این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «محمدباقر حکیم باشی مدرس خراسانی»
جز (اصلاح لینک) |
(ایجاد رده و پانویس و منبع) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[پرونده:Mohamad bagher hakim bashi.jpg|بندانگشتی|حاج میرزامحمّد باقرحکیم باشی]] | [[پرونده:Mohamad bagher hakim bashi.jpg|بندانگشتی|حاج میرزامحمّد باقرحکیم باشی]] | ||
'''حاج میرزا محمّد باقر حکیم باشی''' طبیب فقیه و حکیم ادیب، از دانشمندان و اطباء معروف اواخر دوره قاجاریّه. در اصفهان متولّد شد. | '''حاج میرزا محمّد باقر حکیم باشی''' فرزند [[عبدالجواد مدرس خراسانی|ملا عبدالجواد مدرس]]، فرزند ملا محمد علی بن ملا احمد تونی خراسانی، طبیب فقیه و حکیم ادیب، از دانشمندان و اطباء معروف اواخر دوره قاجاریّه. در اصفهان متولّد شد. | ||
== زندگی نامه == | |||
=== ولادت === | |||
میرزا محمد باقر در نیمه دوم سال1271ق در اصفهان به دنیا آمد | |||
محمدباقر حکیم باشی پس از فوت پدر به ناچار از تدریس علوم دینی چشم پوشیده و به طبابت پرداخت. در جوانی طبیب خوانین بختیاری بود و سرانجام به طبابت خانواده ظلّ السّلطان حاکم اصفهان پرداخت<ref>مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص145؛ جناب، رجال و مشاهیر اصفهان، صص 202 - 203.</ref>. | |||
در مداوای بیماران و علاج امراض، نفسی عیسوی داشته و تدریس طب قدیم در زمان او بدو منحصر بوده است. | در مداوای بیماران و علاج امراض، نفسی عیسوی داشته و تدریس طب قدیم در زمان او بدو منحصر بوده است. | ||
وی کتابی در وبا نوشته که به طبع رسیده است. همچنین نسخه ای از چهل حدیث، از فرمایشات بزرگان دین موّرخ به غروب پنج شنبه 7 جمادی الثّانیه 1285 به خط و امضاء محمّد باقر بن عبدالجواد، نزد نویسنده موجود است که احتمالاً از صاحب ترجمه است.<ref>بیان المفاخر، ج2، ص228؛ رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص86؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص56.</ref> | وی کتابی در وبا نوشته که به طبع رسیده است. همچنین نسخه ای از چهل حدیث، از فرمایشات بزرگان دین موّرخ به غروب پنج شنبه 7 جمادی الثّانیه 1285 به خط و امضاء محمّد باقر بن عبدالجواد، نزد نویسنده موجود است که احتمالاً از صاحب ترجمه است.<ref>مهدوی، بیان المفاخر، ج2، ص228؛ مهدوی، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص86؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص56.</ref> | ||
===اساتید=== | |||
[[میرزا | # [[عبدالجواد مدرس خراسانی|میرزا عبدالجواد مدرس خراسانی]] (پدر) | ||
# [[آقا سیّد محمّد شهشهانی]]، | |||
# [[حاج شیخ محمّد باقر نجفی]]، | |||
# [[سید اسدالله شفتی|حاج سیّد اسداللَّه بیدآبادی]]، | |||
# [[حسینعلی تویسرکانی اصفهانی|ملّا حسینعلی تویسرکانی]] و | |||
# [[محمدصادق کتابفروش حسینی افطسی اصفهانی|میر محمّد صادق کتابفروش]] تلمّذ نمود و در علوم فقهی به اجتهاد نائل آمد و در طب طبیبی حاذق و در حکمت، حکیم ماهر شد. | |||
===شاگردان=== | |||
ایشان شاگردان بزرگی نیز تربیت کردند از جمله: | |||
[[محمدهادی بن محمدمهدی فرزانه|آقا شیخ محمّد هادی فرزانه قمشه ای]] | # میرزا ابوالقاسم ناصر حکمت | ||
# [[ابراهیم انواری|دکتر ابراهیم انواری]] | |||
# [[محمدباقر طبیب پوده ای سمیرمی اصفهانی|میرزا محمّد باقر طبیب پوده ای]] | |||
# [[میرزا علی آقا شیرازی]] | |||
# [[علیمحمد حکیم کرونی اصفهانی|میرزا علی محمّد طبیب کرونی]] | |||
# [[محمدهادی بن محمدمهدی فرزانه|آقا شیخ محمّد هادی فرزانه قمشه ای]] | |||
# حاج سیّد مصطفی مؤیّد الاطباء. <ref>تخت فولاد، یادگار تاریخ، (نسخه خطی).</ref> | |||
== آثار == | |||
