تفاوت میان نسخه‌های «سید عبدالله ثقه الاسلام مدرس صادقی»

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۵۲

آيت‌اللّه آقا سيد عبداللّه ثقه الاسلام ابن سيد محسن بن مير محمد باقر بن مير سيد علی مدرس ميرمحمد صادقی عالم جليل و فقيه كامل در سال 1285 قمری در اصفهان متولّد گرديد.

آيت اللّه آقا سيد عبداللّه ثقه الاسلام ( 1285ق-1382ق) عالم فاضل، فقیه اصولی، متکلم و رجالی محقّق از دانشمندان اصفهان در قرن چهاردهم هجری است.

زندگی‌نامه

ولادت

سید عبدالله در 12 ربیع الثانی 1285ق در محلّه نو اصفهان متولّد گردید.

خاندان

آیت الله ثقه الاسلام در کنار فرزندان

خاندان میر محمد صادقی از سلاسل سادات معظم و مشهور اصفهان هستند که این شهرت بواسطه انتساب به یکی از اعلام اجدادشان مرحوم میر محمد صادق بن میر محمد باقر است.^[۱]

وی فرزند سيد محسن بن مير محمد باقر بن مير سيد علی مدرس ميرمحمدصادقی عالم جليل و فقيه كامل اصفهانی بود.^[۲]

از فرزندان او حجت الاسلام سیّد محمّدکاظم مدرّس صادقی است که در نجف اشرف متولد شد و در اصفهان تحصیل کرد.

تحصیلات

وی مقدمات علوم را نزد علمای اصفهان از جمله میرزا علی‌اصغر حسینی آموخت و در سن هيجده سـالگی برای تكميل تحصيلات خود راهی عتبات عاليات شد و در آن ارض اقدس مدّتی نزد جمعی از دانشمندان تلمّذ نمود و از آنان به اخذ اجازه نایل گردید.

آیت اللّه ثقه الاسلام در نجف اشرف به تدریس و تألیف پرداخت و آثار گران سنگی از خود برجای گذاشت و چنانچه خود می نویسد:

یک دوره اصول از مباحث الفاظ تا آخر تعادل و تراجیح را دو مرتبه نگاشته که یک بار تقریرات اساتید او بوده و بار دوم کتابی مستقل مسمّی به "خلاصه الفصول" بوده است.

وى بعد از فوت استادش آیت اللّه آخوند خراسانى در سال 1330ق و تشتّت وضع اهل علم در نجف اشرف و انقلابات دنیا، در اثر گرفتاریهاى شخصى و فوت عیال و اختلال امر معاش، به اصفهان بازگشت و بـه بحث و درس و اقامه جماعت در مسجد آقا میر سیّد حسن مدرس و موعظه پرداخت. ^[۳]اما حوزه اصفهان برای عالم بلند همت و جامع الاطرافی چون او بسیار کوچک بود.

وی در اصفهان به فقر و انواع لطمات و ناملایمات گرفتار گردید. از این رو از اقامت در اصفهان بسیار متاسف و متاثر بود و اقامت در این شهر را تضییع عمر می شمرد. وی در وصف و نکوهش اصفهان این اشعار را سروده و دائماً آن را زمزمه می نمود:

ضیّعت عمری باصفهان و همّتی		عدم المقام بها مع الخسران
و اذا الفتی بالبؤس ضیّع عمره		فمن الکفیل له بعمرٍ ثان

اساتید

سید ثقه الاسلام از محضر اسـاتيد و مشایخ بزرگ زیر بهره ی علمی برد:

ميـرزا محمدعلی رشتی
ميرزا محمد حسن شيرازی
حاج ميرزا حبيب اللّه رشتی
آقـا سـيد محمد كاظم يزدی
ميرزا احمد شيرازی معروف به شانه سـاز از اساتید علوم عقلی در نجف اشرف
سـيد محمـد فشـاركی
حاج سيد اسماعيل صدر
ميرزا محمدتقی شيرازی
شيخ الشريعه اصـفهانی
شیخ لطف اللّه مازندرانى
عالم ربّانى سیّد مرتضى کشمیرى
حاج میرزا حسین خلیلى طهرانى
علّامه حاج میرزا حسین نورى
علّامه میرزا محمّد هاشم چهارسوقى
همچنین قسمت عمده ی تحصيلاتش را نزد آخوند خراسانی فراگرفـت.

