ابوالقاسم موحدی نجف آبادی

شیخ ابوالقاسم موحدی نجف ابادی

شیخ ابوالقاسم موحد نجف آبادی(۱۲۸۰ش-۱۳۵۵ش) فرزند مهدی، از واعظین شهر اصفهان بود.

زندگی نامه

ابوالقاسم موحد نجف آبادی در شهرستان نجف آباد پا به عرصه وجود گذاشت.وی با کمک حاج شیخ احمد حججی به اصفهان مسافرت و در مدرسه چهارباغ، حجره ای اختیار کرد و تحصیلات حوزوی خود را در آنجا شروع نمود و به دلیل فقر و نداشتن استطاعت مالی، در حین تحصیل به عنوان کارگر در کارخانه وطن مشغول به کار شد. او پس از سالها تدریس در آموزش و پرورش در سال1341ش بازنشسته شده و در اصفهان اقامت گزید.

بیان فصیح و کلام بلیغ و ساده وی، در واقع زیبنده نام و مقام مقدس معلمی بود. جلسات وعظ و خطابه وی و مجلس گردانی اش، شهره عام و خاص بود.

فعالیت ها

موحدی نجف آبادی در سال 1319ش موفق به اخذ مدرک علمی گردید و به استخدام آموزش و پرورش درآمد و در شهرهای بروجن، فریدون شهر و نجف آباد، مشغول تدریس شد.

او بیشتر در منابر خود از تاریخ و پند و اندرزهای مبتنی بر احکام و اخلاق اسلامی صحبت می کرد، لذا برای عامه مردم بسیار جالب و جذاب بود؛ به گونه ای که شنونده را بی اختیار تحت تأثیر قرار می داد. جاذبه گفتارش، شنوندگان را راهبری ها داشت و علاقه وافر او به اشاعه دین مبین اسلام و ارشادات خالصانه اش، مظهر واقعی جان سوزی و پاک بازی بود.

وی سالیان دراز با علمای حوزه علمیه اصفهان ، نجف آباد و قم نظیر حاج شیخ احمد حججی، حاج شیخ ابراهیم ریاضی، حاج شیخ محمدحسن عالم نجف آبادی، شیخ حسین علی منتظری، سید محمد مدرس نجف آبادی، حاج میر سیدعلی نجف آبادی، سید اسماعیل هاشمی، آقاحسین خادمی، سید ابوالحسن شمس آبادی، سید جلال الدین صهری، حاج آقا رحیم ارباب، سید حسین بروجردی، سید شهاب الدین مرعشی نجفی ارتباط علمی بسیار نزدیکی داشت.

وفات

سرانجام وی در 30 بهمن 1355ش/30صفر1397ق وفات کرد و در تخت فولاد تکیه زند کرمانی به خاک سپرده شد.

منبع

• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.