این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «حیدرعلی صلواتی»
Kh1.ghorbani (بحث | مشارکتها) (ایجاد صفحه) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
''' | '''حيدرعلى صلواتى''' عالم و واعظ و ادیب قرن چهاردهم قمری در اصفهان است. | ||
== معرفی == | ==معرفی== | ||
وى مقدمات فراگيرى علوم را در زادگاه خود آغاز كرد و بـراى تحصـيل علـوم ادبى، صرف و نحو و لغت راهى اصفهان شد و در [[مدرسه دربکوشک|مدرسه ى درب كوشـك]] و مدرسـه [[مدرسه علمیه میرزا حسین|ميرزا حسين بيدآباد]] به ادامه ى تحصيل پرداخت. | وی فرزند حاج قديرعلى(مداح الائمه) در سـال 1328 قمرى در شمس آباد(خوزان خمينی شهر) تولّد يافت. وى مقدمات فراگيرى علوم را در زادگاه خود آغاز كرد و بـراى تحصـيل علـوم ادبى، صرف و نحو و لغت راهى اصفهان شد و در [[مدرسه دربکوشک|مدرسه ى درب كوشـك]] و مدرسـه [[مدرسه علمیه میرزا حسین|ميرزا حسين بيدآباد]] به ادامه ى تحصيل پرداخت. | ||
از محضر اساتيدى چون حضرات آيات [[حاج شيخ ميرزا رضا كلباسى]] و [[محمود مفید|حاج شيخ محمود مفيد]] و [[حاج سيّد صدرالدين كوپايى]]، و در شهر قم نيز از محضر آيةاللّه حاج شيخ [[عبدالكريم حائرى]] و سـپس در اصفهان از محضر آيات بزرگى چون [[محمّد رضا نجفی مسجد شاهی|شـيخ محمّدرضـا نجفـى مسجدشـاهى]] و [[سید محمد نجف آبادی|سـيّدمحمّد مدرس نجف آبادى]] و حاج [[سید علی نجف آبادی|سيّد على نجف آبادى]] بهره مند گرديـد تـا بـه مقـام شامخ اجتهاد نايل آمد؛ و به ارشاد و هدايت و تبليغ احكام و ترويج شريعت و امر به معروف و نهـى از منكـر پرداخـت. | از محضر اساتيدى چون حضرات آيات [[حاج شيخ ميرزا رضا كلباسى]] و [[محمود مفید|حاج شيخ محمود مفيد]] و [[حاج سيّد صدرالدين كوپايى]]، و در شهر قم نيز از محضر آيةاللّه حاج شيخ [[عبدالكريم حائرى]] و سـپس در اصفهان از محضر آيات بزرگى چون [[محمّد رضا نجفی مسجد شاهی|شـيخ محمّدرضـا نجفـى مسجدشـاهى]] و [[سید محمد نجف آبادی|سـيّدمحمّد مدرس نجف آبادى]] و حاج [[سید علی نجف آبادی|سيّد على نجف آبادى]] بهره مند گرديـد تـا بـه مقـام شامخ اجتهاد نايل آمد؛ و به ارشاد و هدايت و تبليغ احكام و ترويج شريعت و امر به معروف و نهـى از منكـر پرداخـت. | ||
وى واعظـى فصيح البيان و گوينده اى شـيرين زبـان و عابـدى زاهد و عالم و شاعرى محقّق بود كه از آثـار او كتاب نجم السهيل در شرح دعاى كميل بصـورت مثنوى به چاپ رسـيده و در ذيـل هـر فـراز از دعاى شريف كميل با بيـان حكايـات و روايـت منظوم از عهده ى تفسير و شرح آن دعـا موفّـق بوده است. | وى واعظـى فصيح البيان و گوينده اى شـيرين زبـان و عابـدى زاهد و عالم و شاعرى محقّق بود كه از آثـار او كتاب نجم السهيل در شرح دعاى كميل بصـورت مثنوى به چاپ رسـيده و در ذيـل هـر فـراز از دعاى شريف كميل با بيـان حكايـات و روايـت منظوم از عهده ى تفسير و شرح آن دعـا موفّـق بوده است. | ||
وى شرح احوالى از خود در آخر كتاب انيس الليل تأليف استادش آيةاللّـه حـاج ميرزا رضا كلباسى به نظم بيان داشته است. | وى شرح احوالى از خود در آخر كتاب انيس الليل تأليف استادش آيةاللّـه حـاج ميرزا رضا كلباسى به نظم بيان داشته است. | ||
| سطر ۲۲: | سطر ۲۰: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|اى كـــه نـــام ناميـــت بـــر دردهـــا|هــم دوا و هــم عــلاج و هــم شــفا<ref>صلواتى، همان، ص556</ref>}} | {{ب|اى كـــه نـــام ناميـــت بـــر دردهـــا|هــم دوا و هــم عــلاج و هــم شــفا<ref>صلواتى، همان، ص556</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}}<br /> | ||
== وفات == | |||
وى سرانجام در روز چهارشنبه دوم فروردين ماه 1351 و ششـم مـاه صـفر 1392 ديـده از جهان فرو بست و در [[تخت فولاد تكيه ى خليليان]]([[تكيه مرحوم حاج آقا باقر قزوينى]]) مدفون گرديد.<ref>صلواتى، حيدرعلى، راز و نياز على با خدا(نجـم السـهيل در شـرح دعـاى كميـل )، صـص شصـت تـا شصت وچهار.</ref> | |||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
برگرفته از کتاب [[تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان]]: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. ص46 | برگرفته از کتاب [[تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان]]: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. ص46 | ||
[[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | [[رده:کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان]] | ||
نسخهٔ ۱۱ مرداد ۱۴۰۱، ساعت ۰۹:۱۸
حيدرعلى صلواتى عالم و واعظ و ادیب قرن چهاردهم قمری در اصفهان است.
