این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

شهید علی اکبر اژه ای

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
شهید علی اکبر اژه ای
A-ezhei.jpg
زادهٔ۱۳۳۳
اصفهان
درگذشت/شهادت۱۳۶۰/۴/۷
دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی
مدفنگلستان شهدای اصفهان
محل تحصیلحوزه علمیه اصفهان
حوزه علمیه قم
والدین
  • علی محمد (پدر)

شهید حجت الاسلام علی اکبر اژه ای (۱۳۳۳ش- 1360ش) تا پایان دوره کارشناسی در رشته روانشناسی و فلسفه درس خواند. سپس به فراگیری علوم دینی و حوزوی تا سطح مقدمات پرداخت. [۱]

زندگی‌نامه

ولادت

علی اکبر اژه ای در پنجم مرداد ۱۳۳۳ش در خانواده‌ای روحانی و مجتهد در شهرستان اصفهان چشم به جهان گشود.

خاندان

پدرش علی محمد و مادرش اشرف السادات نام داشت.

تحصیلات

تحصیلات مقدماتی

وی تحصیلات مقدماتی را در منزل نزد پدر آغاز کرد و بعد وارد دبیرستان گلبهار اصفهان شد. از سال دوم دبیرستان به تحصیل معارف دینی، در مدارس علمیۀ صدر خواجو، صدر بازار و ملا عبدالله مشغول گردید.[۲]

تحصیلات تکمیلی

شهید اژه‌ای سپس برای ادامه تحصیل در حوزه یا دانشگاه، با ارسال نامه‌ای به آیت الله گلپایگانی  و  آیت الله منتظری از آنان راهنمایی خواست و به صلاحدید آنها، به تحصیلات دانشگاهی روی آورد. وی در دانشگاه اصفهان به تحصیل در رشته روانشناسی پرداخت و موفق به دریافت لیسانس گردید. همزمان علوم متداول حوزه را نیز نزد استادان فرزانه آموخت و بویژه به نقد و تحلیل درس آیت الله دکتر بهشتی پرداخت و در درس فلسفه شهید دکتر بهشتی به طور خصوصی شرکت می‌کرد.

آثار و فعالیت ها

آثار

علی اکبر اژه ای از طریق کانون علمی تربیتی اسلام جزواتی را در جهت نیازهای فکری جوانان در پاسخ گویی به افكار التقاطی منافقین و توده‌ای‌ها تدوین و در تیراژ بیست تا پنجاه هزار نسخه چاپ و در دانشگاه ها بین جوانان توزیع نمود.

آثار شهید اکبر اژه ای که در آن زمان در نوع خودش قابل توجه بود عبارتند از:

  1. از آثار شهيد اژه‌ای
    ایمان از دیدگاه قرآن
  2. از آثار شهيد اژه‌ای
    صبر از دیدگاه قرآن
  3. انسان از دیدگاه قرآن
  4. دومین رمضان(در مورد جنگ دوم اعراب و اسراییل)
  5. شب قدر
  6. فقه از دیدگاه قرآن[۳]
  7. تقوا از نظر انسان
  8. صبر از دیدگاه مکاتب
  9. نقش شخصیتها در تاریخ
  10. فقر از دیدگاه اسلام
  11. نقد و بررسی جنبش مسلمانان
  12. آرامش در بیکرانگی ( در توحید)

فعالیت‌ها

شهید اژه‌ای پس از گرفتن لیسانس، در دبیرستانهای احمدیه، فارابی و حکیم سنایی اصفهان به تدریس مشغول شد.

مهمترین خصیصه این روحانی مبارز، دلسوزیش برای نسل جوان و تلاش برای تغذيه معنوی و فکری به این نسل بود و هر گاه دید آنان آمادگی لازم را یافته اند در کمترین فرصت برنامه های بالاتری را ارائه می کرد و چنان شد که آغاز کار فرهنگی، اجتماعی و سیاسی اش را در سال 1344ش در کانون علمی تربیتی جهان اسلام بنا نهاد.

