تفاوت میان نسخه‌های «عباس نحوی»

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۰۲

عباس نحوی (1300-1371ق)فرزند میرزا عبدالجواد بن میرزا عبدالحسین مشهور به خوشنویس بن محمّدتقی بن حاج محمّدحسین نایب الصدر بن آقا محمّدجعفر هرندی اصفهانی، ادیب فاضل، نویسنده، دبیر و مدرس و از بنیان گذاران فرهنگ جدید در اصفهان در قرن چهاردهم هجری است.

زندگی‌نامه

ولادت

وی در سال 1300ق مطابق با 1260ش در اصفهان متولّد شد.

خاندان

او از بازماندگان خاندان شیبانى بود که نسب آنها به زرارة بن اعین صحابه امام صادق (ع) مى رسد، آنها به دلیل تدریس ادبیات عربى به نحوى شهرت یافتند.^[۱] مزار عبدالجواد نحوى فرزند عباس درگذشته به روز 7 خرداد 1353ش در تکیه سادات احمدآبادى دیده مى شود.

فرزندان

از او چهار دختر و دو پسر برجاى ماند. چند تن از آنان پوینده راه پدر شدند و دبیرى دبیرستانهاى تهران را برعهده گرفتند.

تحصیلات

میرزا عباس از نوجوانى به آموزش علوم در حوزه علمیه اصفهان روى آورد و تا 25 سالگی نزد اساتید علوم قدیمه به تحصیل ادبیات، نحو، صرف، منطق، معانی و بیان، بدیع، فقه و اصول مشغول بود که از آن جمله است آخوند ملاّ عبدالکریم گزی.^[۲]

در آغاز جوانی در مدرسه قدسیه تدریس را آغاز کرد. براى آموزش زبان عربى، «نصاب الصبیان» ابونصر فراهى را درس مى داد و آن را به صورت کامل شرح مى کرد؛ چنانکه تنها دوازده معنى براى «عین» مى گفت. بسیار جدى، سخت گیر و نمره بیستش دوازده بود.^[۳]

شاگردان

برخی شاگردان وی عبارتند از:

محمد خوانسارى
ابوتراب نفیسى
شهید سید محمد بهشتى
سیف الله وحیدنیا
اعلم
مهدى تلگینى
محمد سیاسى
ابراهیم نیلفروشان
سید محمد حکیمانه
سید روح الله کشفی
سید حسین میرشمسى

آثار و فعالیت‌ها

تلخیص الصرف

آثار

از آثار اوست:

«تلخیص الصّرف» «خلاصةالصرف»یا در صرف و نحو براى دانش آموزان پنجم و ششم ابتدایى
«شرعیات»، کتابت سید محمدحسن بدرى اصفهانى، براى دانش آموزان سوم و چهارم ابتدایى به نسخ^[۴]

رساله «صمدیه در علم نحو شیخ بهایی»، این رساله به خط مؤلف است و قسمتی از آن توسط شاگردش سید روح الله کشفی کتابت شده است.
رساله «شرح حال نحوى هاى هرند» به خواهش محمدعلى معلم حبیب آبادى
حواشی بر «مغنی» ابن هشام به همراه حواشی پدر و عم او علامه میرزا عبدالعلی نحوی که نسخه خطی آن در اختیار استاد جلال الدین همایی بود و اکنون در کتابخانه ملی ایران نگاه داری می شود.

فعالیت‌ها

وی مدرسه دیانت را با همکاری عموزاده اش، عبدالرسول نحوی، در کوى شهشهان تأسیس کرد و چندین سال مدیریت دبستان های شهشهان، فردوسی، حکیم نظامی و عصر پهلوی را برعهده داشت و سال ها در دبیرستان های سعدی و صارمیه و دانشسرای دختران و پسران تدریس کرد. مدّتی هم ریاست تحقیق اوقاف و کفالت اداره فرهنگ استان دهم را برعهده داشت.^[۵]

وفات

او یک سال قبل از فوت از فعالیت های فرهنگی بازنشسته شده و در شب 4 جمادی الثانیه 1371ق [مطابق آذرماه 1330ش] وفات یافت و در تکیه شهدای تخت فولاد اصفهان مدفون گردید.^[۶]

معلم حبیب آبادی در وفات وی سروده:

«نحوی هرندی سوی فردوس روان شد»

پانویس

↑ جناب اصفهانی، رجال و مشاهیر اصفهان، ص684.
↑ مهدوی، اعلام اصفهان، ج4، ص55.
↑ نفیسی، نظری به وضع آموزش دبستان، دبیرستان، دانشکده در پنجاه سال قبل، صص53و68.
↑ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 444 - 445؛ نشریه اداره فرهنگ استان دهم، شماره 11، ص17؛ نحوی، آیین فرزانگی، صص 70-73.
↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج4، صص498-496.
↑ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد اصفهان، ص90.

منابع

مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.
مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.

