سید محمدهاشم بهشتی

سیّد محمّدهاشم بهشتی( 1282ق-1353ق) فرزند میر محمّدصادق، عالم فاضل ، زاهد و از علمای سادات بهشتی بود. او داماد میرزا مسیح چهارسوقی است. محضر وی محل رفع نياز نيازمندان، محرومان و درماندگان بود و به« سلمان زمان و ابوذر دوران »شهره بود.

زندگی‌نامه

ولادت

او در سال 1282 ق در اصفهان چشم به جهان گشود.

خاندان

سيد محمد هاشم فرزند سيد محمدصادق بن عبدالباقى بن محمد رضا بن مير محمد هادى از خاندان سادات بهشتی بود. پدر وی، میر محمدصادق، در ميان معمّرين اصفهانى حسن شهرت داشت و توان بالاى علمى و مكارم اخلاقى و رفتارى او زبانزد همگان و مورد توجه خاص و عام بود. جد وی، میر عبدالباقی از فضلا و زهاد و عباد اصفهان بود.

فرزندان

سيد محمد هاشم چهار فرزند پسر داشت كه همه اهل فضل و تقوا بودند:

1.آقا سيد فضل الله ( پدر شهيد دكتر بهشتی)

2.آقا سيد مرتضى، از وعاظ و خطيبان برجسته

3.آقا سيد احمد، از روحانيون و مبلّغان و مروجان دين؛

4.آقا سيد محمد، از اخيارو نيكان

تحصیلات

او پس از آنكه دوران كودكى را سپرى نمود، در محضر پدر و ديگر اساتيد زمان به تحصيل علوم و تهذيب نفس پرداخت و توانست همچون پدر گرامى اش مرجع رفع مشكلات و گرفتاريهاى مردم باشد و در اين راه در حدّ توان خود بكوشد. وی در مسجد لنبان نماز صبح را اقامه مى نمود.

وفات

وی در 14 رمضان 1353 ق وفات یافت و در قبرستان پشت مصلی واقع در تخت فولاد اصفهان در تکیه سادات بهشتی مدفون گردید.

ميرزا عبدالجواد خطيب، ماده تاريخ وفاتش را اين گونه سروده است:

لسان الدين خطيب از بهر تاريخ		كمند طبع را گرداند پويان
يكى شد پيك حق آمد برون گفت		زدى غوطه به يمّ عفو جانان

منابع

• عقیلی، احمد، تخت فولاد اصفهان، زیرنظر اصغر منتظر القائم؛ با همکاری مجموعه تاریخی فرهنگی و مذهبی تخت فولاد (دانشنامه تخت فولاد اصفهان)، چاپ دوم، اصفهان، کانون پژوهش، 1385.
• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.