شاگردان

آیت اللّه ثقة الاسلام پس از وفات آیت اللّه سیّد مهدی درچه ای در سال 1364ق به تدریس خارج فقه و اصول در مسجد نو بازار پرداخت و برخی از افاضل حوزه از محضر مبارک او کسب فیض نمودند.

برخی از شاگردان ایشان عبارتند از حضرات آیات و حجج اسلام:

همچنین مجازین از وی عبارتند از :

سیّد محمّد کاظم مدرّس صادقى
آیت اللّه العظمى مرعشى نجفى
شیخ محمّد صادق ابن على اکبر نورائى سدهى
مرحوم حجــت الاسلام سیـّد احمد روضـاتى^[۵]
مرحوم حجت الاسلام سیّد مرتضى ظهیرالاسلام
مرحوم حجت الاسلام سیّد حسن علوى خوراسکانى
علّامه سیّد محمّد على روضاتى

سیره اخلاقی

وی در ایام اقامت در نجف اشرف علاوه بر تحصیل، به تهذیب نفس و تزکیه روح نیز اهمیت داده و با بسیاری از علمای مهذّب و خود ساخته و صاحب کرامت در ارتباط بود؛ چنانچه در شرح حال خود می‌نویسد:

«در این مدّت مدید که در عتبات عرش درجات بودم کرامات و خارق عادات از آن مراقد مطهّره بسیار دیدم و مردمان کامل از اخیار و ابرار و ابدال بسیار ملاقات نمودم و ان شاء اللّه اگر اجل مهلت دهد کتابی در شرح حالات و تذکره آنان خواهم نوشت».^[۶]

آثار و فعالیت‌ها

کتاب لولو الصدف فی تاریخ النجف تالیف آیت الله سید عبدالله ثقه الاسلام

انیس‌العارفین تالیف آیت الله سید عبدالله ثقه الاسلام

آثار

وی دارای رسائل و كتب متعـددی است كه عبارتند از:^[۷]

1. «ارشاد المسلمین» در انساب سادات میر محمّد صادقی(مرحوم سید جمال الدین مدرّس صادقی فرزند مؤلف آن را در سال 1374ش به چاپ رسانده است.)

2. «انیس العارفین» در احوال برزخ و جنّت و نار در سال 1380ق چاپ شده است.

3. «تقریرات اصولیه» اساتیدش

4. «حاشیه طهارت» شیخ انصاری تا آخر غسل اموات

5. «خلاصة الاصول» از مبحث الفاظ تا تعادل و تراجیح

6. «رساله در اصول دین» به طرز اسلوب مکاتیب جدید، به جهت مدارس.

7. «رساله در لباس مشکوک»

8. «رساله در تقلید اعلم»

9. «رساله در عدالت»

10. «رساله در قاعده من ملک شیئا»

11. «رساله در قاعده میسور»

12. «رساله در وضو» طبق رساله شیخ اسماعیل مقری(که تمام سطر هر گاه خوانده شود مسأله وضو است و کلمات اول سطرهای هر صفحه لغز است و کلمات وسط سطرها هرگاه جمع شود مسأله تیمم است و کلمات آخر سطرها بیان غرض از تألیف رساله است.)

13. «رساله در طرق روایت خود و اجازه آنها به فرزندش آقا سیّد محمّدکاظم»

14. «مجازات معاصی» (حدود و دیات و تقریرات)

15. «لؤلؤ الصّدف» در تاریخ 1379ق که در نجف اشرف چاپ شده است.

16. «مبکی المؤمنین فی اندارس مذهب و الدّین»

17. «مشکول»

18. «مقتصر المقال» در علم رجال

19. «نور الایمان فی اغاصة بحر العرفان» در ردّ کتاب بحر العرفان که یکی از بهائیه ضالّه نوشته است.

20. «عنصر المعال» در علم رجال

21. «بیع المؤمنین»

22. «مقالات سیاسی»

23.رساله‏‌هاى کوچک در رفع شبهات متجدّدین

24. فهرست مشایخ اجازه که به اسلوبى عجیب نوشته شده است.

