این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
سید علی بن عبدالکریم بروجردی
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
حاج میر سیّد علی بروجردی( متوفی 1306ق) فرزند سیّد عبدالکریم ، عالم فاضل کامل، فقيه محقق و از علمای اواخر دوره قاجاریه است.
زندگی‌نامه
ولادت
تولد و رشد او در بروجرد بوده است. به نوشته مرحوم مهدوی ، وی در اصفهان متولّد گردیده و هم در این شهر و نجف تحصیل نموده است.
خاندان
مير سيد علی فرزند سيد عبدالكريم بن سيد على بن سیّد محمّد بن سیّد عبدالکریم بن سیّد مراد طباطبائى بروجردى اصفهانى، از احفاد سيد محمد بروجردى، جدّ سيد مهدى بحر العلوم نجفى است.[۱]
فرزندان
از فرزندانش، مير محمد مهدی، همچون پدر از علمای پرهيزگار روزگار خويش بود. میر محمدمهدی برادر دو عالم فرزانه، ميرزا ابوالحسن بروجردی و ميرزا محمد باقر بروجردى است. مير محمد باقر، ديگر فرزند مير سيد على بروجردى، عالم فاضل محقق، از شاگردان پدر خود و حاج سيد مهدى نحوى و علماى ديگر بوده و به عزت و احترام مى زيسته است.
تحصیلات
وی مقدمات علوم عربى و فنون ادب را نزد علمای بروجرد فرا گرفت و فقه و اصول را از حوزه درس ملا اسدالله بروجردى بهره مند گشت و پس از فوت استادش به اصفهان رفت و مدارج عاليتر علمى را در حوزه درس آيات عظام آنجا سپری كرد و به مقام فقه واجتهاد رسيد.
اساتید
- حاج ملاّ اسدالله بروجردی
- حاج محمّدجعفر آباده ای
- آقا محمّدمهدی کلباسی
- حاج سیّد اسدالله شفتی بیدآبادی
آثار و فعالیت ها
آثار
این کتاب ها از تألیفات اوست:
- «مباحث اصول فقه» كه آقا بزرگ تهرانى آن را نزد فرزند وى ديده است.[۲]
- «شرح هدایه» شیخ حر عاملی که هنوز به طبع نرسیده است.[۳]
فعالیت ها
وی از علماى بزرگ عصر ناصرالدين شاه است.[۴] او مرجع امورات شرعیّه و پشت و پناه مردم بود و در مسجد درب کوشک تدريس و اقامه جماعت می نمود.
وفات
وی حدود سال 1300 ق به عتبات عاليات مشرف شد و پس از بازگشت به اصفهان در شب پنج شنبه 10 ربیع الاوّل سال 1306ق وفات یافت و در بقعه آقا حسین خوانساری در تخت فولاد مدفون گردید.[۵][۶]
مادّه تاریخ وفاتش این است:
| رحمت حق از پی تاریخ گفت | «انّ لدنیا لعلی عظیم» |
پانویس
- ↑ امین، اعیان الشیعه، ج8، صص 268-267.
- ↑ تهرانى، نقباءالبشر، ج 4، ص 1470.
- ↑ مهدوی، رجال اصفهان یا تذکرة القبور، ص90؛ مهدوی، تاریخچه شهر سامرا، ص115؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص815؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص111؛ مهدوی، بیان المفاخر، ج2، ص264؛ آقا بزرگ تهرانی، الذریعه، ج2، ص207؛ امین، اعیان الشیعه، ج41، ص310؛ آقا بزرگ تهرانی، الکرام البرره، ج2، ص823؛ آقا بزرگ تهرانی، نقباء البشر، ج4، ص1470؛ جناب، رجال و مشاهیر اصفهان، ص141؛ جابری انصاری، تاریخ اصفهان (تکایا و مقابر) ، ص167.
- ↑ اعتمادالسلطنه، المآثر والآثار، ج 1، ص 159.
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج 4 ، ص 529.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۱، صص 299-298.
منابع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.