این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سیدحسین نظام‌الدینی اصفهانی»
Kh1.zeynali (بحث | مشارکتها) (حذف رده ابهام زدایی) |
(اصلاح منبع) |
||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
وی در 13 سالگی به اصفهان رفت و در [[مدرسه جده بزرگ]] در کنار اساتيد بزرگ به تحصیل پرداخت. | وی در 13 سالگی به اصفهان رفت و در [[مدرسه جده بزرگ]] در کنار اساتيد بزرگ به تحصیل پرداخت. در سال 1356ق به روستای خود بازگشت و سرپرستی دو برادر و یک خواهر صغیر خود و اداره املاک پدر را به عهده گرفت؛ و به کشاورزی مشغول شد. پس از 30 سال اقامت در کچویه به دعوت عالم جلیل [[محمود شریعت ریزی|شیخ محمود شریعت ریزی]] به زرین شهر رفت و به تدریس ادبیات، معالم، حاشیه ملّا عبداللَّه و شرح لمعه در حوزه علمیه تازه تأسیس آنجا پرداخت. وی در سالهای آخر عمر، امام جمعه موقّت زرین شهر بود و به حل و فصل اختلافات و رفع مشکلات مردم و منطقه می پرداخت. او مردی سحرخیز، پرکار، متواضع، خدام و مردمی بود.<ref>شرح مجموعه گل، ص96.</ref> | ||
در سال 1356ق به روستای خود بازگشت و سرپرستی دو برادر و یک خواهر صغیر خود و اداره املاک پدر را به عهده گرفت؛ و به کشاورزی مشغول شد. | |||
پس از 30 سال اقامت در کچویه به دعوت عالم جلیل [[محمود شریعت ریزی|شیخ محمود شریعت ریزی]] به زرین شهر رفت و به تدریس ادبیات، معالم، حاشیه ملّا عبداللَّه و شرح لمعه در حوزه علمیه تازه تأسیس آنجا پرداخت. | |||
وی در سالهای آخر عمر، امام جمعه موقّت زرین شهر بود و به حل و فصل اختلافات و رفع مشکلات مردم و منطقه می پرداخت. او مردی سحرخیز، پرکار، متواضع، خدام و مردمی بود. | |||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
ادبیات عرب را به همراه مرحوم [[حاج آقا یحیی فقیه ایمانی]] نزد [[سیّد مصطفی زانیانی]] آموخت. مطوّل را نزد [[علی مدرس یزدی|شیخ علی یزدی]] خواند و از درس [[عباسعلی ادیب حبیب آبادی|شیخ عباسعلی ادیب]] و [[محمدحسن عالم نجف آبادی|شیخ محمّدحسن عالم نجف آبادی]] بهره برد. | ادبیات عرب را به همراه مرحوم [[حاج آقا یحیی فقیه ایمانی]] نزد [[سیّد مصطفی زانیانی]] آموخت. مطوّل را نزد [[علی مدرس یزدی|شیخ علی یزدی]] خواند و از درس [[عباسعلی ادیب حبیب آبادی|شیخ عباسعلی ادیب]] و [[محمدحسن عالم نجف آبادی|شیخ محمّدحسن عالم نجف آبادی]] بهره برد. قسمت عمده شرح لمعه و رسائل و مکاسب را نزد [[رحیم ارباب|حاج آقا رحیم ارباب]] تحصیل نمود و در سطوح عالیه از محضر حضرات آیات: [[سیّد مرتضی خراسانی]]، [[سیّد مهدی درچه ای]]، [[سید محمد نجف آبادی|سیّد محمّد نجف آبادی]] و [[سید علی نجف آبادی|سیّد علی نجف آبادی]] بهره برد و خود به تدریس در حوزه علمیه اصفهان پرداخت. | ||
قسمت عمده شرح لمعه و رسائل و مکاسب را نزد [[رحیم ارباب|حاج آقا رحیم ارباب]] تحصیل نمود و در سطوح عالیه از محضر حضرات آیات: [[سیّد مرتضی خراسانی]]، [[سیّد مهدی درچه ای]]، [[سید محمد نجف آبادی|سیّد محمّد نجف آبادی]] و [[سید علی نجف آبادی|سیّد علی نجف آبادی]] بهره برد و خود به تدریس در حوزه علمیه اصفهان پرداخت. | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
سرانجام در بهمن سال 1370ش به جوار رحمت حق شتافت. | سرانجام در بهمن سال 1370ش به جوار رحمت حق شتافت.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۱۹.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
==منبع== | ==منبع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۰۰:۵۹
سیّد حسین نظام الدّینی، عالم فاضل زاهد، در روستای کچویه لنجان متولّد شد.
زندگینامه
وی در 13 سالگی به اصفهان رفت و در مدرسه جده بزرگ در کنار اساتيد بزرگ به تحصیل پرداخت. در سال 1356ق به روستای خود بازگشت و سرپرستی دو برادر و یک خواهر صغیر خود و اداره املاک پدر را به عهده گرفت؛ و به کشاورزی مشغول شد. پس از 30 سال اقامت در کچویه به دعوت عالم جلیل شیخ محمود شریعت ریزی به زرین شهر رفت و به تدریس ادبیات، معالم، حاشیه ملّا عبداللَّه و شرح لمعه در حوزه علمیه تازه تأسیس آنجا پرداخت. وی در سالهای آخر عمر، امام جمعه موقّت زرین شهر بود و به حل و فصل اختلافات و رفع مشکلات مردم و منطقه می پرداخت. او مردی سحرخیز، پرکار، متواضع، خدام و مردمی بود.[۱]
اساتید
ادبیات عرب را به همراه مرحوم حاج آقا یحیی فقیه ایمانی نزد سیّد مصطفی زانیانی آموخت. مطوّل را نزد شیخ علی یزدی خواند و از درس شیخ عباسعلی ادیب و شیخ محمّدحسن عالم نجف آبادی بهره برد. قسمت عمده شرح لمعه و رسائل و مکاسب را نزد حاج آقا رحیم ارباب تحصیل نمود و در سطوح عالیه از محضر حضرات آیات: سیّد مرتضی خراسانی، سیّد مهدی درچه ای، سیّد محمّد نجف آبادی و سیّد علی نجف آبادی بهره برد و خود به تدریس در حوزه علمیه اصفهان پرداخت.
وفات
سرانجام در بهمن سال 1370ش به جوار رحمت حق شتافت.[۲]
پانویس
منبع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.