این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «سید نورالله قاضی عسگر»
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (ویرایش متن، تیتر بندی، الگو، رده، لینک، درج عکس) |
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (ویرایش عکس) |
||
| سطر ۱۹: | سطر ۱۹: | ||
از شاگردان وی استاد محمدعلی صاعد و حاج آقـا رضا ناطق اصفهانی اند.<blockquote>ناطق اصفهانی می گوید: « از هفت سالگی در مکتب خانه، فارسی و قرآن خواندن را شروع کردیم. بعد از این که مقداری فارسی، قرآن، انشاء و املاء را فرا گرفتیم، درس جامع المقدمات را شروع کردیم. هر هفته پنج شنبه ها استاد می گفت ناهار درست کنیم تا بیرون شهر برویم و در آنجا غذا بخوریم و غالبا سر مقبره علما و عرفا مثل [[ابوالحسن علی بن سهل اصفهانی|علـى بـن سـهـل]] عـالم عارف، زینبیه دختر موسی بن جعفر و تخت فولاد می رفتیم. هدف استاد از این برنامه این بود که هم علما را بشناسیم و هم با محیط های جدید آشنا شویم. استاد مـا که در این ایام برای ما درس فارسی و قرآن و جامع المقدمات را می گفت، آقای سید نورالله قاضی عسکر نام داشت. تا حدود سن ١٦ الی ۱۷ سالگی به درس وی می رفتیم».<ref>رستمی، باقیات‌الصالحات یا زندگی نامه ناطق اصفهانی، صص 41-40.</ref></blockquote> | از شاگردان وی استاد محمدعلی صاعد و حاج آقـا رضا ناطق اصفهانی اند.<blockquote>ناطق اصفهانی می گوید: « از هفت سالگی در مکتب خانه، فارسی و قرآن خواندن را شروع کردیم. بعد از این که مقداری فارسی، قرآن، انشاء و املاء را فرا گرفتیم، درس جامع المقدمات را شروع کردیم. هر هفته پنج شنبه ها استاد می گفت ناهار درست کنیم تا بیرون شهر برویم و در آنجا غذا بخوریم و غالبا سر مقبره علما و عرفا مثل [[ابوالحسن علی بن سهل اصفهانی|علـى بـن سـهـل]] عـالم عارف، زینبیه دختر موسی بن جعفر و تخت فولاد می رفتیم. هدف استاد از این برنامه این بود که هم علما را بشناسیم و هم با محیط های جدید آشنا شویم. استاد مـا که در این ایام برای ما درس فارسی و قرآن و جامع المقدمات را می گفت، آقای سید نورالله قاضی عسکر نام داشت. تا حدود سن ١٦ الی ۱۷ سالگی به درس وی می رفتیم».<ref>رستمی، باقیات‌الصالحات یا زندگی نامه ناطق اصفهانی، صص 41-40.</ref></blockquote> | ||
==آثار == | ==آثار== | ||
سيد نورالله، واعظی باسواد و متتبع بود و سه جلد کتاب تحقیقی در مقتل حضرت اباعبدالله(ع)، برای سهولت کار اهل منبر با استفاده از منابع معتبر تدوین نمود. | سيد نورالله، واعظی باسواد و متتبع بود و سه جلد کتاب تحقیقی در مقتل حضرت اباعبدالله(ع)، برای سهولت کار اهل منبر با استفاده از منابع معتبر تدوین نمود.[[پرونده:Magalesolarbaein.png|بندانگشتی|200x200px|مجالس‌الاربعین فی مصائب رأس‌الحسین(ع)]]کتب زیر از تألیفات وی است: | ||
*« مجالس الأربعين في مصائب رأس الحسين(ع)»: این کتاب در سال ۱۳۸۳ق در چاپخانه ربّانی در ١٤٠ صفحه همراه با اشعاری از [[محمدرضا طاهری خورزوقی|حاج شیخ محمد رضا طاهری خورزوقی]] در ستایش اثر به چاپ رسیده است. | |||
* | *« أنوار الحسینی»: در ۲ جلد | ||
*« تحفة الائمة» | |||
* « تحفة الائمة» | |||
جمعی از علماء و اهل منبر بر این سه جلد اخیر تقریظ نگاشته اند، از جمله حجج اسلام [[سید محمد بن عبدالحسین مقدس|سید محمد مقدس]]، [[سید حسین خادمی]]، [[حسینعلی بن محمد اسماعیل صدیقین اصفهانی|حاج ملا حسینعلى صديقين]]،[[جمال الدین خوانسارى|حاج آقا جمال الدين خوانساری]]، [[علی اصغر شریف|میرزا علی اصغر شريف]]، [[علی ماربینی|حاج ملا علــى ماربینی]]، [[احمد بیان الواعظین|ملا احمد بیان الواعظين]] و [[سیدجمال‌الدین بن جعفر صهری میردامادی سدهی اصفهانی|حاج سید جمال الدین صهری.]]<ref>قاضی عسکر، مجالس الاربعین، مقدمه.</ref> | جمعی از علماء و اهل منبر بر این سه جلد اخیر تقریظ نگاشته اند، از جمله حجج اسلام [[سید محمد بن عبدالحسین مقدس|سید محمد مقدس]]، [[سید حسین خادمی]]، [[حسینعلی بن محمد اسماعیل صدیقین اصفهانی|حاج ملا حسینعلى صديقين]]،[[جمال الدین خوانسارى|حاج آقا جمال الدين خوانساری]]، [[علی اصغر شریف|میرزا علی اصغر شريف]]، [[علی ماربینی|حاج ملا علــى ماربینی]]، [[احمد بیان الواعظین|ملا احمد بیان الواعظين]] و [[سیدجمال‌الدین بن جعفر صهری میردامادی سدهی اصفهانی|حاج سید جمال الدین صهری.]]<ref>قاضی عسکر، مجالس الاربعین، مقدمه.</ref> | ||