[1] جناب اصفهانی، رجال و مشاهیر اصفهان، ص684.

[2] مهدوی، اعلام اصفهان، ج4، ص55.

[3] نفیسی، نظری به وضع آموزش دبستان، دبیرستان، دانشکده در پنجاه سال قبل، صص53و68.

[4] مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 444 - 445؛ نشریه اداره فرهنگ استان دهم، شماره 11، ص17؛ نحوی، آیین فرزانگی، صص 70-73.

[5] مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج4، صص498-496.

[6] مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد اصفهان، ص90.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ سطر ۱: / سطر ۱: @@
-عباس نحوی فرزند میرزا عبدالجواد بن میرزا عبدالحسین بن محمّدتقی بن حاج محمّدحسین نایب الصدر بن آقا محمّدجعفر هرندی اصفهانی، ادیب فاضل، از بنیان گذاران فرهنگ جدید در اصفهان در قرن چهاردهم هجری.
+{{نیازمند جعبه اطلاعات}}
+'''عباس نحوی''' (1300-1371ق)فرزند [[عبدالجواد نحوی|میرزا عبدالجواد]] بن میرزا عبدالحسین مشهور به خوشنویس بن محمّدتقی بن حاج [[سیدمحمدحسین نایب الصدر خاتون آبادی|محمّدحسین نایب الصدر]] بن آقا محمّدجعفر هرندی اصفهانی، ادیب فاضل، نویسنده، دبیر و مدرس و از بنیان گذاران فرهنگ جدید در اصفهان در قرن چهاردهم هجری است.[[پرونده:میرزا عباس نحوی.jpg|بندانگشتی|320x320پیکسل]]
-{{نیازمند تکمیل}}
-[[پرونده:میرزا عباس نحوی.jpg|بندانگشتی]]
 <br />
 ==زندگی‌نامه==
-وی  در سال 1300ق در اصفهان متولّد شده، [تا 25 سالگی نزد اساتید علوم قدیمه به تحصیل ادبیات، نحو، صرف، منطق، معانی و بیان، بدیع، فقه و اصول مشغول بود که از آن جمله است آخوند ملاّ عبدالکریم گزی.
-او در آغاز جوانی در مدرسه قدسیه تدریس را آغاز کرد و سپس مدرسه دیانت را با همکاری عموزاده اش، عبدالرسول نحوی، تأسیس کرد. او چندین سال مدیریت دبستان های شهشهان، فردوسی، حکیم نظامی و عصر پهلوی را برعهده داشت و سال ها در دبیرستان های سعدی و صارمیه و دانشسرای دختران و پسران تدریس کرد. مدّتی هم ریاست تحقیق اوقاف و کفالت اداره فرهنگ استان دهم را برعهده داشت.]
+===ولادت===
+وی  در سال 1300ق مطابق با 1260ش در اصفهان متولّد شد.
+===خاندان===
+او از بازماندگان خاندان شیبانى بود که نسب آنها به زرارة بن اعین صحابه امام صادق (ع) مى رسد، آنها به دلیل تدریس ادبیات عربى به نحوى شهرت یافتند.<ref>جناب اصفهانی، رجال و مشاهیر اصفهان، ص684.</ref> مزار عبدالجواد نحوى فرزند عباس درگذشته به روز 7 خرداد 1353ش در [[تکیه صاحب مکیال المکارم|تکیه سادات احمدآبادى]] دیده مى شود.
+==== فرزندان ====
+از او چهار دختر و دو پسر برجاى ماند. چند تن از آنان پوینده راه پدر شدند و دبیرى دبیرستانهاى تهران را برعهده گرفتند.
+===تحصیلات===
+میرزا عباس از نوجوانى به آموزش علوم در [[حوزه علمیه اصفهان]] روى آورد و تا 25 سالگی نزد اساتید علوم قدیمه به تحصیل ادبیات، نحو، صرف، منطق، معانی و بیان، بدیع، فقه و اصول مشغول بود که از آن جمله است [[عبدالکریم گزی|آخوند ملاّ عبدالکریم گزی]].<ref>مهدوی،  اعلام اصفهان، ج4، ص55.</ref>
+در آغاز جوانی در مدرسه قدسیه تدریس را آغاز کرد. براى آموزش زبان عربى، «نصاب الصبیان» ابونصر فراهى را درس مى داد و آن را به صورت کامل شرح مى کرد؛ چنانکه تنها دوازده معنى براى «عین» مى گفت. بسیار جدى، سخت گیر و نمره بیستش دوازده بود.<ref>نفیسی، نظری به وضع آموزش دبستان، دبیرستان، دانشکده در پنجاه سال قبل، صص53و68.</ref>
+===شاگردان===
+برخی شاگردان وی عبارتند از:
+{{چندستونه|2}}
+#محمد خوانسارى
+#ابوتراب نفیسى
+#[[شهید سید محمد بهشتی|شهید سید محمد بهشتى]]
+#سیف الله وحیدنیا
+#اعلم
+#مهدى تلگینى
+#محمد سیاسى
+#ابراهیم نیلفروشان
+#سید محمد حکیمانه
+#[[سید روح الله بن محمود کشفی دارابی|سید روح الله کشفی]]