مرحوم مهدوی او را شاعر نمی‌داند اما می گويد به اقتضای حال گـاهی اشـعاری می سروده است و اشعاری عربی و فارسی دارد.

از اشعار اوست:

اگرچــه پيــر شــدم نارســيده ام بــه مــراد

چو مـن فلـک زده دور جهـان نـدارد يـاد^[۸] ^[۹]

فعالیت‌ها

آن مرحوم از جمله اعضای محترم هیئت علمیه اصفهان که در سال 1361ق تشکیل شد؛ بودند و این هیئت که مرکّب از بزرگان علماء زمان بود، سال ها در هر هفته روزهای پنجشنبه در خانه اعضا منعقد و به خصوص در سال های اول خدمات دینی و اجتماعی مهمّی از آن صورت گرفت.

مرحوم ثقه الاسلام در عموم جلسات شرکت می فرمود و با مسرّت خاطر و بشاشت وجه و علاقه وافر به کارهای علمی و دینی که از مختصات آن مرحوم بود دیگران را مستفیض می فرمود.

همچنین در مسجد رحیم خان امامت داشت، بسیاری از ایام و لیالی، مؤمنین را از فراز منبر محظوظ و بهره ور می ساخت و غالب اهالی محل مشتاقانه گرداگرد منبر افاضه اش مجتمع می شدند، وجودش آمر به معروف و ناهی از منکر و سدی محکم در مقابل اهل فسق و فجور بود.^[۱۰]

همچنین او در اصفهان به تدریس نیز مشغول بود.

وفات

وی سرانجام در قبل از ظهر روز دوشنبه 6 ماه صفر سال 1382ق مطابق با 1341ش وفات يافت و در تكيـه ميرمحمدصادقی ها (كه اكنون ميان تکیه شهدا در تخت فولاد واقع شده است) دفن گرديد.^[۱۱]

در تشییع جنازه وی تمام طبقات حتی دراویش شرکت داشته و جنازه مطهر ایشان از منزل تا تخت فولاد در حدود هشت کیلومتر بر سر دست تشییع شد، و تا حدود یک ماه، مجالس ختم در مساجد مختلف اصفهان برپا بود.

مرحوم ميرزا محمدعلی معلم حبيب آبادی در تاريخ وفات او گويد:

سادس ماه صفر روز دوشـنبه چاشـتگاه		روح پاكش كرد اندر عالم علوی مكـان
از پس سالش معلم رفـت انـدر انجمـن		تا بپرسد از رجال علم و عرفان سال آن
ناگهان آمد يكی از انجمن بيـرون و گفـت		سيد عبداللّه رفت از اين جهان اندر جنان^[۱۲]

استاد فضل‌الله اعتمادی «برنا» نیز در وفات او چنین گوید:

پی تاریخ فوتش گفت «برنا»

«مدرس یافته منزل به جنّت»^[۱۳]

پانویس

↑ استادی، هفده رساله فارسی، ص384.
↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج4، ص345.
↑ لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، صص528-526.
↑ قاسمی، گلزار فضیلت، ص 168.
↑ چهارسوقی، میزان الانساب، ص 34؛ آقابزرگ تهرانی، نقباء البشر ، ج 3 ، ص 1211.
↑ ثقةالاسلام، ارشاد المسلمین، ص 48.
↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج4، ص 346.
↑ مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، صص440 ـ 439
↑ لطفی، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص526.
↑ قاسمی، گلزار فضیلت، صص 167-182.
↑ مهدوی، دانشمندان و بزرگان، ج1، صص427 ـ 426.
↑ قاسمی، گلزار فضيلت، صص180 ـ 179.
↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص419-414.

منابع

لطفی، عليرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
قاسمی، رحیم، گلزار فضیلت: مشاهیر مدفون تخت فولاد اصفهان (تکیه فاضل هندی)، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ اول، ۱۳۸۸.
مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.

[1] استادی، هفده رساله فارسی، ص384.

[2] مهدوی، اعلام اصفهان، ج4، ص345.

[3] لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، صص528-526.

[4] قاسمی، گلزار فضیلت، ص 168.

[5] چهارسوقی، میزان الانساب، ص 34؛ آقابزرگ تهرانی، نقباء البشر ، ج 3 ، ص 1211.

