این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدحسین شریعت هرندی اصفهانی»
Kh1.shabani (بحث | مشارکتها) جز |
Kh1.najafi (بحث | مشارکتها) جز (←منبع) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[پرونده:Mohamad hosein sharyat harandi.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|شیخ محمد حسین شریعت هرندی]] | |||
'''شیخ محمد حسین شریعت هرندی'''، عالم فاضل زاهداست. | '''شیخ محمد حسین شریعت هرندی'''، عالم فاضل زاهداست. | ||
== | ==زندگی نامه== | ||
وی در هرند متولد | |||
===ولادت=== | |||
وی در روستای هرند از توابع اصفهان متولد شد. | |||
===خاندان=== | |||
پدرش مردی صالح بود و خانه اش محل اصلاح امور مردم بود. | |||
===اساتید=== | |||
در اصفهان نزد جمعی از فضلاء به تحصیل علوم پرداخت. از برخی اساتید خود اجازه حسبیه دریافت کرده و از وکلای آنان در اصفهان به شمار می رفت. اساتیدی همچون: | |||
*[[محمدرضا نجفی مسجدشاهی|محمدرضا نجفی]] (استاد اجازه) | |||
*[[سید محمد نجف آبادی]] | |||
*[[عبدالکریم گزی]] | |||
*[[محمدحسین فشارکی اصفهانی|محمدحسین فشارکی]] (استاد اجازه)<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 2، ص 522.</ref> | |||
*سید ابوالقاسم خوئی(استاد اجازه) | |||
*سید عبدالهادی شیرازی (استاد اجازه) | |||
*سید محسن حکیم(استاد اجازه) | |||
===شاگردان=== | |||
وی شاگردان چندی را تربیت نموده است. که از آن جمله اند: | |||
*حاج آقا حسین یزدی | |||
*[[مرتضی مقتدایی|شیخ مرتضی مقتدایی]] | |||
*[[سیدمحمد احمدی فروشانی|سید محمداحمدی سدهی]] | |||
*[[اسدالله الهی|شیخ اسدالله الهی طالخونچه ای]] | |||
*[[سید علی میرلوحی|شیخ سید علی میر لوحی فلاورجانی]] | |||
*[[اسدالله جوادی|شیخ اسدالله جوادی]] | |||
*سید احمد تویسرکانی | |||
*شیخ حسین حسام هرندی | |||
*شیخ حسین فاضل کوشکی | |||
*سید محمود امام جمعه زاده خوراسکانی | |||
*حجت الاسلام سید مجتبی مهدوی هرندی | |||
==فعالیت ها== | |||
آیت الله شریعت چندین ماه نیز در نجف اشرف به سر برد و با مراجع زمان مراوده داشته و مورد اعتماد آنان و سید محسن حکیم قرار گرفته و به اخذ اجازه بخصوص از او و برخی دیگر از مراجع نجف اشرف نایل گردید. شریعت هرندی از جهت علم و تقوا و امانت مورد تأیید علما و مراجع وقت بوده و چندین نفر از علمای زمان او را به عنوان عالمی عامل جهت ترویج دین و اقامه جمعه و جماعت در زادگاهش هرند معرفی نموده اند. | |||
وی به تدریس [مطوّل، معالم، شرح لمعه و سایر کتب درسی] پرداخته و جمعی از طلاب و دانشجویان علوم دینی از علوم و فضایل وی بهره مند می شدند.او پس از فوت میرزا ابوالحسن تویسرکانی، به اقامه جماعت در مسجد حاج محمد جعفر پرداخت. همچنین مدتی در مسجد دوغازی در محله دردشت امام جماعت بود. عالمی متواضع خوش خُلق و قانع بود و از مختصر ملک زراعتی و باغی که در هرند داشت امرار معاش می کرد.<ref>تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج2، ص307؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص99؛ یادداشت های استاد ابراهیم جواهری.</ref> | |||
