این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
حبیب الله فضائلی
این صفحه نیازمند تکمیل یا تصحیح است. این تکمیل شامل موارد علمی، اطلاعات به روز و یا سایر موضوعات است و شما می توانید در کامل تر شدن دانشنامه همراه ما باشید. |
حبیب الله فضائلی ( ۱۳۰۱ ش-1376ش)، روحانی شایسته و هنرمند ، نویسنده و شاعر ، متخلص به فضائلی بود.
زندگی نامه
وی در سمیرم متولد شد. در کودکی تحت تربیت پدر و آشنایی با خطوط جدّش ملّا محمّد، با خوشنویسی آشنا شد و به مشق خط پرداخت. در 13 سالگی پدرش را از دست داد و در مکتب خانه و به تعلیم و تدریس مشغول شد.
در نوجوانی به اصفهان رفته و در مدرسه درکوشک و مدّتی در مدرسه میرزا مهدی ساکن شده و نزد علماء عالیقدر اصفهان همچون آقا جمال الدّین خوانساری و شیخ عباسعلی ادیب حبیب آبادی و حاج آقا فخر کلباسی، سیّد احمد مقدس، سیّد حسن مدرس هاشمی، ملّاحسینعلی صدیقین، سیّد عبدالحسین طیّب و شیخ محمّد باقر زند کرمانی کسب فیض نمود.
همچنین در خط نیز نزد میر محمّد مهدی خلیقی پور مشق خط نمود و در کنار آن به تحصیلات جدیده نیز اهتمام ورزیده دیپلم ادبی را دریافت نمود و به استخدام اداره فرهنگ درآمده و به تدریس در مدارس مشغول شد. پس از تأسیس دانشکده ادبیات اصفهان به تحصیل در رشته ادبیات فارسی پرداخته و به اخذ لیسانس نائل شد.
وی در دبیرستان های اصفهان به تدریس ادبیات فارسی، تعلیمات دینی، عربی و خوشنویسی پرداخت. او سالها به مشق از روی نمونه خطوط خوش کتابها و کتیبه های ابنیه تاریخی اصفهان پرداخت و پیرامون آنها تحقیق نمود و نمونه خطوط خوش اساتید خوشنویسی را گردآوری نمود.
همچنین در تهران نزد استاد زرین خط و استاد کاوه خوشنویسی را تکمیل نمود.[۱]
این شعر در مرثیه حضرت سیّد الشهداءعلیه السلام از اوست:
| ای دیده خون ببار که وقت عزا رسید | هنگامه مصیبت آل عبا رسید | |
| گر چشم دهر خوشه پروین بِیَفشُرَد | باشد روا که زلزله در ماسوا رسید | |
| در سیل خون تپید جگر گوشه رسول | آه و فغان به چرخ از این ماجرا رسید[۲] | |
******** | ||
| جدار کعبه ببوسم که خانه عشق است | به گرد بیت بگردم که بزم یار اینجاست | |
******** | ||
| بخواه آنچه بخواهی که خانه کرم است | بجوی آنچه که آید تو را به کار اینجاست[۳] | |
آثار
وی از سال 1343ش کلاس های آزاد خوشنویسی را در اصفهان دایر کرد که منجر به تأسیس انجمن خوشنویسان اصفهان شد و سرپرستی آن از سال 1348ش به بعد به عهده او بود.
وی در طول عمر با برکت خود صدها کتیبه برای مساجد، اماکن و بقاع متبرّکه در داخل و خارج از کشور از جمله حرم مطهر حسینی علیه السلام، کاظمین و حضرت زینب و حضرت رقیّه (سلام اللَّه علیهما) را به زیبایی تمام نوشت.
استاد فضائلی در انواع خطوط به ویژه نسخ و ثلث و نستعلیق مهارت بسیار داشت.در شعر نیز تبحّر داشت و «فضائل» تخلّص می کرد و گاه در برخی از انجمن های ادبی اصفهان همچون انجمن ادبی و هنری سعدی حضور می یافت.
تألیفات و آثار زیر از اوست:
1. «اطلس خط»
2. «تعلیم خط»
3. «بوستان خط»
4. «مردآفرین روزگار»
5. «اصحاب رس»
6. «آیه نور»
7. «شناخت قرآن»
همچنین (قرآن مجید) و کتاب های «گنجینه الاسرار» عمان سامانی و چند اثر دیگر را کتابت نموده اند.
وفات
وی سرانجام در دوشنبه 2 رجب 1418ق (مطابق 12آبان 1376ش) در اصفهان وفات یافته و در قطعه نام آوران واقع در گورستان باغ رضوان اصفهان مدفون شد.
پانویس
- ↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج 2، صص 421 و422.
- ↑ تجلی فضائل، اغلب صفحات؛ مجله وقف میراث جاویدان (ویژه نامه اصفهان)، شماره 19 و 20؛ تذکره شعرای استان اصفهان (ویرایش دوم)، ص599؛ کیهان فرهنگی، سال چهارم، شماره 5، شماره پیاپی 41، مرداد ماه 1366، ص48؛ وفیات علمای معاصر اصفهان، خطی.
- ↑ بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان، ص417 ؛اعلام اصفهان،ج۲،ص421
منابع
برگرفته از کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، محمد علی بهشتی نژاد، اصفهان، پویان مهر، 1391.
برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.