این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
سید محمد بهشتی
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
میر سید محمد بهشتی( 1278ق-1383ق) فرزند مير محمد صادق، عالم فاضل اصفهانی در قرن سیزدهم هجری بود. او در چهارده سالگى از نعمت وجود پدر محروم گرديد.
زندگی‌نامه
ولادت
سید محمد بن میر محمدصادق بن مير عبدالباقى بن مير محمد رضا به سال 1278 ق متولد شد.
فرزندان
این عالم فرزانه صاحب تک فرزندی به نام سید مصطفی بود که از علمای اعلام و دانشمندان اصفهان بود.
اساتید
او تحصيلات مقدماتى و تكميلى را در اصفهان سپرى نمود. از جمله اساتيد وی آخوند ملا محمدباقر فشاركى را مى توان نام برد.
شاگردان
وى براى افرادى دروس حوزوى را نيز تدريس مى كرد و از جمله اين افراد كه از درس او بهره بردند، واعظ معروف، مرحوم شيخ محمود كفعمى ( متوفی1384 ش ) را بايد نام برد.
فعالیت‌ها
وى پس از پايان تحصيلات در حوزه علوم دينى به تدريس و آموزش پرداخت و افراد بسيارى از مكتب درسى پر بار او بهره جستند؛ چنانكه ساليان دراز بعد از وفات وى، از او و مكتب درسى‌اش به نيكى ياد كرده اند.[۱] میر سید محمد در مسجد صحرا و مسجد شیخ بهایی اقامه جماعت می نمود و به بیان احکام و شرایع دین اشتغال داشت.
در كتاب الاصفها ن ذيل مكتب خانه‌هاى اصفهان، از وى زير عنوان مكتب آقا سيد محمد ياد شده كه در منزلى در كنار منزل مؤلف « الاصفهان » مكتب خانه داشته است.[۲]
وفات
وی پس از 96 سال عمر با برکت در غرّه ربیع الثانی 1383ق وفات نمود و در قبرستان پشت مصلی به خاک سپرده شد.[۳]
شاعر گرانمايه، نحوى در رثاى وى سروده است:
| افسوس كه اين دنيا بر جمله بود فانى | پژمرده شود آخر هر باغى و بستانى | |
| بيداد فلك بنگر كز بحر سيادت باز | در خاك نهان گرديد يك گوهر غلطانى | |
**** | ||
| آقاى بهشتى بود نيكو لقبش آرى | همنام محمد بود آن عالم ربّانى | |
| تاريخ وفاتش را بنمود رقم «نحوی» | تا نقش حجر گردد آن منطق عرفانى[۴] | |
پانویس
منبع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.