[6] ثقةالاسلام، ارشاد المسلمین، ص 48.

[7] مهدوی، اعلام اصفهان، ج4، ص 346.

[8] مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، صص440 ـ 439

[9] لطفی، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص526.

[10] قاسمی، گلزار فضیلت، صص 167-182.

[11] مهدوی، دانشمندان و بزرگان، ج1، صص427 ـ 426.

[12] قاسمی، گلزار فضيلت، صص180 ـ 179.

[13] مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص419-414.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

تفاوت میان نسخه‌های «سید عبدالله ثقه الاسلام مدرس صادقی»

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۵۲

محتویات

زندگی‌نامه

ولادت

خاندان

تحصیلات

اساتید

شاگردان

سیره اخلاقی

آثار و فعالیت‌ها

آثار

فعالیت‌ها

وفات

پانویس

منابع

منوی ناوبری

@@ سطر ۱: / سطر ۱: @@
-'''آيةاللّه آقا سيد عبداللّه ثقه الاسلام ابن سيد محسن بن مير محمد باقر بن مير سيد علی مدرس ميرمحمد صادقی''' عالم جليل و فقيه كامل در سال 1285 قمری در اصفهان متولّد گرديد.
+{{نیازمند جعبه اطلاعات}}
+[[پرونده:A-mir mohamad sadeghi.jpg|بندانگشتی|'''آيت‌اللّه آقا سيد عبداللّه ثقه الاسلام ابن سيد محسن بن مير محمد باقر بن مير سيد علی مدرس ميرمحمد صادقی''' عالم جليل و فقيه كامل در سال 1285 قمری در اصفهان متولّد گرديد.|300x300پیکسل]]
+'''آيت اللّه آقا سيد عبداللّه ثقه الاسلام''' ( 1285ق-1382ق) عالم فاضل، فقیه اصولی، متکلم و رجالی محقّق از دانشمندان اصفهان در قرن چهاردهم هجری است.
-{{نیازمند ویرایش}}
+==زندگی‌نامه==
-==زندگی نامه==
+===ولادت===
-وی مقدمات علوم را نزد علمای اصفهان آموخت و در سن هيجده سـالگی برای تكميل تحصيلات خود راهی عتبات عاليات شد و نزد اسـاتيدی چـون ميـرزا [[میرزامحمدعلی رشتی|محمدعلی رشتی]]، ميرزا محمد حسن شيرازی، حاج ميرزا [[حبيب اللّه رشتی]]، آقـا سـيد محمد كاظم يزدی، ميرزا احمد شيرازی معروف به شانه سـاز، [[سـيد محمـد فشـاركی]]، حاج سيد اسماعيل صدر، [[ميرزا محمدتقی شيرازی]] و شيخ الشريعه اصـفهانی بهـره ی علمی برد و قسمت عمده ی تحصيلاتش را نزد [[آخوند خراسانی]] فراگرفـت .
+سید عبدالله در 12 ربیع الثانی 1285ق در محلّه نو اصفهان متولّد گردید.
-در سـال 1330 قمری به ايـران بازگشـت و بـه بحــث و درس و اقامــه ی جماعــت اشتغال داشت.
+===خاندان===
+[[پرونده:Segha va farzandan.jpg|بندانگشتی|448x448پیکسل|آیت الله ثقه الاسلام در کنار فرزندان]]خاندان میر محمد صادقی از سلاسل سادات معظم و مشهور اصفهان هستند که این شهرت بواسطه انتساب به یکی از اعلام اجدادشان مرحوم میر محمد صادق بن میر محمد باقر است.<ref>استادی، هفده رساله فارسی، ص384.</ref>
-==آثار==
+وی فرزند [[سید محسن میر محمد صادقی|سيد محسن]] بن [[سید محمدباقر میر محمدصادقی|مير محمد باقر]] بن مير سيد علی مدرس ميرمحمدصادقی عالم جليل و فقيه كامل اصفهانی بود.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج4، ص345.</ref>
-وی دارای رسائل و كتب متعـددی است كه عبارتند از:
