ اصفهان و ری، صص262 279؛ رفیعی مهرآبادی، آثار ملّی اصفهان، ص192؛ موسوی اصفهانی، احسن الودیعه، ج1، ص78؛ جابری انصاری، تاریخ اصفهان، صص305 306؛ مدرس تبریزی، ریحانه الادب، ج2، ص26؛ دهخدا، لغت نامه دهخدا، ذیل «اسداللّه»، ص2264؛ کحاله، معجم المؤلّفین، ج2، ص242؛ امین، اعیان الشّیعه، ج11، ص109؛ قمی، الکنی والالقاب، ج2، ص174؛ آقابزرگ طهرانی، الذّریعه، ج13، ص307 و ج11، ص212 و ج16، ص75 و ج10، ص95 و ج22، ص320.</ref> 
# رساله در میراث.  
# منتخب رساله عملیه
# منتخب رساله عملیه
# رساله در نماز شب
# رساله در نماز شب
# کتابی در ولایت<ref>کتابی، رجال اصفهان، ج 1، صص 135. 134.</ref>
# کتابی در ولایت<ref> بیانی، احوال و آثار خوشنویسان، ص9 10؛ مهدوی، بیان المفاخر، ج2، صص244- 351؛ بامداد، شرح حال رجال ایران، ج1، ص115؛ آقابزرگ طهرانی، الکرام البرره، ج1، ص124؛ کتابی، رجال اصفهان، ج 1، صص 135- 134.</ref>
{{پایان چندستونه}}
{{پایان چندستونه}}
<br />
==فعالیت‌ها==
==فعالیت‌ها==
ایشان خدمات اجتماعی ارزنده ای داشته، و آثار باقیه بسیار به جای نهاده که از آن جمله است:
ایشان خدمات اجتماعی ارزنده ای داشته، و آثار باقیه بسیار به جای نهاده که از آن جمله است:


تأمین آب آشامیدنی نجف اشرف،<ref>مهدوی، تذکرة القبور، ص 127؛ زندگانی و شخصیت شیخ انصاری، صص 191. 190.</ref> بنای غسّال خانه در نجف اشرف،<ref>ماضی النجف و حاضرها، ج 1، ص 134.</ref> تعمیر مسجد سهله در کوفه،<ref>الفوائد الرضویه، ج 1، ص 43؛ علماء النجف الاشرف، ج1، صص 503. 502.</ref> تعمیر [[مدرسه دربکوشک|مدرسه درکوشک]](باقریه)،<ref>گنجینه ی آثار تاریخی اصفهان، ص 358.</ref> وقف کردن [[مدرسه مسجد سید|مسجد سید]] اصفهان و تکمیل بنای آن.<ref>بیان المفاخر، ج 2، صص 300. 298؛ گنجینه ی آثار تاریخی اصفهان، ص 766؛ آثار ملی اصفهان، ابوالقاسم رفیعی مهرآبادی، ص 192.</ref>
*تأمین آب آشامیدنی نجف اشرف
*بنای غسّال خانه در نجف اشرف
*تعمیر مسجد سهله در کوفه
*تعمیر [[مدرسه دربکوشک|مدرسه درکوشک]](باقریه)
*وقف کردن [[مدرسه مسجد سید|مسجد سید]] اصفهان و تکمیل بنای آن.


حاج سیّداسداللّه از حُسن خط نیز برخوردار بوده، و آثاری به یادگار گذاشته که از آن جمله است: خطوط کتیبه داخلی بقعه پدر بزرگوار خود در مسجد سیّدکه گچ بری شده است.<ref>جابری انصاری،تاریخ اصفهان و ری، ص 280.</ref>   
حاج سیّداسداللّه از حُسن خط نیز برخوردار بوده، و آثاری به یادگار گذاشته که از آن جمله است: خطوط کتیبه داخلی بقعه پدر بزرگوار خود در مسجد سیّدکه گچ بری شده است.<ref>پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم (ع)، گلشن ابرار، ج9، ص283-298.</ref>   


