عبدالحسین امین العلماء

آقا عبدالحسین خویی(متوفی 1293ق) ملقب به امین العلماء ، از اجلّه فضلاء و محترمین و بزرگان اصفهان، صاحب قدرت و مكنت فراوان و مورد توجه دستگاه ناصرى در قرن سیزدهم هجری بوده است.

زندگی‌نامه

خاندان

وی اولين فرزند و از لحاظ علمی افضل فرزندان حاج ملا محمد شفيع خويى فرزند ملاّ محمّد بن ملاّ ابوالقاسم بن ملاّ احمد بن ملاّ علی چورسی بن ملاّ دولتعلی بن ملاّ علی محمّد قراچه داغی، از علمای برجسته خاندان امین‌العلماء است. او داراى سه پسر و چهار دختر بوده است كه همه در تخت فولاد مدفون شده اند.از جمله فرزندان وی میرزا محمدجعفر محله نویی، آقا میرزا محمدرضا امین العلما و بانو مریم بیگم هستند.

اساتید

تحصیلات او در نزد پدر و مرحوم سیّد حجت الاسلام شفتی و حاج محمّدابراهیم کلباسی و آخوند ملاّ علی نوری و آقا سیّد محمّد شهشهانی و جمعی از علماء عراق عرب بوده است.

جایگاه

جایگاه اجتماعی

وی صاحب مکنت و املاک فراوان و خدم و حشم و دیوان خانه و کتابخانه بوده و صاحب نفوذ و معتبر به شمار می رفته و از جمله عمارت سه طبقه زیبایی در قریه «کرچکان» از بلوک آیدغمش لنجان اصفهان داشته است. وی در مراجعت از زیارت حضرت ثامن الحجج(ع) از مشهد مقدّس، در تهران مورد عنایت ناصرالدّین شاه قرار گرفته و چهار سال در تهران ماند و امام جمعه تهران طی مکتوبی، نسبت به حفظ احترام و تکریم او به حشمت الدّوله حاکم وقت اصفهان سفارش نمود.

آقا عبدالحسین عالمی صالح و اهل فضل و ماهر در علوم گوناگون خاصّه فقه و اصول بوده و در یاری مردم تنگدست و حل مشکلات شرعی مردم روزگار خود اهتمام فراوان و همت عالی داشته است.

آثار

کتابخانه او دارای کتب فراوان و نفیس بوده که بسیاری از آنان از پدران دانشمند و اجداد اهل فضل او، به وی به ارث رسیده بود که متأسفانه در جریان نقل و انتقال مورد غارت قرار گرفته و پراکنده شده است.

وفات

او در سال 1293ق وفات یافته و در جوار پدر خود، در مقبره کوچک مقابل مقبره مرحوم حجت الاسلام شفتی در دالان مسجد سیّد اصفهان مدفون گردید.

منابع

• مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.
• مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.