-ـ ارشاد المسلمين(در نسبنامه ی خود وسـادات ميـر محمـد صــادقی)
-ـ انيس العـا رفين(در احـوال بـرزخ و جنـت و نـار مطبـوع)
-ـ تقريــرات اصوليه ی اسـاتيدش
-ــ حاشـيه بــر طهارت شـيخ انصـاری
-ــ خلاصـة الاصول: از مبحث الفاظ تامبحث تعادل و تراجح
-ـ رساله در اصول دين
+از فرزندان او حجت الاسلام [[سید محمدکاظم مدرس صادقی|سیّد محمّدکاظم مدرّس صادقی]] است که در نجف اشرف متولد شد و در اصفهان تحصیل کرد.
-ـ رساله در لباس مشكوك
-ـ رسـاله در تقليد اعلم
-ـ رسـاله در عدالت
-ــ رسـاله در قاعده ی من ملك شيئاً
-ـ رساله در قاعده ميسور
-ــ رسـاله در وضـو
-ــ رساله ای در طرق روايت خود و اجـازه ی آنهـا بـه فرزنـدش فاضـل بـزرگ سـید محمدكاظم
-ـ مجازاتهـای معاصی(حدود ديــات و تعزيــرات)
-ــ مُبكـی المؤمنين
-ـ مشكول(مانند كشكول)
-ـ مقتصرالمقال در علـم رجـال
-ــ نـور الايمان رد بر بابيه
-ـ لؤلؤ للصدف فی تاريخ النجف و رسائل ديگر .
-مرحوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]] او را شاعر نمیداند اما می گويد به اقتضای حال گـاهی اشـعاری میسروده است و اشعاری عربی و فارسی دارد.
-وی سرانجام در قبل از ظهر روز 6 ماه صفر سال 1382 وفات يافت و در [[تكيـه ی ميرمحمدصادقی ها]](كه اكنون ميان قبور شهدا واقع شده است) دفن گرديد.<ref> مهدوی، دانشمندان و بزرگان، ج1 ،ص426 ـ 427 </ref>
+===تحصیلات===
+وی مقدمات علوم را نزد علمای اصفهان از جمله میرزا علی‌اصغر حسینی آموخت و در سن هيجده سـالگی برای تكميل تحصيلات خود راهی عتبات عاليات شد و در آن ارض اقدس مدّتی نزد جمعی از دانشمندان تلمّذ نمود و از آنان به اخذ اجازه نایل گردید.
+آیت اللّه ثقه الاسلام در نجف اشرف به تدریس و تألیف پرداخت و آثار گران سنگی از خود برجای گذاشت و چنانچه خود می نویسد: <blockquote>یک دوره اصول از مباحث الفاظ تا آخر تعادل و تراجیح را دو مرتبه نگاشته که یک بار تقریرات اساتید او بوده و بار دوم کتابی مستقل مسمّی به "خلاصه الفصول" بوده است.</blockquote>وى بعد از فوت استادش آیت اللّه آخوند خراسانى در سال 1330ق و تشتّت وضع اهل علم در نجف اشرف و انقلابات دنیا، در اثر گرفتاریهاى شخصى و فوت عیال و اختلال امر معاش، به اصفهان بازگشت و بـه بحث و درس و اقامه جماعت در مسجد آقا میر سیّد حسن مدرس و موعظه پرداخت. <ref>لطفی، تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان، صص528-526.</ref>اما حوزه اصفهان برای عالم بلند همت و جامع الاطرافی چون او بسیار کوچک بود.
+وی در اصفهان به فقر و انواع لطمات و ناملایمات گرفتار گردید. از این رو از اقامت در اصفهان بسیار متاسف و متاثر بود و اقامت در این شهر را تضییع عمر می شمرد. وی در وصف و نکوهش اصفهان این اشعار را سروده و دائماً آن را زمزمه می نمود:
+{{شعر}}
+{{ب|ضیّعت عمری باصفهان و همّتی|عدم المقام بها مع الخسران}}
+{{ب|و اذا الفتی بالبؤس ضیّع عمره|فمن الکفیل له بعمرٍ ثان}}
+{{پایان شعر}}
+===اساتید===
+سید ثقه الاسلام از محضر اسـاتيد و مشایخ بزرگ زیر بهره ی علمی برد:
+#ميـرزا محمدعلی رشتی
+#ميرزا محمد حسن شيرازی