==وفات==
==وفات==
ایشان در سال 1290ق به قصد زیارت اعتاب مقدّسه، از اصفهان حرکت نموده، در مسیر راه، در شب یک شنبه سلخ جمادی الثّانیه این سال در منزل کرند از توابع کرمانشاه وفات یافت. جنازه به نجف اشرف منتقل، و در اتاق سمت راست وارد شونده به صحن مطهّر حضرت علی (ع) از درب قبله، مقابل قبر حاج شیخ مرتضی انصاری مدفون گردید.<ref>قمی، الکنی والالقاب، ج 2، ص 174؛ معجم المؤلفین العراقین، ج 2، ص 242؛ دائره المعارف تشیع، ج 2، ص 133؛ طبقات اعلام الشیعة، ج 2، ص 124.</ref> مادّه تاریخ ایشان را سیّدجعفر حلّی در ضمن قصیده ای گوید:
ایشان در سال 1290ق به قصد زیارت اعتاب مقدّسه، از اصفهان حرکت نموده، در مسیر راه، در شب یک شنبه سلخ جمادی الثّانیه این سال در منزل کرند از توابع کرمانشاه وفات یافت. جنازه به نجف اشرف منتقل، و در اتاق سمت راست وارد شونده به صحن مطهّر حضرت علی (ع) از درب قبله، مقابل قبر حاج شیخ مرتضی انصاری مدفون گردید. مادّه تاریخ ایشان را سیّدجعفر حلّی در ضمن قصیده ای گوید:


«اسداللّه بمثوی اسداللّه توسّد»:1290.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج1، ص520.</ref>  
«اسداللّه بمثوی اسداللّه توسّد»:1290.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج1، ص520.</ref>  
سطر ۱۱۱: سطر ۱۱۹:
==منابع==
==منابع==


*[[سید مصلح الدین مهدوی]]، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386.
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، [[سید مصلح الدین مهدوی|سید مصلح الدین،]] [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1386.
*پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم (ع)، گلشن ابرار ، قم: پژوهشکده باقرالعلوم، چاپ اول،  1389.
*پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم (ع)، گلشن ابرار ، ج9، قم: پژوهشکده باقرالعلوم، چاپ اول،  1389.
*[http://nbo.ir/Default.aspx پایگاه اطلاع رسانی فرهیختگان تمدن شیعی]
*[http://nbo.ir/%D8%AC%D8%BA%D8%B1%D8%A7%D9%81%DB%8C%D8%A7%DB%8C%DB%8C/%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86/%D8%A7%D8%B5%D9%81%D9%87%D8%A7%D9%86/%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%A7%D8%B3%D8%AF-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%B4%D9%81%D8%AA%DB%8C-%D8%A7%D8%B5%D9%81%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C__a-330-254-269-448.aspx پایگاه اطلاع رسانی فرهیختگان تمدن شیعی]دریافت شده در تاریخ 1401/9/19.


[[رده:اعلام اصفهان،ج 1]]
[[رده:اعلام اصفهان،ج 1]]
سطر ۱۱۹: سطر ۱۲۷:
[[رده:علمای قرن 13]]
[[رده:علمای قرن 13]]
[[رده:مدفونین در حرم حضرت علی(ع)]]
[[رده:مدفونین در حرم حضرت علی(ع)]]
[[رده:خاندان بیدآبادی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۱:۳۴

Hfgse.jpg
اطلاعات فردی و علمی
نام کاملسید اسدالله شفتی بیدآبادی
زادروز۱۲۲۷ یا ۱۲۲۸ قمری
تاریخ وفات۱۲۹۰ قمری
مدفنسمت راست وارد شونده به صحن مطهر حضرت علی(ع)
اساتیدآقاسیّدابراهیم قزوینی،شیخ مرتضی انصاری، شیخ نوح جعفری نجفی، و...
شاگردانمیرزا محمد باقر چهارسوقی، سید عبدالحمید، آقا میرزا حسن سادات، و...
آثاررساله در امامت، رساله در تجوید، رساله در تقلید، و....
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
اجتماعیائمه جماعت، مدرس


حاج سیّداسداللّه شفتی بیدآبادی(1227یا1228ق-1290ق) عالم فاضل، زاهد متّقی، ادیب محقّق و مجتهد مدقّق قرن سیزدهم قمری است.

زندگی نامه

ولادت

در سال ۱۲۲۷ یا ۱۲۲۸ هجری قمری در اصفهان متولد شد.[۱]

خاندان

او فرزند حاج سیّدمحمّدباقر حجّت الاسلام شفتی، از نوادگان حضرت امام موسی کاظم، علیه السلام، بود. مادر وی نیز ظاهراَ از سادات محترم طباطبایی زواره بود.

مرحوم حاج سید اسدالله از دختر علامه فقیه حاج ملاعلی بن حاج میرزا خلیل تهرانی و زوجه‌ای دیگر، پنج فرزند (یک پسر و چهار دختر ) داشت:

تحصیلات

دوران کودکی و نوجوانی را در اصفهان تحت تربیت پدر و مادر خویش پشت سر نهاد و در محضر پدر و دیگران تحصیل کرد و پس از اتمام تحصیلات خویش در علوم مقدماتی مانند صرف و نحو ، منطق ، بلاغت ، بخشی از فقه و اصول ، از اصفهان، برای تکمیل تحصیلات و علوم خویش، به نجف اشرف هجرت کرد. و در خدمت جمعی از اساتید بزرگ تحصیل کرده تا به مقامات عالی در علم و اجتهاد نائل گردید، به گونه‌ای که مقامات علمی و زهد و تقوای او مورد گواهی و تصدیق علما و اساتیدش واقع گردید.