معرفی
وی فرزند حاج قديرعلى(مداح الائمه) در سـال 1328 قمرى در شمس آباد(خوزان خمينی شهر) تولّد يافت. وى مقدمات فراگيرى علوم را در زادگاه خود آغاز كرد و بـراى تحصـيل علـوم ادبى، صرف و نحو و لغت راهى اصفهان شد و در مدرسه ى درب كوشـك و مدرسـه ميرزا حسين بيدآباد به ادامه ى تحصيل پرداخت.
از محضر اساتيدى چون حضرات آيات حاج شيخ ميرزا رضا كلباسى و حاج شيخ محمود مفيد و حاج سيّد صدرالدين كوپايى، و در شهر قم نيز از محضر آيةاللّه حاج شيخ عبدالكريم حائرى و سـپس در اصفهان از محضر آيات بزرگى چون شـيخ محمّدرضـا نجفـى مسجدشـاهى و سـيّدمحمّد مدرس نجف آبادى و حاج سيّد على نجف آبادى بهره مند گرديـد تـا بـه مقـام شامخ اجتهاد نايل آمد؛ و به ارشاد و هدايت و تبليغ احكام و ترويج شريعت و امر به معروف و نهـى از منكـر پرداخـت.
وى واعظـى فصيح البيان و گوينده اى شـيرين زبـان و عابـدى زاهد و عالم و شاعرى محقّق بود كه از آثـار او كتاب نجم السهيل در شرح دعاى كميل بصـورت مثنوى به چاپ رسـيده و در ذيـل هـر فـراز از دعاى شريف كميل با بيـان حكايـات و روايـت منظوم از عهده ى تفسير و شرح آن دعـا موفّـق بوده است.
وى شرح احوالى از خود در آخر كتاب انيس الليل تأليف استادش آيةاللّـه حـاج ميرزا رضا كلباسى به نظم بيان داشته است. از اشعار اوست كه در تضمين غزل معروف سعدى عليه الرحمه سـروده و مرحـوم مهدوى در تذكره خود آن را نقل كرده است:
| بـــه جهـــان نبـــرده كـــس پـــى بـــه روان آدميّت | كــه چــه جــوهرى ســت مكنــون بــه نهــان آدميّت | |
| نشـــــود بيـــــان ز اوصـــــاف بيـــــان آدميّت | «تـــن آدمـــى شـــريف اســـت بـــه جـــان آدميّت[۱] |
اشعارى از كتاب نجم السّهيل در بيان فراز آخر دعاى كميل در شرح «يا من اسمه دواء و ذكره شفا و طاعته غنى ارحم من رأسُ مالِه الرجاء و سلاحُهُ البكاء»:
| اى كـــه نـــام ناميـــت بـــر دردهـــا | هــم دوا و هــم عــلاج و هــم شــفا[۲] |
وفات
وى سرانجام در روز چهارشنبه دوم فروردين ماه 1351 و ششـم مـاه صـفر 1392 ديـده از جهان فرو بست و در تخت فولاد تكيه ى خليليان(تكيه مرحوم حاج آقا باقر قزوينى) مدفون گرديد.[۳]
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب تذكره شعراي تخت فولاد اصفهان: معرفي شعراي مدفون در تخت فولاد اصفهان، عليرضا لطفي (حامد اصفهاني)، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحي شهرداري اصفهان، 1390. ص46