[[محمد ابراهیم جواهری]] در اوصاف وی می نویسد: <blockquote>» وی در ادبیات عرب و فقه و اصول مسلط بود. در حوزه بسیاری از علمای اصفهان حاضر شده و ادبیات و فقه و اصول را فراگرفته بود. در مدرسه صدر، حجره داشت و در حدود چهل سال » ّ مطول « و »معالم « و » شرح لمعه« و سایر کتب درسی را تدریس می کرد، ولی چون بیان کافی و رسا نداشت، شاگردان او زیاد نبودند. نگارنده در سال 1324ش چند هفته نزد او کتاب »معالم « را خواندم. [[سید علی هدایتی خواجویی|سید علی هدایتی خواجوئی]] واعظ فقید که در آن زمان هنوز معمم نشده بود و به شغل کاروانی و بافندگی اشتغال داشت و فاضل ادیب محمد آقا محزون که در بازار مغازه دارد با من همدرس بودند. شریعت هرندی که روحانی متواضعی بود و جز در مسجد در جای دیگر به منبر نمی رفت، محضر و ملک زراعتی و باغی در هرند داشت و از آن اعاشه می کرد. پس از فوت حجت الاسلام حاج [[سید ابوالحسن تویسرکانی|میرزا ابوالحسن تویسرکانی]] که از علما بود و فرزندی روحانی نداشت، شریعت هرندی امامت مسجد [[محمدجعفر آباده ای فارسی اصفهانی|حاج محمد جعفر آباده ای]] را بر عهده گرفت و تا آخر عمر امام آن مسجد بود. هر کس از دبیران ادبیات، اشکال ادبی در زبان عرب پیدا می کرد از او می پرسید. وی با اخلاق خوب با مردم رفتار می کرد در اواخر عمر چیزی نداشت و مریدانش خانه ای برای او خریدند ».</blockquote>شریعت از ممتحنین دروس حوزه علمیه اصفهان بود و در هیأت حضرت ابوالفضل (علیه السلام) به ایراد سخن، ارائه مسائل احکام و مباحث تفسیری می پرداخت. وی سالیانی نیز در هرند به اقامه جماعت و تبلیغ دین اشتغال داشت و خدماتی جهت مردم محل انجام داد که مورد تقدیر مقامات دولتی وقت قرار گرفت.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 2، ص 523.</ref> | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
سرانجام وی در 5ذیحجه 1397ق وفات یافته و در [[تکیه تویسرکانی]] در [[تخت فولاد]] مدفون شد.<ref>مهدوی، | سرانجام وی در 5ذیحجه 1397ق وفات یافته و در [[تکیه تویسرکانی]] در [[تخت فولاد]] مدفون شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص799.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
== | ==منابع== | ||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | |||
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
[[رده:مدرسین]] | |||
[[رده:ائمه جماعت]] | |||
[[رده:شاگردان عبدالکریم گزی]] | |||
[[رده:شاگردان محمدرضا نجفی مسجدشاهی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۶ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۱۴:۴۷
شیخ محمد حسین شریعت هرندی، عالم فاضل زاهداست.
زندگی نامه
ولادت
وی در روستای هرند از توابع اصفهان متولد شد.
خاندان
پدرش مردی صالح بود و خانه اش محل اصلاح امور مردم بود.