+#حاج ميرزا حبيب اللّه رشتی
+#آقـا سـيد محمد كاظم يزدی
+#ميرزا احمد شيرازی معروف به شانه سـاز  از اساتید علوم عقلی در نجف اشرف
+#سـيد محمـد فشـاركی
+#حاج سيد اسماعيل صدر
+#ميرزا محمدتقی شيرازی
+#[[شیخ الشریعه اصفهانی|شيخ الشريعه اصـفهانی]]
+#شیخ لطف اللّه مازندرانى
+#عالم ربّانى سیّد مرتضى کشمیرى
+#حاج میرزا حسین خلیلى طهرانى
+#علّامه حاج میرزا حسین نورى
+#[[میرزا محمدهاشم چهارسوقی|علّامه میرزا محمّد هاشم چهارسوقى]]
+#همچنین قسمت عمده ی تحصيلاتش را نزد آخوند خراسانی فراگرفـت.
+===شاگردان===
+آیت اللّه ثقة الاسلام پس از وفات [[سید محمدمهدی درچه ای|آیت اللّه سیّد مهدی درچه ای]] در سال 1364ق به تدریس خارج فقه و اصول در مسجد نو بازار پرداخت و برخی از افاضل حوزه از محضر مبارک او کسب فیض نمودند.
+برخی از شاگردان ایشان عبارتند از حضرات آیات و حجج اسلام:
+#[[سید مصطفی موحد محمدی|سیّد مصطفى موحّد محمّدى]]
+#شیخ محمّد یزدى
+#[[سید عبدالرسول حجازی دهاقانی|سیّد عبدالرسول حجازى دهاقانى]]
+#سیّد مرتضى مهدوى هرستانى
+#[[سید محمدتقی مصطفوی فروشانی|سیّد محمّد تقى مصطفوى]]
+#[[عباس مصباح دستگردی|شیخ عباس مصباح دستگردى]]
+#[[داوود بن علی‌اکبر مصاحبی نائینی اصفهانی|شیخ داود مصاحبى نائینى]]
+#شیخ غلامحسین تسلیمى رهنانى
+#[[محمدتقی صديقين اصفهانی|شیخ محمّد تقى صدیقین]]
+#[[سید علی فانی|میر سیّد على علّامه فانى]]
+#[[سید حسن بن محمد علوی خوراسگانی اصفهانی|سیّد حسن علوى خوراسکانى]]<ref>قاسمی، گلزار فضیلت، ص 168.</ref>
+همچنین مجازین از وی عبارتند از<span> </span>:
+#سیّد محمّد کاظم مدرّس صادقى
+#[[سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی|آیت اللّه العظمى مرعشى نجفى]]
+#شیخ محمّد صادق ابن على اکبر نورائى سدهى
+#مرحوم حجــت الاسلام سیـّد احمد روضـاتى<ref>چهارسوقی، میزان الانساب، ص 34؛ آقابزرگ تهرانی، نقباء البشر ، ج 3 ، ص 1211.</ref>
+#مرحوم [[سید مرتضی ظهیرالاسلام|حجت الاسلام سیّد مرتضى ظهیرالاسلام]]
+#مرحوم حجت الاسلام سیّد حسن علوى خوراسکانى
+#علّامه [[سید محمدعلی روضاتی|سیّد محمّد على روضاتى]]
+==سیره اخلاقی==
+وی در ایام اقامت در نجف اشرف علاوه بر تحصیل، به تهذیب نفس و تزکیه روح نیز اهمیت داده و با بسیاری از علمای مهذّب و خود ساخته و صاحب کرامت در ارتباط بود؛ چنانچه در شرح حال خود می‌نویسد:<blockquote>«در این مدّت مدید که در عتبات عرش درجات بودم کرامات و خارق عادات از آن مراقد مطهّره بسیار دیدم و مردمان کامل از اخیار و ابرار و ابدال بسیار ملاقات نمودم و ان شاء اللّه اگر اجل مهلت دهد کتابی در شرح حالات و تذکره آنان خواهم نوشت».<ref>ثقةالاسلام، ارشاد المسلمین، ص 48.</ref></blockquote>
+==آثار و فعالیت‌ها==
+[[پرونده:Ketab loloosadaf.jpg|بندانگشتی|کتاب لولو الصدف فی تاریخ النجف تالیف آیت الله سید عبدالله ثقه الاسلام|272x272پیکسل]]
+[[پرونده:Anisolarefin.jpg|بندانگشتی|انیس‌العارفین تالیف آیت الله سید عبدالله ثقه الاسلام]]
+===آثار===