وی دارای تالیفاتی است از جمله: | |||
از | # «رساله در وبا و طرز معالجه آن» | ||
# نسخه ای دست نویس از « چهل حدیث » در فرمایشات بزرگان دین. | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
سرانجام در روز چهارشنبه 6 جمادی الاوّل 1327ق وفات یافته و در یکی از اطاقهای جنوبی [[تکیه خادم الشریعه|تکیه مرحوم آقا سیّد ابوجعفر خادم الشّریعه]] در [[تخت فولاد]] مدفون گردید و بعداً اولاد و اعقاب و نزدیکانش در آنجا به خاک رفتند. <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص107.</ref> | وی سرانجام در روز چهارشنبه 6 جمادی الاوّل 1327ق وفات یافته و در یکی از اطاقهای جنوبی [[تکیه خادم الشریعه|تکیه مرحوم آقا سیّد ابوجعفر خادم الشّریعه]] در [[تخت فولاد]] مدفون گردید و بعداً اولاد و اعقاب و نزدیکانش در آنجا به خاک رفتند. <ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص107.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
== | ==منابع== | ||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | *[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | ||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
[[رده:علمای قرن 14]] | |||
[[رده:مدرسین]] | |||
[[رده:مجتهدین]] |
نسخهٔ ۱۰ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۲۳:۳۳
حاج میرزا محمّد باقر حکیم باشی فرزند ملا عبدالجواد مدرس، فرزند ملا محمد علی بن ملا احمد تونی خراسانی، طبیب فقیه و حکیم ادیب، از دانشمندان و اطباء معروف اواخر دوره قاجاریّه. در اصفهان متولّد شد.
زندگی نامه
ولادت
میرزا محمد باقر در نیمه دوم سال1271ق در اصفهان به دنیا آمد
محمدباقر حکیم باشی پس از فوت پدر به ناچار از تدریس علوم دینی چشم پوشیده و به طبابت پرداخت. در جوانی طبیب خوانین بختیاری بود و سرانجام به طبابت خانواده ظلّ السّلطان حاکم اصفهان پرداخت[۱].
در مداوای بیماران و علاج امراض، نفسی عیسوی داشته و تدریس طب قدیم در زمان او بدو منحصر بوده است.
وی کتابی در وبا نوشته که به طبع رسیده است. همچنین نسخه ای از چهل حدیث، از فرمایشات بزرگان دین موّرخ به غروب پنج شنبه 7 جمادی الثّانیه 1285 به خط و امضاء محمّد باقر بن عبدالجواد، نزد نویسنده موجود است که احتمالاً از صاحب ترجمه است.[۲]
اساتید
- میرزا عبدالجواد مدرس خراسانی (پدر)
- آقا سیّد محمّد شهشهانی،
- حاج شیخ محمّد باقر نجفی،
- حاج سیّد اسداللَّه بیدآبادی،
- ملّا حسینعلی تویسرکانی و
- میر محمّد صادق کتابفروش تلمّذ نمود و در علوم فقهی به اجتهاد نائل آمد و در طب طبیبی حاذق و در حکمت، حکیم ماهر شد.
شاگردان
ایشان شاگردان بزرگی نیز تربیت کردند از جمله:
- میرزا ابوالقاسم ناصر حکمت
- دکتر ابراهیم انواری
- میرزا محمّد باقر طبیب پوده ای
- میرزا علی آقا شیرازی
- میرزا علی محمّد طبیب کرونی
- آقا شیخ محمّد هادی فرزانه قمشه ای
- حاج سیّد مصطفی مؤیّد الاطباء. [۳]
آثار
وی دارای تالیفاتی است از جمله:
- «رساله در وبا و طرز معالجه آن»
- نسخه ای دست نویس از « چهل حدیث » در فرمایشات بزرگان دین.
وفات
وی سرانجام در روز چهارشنبه 6 جمادی الاوّل 1327ق وفات یافته و در یکی از اطاقهای جنوبی تکیه مرحوم آقا سیّد ابوجعفر خادم الشّریعه در تخت فولاد مدفون گردید و بعداً اولاد و اعقاب و نزدیکانش در آنجا به خاک رفتند. [۴]
پانویس
منابع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.