اساتید
در اصفهان نزد جمعی از فضلاء به تحصیل علوم پرداخت. از برخی اساتید خود اجازه حسبیه دریافت کرده و از وکلای آنان در اصفهان به شمار می رفت. اساتیدی همچون:
- محمدرضا نجفی (استاد اجازه)
- محمدحسین فشارکی (استاد اجازه)[۱]
- سید ابوالقاسم خوئی(استاد اجازه)
- سید عبدالهادی شیرازی (استاد اجازه)
- سید محسن حکیم(استاد اجازه)
شاگردان
وی شاگردان چندی را تربیت نموده است. که از آن جمله اند:
- حاج آقا حسین یزدی
- سید احمد تویسرکانی
- شیخ حسین حسام هرندی
- شیخ حسین فاضل کوشکی
- سید محمود امام جمعه زاده خوراسکانی
- حجت الاسلام سید مجتبی مهدوی هرندی
فعالیت ها
آیت الله شریعت چندین ماه نیز در نجف اشرف به سر برد و با مراجع زمان مراوده داشته و مورد اعتماد آنان و سید محسن حکیم قرار گرفته و به اخذ اجازه بخصوص از او و برخی دیگر از مراجع نجف اشرف نایل گردید. شریعت هرندی از جهت علم و تقوا و امانت مورد تأیید علما و مراجع وقت بوده و چندین نفر از علمای زمان او را به عنوان عالمی عامل جهت ترویج دین و اقامه جمعه و جماعت در زادگاهش هرند معرفی نموده اند.
وی به تدریس [مطوّل، معالم، شرح لمعه و سایر کتب درسی] پرداخته و جمعی از طلاب و دانشجویان علوم دینی از علوم و فضایل وی بهره مند می شدند.او پس از فوت میرزا ابوالحسن تویسرکانی، به اقامه جماعت در مسجد حاج محمد جعفر پرداخت. همچنین مدتی در مسجد دوغازی در محله دردشت امام جماعت بود. عالمی متواضع خوش خُلق و قانع بود و از مختصر ملک زراعتی و باغی که در هرند داشت امرار معاش می کرد.[۲]
محمد ابراهیم جواهری در اوصاف وی می نویسد:
» وی در ادبیات عرب و فقه و اصول مسلط بود. در حوزه بسیاری از علمای اصفهان حاضر شده و ادبیات و فقه و اصول را فراگرفته بود. در مدرسه صدر، حجره داشت و در حدود چهل سال » ّ مطول « و »معالم « و » شرح لمعه« و سایر کتب درسی را تدریس می کرد، ولی چون بیان کافی و رسا نداشت، شاگردان او زیاد نبودند. نگارنده در سال 1324ش چند هفته نزد او کتاب »معالم « را خواندم. سید علی هدایتی خواجوئی واعظ فقید که در آن زمان هنوز معمم نشده بود و به شغل کاروانی و بافندگی اشتغال داشت و فاضل ادیب محمد آقا محزون که در بازار مغازه دارد با من همدرس بودند. شریعت هرندی که روحانی متواضعی بود و جز در مسجد در جای دیگر به منبر نمی رفت، محضر و ملک زراعتی و باغی در هرند داشت و از آن اعاشه می کرد. پس از فوت حجت الاسلام حاج میرزا ابوالحسن تویسرکانی که از علما بود و فرزندی روحانی نداشت، شریعت هرندی امامت مسجد حاج محمد جعفر آباده ای را بر عهده گرفت و تا آخر عمر امام آن مسجد بود. هر کس از دبیران ادبیات، اشکال ادبی در زبان عرب پیدا می کرد از او می پرسید. وی با اخلاق خوب با مردم رفتار می کرد در اواخر عمر چیزی نداشت و مریدانش خانه ای برای او خریدند ».
شریعت از ممتحنین دروس حوزه علمیه اصفهان بود و در هیأت حضرت ابوالفضل (علیه السلام) به ایراد سخن، ارائه مسائل احکام و مباحث تفسیری می پرداخت. وی سالیانی نیز در هرند به اقامه جماعت و تبلیغ دین اشتغال داشت و خدماتی جهت مردم محل انجام داد که مورد تقدیر مقامات دولتی وقت قرار گرفت.[۳]
وفات
سرانجام وی در 5ذیحجه 1397ق وفات یافته و در تکیه تویسرکانی در تخت فولاد مدفون شد.[۴]
پانویس
منابع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.