این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید فخرالدین موسوی خوانساری»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Kh1.zeynali (بحث | مشارکتها) (حذف الگو) |
Kh1.najafi (بحث | مشارکتها) (ویرایش صفحه) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
[[پرونده:Farokh din rezvani khansari.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|سید فخرالدین خوانساری]]'''سید فخرالدین رضوان خوانساری''' معروف به '''رضوان'''، فرزند حاج سید محمدرضا | {{نیازمند تصویر}}{{نیازمند جعبه اطلاعات}} | ||
[[پرونده:Farokh din rezvani khansari.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|سید فخرالدین خوانساری]]'''سید فخرالدین رضوان خوانساری''' (1273ق-1348ق) معروف به '''رضوان'''، فرزند حاج سید محمدرضا از قضات روحانی شهر اصفهان بود. | |||
== | ==زندگی نامه== | ||
===ولادت=== | |||
سید فخر الدین در 16 ربیع الثانی سال 1273ق به دنیا آمد . | |||
===خاندان=== | |||
فرزند حاج سید محمدرضا بن آقا سید محمدمهدی بن سید حسن بن حاج سید حسین بن میرزا ابوالقاسم جعفر بن حسین بن قاسم بن محبّ الله موسوی خوانساری است. | |||
پدرش از علمای خوانسار بود و دارای سه پسر به نام های آقاسید محمدتقی، آقا سید جعفر و آقاحاج سید فخرالدین خوانساری بوده است. از فرزندان وی یکی سید جلال الدین فارقلیطی، از منبریان و وعاظ اصفهان است. | |||
==فعالیت ها== | |||
وی در [[حوزه علمیه صدر بازار اصفهان|مدرسه صدر]] مشغول تحصیل و تدریس گشت.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 2، ص 343.</ref> پس از وفات [[جهانگیر خان قشقایی|جهانگیرخان]] در مدرسه صدر، تدریس و امامت می نموده است. [[جلال‌الدین همایی|جلال الدین همایی]] در مورد وی می نویسد: <blockquote>«از معاریف سادات اهل علم و از وکلای شرعی مبرّز دستگاه قضات روحانی مخصوصاً آقایان مسجد شاه بود... هر وقت او را می دیدی کتابی از نوع کتب فقه عربی زیر بغل داشت و با این علامت او را می شناختند». </blockquote> | |||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
وی از شاگردان اساتید برجسته‌ای بوده است، همچون: | وی از شاگردان اساتید برجسته‌ای بوده است، همچون: | ||
*شیخ محمد باقر نجفی | *[[محمدباقر نجفی مسجدشاهی|شیخ محمد باقر نجفی]] | ||
*ابوالمعالی کلباسی | *[[ابوالمعالی کلباسی]] | ||
*آقا میرزا محمد هاشم چهارسوقی | *[[محمدهاشم چهارسوقی|آقا میرزا محمد هاشم چهارسوقی]] | ||
*[[محمدتقی آقانجفی اصفهانی|شیخ محمدتقی نجفی]] (آقا نجفی) | *[[محمدتقی آقانجفی اصفهانی|شیخ محمدتقی نجفی]] (آقا نجفی) | ||
*[[سید محمدباقر درچه‌ای|سید محمد باقر درچه ای]] | *[[سید محمدباقر درچه‌ای|سید محمد باقر درچه ای]] | ||
| سطر ۲۲: | سطر ۳۱: | ||
سرانجام وی در 23 محرم 1348ق فوت شد و پیکرش را در کنار استاد گرانقدرش جهانگیرخان([[تکیه جهانگیرخان قشقایی]] [[تخت فولاد]])به خاک سپردند.<ref>عقیلی، تخت فولاد، ص ۱۵۱</ref> | سرانجام وی در 23 محرم 1348ق فوت شد و پیکرش را در کنار استاد گرانقدرش جهانگیرخان([[تکیه جهانگیرخان قشقایی]] [[تخت فولاد]])به خاک سپردند.<ref>عقیلی، تخت فولاد، ص ۱۵۱</ref> | ||
