محمد فقیه دهاقانی

محمد فقیه دهاقانی

ملّا محمد فقيه دهاقـانى (1262ش-1348ش) فرزنـد محمـدخليل، عالم فاضل و اديب شاعر معاصر است.

زندگی نامه

ولادت

او در سـال1262 شمسى در دهاقان به دنيا آمد.وى هنگام تولّد مادر خود را از دست داد و در دامان جده ى مادر خـويش رشـد نمود.

فرزندان

فرزند پسر وی دکتر ناصر دهاقانی در سال 1313ش به دنیا آمد. وی از فرهنگیان و نویسندگان و روزنامه نگاران مبرز بود. وی دکترای خود را در ادبیات دریافت نمود و خدمات مطبوعاتی او از سال 1330ش آغاز شده و مدیر روزنامه اسلام در شرق و سر دبیر روزنامه حیات ملا محمد دهاقانی اصفهان بوده است. همچنین مسؤولیت انتشارات مجله شطرنج را داشته است. از تألیفات او عبارتند از: »گوشه و کنار تاریخ«؛ »منطق و اخلاق«؛ »خاطرات یک دانش آموز«؛ »قیام امام حسین و یارانش« و ماهنامه پیام جوان، که همه به چاپ رسیده است. ناصر دهاقانی در دهم مرداد1374ش در اثر سانحه تصادف فوت و در باغ رضوان اصفهان به خاک سپرده شد .

تحصیلات

وی تحصيلات مقدماتى را در دهاقان فرا گرفت و سپس عازم اصفهان گرديـد.

اساتید

وی پس از اصفهان براى تكميل تحصيلات به نجف اشرف مشـرّف شـد و در حـوزه ى درس حاضر شـد و موفّـق بـه اخـذ درجـه ى اجتهـادگردید. از محضر اساتيد بزرگى بهره برد و از برخی از اساتید خود اجازه دریافت کرد، اساتیدی چون حضرات آيات :

• سيد محمـدباقر درچـه اى اصـفهانى

• ملّـامحمدحسين فشاركى (اجازه اجتهاد)

• آقا نجفى اصفهانى

• مير محمدصادق مدرس خاتون آبادى

• شيخ محمد حكيم خراسانى

• مير سيد على نجف آبـادى

• شـيخ محمدرضـا مسجدشـاهى

• سـيدابوالحسن اصفهانى (اجازه اجتهاد)

• عبدالكريم حائرى(اجازه اجتهاد)

• شيخ زين العابدين مازندرانى (اجازه اجتهاد در نجف اشرف)

آثار و فعالیت ها

آثار

شیخ محمد دهاقانی در طول حیات علاوه بر اهتمام به امر تدریس در زمینه تحقیق امور دینی و نگارش نیز فعالیت نموده و آثار چندی را از خود به یادگار نهاد که از آن جمله نگارش کتاب »فقه الشیعه« است که اثری ارزشمند در زمان خود بوده است.

از دیگر آثارش تقریرات اساتید خود درچه ای، حائری یزدی و آقا ضیاءالدین عراقی است. همچنین وی شاعری توانا و ادیبی دانشمند بوده و دیوان شعری شامل چند هزار بیت از وی به یادگار مانده است.

فعالیت ها

وی پس از بازگشت به اصفهان، در مسجد امـام و مدرسـه شـيخ محمـدعلى اصفهانى حوزه تدريس داير نمود و پس از چندى حوزه درس خـود را بـه مدرسـه ميرزا حسـين در محلـه ى بيـدآباد انتقـال داد.

وى علاوه بر دروس حوزوى از طبع شعرى روان بهره مند بوده ولى متأسـفانه درهيچ تذكره اى نام او درج نشده است.

جناب دكتر حسين آقاحسـينى در مقالـه اى درماهنامه ى خبرى و فرهنگى دانشگاه در معرفى مشـاهير اصـفهان شـرح مختصـرى پيرامون ايشان نگاشته است از جمله اينكه:

«وى شاعرى توانا و اديبى دانشمند بود و ديوانى دارد كه شامل چند هـزار بيـت است ولى چون در مجامع شعرا و ادبا خودنمايى ننموده در گمنامى به سر برده اسـت لذا نويسندگان از فن شاعرى وى اطّلاعى نداشته و در تذكره ها نامى از او برده نشده است.»

وفات

وى مقارن ظهر روز پنجشنبه دوم جمادى الاول 1389هـ .ق. مطابق با 26 تيرماه1348هـ .ش. در اصفهان وفات يافت و در تكيه ى مقدس در تخـت فـولاد اصـفهان مدفون گرديد.

از اشعار عارفانه اوست كه در آن از يك غزل حافظ شيرازى الهام گرفته است:

تا اسـير تـو شـدم، رفـت جهـان از يـادم		ترسـم آخـر غمـت از ريشـه كنـد بنيـادم
طالب روى تـوأم مـن، بـه خريـدارى تـو		يوســف مصــر، فكنـدى بـه خــراب آبــادم

منابع

• لطفی، عليرضا(حامد اصفهاني)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390.
• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.