این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
عبدالجواد نحوی
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
عبدالجواد نحوی(1280ق- 1305ق) فرزند میرزا عبدالحسین بن محمّدتقی بن حاج محمّدحسین نایب الصدر بن آقا محمّدجعفر بن حاج ملاّ مهدی بن حاج محمّد ظهیر هرندی اصفهانی، از فضلاء قرن سیزدهم هجری است.
معرفی
او در ذیقعده 1280ق متولّد شده است. میرزا عباس نحوی در رساله «شرح حال نحوى هاى هرند» در مورد پدرش می‌نویسد:
«این بزرگوار از کودکی مایل به تحصیل علم و ادب بوده، ادبیات فارسی و عربی را کاملاً خدمت عم بزرگوار آقا میرزا عبدالعلی تحصیل نموده شرح لمعه و قوانین را خدمت مرحوم حاجی میرزا بدیع، فقه خارج و اصول را خدمت مرحوم حاجی شیخ محمدباقر، اعلی الله مقامه، و آخوند ملا محمدباقر فشارکی و مرحوم شیخ مرتضی ریزی که اول کسی که تدریس فرائد در اصفهان کرد، او بود. موضع تدریس آن مرحوم مسجد نو، تدریسش از سیوطی و حاشیه و شرح شمسیه تا شرح لمعه و قوانین بوده است». او خط نستعلیق را در کمال استادی می نوشته است.[۱]
وفات
او در محرم 1305ق در عنفوان جوانی وفات یافته و در قبرستان سر قبر آقا در اصفهان مدفون شد.[۲][۳]
پانویس
منابع
- مهدوی،سید مصلح الدین،اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.