+وی دارای رسائل و كتب متعـددی است كه عبارتند از:<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج4، ص 346.</ref>
+{{چندستونه|2}}
+. «ارشاد المسلمین» در انساب سادات میر محمّد صادقی(مرحوم سید جمال الدین مدرّس صادقی فرزند مؤلف آن را در سال 1374ش به چاپ رسانده است.)
+. «انیس العارفین» در احوال برزخ و جنّت و نار در سال 1380ق چاپ شده است.
+. «تقریرات اصولیه» اساتیدش
+. «حاشیه طهارت» شیخ انصاری تا آخر غسل اموات
+. «خلاصة الاصول» از مبحث الفاظ تا تعادل و تراجیح
+. «رساله در اصول دین» به طرز اسلوب مکاتیب جدید، به جهت مدارس.
+. «رساله در لباس مشکوک»
+. «رساله در تقلید اعلم»
+. «رساله در عدالت»
+. «رساله در قاعده من ملک شیئا»
+. «رساله در قاعده میسور»
+. «رساله در وضو» طبق رساله شیخ اسماعیل مقری(که تمام سطر هر گاه خوانده شود مسأله وضو است و کلمات اول سطرهای هر صفحه لغز است و کلمات وسط سطرها هرگاه جمع شود مسأله تیمم است و کلمات آخر سطرها بیان غرض از تألیف رساله است.)
+. «رساله در طرق روایت خود و اجازه آنها به فرزندش آقا سیّد محمّدکاظم»
+. «مجازات معاصی» (حدود و دیات و تقریرات)
+. «لؤلؤ الصّدف» در تاریخ  1379ق که در نجف اشرف چاپ شده است.
+. «مبکی المؤمنین فی اندارس مذهب و الدّین»
+. «مشکول»
+. «مقتصر المقال» در علم رجال
+. «نور الایمان فی اغاصة بحر العرفان» در ردّ کتاب بحر العرفان که یکی از بهائیه ضالّه نوشته است.
+. «عنصر المعال» در علم رجال
+. «بیع المؤمنین»
+. «مقالات سیاسی»
+.رساله‏‌هاى کوچک در رفع شبهات متجدّدین
+. فهرست مشایخ اجازه که به اسلوبى عجیب نوشته شده است.
+{{پایان چندستونه}}
+مرحوم [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]] او را شاعر نمی‌داند اما می گويد به اقتضای حال گـاهی اشـعاری می سروده است و اشعاری عربی و فارسی دارد.
+از اشعار اوست:
+{{شعر}}
+{{ب|اگرچــه پيــر شــدم نارســيده ام بــه مــراد| چو مـن فلـک زده دور جهـان نـدارد يـاد<ref> مهدوی، تذكره شعرای معاصر اصفهان، صص440 ـ 439</ref> <ref> لطفی، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان، ص526.</ref>}}
+{{پایان شعر}}
+===فعالیت‌ها===
+آن مرحوم از جمله اعضای محترم هیئت علمیه اصفهان که در سال 1361ق تشکیل شد؛ بودند و این هیئت که مرکّب از بزرگان علماء زمان بود، سال ها در هر هفته روزهای پنجشنبه در خانه اعضا منعقد و به خصوص در سال های اول خدمات دینی و اجتماعی مهمّی از آن صورت گرفت.
+مرحوم ثقه الاسلام در عموم جلسات شرکت می فرمود و با مسرّت خاطر و بشاشت وجه و علاقه وافر به کارهای علمی و دینی که از مختصات آن مرحوم بود دیگران را مستفیض می فرمود.
+همچنین در [[مسجد رحیم خان]]  امامت داشت، بسیاری از ایام و لیالی، مؤمنین را از فراز منبر محظوظ و بهره ور می ساخت و غالب اهالی محل مشتاقانه گرداگرد منبر افاضه اش مجتمع می شدند، وجودش آمر به معروف و ناهی از منکر و سدی محکم در مقابل اهل فسق و فجور بود.<ref>قاسمی، گلزار فضیلت، صص 167-182.</ref>
+همچنین او در اصفهان به تدریس نیز مشغول بود.
+==وفات==
