این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

سید نور الدین تجویدی

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سید نورالدین تجوید

سید نور الدین تجویدی( 1276ش-1339ش) فرزند آقا سيد على نقى مسأله گو، واعظ فاضل صالح و از علما و خطیبان حوزه علمیه اصفهان در قرن چهاردهم شمسی است.

زندگی‌نامه

ولادت

سيدنورالدين در سال 1276 ش در اصفهان به دنيا آمد.

خاندان

سيد نورالدين بن علی نقی بن محمّداسماعیل بن محمّدعلی بن محمّداسماعیل بن احمد بن میر محمّدمهدی حسینی خاتون آبادی، از سادات خاتون آبادى كه با 35 واسطه به امام سجاد(ع) می رسد. وی از سادات عظیم الشان حسینی خاتون آبادی و از اعقاب دختری علاّمه بزرگوار ملاّ محمّد باقر مجلسی بود و نسب او با پنج واسطه به میر محمّد مهدی خاتون آبادی فرزند میر محمّد حسین خاتون آبادی فرزند میر محمّد صالح خاتون آبادی، داماد علاّ مه مجلسی رضوان اللّه علیه می رسد. آن مرحوم در سال 1343ق ازدواج کرد و مرحوم حبیب اللّه نیّر ماده تاریخ سال دامادی او و برادرش سیّد ضیأ الدین تجویدی را چنین سروده است:[۱]

بسال عیش ز نور اللّه و ضیأ الدینبگفت نیّر: «نور ضیا مبارک باد»

پدرش، مرحوم سیّد علی نقی مسأله گو از وعاظ وارسته اصفهان بود كه به فضل و تقوا بين معاصرانش معروف بود. او دارای شش فرزند ذکور بود که از بین آنان سیّد ضیأالدین تجویدی، سیّد مصطفی و سیّد حسین تجویدی در سلک روحانیت بودند. یکی از دامادهای وی نیز مرحوم شیخ ابراهیم ابن یمین، از ذاکرین بااخلاص و خدمتگزاران حقیقی آستان مقدّس حسینی (ع) بود. سیّد علی نقی در تاریخ 23 شعبان 1352 ق وفات یافت و در قبرستان مصلّی مدفون شد و سپس به عتبات عالیات منتقل گردید.[۲]

برادرش، آقا سيد ضياء الدّين تجويدى ( متوفی1408 ق )، از علماى فاضل روزگار خويش بود و از محضر بزرگان اصفهان كسب علم نمود و به بيان احكام در منبر اشتغال داشت.[۳]

چون بيشتر افراد اين خاندان به علوم قرآنى پرداخته بودند و در علم تجويد قرآن تبحر داشتند، به خاندان« تجویدی» معروف شده بودند.

تحصیلات

وی مقدمات علوم را در مدرسه صدر بازار فرا گرفت و نزد اساتيد برجسته آن زمان در اصفهان كسب علم نمود.

اساتید

  1. آقا سيد محمد باقر درچه اى
  2. ملا محمد حسين فشاركى
اجازات سيد نورالدين تجويدی

سید نورالدین حافظه ای قوی در نقل احادیث اهل بیت (ع) داشت و مراتب فضل و شایستگی او برای بیان اخبار و احادیث، مورد تأیید علمای بزرگ زمان قرار داشت که از جمله آیات عظام ذیل، وثاقت و توان علمی او را در نقل اخبار به خطّ مبارک خویش تأیید نموده اند:

سیره عبادی

مرحوم تجویدی سیدی جلیل و اهل ذکر و مقیّد به قرائت زیارت عاشورا در هر روز بود. او در دوران سیاه رضا خانی نیز از وعظ و خطابه و اقامه مجالس عزای حضرت سیّد الشهدأ (ع) دست برنداشت و به انجام وظیفه دینی خود پرداخت و با پوشش روحانيت در محافل و مجالس روزانه شركت می‌كرد.

جایگاه

جایگاه اجتماعی

او بعد از اتمام تحصیلات به وعظ و ارشاد مردم پرداخت. وی در دوران اختناق رضاخانی چندین سال در مدرسه قدسیّه به مدیریت مرحوم آقا جمال قدسی به تدریس دروس دینی و ریاضیّات پرداخت. مردم اصفهان اعتقاد کاملی به نفس وی داشتند و از او برای رفع مشکلات و بیماری ها استمداد می نمودند. او از علوم غریبه نیز با اطلاع و در تعبیر خواب توانا بود.[۴]از خصوصيات وی حافظه قوى و خط زيبا بود و در تعبير خواب نيز تبحر داشت.

وفات

سرانجام آن سیّد جلیل در 25 ماه رجب 1380ق /21 دی ماه 1339ش وفات یافت و در صحن تکیه سیدالعراقین مدفون گردید.[۵][۶]

پانویس

  1. نیر، معادن الافادات، ج 3، ص17.
  2. مهدوى، مزارات اصفهان، ص 237.
  3. مهدوى، مزارات اصفهان، ص 236.
  4. سیّد رضا تجویدی فرزند سید نورالدین.
  5. قاسمی، شرح مجموعه گل، صص 334-329.
  6. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص 383-382.

منابع

  • قاسمی، رحیم، شرح مجموعه گل: مشاهير مدفون در تكيه سيدالعراقين تخت فولاد اصفهان، اصفهان: کانون پژوهش، چاپ دوم، ۱۳۹۰.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.