سید اسدالله شفتی اصفهانی، در سال ۱۲۶۰ هجری قمری به امر پدر به اصفهان مراجعت کرد. در سال بازگشت وی، پدر بزرگوارش وفات یافت و ایشان مرجع امور شرعی و مورد وثوق و قبول همه ی اهالی اصفهان، بویژه علما و بزرگان واقع گردید.وی اوقات خود را صرف تحقیق و تألیف و مطالعه کتب می نمود.

او به درس و بحث و اقامه ی جماعت و رسیدگی به امور و حوائج مردم و نشر احکام الهی و خدمت به مسلمانان مشغول گردید. جمعی از بزرگان اصفهان در خدمتش تلمذ کردند و از او کسب اجازه نمودند. وی به مدت سی سال، ریاست علمی و دینی اصفهان را بر عهده داشتند.

اساتید

در نجف اشرف از مجالس درس آیات عظام زیربهره برد و از آنان اجازه روایت و اجتهاد دریافت نموده است:

  1. آقاسیّدابراهیم قزوینی صاحب ضوابط
  2. آقا شیخ محمّدحسین نجفی صاحب جواهر
  3. شیخ مرتضی انصاری
  4. شیخ نوح جعفری نجفی
  5. ملاّاحمد تربتی خراسانی(ازمشایخ روایت ایشان)[۴]

شاگردان

مهم‌ترین شاگردان و مجازین وی عبارت‌اند از:

  1. سید آقابزرگ حسینی قاضی عسکری
  2. میرزا محمدباقر چهارسوقی
  3. سید محمدجعفر بیدآبادی
  4. سید محمدجواد بن سید محمدصادق حسینی (معروف به «کتابفروش» و خواهرزاده ی مرحوم حاج سید اسدالله بیدآبادی)
  5. سید محمدتقی و سید میرزا علیرضا (ز برادران سید محمدجواد حسینی و خواهرزاده‌های سید اسدالله بیدآبادی)
  6. آقا میرزا حسن سادات
  7. میرزا حسین بن میرزا خلیل تهرانی
  8. آقا سید محمدرضا قوچانی
  9. سید محمدرضا نائینی
  10. سید محمدرضا بن سید محمدعلی حسینی کاشانی
  11. میرزا زین‌العابدین اصفهانی
  12. سید شهاب‌الدین نحوی
  13. سید عبدالحمید
  14. سید عبدالرحیم حسینی قاضی عسکری اصفهانی
  15. میرزا عبدالرزاق لنگرودی رشتی اصفهانی
  16. سید علی بن عبدالکریم طباطبایی اصفهانی
  17. ملا علی کنی
  18. میرزا فتح‌الله شریعت اصفهانی (شیخ‌الشریعه اصفهانی)
  19. سید محمد بن سید محمدحسن مجتهد موسوی
  20. شیخ محمد بن طعمه زریجاوی نجفی
  21. میرزا محمد بن عبدالوهاب بن داوود همدانی کاظمینی
  22. سید مهدی نحوی موسوی
  23. میرزا آقا نهاوندی
  24. سید حسن موسوی جرفادقانی[۵]

سیره‌ی اخلاقی

او تا آخر عمر از رسیدگی به امور طلاب و سرپرستی فقرا و ایتام و درماندگان غفلت نفرمود. او ملجا و امین مردم این شهر بود تا جایی که وی را در برخی مکارم اخلاق و محامد اوصاف، بر پدرش مقدم داشتند. منزل او میهمان سرای علمای وارد شده به اصفهان بود.عموم مؤلّفین که شرح حال وی را متذکّر شده اند، مقام زهد و عبادت و تقوای او را ستوده اند. مردم اصفهان برای درک نماز جماعتش ازدحام می کردند و ارادتمند او بودند و از محلات دور و دهات نزدیک شهر اجتماعِ ایشان، فضای مسجد سید را در صبح فرا می گرفتند و نماز صبح را به ایشان اقتدا می کردند.[۶]

آثار

کتب زیر از تألیفات او است:

