این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

محمدباقر حکیم باشی مدرس خراسانی

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۰:۴۶ توسط Kh1.javani (بحث | مشارکت‌ها) (درج الگو)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
حاج میرزامحمّد باقرحکیم باشی

حاج میرزا محمّد باقر حکیم باشی فرزند ملا عبدالجواد مدرس، فرزند ملا محمد علی بن ملا احمد تونی خراسانی، طبیب فقیه و حکیم ادیب، از دانشمندان و اطباء معروف اواخر دوره قاجاریّه. در اصفهان متولّد شد.

زندگی نامه

ولادت

میرزا محمد باقر در نیمه دوم سال1271ق در اصفهان به دنیا آمد.

اساتید

وی نزد علمایی کسب فیض نمودندازجمله:

  1. میرزا عبدالجواد مدرس خراسانی (پدر)
  2. آقا سیّد محمّد شهشهانی،
  3. حاج شیخ محمّد باقر نجفی،
  4. حاج سیّد اسداللَّه بیدآبادی،
  5. ملّا حسینعلی تویسرکانی و
  6. میر محمّد صادق کتاب‌فروش .

تلمّذ نمود و در علوم فقهی به اجتهاد نائل آمد و در طب طبیبی حاذق و در حکمت، حکیم ماهر شد.

شاگردان

ایشان شاگردان بزرگی نیز تربیت کردند از جمله:

  1. میرزا ابوالقاسم ناصر حکمت
  2. دکتر ابراهیم انواری
  3. میرزا محمّد باقر طبیب پوده ای
  4. میرزا علی آقا شیرازی
  5. میرزا علی محمّد طبیب کرونی
  6. آقا شیخ محمّد هادی فرزانه قمشه ای
  7. حاج سیّد مصطفی مؤیّد الاطباء. [۱]

آثاروفعالیت ها

فعالیت ها

محمدباقر حکیم باشی پس از فوت پدر به ناچار از تدریس علوم دینی چشم پوشیده و به طبابت پرداخت. در جوانی طبیب خوانین بختیاری بود و سرانجام به طبابت خانواده ظلّ السّلطان حاکم اصفهان پرداخت[۲].

در مداوای بیماران و علاج امراض، نفسی عیسوی داشته و تدریس طب قدیم در زمان او بدو منحصر بوده است.

آثار

وی کتابی در وبا نوشته که به طبع رسیده است. همچنین نسخه ای از چهل حدیث، از فرمایشات بزرگان دین موّرخ به غروب پنج شنبه 7 جمادی الثّانیه 1285 به خط و امضاء محمّد باقر بن عبدالجواد، نزد نویسنده موجود است که احتمالاً از صاحب ترجمه است.[۳]

وی دارای تالیفاتی است از جمله:

  • «رساله در وبا و طرز معالجه آن»
  • نسخه ای دست نویس از « چهل حدیث » در فرمایشات بزرگان دین.

وفات

وی سرانجام در روز چهارشنبه 6 جمادی الاوّل 1327ق وفات یافته و در یکی از اطاق‌های جنوبی تکیه مرحوم آقا سیّد ابوجعفر خادم الشّریعه در تخت فولاد مدفون گردید و بعداً اولاد و اعقاب و نزدیکانش در آنجا به خاک رفتند. [۴]

پانویس

  1. تخت فولاد، یادگار تاریخ، (نسخه خطی).
  2. مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص145؛ جناب، رجال و مشاهیر اصفهان، صص 202 - 203.
  3. مهدوی، بیان المفاخر، ج2، ص228؛ مهدوی، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص86؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص56.
  4. مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص107.

منابع

  • مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.