این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
سید محمدصادق بن عبدالباقی حسینی بهشتی
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
میر محمّد صادق حسینی بهشتی( متوفی 1308ق) فرزند میر عبدالباقی، عالم فاضل، عابد زاهد و از علمای اواخر دوره قاجاریه بود.وی از شدّت زهد و احتیاط در مسائل شرعی به « سلمان الزمان و ابوذر دوران» معروف بود.[۱]
معرفی
میر محمدصادق بن میر عبدالباقی بن میر محمّد رضا بن میر محمدهادی حسینی بهشتی، از علمای زاهد و متقى بود. او نزد علمای اصفهان تحصیل کرد و سپس در محلّه لنبان، مرجع مسائل شرعی مردم بود و در مسجد لنبان اقامه جماعت می کرد. توان بالاى علمى و مكارم اخلاقى و رفتارى وى زبانزد همگان و مورد توجه خاص و عام بود. او در ميان معمّرين اصفهانى حسن شهرت دارد. وى عمرى را در كمال عزت و احترام در بين مردم زندگى كرد و به جوابگويى از شبهات و رفع مشكلات مردم پرداخت. نوشته های باقى مانده از وی كه ممهور به مهر اوست، نشان دهنده درجات بالاى علمى و آگاهى دقيق اوست.
مير محمد صادق پنج فرزند پسر داشت به نامهاى سيد مهدى، سيد محمد هاشم، سيد محمد حسين، سيد محمد و سيد جلال الدين.[۲]
وفات
وی سرانجام در سلخ ربیع الثّانی سال 1308ق وفات یافت و در تکیه سادات بهشتی واقع در شمال مصلای تخت فولاد مدفون شد.[۳]
دو ماده تاريخ در رثاى وی توسط مرحوم ميرزا عباسعلى خرم لنبانى سروده شده است كه يكی آورده می شود:[۴]
| حيف از سيد محمد صادق آن سبط رسول | كز جفاى مرگ و جور آسمان رفت از جهان | |
| چون كه شد ازتنگناى ملک دنيا تنگدل | كرد از آن رو جانب عقبى روانِ خود روان | |
| ميهمان جدّ خود گرديد در باغ بهشت | حبّذا زان ميزبان و مرحبا زين ميهمان | |
| مسجد لنبان كه رونق داشت از وى سالها | بى وجودشب ى صفا گرديدا ين عهد و زمان |
و بيت ماده تاريخ فوتش را چنين می سرايد:[۵]
| گفت خرّم از پى تاريخ فوتش اين چنين: | « پيشواى دين احمد شد مجاور در جنان» |
پانویس
منابع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.