این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمدجعفر بن عبدالحسین خویی محله نویی اصفهانی»
(ویرایش متن) |
(ویرایش متن) |
||
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
'''میرزا محمّدجعفر محلّه نوئی'''(متوفی 1328ق)، عالم فاضل و فقیه محقّق، در خانواده ای روحانی در اصفهان متولّد شده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص315.</ref> | '''میرزا محمّدجعفر محلّه نوئی'''(متوفی 1328ق)، عالم فاضل و فقیه محقّق، در خانواده ای روحانی در اصفهان متولّد شده است.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص315.</ref> | ||
== | ==زندگینامه== | ||
===خاندان=== | ===خاندان=== | ||
میرزا محمّدجعفر محلّه نوئی اولين فرزند [[عبدالحسین امین العلماء|آقا عبدالحسین امین العلماء]] بن [[محمدشفیع بن محمد خویی|حاج ملّا محمّد شفیع]] بن ملّا محمّد خوئی بود. پدر وی از فضلا و اعيان زمان خود بوده است. | میرزا محمّدجعفر محلّه نوئی اولين فرزند [[عبدالحسین امین العلماء|آقا عبدالحسین امین العلماء]] بن [[محمدشفیع بن محمد خویی|حاج ملّا محمّد شفیع]] بن ملّا محمّد خوئی بود. پدر وی از فضلا و اعيان زمان خود بوده است. | ||
==== فرزندان ==== | ====فرزندان==== | ||
از او پسری به نام [[عبدالحسین خوئی|عبدالحسین خویی]] و دو دختر به جای مانده است. | از او پسری به نام [[عبدالحسین خوئی|عبدالحسین خویی]] و دو دختر به جای مانده است. | ||
| سطر ۱۷: | سطر ۱۷: | ||
===جایگاه اجتماعی=== | ===جایگاه اجتماعی=== | ||
میرزا محمّد جعفر عالمی اهل جود و سخا بود و بسیاری از مستمندان و نیازمندان از احسان و بخشش او برخوردار شدند و بیشتر اوقات خود را صرف كمک ، احسان و بخشش به مردم مى نمود. او پشت و پناه مظلومین و مردم بی پناه در برابر حکّام زورگو و ظالم بود.محضرش مجمع علما و فضلاى روزگارش بود. | میرزا محمّد جعفر عالمی اهل جود و سخا بود و بسیاری از مستمندان و نیازمندان از احسان و بخشش او برخوردار شدند و بیشتر اوقات خود را صرف كمک ، احسان و بخشش به مردم مى نمود. او پشت و پناه مظلومین و مردم بی پناه در برابر حکّام زورگو و ظالم بود. محضرش مجمع علما و فضلاى روزگارش بود. | ||
===جایگاه سیاسی=== | ===جایگاه سیاسی=== | ||
ظل السّلطان حاکم جائر اصفهان، پس از آن که دستور محو و نابودی بسیاری از کاخ ها و عمارت های با شکوه صفویه را صادر کرد و عوامل و مزدوران او به این کار زشت اقدام کردند، عمارت باغ قورچی باشی در اراضی جنوبی اصفهان را تخریب کردند. این عمل مورد اعتراض و مخالفت میرزا جعفر قرار گرفت و از تخریب عمارتی که در املاکش بود جلوگيرى | ظل السّلطان حاکم جائر اصفهان، پس از آن که دستور محو و نابودی بسیاری از کاخ ها و عمارت های با شکوه صفویه را صادر کرد و عوامل و مزدوران او به این کار زشت اقدام کردند، عمارت باغ قورچی باشی در اراضی جنوبی اصفهان را تخریب کردند. این عمل مورد اعتراض و مخالفت میرزا جعفر قرار گرفت و از تخریب عمارتی که در املاکش بود جلوگيرى كرد؛ لذا ظل السّلطان از کینه‌ای که داشت دستور داد زمین‌ها و املاک او را تصرّف کنند. میرزا جعفر نیز بارها به تهران رفت و علیه ظل السّلطان شکایت کرد و فرمانی از مظفرالدّین شاه (برادر ظل السّلطان) گرفت و موفق به پس گرفتن زمین‌ها و املاک خود شد.<ref> یادداشت های فضل اللَّه اعتمادی متخلّص به «برنا»؛ معلم حبیب‌آبادی، مکارم الآثار، ج5، ص1806.</ref><ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 1، صص 236-235.</ref> | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
| سطر ۳۷: | سطر ۳۷: | ||
[[رده:علمای قرن 14]] | [[رده:علمای قرن 14]] | ||
[[رده:خاندان امین‌العلماء خویی]] | [[رده:خاندان امین‌العلماء خویی]] | ||
نسخهٔ ۱۰ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۳۱
این نوشتا برای بهبود کیفیت نیازمند یک تصویر یا عکس است. |
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
میرزا محمّدجعفر محلّه نوئی(متوفی 1328ق)، عالم فاضل و فقیه محقّق، در خانواده ای روحانی در اصفهان متولّد شده است.[۱]
زندگینامه
خاندان
میرزا محمّدجعفر محلّه نوئی اولين فرزند آقا عبدالحسین امین العلماء بن حاج ملّا محمّد شفیع بن ملّا محمّد خوئی بود. پدر وی از فضلا و اعيان زمان خود بوده است.
فرزندان
از او پسری به نام عبدالحسین خویی و دو دختر به جای مانده است.
اساتید
وی نزد علمای اصفهانی همچون حاج سیّد اسداللَّه بیدآبادی و میرزا ابوالمعالی کلباسی به تحصیل پرداخت و در ایّام تحصیل هم مباحثه با آخوند ملّا محمّدحسین فشارکی بود و بعداً از او اجازه دریافت نمود.
جایگاه
جایگاه اجتماعی
میرزا محمّد جعفر عالمی اهل جود و سخا بود و بسیاری از مستمندان و نیازمندان از احسان و بخشش او برخوردار شدند و بیشتر اوقات خود را صرف كمک ، احسان و بخشش به مردم مى نمود. او پشت و پناه مظلومین و مردم بی پناه در برابر حکّام زورگو و ظالم بود. محضرش مجمع علما و فضلاى روزگارش بود.
جایگاه سیاسی
ظل السّلطان حاکم جائر اصفهان، پس از آن که دستور محو و نابودی بسیاری از کاخ ها و عمارت های با شکوه صفویه را صادر کرد و عوامل و مزدوران او به این کار زشت اقدام کردند، عمارت باغ قورچی باشی در اراضی جنوبی اصفهان را تخریب کردند. این عمل مورد اعتراض و مخالفت میرزا جعفر قرار گرفت و از تخریب عمارتی که در املاکش بود جلوگيرى كرد؛ لذا ظل السّلطان از کینه‌ای که داشت دستور داد زمین‌ها و املاک او را تصرّف کنند. میرزا جعفر نیز بارها به تهران رفت و علیه ظل السّلطان شکایت کرد و فرمانی از مظفرالدّین شاه (برادر ظل السّلطان) گرفت و موفق به پس گرفتن زمین‌ها و املاک خود شد.[۲][۳]
وفات
وی سرانجام در 22 ماه رجب المرجّب 1328ق وفات یافت و در آرامگاه خانوادگی ، جنوب تکیه آقا حسین خوانساری، در تخت فولاد مدفون شد.[۴][۵]
پانویس
منابع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان،1386.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.