سید احمد بهشتی

حجةالاسلام حاج سيد احمد بهشتی

سید احمد بهشتی(1293ش-1361ش) فرزند آقـا سـيد محمد هاشم، عالم و ادیب و امام جماعت اصفهانی در قرن چهاردهم شمسی است.

معرفی

وی در سال 1332 قمری مطابق با 1293ش در اصفهان ديده به جهان گشود.

پدرش سید محمدهاشم فرزند سید محمدصادق از سلسله‌ی خاندان بهشتی است.

سیره‌ی اخلاقی

وی عالمی با مکارم اخلاقی و فضایل پسندیده بود. از جمله صفات او صبر و تحملی وصف ناشدنی را می توان بیان کرد.

این عالم فرزانه از قریحه و طبع موزونی برخوردار بود و در اشعارش « احمد » تخلص می کرد. در زنــدگی شخصــی و اداری خــود دارای نظــم و انضباط بود.

آثار و فعالیت‌ها

آثار

از وی مجموعه اشعاری چاپ‌نشده، به‌جای مانده كه در پای هر اثـر تـاريخ سرودن آن درج گرديده است.

از اشعار اوست:

تـا چنـد بـرادر تـو بـه فكـر خـور خـوابی

هشدار تو انسانی و برتر ز دوابی

چنانكه ملاحظه می‌شود آشنايی او با قافيه و اصول شاعری انـدک بـوده و طبـع شعری داشته است و از اشعار او چنين استنباط می‌شـود كـه در انجمـن هـای شـعر شركت نداشته است. از اين رو اشعار او خالی از اشكال نيست اما از بعد محتـوايی و اخلاقی ابياتی ارزشمند و حكيمانه است.

فعالیت‌ها

سيد احمد بهشتی پس از تحصيلات حوزوی به امر تبليغ پرداخت. او امامـت جماعـت مسـجد مستهلک و ناژوان و نيز مسجد امام صادق(ع) مسجد كوچكی نزديک مقبره‌ی صائب را به عهده داشت.

پس از درگذشت عمويشان كه عالمی جلیل‌القدر به نـام حاج‌آقا سـید حسـين بهشتی بود و دفتر ازدواج و طلاق داشـت امـور آن دفتـر را بـه عهـده گرفـت و در خدمت به مردم به نحوه شايسته‌ای انجام‌وظیفه می‌نمود. بيشـتر اهتمـامش در آسـان گرديدن امور ازدواج و انصراف مراجعين طلاق بود تا حتی‌الامکان بتواند آنـان را از طــلاق و جــدايی برهانــد.

وفات

سید احمد بهشتی در اول جمادی‌الثانی ۱۴۰۳ قمری مطابق با 1361ش ديده از جهان فروبست و در جوار قبر اجداد بزرگوارش در نزدیک مصـلی در تخت فولاد به خاک سپرده شد.

منابع

• لطفی، عليرضا (حامد اصفهانی)، تذكره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، اصفهان، سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۹۰.
• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.