مرثیه و ماده تاریخ | مرثیه و ماده تاریخ استاد جلال الدین همایی بر روی سنگ مزارش نقش بسته است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|آه همایی کشید از دل و با صد فسوس | از پی تاریخ گفت: شد بجنان فخر دین}} | {{ب|آه همایی کشید از دل و با صد فسوس | از پی تاریخ گفت: شد بجنان فخر دین}} | ||
| سطر ۲۸: | سطر ۳۷: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
*عقیلی، احمد، تخت فولاد اصفهان، زیرنظر اصغر منتظر القائم؛ با همکاری مجموعه تاریخی فرهنگی و مذهبی تخت فولاد (دانشنامه تخت فولاد اصفهان)، چاپ دوم، اصفهان، کانون پژوهش، 1385. | *عقیلی، احمد، تخت فولاد اصفهان، زیرنظر اصغر منتظر القائم؛ با همکاری مجموعه تاریخی فرهنگی و مذهبی تخت فولاد (دانشنامه تخت فولاد اصفهان)، چاپ دوم، اصفهان، کانون پژوهش، 1385. | ||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | |||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
[[رده:مدرسین]] | |||
[[رده:ائمه جماعت]] | |||
[[رده:شاگردان جهانگیرخان قشقایی]] | |||
[[رده:شاگردان آخوند کاشی]] | |||
[[رده:شاگردان سید محمدباقر درچه ای]] | |||
[[رده:شاگردان محمدتقی آقانجفی]] | |||
نسخهٔ ۲۰ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۱۲:۲۴
این نوشتا برای بهبود کیفیت نیازمند یک تصویر یا عکس است. |
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
سید فخرالدین رضوان خوانساری (1273ق-1348ق) معروف به رضوان، فرزند حاج سید محمدرضا از قضات روحانی شهر اصفهان بود.
زندگی نامه
ولادت
سید فخر الدین در 16 ربیع الثانی سال 1273ق به دنیا آمد .
خاندان
فرزند حاج سید محمدرضا بن آقا سید محمدمهدی بن سید حسن بن حاج سید حسین بن میرزا ابوالقاسم جعفر بن حسین بن قاسم بن محبّ الله موسوی خوانساری است.
پدرش از علمای خوانسار بود و دارای سه پسر به نام های آقاسید محمدتقی، آقا سید جعفر و آقاحاج سید فخرالدین خوانساری بوده است. از فرزندان وی یکی سید جلال الدین فارقلیطی، از منبریان و وعاظ اصفهان است.
فعالیت ها
وی در مدرسه صدر مشغول تحصیل و تدریس گشت.[۱] پس از وفات جهانگیرخان در مدرسه صدر، تدریس و امامت می نموده است. جلال الدین همایی در مورد وی می نویسد:
«از معاریف سادات اهل علم و از وکلای شرعی مبرّز دستگاه قضات روحانی مخصوصاً آقایان مسجد شاه بود... هر وقت او را می دیدی کتابی از نوع کتب فقه عربی زیر بغل داشت و با این علامت او را می شناختند».
اساتید
وی از شاگردان اساتید برجسته‌ای بوده است، همچون:
- شیخ محمد باقر نجفی
- ابوالمعالی کلباسی
- آقا میرزا محمد هاشم چهارسوقی
- شیخ محمدتقی نجفی (آقا نجفی)
- سید محمد باقر درچه ای
- شیخ محمد علی مسجد شاهی
- حاج میرزا بدیع درب امامی
- جهانگیرخان قشقایی
- آخوند کاشی
وفات
سرانجام وی در 23 محرم 1348ق فوت شد و پیکرش را در کنار استاد گرانقدرش جهانگیرخان(تکیه جهانگیرخان قشقایی تخت فولاد)به خاک سپردند.[۲]
مرثیه و ماده تاریخ استاد جلال الدین همایی بر روی سنگ مزارش نقش بسته است:
| آه همایی کشید از دل و با صد فسوس | از پی تاریخ گفت: شد بجنان فخر دین |
پانویس
منابع
- عقیلی، احمد، تخت فولاد اصفهان، زیرنظر اصغر منتظر القائم؛ با همکاری مجموعه تاریخی فرهنگی و مذهبی تخت فولاد (دانشنامه تخت فولاد اصفهان)، چاپ دوم، اصفهان، کانون پژوهش، 1385.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.