| سطر ۳۵: | سطر ۳۳: | ||
سید نورالله در اردیبهشت ١٣٤٧ش/ صفر ١٣٨٨ق وفات یافت و در [[تكيه گلزار|تکیه گلزار]] در [[تخت فولاد]] مدفون گشت.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۳، صص 434-433.</ref> | سید نورالله در اردیبهشت ١٣٤٧ش/ صفر ١٣٨٨ق وفات یافت و در [[تكيه گلزار|تکیه گلزار]] در [[تخت فولاد]] مدفون گشت.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج۳، صص 434-433.</ref> | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۰۲:۵۷
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
 | |
| اطلاعات فردی و علمی | |
|---|---|
| نام کامل | سید نورالله قاضی عسگر |
| تاریخ وفات | ۱۳۴۷ شمسی |
| مدفن | تخت فولاد، تكيه گلزار |
| اساتید | حاج شیخ ابوالقاسم زفره ای، شیخ علی مدرس یزدی، احمد مجتهد بیدآبادی،و... |
| شاگردان | استاد محمد علی صاعد، حاج آقا رضا ناطق اصفهانی |
| آثار | انوار الحسینی، مجالس الاربعين فی مصائب رأس الحسين(ع) |
| فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی | |
| اجتماعی | تعلیم و تربیت اطفال، واعظ |
سیّد نور الله قاضی عسگر( متوفی 1347ش)، عالم فاضل و واعظ ارجمند در اصفهان بود. وی سالها به کار تعلیم و تربیت اطفال در مدرسۀ نوریه که خود تأسیس نموده بود، اشتغال داشت.
زندگی‌نامه
اساتید
وی در اصفهان نزد اساتید ذیل تحصیل کرد:
شاگردان
از شاگردان وی استاد محمدعلی صاعد و حاج آقـا رضا ناطق اصفهانی اند.
ناطق اصفهانی می گوید: « از هفت سالگی در مکتب خانه، فارسی و قرآن خواندن را شروع کردیم. بعد از این که مقداری فارسی، قرآن، انشاء و املاء را فرا گرفتیم، درس جامع المقدمات را شروع کردیم. هر هفته پنج شنبه ها استاد می گفت ناهار درست کنیم تا بیرون شهر برویم و در آنجا غذا بخوریم و غالبا سر مقبره علما و عرفا مثل علـى بـن سـهـل عـالم عارف، زینبیه دختر موسی بن جعفر و تخت فولاد می رفتیم. هدف استاد از این برنامه این بود که هم علما را بشناسیم و هم با محیط های جدید آشنا شویم. استاد مـا که در این ایام برای ما درس فارسی و قرآن و جامع المقدمات را می گفت، آقای سید نورالله قاضی عسکر نام داشت. تا حدود سن ١٦ الی ۱۷ سالگی به درس وی می رفتیم».[۲]
آثار
سيد نورالله، واعظی باسواد و متتبع بود و سه جلد کتاب تحقیقی در مقتل حضرت اباعبدالله(ع)، برای سهولت کار اهل منبر با استفاده از منابع معتبر تدوین نمود.
کتب زیر از تألیفات وی است:
- « مجالس الأربعين في مصائب رأس الحسين(ع)»: این کتاب در سال ۱۳۸۳ق در چاپخانه ربّانی در ١٤٠ صفحه همراه با اشعاری از حاج شیخ محمد رضا طاهری خورزوقی در ستایش اثر به چاپ رسیده است.
- « أنوار الحسینی»: در ۲ جلد
- « تحفة الائمة»
جمعی از علماء و اهل منبر بر این سه جلد اخیر تقریظ نگاشته اند، از جمله حجج اسلام سید محمد مقدس، سید حسین خادمی، حاج ملا حسینعلى صديقين،حاج آقا جمال الدين خوانساری، میرزا علی اصغر شريف، حاج ملا علــى ماربینی، ملا احمد بیان الواعظين و حاج سید جمال الدین صهری.[۳]
وفات
سید نورالله در اردیبهشت ١٣٤٧ش/ صفر ١٣٨٨ق وفات یافت و در تکیه گلزار در تخت فولاد مدفون گشت.[۴]
پانویس
منبع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۳، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.