پس از تعطیلی کانون توسط ساواک در سال 1352ش، فعالیت های ایشان در مسجد امام علی (ع) با عمق بیشتری صورت گرفت. مرحله مهم زندگی شهید اژه ای مبارزات سیاسی او بود. سخنرانی مهم او در مسجد حکیم، هنوز در حافظه تاریخی اصفهان مانده است و نیز سخنرانی های مختلف، بویژه سخنرانی او در سمیرم که نقش مهمی در حرکت های انقلابی مردم ایفا نمود، به یاد ماندنی شد.[۴]

در آن زمان، در اصفهان جزوه  هایی با عنوان « فرصت در غروب» مخفیانه پخش می گردید که با دخالت ساواک نشر آن متوقف گشت و شهید اژه ای مسؤولیت انتشار مجدد آن را به عهده گرفت.

وی در همان دوره، نوشته‌هایی در نقد کتاب شناخت مجاهدین خلق نوشت و انتشار داد و در سخنرانی‌های خود نیز انحرافات این کتاب را در زمینۀ معتقدات دینی افشا  کرد. او اعتقادی راسخ داشت که مسلمان مجاهد پیش از آنکه برای مبارزه در راه عقیده سلاح برگیرد، باید به اصول عقاید و مکاتب خود کاملاً آگاه باشد و به سلاح ایمان و عقیده مجهز شده باشد.[۵]

وی در این دوره با سازمان مهدویون و گروه توحیدی صف همکاری داشت و در سال 1353ش توسط ساواک دستگیر و سپس آزاد گردید.

همزمان با شروع انقلاب اسلامی از مدیران و مدرسان جلسات مذهبی جوانان در اصفهان بود و از این طریق به تربیت جوانان در اصفهان می  پرداخت.

شهید اژه ای پس از پیروزی انقلاب اسلامی به روشنگری و افشای ماهیت منافقان و لیبرالها پرداخت.

وی با اغلب گروهها و سازمانهای اسلامی ارتباط داشت. منزلش پایگاهی برای فعالیت و برگزاری جلسات خصوصی بود، که چندین بار مورد هجوم و تفتیش ساواک قرار گرفت. پس از تأسیس حزب جمهوری اسلامی، به عضویت شورای مرکزی حزب ( شاخۀ اصفهان) انتخاب شد. چندی بعد، به تهران رفت و با معمّر قذافی و دیگر چهره های انقلاب لیبی دیدار و گفتگو  کرد.[۶]

اژه ای تداوم انقلاب را موقوف بر ایجاد تشکیلات منسجم می دانست و علت شکست انقلابها را در غفلت انقلابیون از ایجاد تشکل و تحزّب می‌دانست. از همین روی، وی تشکل روحانیون را مهم ترین و فوری ترین مسألۀ آنان بر می شمرد.[۷]

شهادت

وی در هفتم تیر ۱۳۶۰، در بمب گذاری دفتر حزب جمهوری اسلامی تهران توسط گروه های ضدانقلاب شهید شد. مزار او در گلستان شهدای تخت فولاد واقع است.[۸]

پانویس

  1. واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، فرهنگ اعلام شهدای روحانی، ص102.
  2. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص163-161.
  3. مهدوی، اعلام اصفهان، ج۴، ص۶۳۶.
  4. کنگره شهدای طلبه و روحانی استان اصفهان، شاهدان روحانی، صص11-10.
  5. شورای عالی فرهنگ ناموران معاصر ایران، فرهنگ ناموران معاصر ایران، ج2، ص444.
  6. شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی، پیشتازان شهادت در انقلاب سوم، ص266.
  7. شورای عالی فرهنگ ناموران معاصر ایران، فرهنگ ناموران معاصر ایران، ج2، ص445.
  8. واحد تحقیقات امام زاده شاه جمال با همكاری سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران، فرهنگ اعلام شهدای روحانی، ص102.

منابع