این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سیدحسین نظام‌الدینی اصفهانی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد صفحه)
 
سطر ۱: سطر ۱:
'''سیّد حسین نظام الدّینی'''، عالم فاضل زاهد، در روستای کچویه لنجان متولّد شد.
'''سیّد حسین نظام الدّینی'''، عالم فاضل زاهد، در روستای کچویه لنجان متولّد شد.


== معرفی ==
== زندگینامه ==
وی در 13 سالگی به اصفهان رفت و در [[مدرسه جده بزرگ]] در کنار اساتيد بزرگ به تحصیل پرداخت.  
وی در 13 سالگی به اصفهان رفت و در [[مدرسه جده بزرگ]] در کنار اساتيد بزرگ به تحصیل پرداخت.  


در سال 1356ق به روستای خود بازگشت و سرپرستی دو برادر و یک خواهر صغیر خود و اداره املاک پدر را به عهده گرفت؛ و به کشاورزی مشغول شد.
در سال 1356ق به روستای خود بازگشت و سرپرستی دو برادر و یک خواهر صغیر خود و اداره املاک پدر را به عهده گرفت؛ و به کشاورزی مشغول شد.


پس از 30 سال اقامت در کچویه به دعوت عالم جلیل [[محمود شریعت ریزی|شیخ محمود شریعت ریزی]] به زرین شهر رفت و به تدریس ادبیات، معالم، حاشیه ملّا عبداللَّه و شرح لمعه در حوزه علمیه تازه تأسیس آنجا پرداخت.  
پس از 30 سال اقامت در کچویه به دعوت عالم جلیل [[محمود شریعت ریزی|شیخ محمود شریعت ریزی]] به زرین شهر رفت و به تدریس ادبیات، معالم، حاشیه ملّا عبداللَّه و شرح لمعه در حوزه علمیه تازه تأسیس آنجا پرداخت.
 
وی در سالهای آخر عمر، امام جمعه موقّت زرین شهر بود و به حل و فصل اختلافات و رفع مشکلات مردم و منطقه می پرداخت. او مردی سحرخیز، پرکار، متواضع، خدام و مردمی بود.


== اساتید ==
== اساتید ==
سطر ۱۶: سطر ۱۷:


== وفات ==
== وفات ==
وی در سالهای آخر عمر، امام جمعه موقّت زرین شهر بود و به حل و فصل اختلافات و رفع مشکلات مردم و منطقه می پرداخت. او مردی سحرخیز، پرکار، متواضع، خدام و مردمی بود.
سرانجام در بهمن سال 1370ش به جوار رحمت حق شتافت.<ref>شرح مجموعه گل، ص96.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۱۹.</ref>
سرانجام در بهمن سال 1370ش به جوار رحمت حق شتافت.<ref>شرح مجموعه گل، ص96.</ref><ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۱۹.</ref>



نسخهٔ ‏۱۹ مهر ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۵۶

سیّد حسین نظام الدّینی، عالم فاضل زاهد، در روستای کچویه لنجان متولّد شد.

زندگینامه

وی در 13 سالگی به اصفهان رفت و در مدرسه جده بزرگ در کنار اساتيد بزرگ به تحصیل پرداخت.

در سال 1356ق به روستای خود بازگشت و سرپرستی دو برادر و یک خواهر صغیر خود و اداره املاک پدر را به عهده گرفت؛ و به کشاورزی مشغول شد.

پس از 30 سال اقامت در کچویه به دعوت عالم جلیل شیخ محمود شریعت ریزی به زرین شهر رفت و به تدریس ادبیات، معالم، حاشیه ملّا عبداللَّه و شرح لمعه در حوزه علمیه تازه تأسیس آنجا پرداخت.

وی در سالهای آخر عمر، امام جمعه موقّت زرین شهر بود و به حل و فصل اختلافات و رفع مشکلات مردم و منطقه می پرداخت. او مردی سحرخیز، پرکار، متواضع، خدام و مردمی بود.

اساتید

ادبیات عرب را به همراه مرحوم حاج آقا یحیی فقیه ایمانی نزد سیّد مصطفی زانیانی آموخت. مطوّل را نزد شیخ علی یزدی خواند و از درس شیخ عباسعلی ادیب و شیخ محمّدحسن عالم نجف آبادی بهره برد.

قسمت عمده شرح لمعه و رسائل و مکاسب را نزد حاج آقا رحیم ارباب تحصیل نمود و در سطوح عالیه از محضر حضرات آیات: سیّد مرتضی خراسانی، سیّد مهدی درچه ای، سیّد محمّد نجف آبادی و سیّد علی نجف آبادی بهره برد و خود به تدریس در حوزه علمیه اصفهان پرداخت.


وفات

سرانجام در بهمن سال 1370ش به جوار رحمت حق شتافت.[۱][۲]


پانویس

  1. شرح مجموعه گل، ص96.
  2. مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۱۹.

منبع

برگرفته از: مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.