+وی سرانجام در قبل از ظهر روز دوشنبه 6 ماه صفر سال 1382ق مطابق با 1341ش وفات يافت و در [[تکیه میرمحمدصادقى‌|تكيـه ميرمحمدصادقی ها]] (كه اكنون ميان [[تکیه شهدا]] در [[تخت فولاد]] واقع شده است) دفن گرديد.<ref> مهدوی، دانشمندان و بزرگان، ج1، صص427 ـ 426. </ref>
+در تشییع جنازه وی تمام طبقات حتی دراویش شرکت داشته و جنازه مطهر ایشان از منزل تا تخت فولاد در حدود هشت کیلومتر بر سر دست تشییع شد، و تا حدود یک ماه، مجالس ختم در مساجد مختلف اصفهان برپا بود.
+مرحوم ميرزا [[محمدعلی معلم حبیب‌آبادی|محمدعلی معلم حبيب آبادی]] در تاريخ وفات او گويد:
-مرحوم ميرزا [[محمدعلی معلم حبیب آبادی|محمدعلی معلم حبيب آبادی]] در تاريخ وفات او گويد:
 {{شعر}}
 {{ب|سادس ماه صفر روز دوشـنبه چاشـتگاه| روح پاكش كرد اندر عالم علوی مكـان}}
 {{ب|از پس سالش معلم رفـت انـدر انجمـن| تا بپرسد از رجال علم و عرفان سال آن}}
-{{ب|ناگهان آمد يكی از انجمن بيـرون و گفـت |سيد عبداللّه رفت از اين جهان اندر جنان<ref> قاسمی، گلزار فضيلت، ص179 ـ 180</ref>}}
+{{ب|ناگهان آمد يكی از انجمن بيـرون و گفـت |سيد عبداللّه رفت از اين جهان اندر جنان<ref> قاسمی، گلزار فضيلت، صص180 ـ 179.</ref>}}
 {{پایان شعر}}
-از اشعار اوست:
+استاد فضل‌الله اعتمادی «برنا» نیز در وفات او چنین گوید:
 {{شعر}}
-{{ب|اگرچــه پيــر شــدم نارســيده ام بــه مــراد| چو مـن فلـك زده دور جهـان نـدارد يـاد}}
+{{ب|پی تاریخ فوتش گفت «برنا»|«مدرس یافته منزل به جنّت»<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص419-414.</ref>}}
-{{م|***}}
-{{ب|به عمر خويش نديدم خوشی ز دور جهـان| شــبانه روز همــی نــالم و كــنم فريــاد<ref> همان، تذكره شعرای معاصر اصفهان، ص439 ـ 440</ref> }}
 {{پایان شعر}}
 ==پانویس==
+{{پانویس}}
+==منابع==
+*لطفی، عليرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
+*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
+*[[رحیم قاسمی|قاسمی]]، رحیم، گلزار فضیلت: مشاهیر مدفون تخت فولاد اصفهان (تکیه فاضل هندی)، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ اول، ۱۳۸۸.
+*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.
-==منبع==
-برگرفته از[[کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان]]<span> </span>: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390.
 [[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]]
 [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
+[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
-<references />
+[[رده:اعلام اصفهان،ج 4]]
+[[رده:شاگردان آخوند خراسانی]]
+[[رده:سادات میرمحمدصادقی]]
+[[رده:گلزار فضیلت]]
+[[رده:علمای قرن 14]]
+[[رده:ائمه جماعت]]
+[[رده:مدرسین]]
+[[رده:نویسندگان]]

تفاوت میان نسخه‌های «سید عبدالله ثقه الاسلام مدرس صادقی»

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۱:۵۲

زندگی‌نامه

ولادت

خاندان

تحصیلات

اساتید

شاگردان

سیره اخلاقی

آثار و فعالیت‌ها

آثار

فعالیت‌ها

وفات

پانویس

منابع

منوی ناوبری

جستجو