  1. الاجازه الامامه لصلاه الجمعه
  2. رساله در امامت
  3. رساله در احکام وضعیّه
  4. رساله در ارث زوجه
  5. رساله در تجوید
  6. رساله در تقدیر
  7. رساله در تقلید
  8. حاشیه بر سیوطی
  9. رساله در حبوه
  10. حواشی بر تحفه الابرار
  11. حواشی بر نخبه حاجی کلباسی
  12. کتابی در رجال
  13. رساله ای در رخصت و عزیمت
  14. رساله در سبب و مانع
  15. رساله در شبهه محصوره و غیر محصوره
  16. شرح زیارت عاشورا
  17. شرح شرایع الاسلام
  18. رساله عصیریّه
  19. رساله عملیّه
  20. کتاب الغیبه فی حکم الاغتیاب
  21. کتاب الفقه الاستدلالی
  22. مستخرجات الطّرائف
  23. رساله در معرفه التّکالیف
  24. مناسک حج
  25. مناقب الائمّه علیهم السلام
  26. رساله در میراث.
  27. منتخب رساله عملیه
  28. رساله در نماز شب
  29. کتابی در ولایت[۷]

فعالیت‌ها

ایشان خدمات اجتماعی ارزنده ای داشته، و آثار باقیه بسیار به جای نهاده که از آن جمله است:

  • تأمین آب آشامیدنی نجف اشرف
  • بنای غسّال خانه در نجف اشرف
  • تعمیر مسجد سهله در کوفه
  • تعمیر مدرسه درکوشک(باقریه)
  • وقف کردن مسجد سید اصفهان و تکمیل بنای آن.

حاج سیّداسداللّه از حُسن خط نیز برخوردار بوده، و آثاری به یادگار گذاشته که از آن جمله است: خطوط کتیبه داخلی بقعه پدر بزرگوار خود در مسجد سیّدکه گچ بری شده است.[۸]

وفات

ایشان در سال 1290ق به قصد زیارت اعتاب مقدّسه، از اصفهان حرکت نموده، در مسیر راه، در شب یک شنبه سلخ جمادی الثّانیه این سال در منزل کرند از توابع کرمانشاه وفات یافت. جنازه به نجف اشرف منتقل، و در اتاق سمت راست وارد شونده به صحن مطهّر حضرت علی (ع) از درب قبله، مقابل قبر حاج شیخ مرتضی انصاری مدفون گردید. مادّه تاریخ ایشان را سیّدجعفر حلّی در ضمن قصیده ای گوید:

«اسداللّه بمثوی اسداللّه توسّد»:1290.[۹]

پانویس

  1. ↑ در عموم کتابها تولد وی را بدون ذکر روز ، هفته و ماه در سال ۱۲۲۷ هجری قمری نوشته‌اند، مانند الکرام البررة ، دایرة المعارف تشیع ، معارف الرجال و در کتاب‌هایی مانند مکارم الاثار ، المآثر والاثار و الذریعة الی تصانیف الشیعة سال ۱۲۲۸ هجری قمری ذکر گردیده است. سید مصلح الدین مهدوی در تذکرة القبور به هر دو سال (۱۲۲۷ یا ۱۲۲۸ هـ. ق) اشاره نموده است.
  2. ↑ مهدوی، بیان المفاخر، ج۲، ص۲۴۸؛ج۱، ص۱۷۷.
  3. ↑ علامه تهرانی در الکرام البرره از این زوجه نام برده و نام وی را در زمره فرزندان سید اسدالله شفتی نوشته است.
  4. ↑ حرزالدین، معارف الرجال فی تراجم العلماء والادبا، ج۱، صص۹۵-۹۴؛ صدر حاج سیدجوادی، دایرة المعارف تشیع، ج۲، ص۱۳۳؛ مهدوی، تذکرة القبور، ص۱۲۷؛ مهدوی، اعلام اصفهان، ج1، ص519.
  5. ↑ جمعی از پژوهشگران حوزه علمیه قم، گلشن ابرار، ج9، صص283-298.
  6. ↑ قمی، الفوائد الرضویه،ج1، ص 90؛ آزاد کشمیری، نجوم السماء، ج 1، ص 65.
  7. ↑ بیانی، احوال و آثار خوشنویسان، ص9 10؛ مهدوی، بیان المفاخر، ج2، صص244- 351؛ بامداد، شرح حال رجال ایران، ج1، ص115؛ آقابزرگ طهرانی، الکرام البرره، ج1، ص124؛ کتابی، رجال اصفهان، ج 1، صص 135- 134.
  8. ↑ پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم (ع)، گلشن ابرار، ج9، ص283-298.
  9. ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج1، ص520.

منابع

برگرفته از «https://wiki.esfhozeh.ir/index.php?title=سید_اسدالله_شفتی&oldid=49572»