+#سید حسین میرشمسى
+{{پایان چندستونه}}
+== آثار و فعالیت‌ها ==
+[[پرونده:Kholasatosarf.jpg|بندانگشتی|350x350پیکسل|تلخیص الصرف]]
+===آثار===
+از آثار اوست:
+#«تلخیص الصّرف» «خلاصةالصرف»یا در صرف و نحو براى دانش آموزان پنجم و ششم ابتدایى
+#«شرعیات»، کتابت [[سید محمدحسن بدری اصفهانی|سید محمدحسن بدرى اصفهانى]]، براى دانش آموزان سوم و چهارم ابتدایى به نسخ<ref>مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 444 - 445؛ نشریه اداره فرهنگ استان دهم، شماره 11، ص17؛ نحوی، آیین فرزانگی، صص 70-73.</ref>
+#رساله «صمدیه در علم نحو شیخ بهایی»، این رساله به خط مؤلف است و قسمتی از آن توسط شاگردش سید روح الله کشفی کتابت شده است.
+#رساله «شرح حال نحوى هاى هرند» به خواهش [[محمدعلی معلم حبیب‌آبادی|محمدعلى معلم حبیب آبادى]]
+#حواشی بر «مغنی» ابن هشام به همراه حواشی پدر و عم او [[عبدالعلی نحوی|علامه میرزا عبدالعلی نحوی]] که نسخه خطی آن در اختیار استاد [[جلال‌الدین همایی|جلال الدین همایی]] بود و اکنون در کتابخانه ملی ایران نگاه داری می شود.
-از آثار او کتابی در صرف و نحو [به نام «تلخیص الصّرف»] و کتابی در شرعیات است که جهت محصّلین مدارس تألیف نموده و هر دو به طبع رسیده است. همچنین رساله مختصری در «شرح حال نحوی های هرندی» نوشته است.<ref>دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، صص 444 و 445؛ نشریه اداره فرهنگ استان دهم، شماره 11، ص17؛ آیین فرزانگی، صص 70-73.</ref>
+===فعالیت‌ها===
+وی مدرسه دیانت را با همکاری عموزاده اش، عبدالرسول نحوی، در کوى شهشهان تأسیس کرد و چندین سال مدیریت دبستان های شهشهان، فردوسی، حکیم نظامی و عصر پهلوی را برعهده داشت و سال ها در دبیرستان های سعدی و صارمیه و دانشسرای دختران و پسران تدریس کرد. مدّتی هم ریاست تحقیق اوقاف و کفالت اداره فرهنگ استان دهم را برعهده داشت.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج4، صص498-496.</ref>
 ==وفات==
-او یک سال قبل از فوت از فعالیت های فرهنگی بازنشسته شده و در شب 4 جمادی الثانیه 1371ق [مطابق آذرماه 1330ش] وفات یافت و در تکیه مجاور تکیه ملک در تخت فولاد اصفهان مدفون گردید.<ref>'''مهدوی، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]،''' ج4، ص55.</ref>
+او یک سال قبل از فوت از فعالیت های فرهنگی بازنشسته شده و در شب 4 جمادی الثانیه 1371ق [مطابق آذرماه 1330ش] وفات یافت و در [[تکیه شهدا]]<nowiki/>ی [[تخت فولاد]] اصفهان مدفون گردید.<ref>مهدوی،  سیری در تاریخ تخت فولاد اصفهان،  ص90.</ref>
-<br />
+معلم حبیب آبادی در وفات وی سروده:
+«نحوی هرندی سوی فردوس روان شد»
 ==پانویس==
 <references />
-=='''منبع'''==
+==منابع==
-برگفته از کتاب: '''مهدوی، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.'''
-<br />
+*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)| اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.
+*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.
+[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
+[[رده:نویسندگان]]
+[[رده:مدرسین]]
+[[رده:شاگردان عبدالکریم گزی]]

تفاوت میان نسخه‌های «عباس نحوی»

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۰۲

محتویات

زندگی‌نامه

ولادت

خاندان

فرزندان

تحصیلات

شاگردان

آثار و فعالیت‌ها

آثار

فعالیت‌ها

وفات

پانویس

منابع

منوی ناوبری

تفاوت میان نسخه‌های «عباس نحوی»

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ بهمن ۱۴۰۱، ساعت ۲۱:۰۲

زندگی‌نامه

ولادت

خاندان

فرزندان

تحصیلات

شاگردان

آثار و فعالیت‌ها

آثار

فعالیت‌ها

وفات

پانویس

منابع

منوی ناوبری

جستجو