این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «تكيه گلزار»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ايجاد صفحه)
 
(افزودن لينك ها)
سطر ۱: سطر ۱:


'''تکیه ی گلزار''' از تکیه های دوره ی معاصر است که پس از دفن شاعر مشهور «رجبعلی گلزار»(متوفّی 1366 هجری قمری) ساخته شد. بنای آرامگاهی بر مزار دو عالم فقیه آقا سیّد علی حسینی برزانی(متوفّی 1369 هجری قمری) و [[سید حبیب الله بن هدایت الله روضاتی موسوی چهارسوقی|حاج میرزا حبیب اللّه روضاتی]](متوفّی 1379هجری قمری) بنا گردیده است. بقعه ی آن به شکل هشت ضلعی شامل هشت ستون آجری و گنبدی هرمی شکل کاملاً ساده است. قبر گلزار در ضلع شمالی تکیه و قبر خاندان بدری در ضلع شرقی تکیه قرار دارد.
'''تکیه ی گلزار''' از تکیه های دوره ی معاصر است که پس از دفن شاعر مشهور «[[رجبعلی گلزار]]»(متوفّی 1366 هجری قمری) ساخته شد. بنای آرامگاهی بر مزار دو عالم فقیه آقا سیّد علی حسینی برزانی(متوفّی 1369 هجری قمری) و [[سید حبیب الله بن هدایت الله روضاتی|حاج میرزا حبیب اللّه روضاتی]](متوفّی 1379هجری قمری) بنا گردیده است. بقعه ی آن به شکل هشت ضلعی شامل هشت ستون آجری و گنبدی هرمی شکل کاملاً ساده است. قبر گلزار در ضلع شمالی تکیه و قبر خاندان بدری در ضلع شرقی تکیه قرار دارد.


یکی از ویژگیهای برجسته ی این تکیه دفن تعدادی از شهدای انقلاب اسلامی بر روی سکویی در ضلع غربی تکیه می باشد که بر اهمیّت معنوی این تکیه افزوده است.<ref>عقیلی، تخت فولاد اصفهان، صص261-257.</ref>
یکی از ویژگیهای برجسته ی این تکیه دفن تعدادی از شهدای انقلاب اسلامی بر روی سکویی در ضلع غربی تکیه می باشد که بر اهمیّت معنوی این تکیه افزوده است.<ref>عقیلی، تخت فولاد اصفهان، صص261-257.</ref>
سطر ۱۱: سطر ۱۱:


==بزرگان مدفون در تکیه==
==بزرگان مدفون در تکیه==
1 - آقا سیّد علی حسینی برزانی: فرزند سیّد محمّد حسین متوفّی 1369 ق. عالم ربّانی و فقیه پرهیزگار. که دعای کمیل را در [[بقعه بابا رکن الدین|بقعه ی بابا رکن الدین]] با شور و حال خاصی برپا می داشت. از آثارش "رساله فی حکم الفرار من الحقوق" را می توان نام برد.
1 - آقا سیّد علی حسینی برزانی: فرزند سیّد محمّد حسین( متوفّی 1369 ق). عالم ربّانی و فقیه پرهیزگار. که دعای کمیل را در بقعه ی [[بابا رکن الدین]] با شور و حال خاصی برپا می داشت. از آثارش "رساله فی حکم الفرار من الحقوق" را می توان نام برد.




'''عكس'''
'''عكس'''


2 - حاج میرزا حبیب اللّه روضاتی: فرزند [[هدایت اللّه بن محمدباقر چهارسوقی|هدایت اللّه بن محمّدباقر چهارسوقی]]. متوفّی 1379 ق. عالم فاضل کامل. از خاندان بزرگ روضاتی. وی در [[تکیه کازرونی|تکیه ی کازرونی]] دعای کمیل را برگزار می کرد. وی مردی متواضع و خوش اخلاق بود و از جمله کارهای ایشان توجه دادن مردم به دعا و تضرع و توبه به درگاه پروردگار در شبهای جمعه به وسیله خواندن دعای کمیل بود که جمع کثیری در پای منبر او جمع می شدند و تا به صبح به احیاء و دعا مشغول بود. به این ترتیب مکتب دعای کمیل در تخت فولاد را که ابتدا مرحوم [[محمدباقر فشارکی|ملا محمدباقر فشارکی]](مدفون در [[تکیه خوانساری]]) تأسیس کرد و سپس مرحوم [[مرتضی ریزی|شیخ مرتضی ریزی]] ادامه داد و سپس مرحوم [[محمدرضا کلباسی]] ترویج کرد؛ مرحوم حبیب اللّه روضاتی با بیانات ذوقی و عرفانی خود تکمیل کرد.<ref>موسوی خوانساری، میر سید ابوالقاسم: منهاج المعارف، ص 287</ref>
2 - حاج میرزا حبیب اللّه روضاتی: فرزند هدایت اللّه بن محمّدباقر چهارسوقی. (متوفّی 1379 ق). عالم فاضل کامل. از خاندان بزرگ روضاتی. وی در [[تکیه کازرونی|تکیه ی کازرونی]] دعای کمیل را برگزار می کرد. وی مردی متواضع و خوش اخلاق بود و از جمله کارهای ایشان توجه دادن مردم به دعا و تضرع و توبه به درگاه پروردگار در شبهای جمعه به وسیله خواندن دعای کمیل بود که جمع کثیری در پای منبر او جمع می شدند و تا به صبح به احیاء و دعا مشغول بود. به این ترتیب مکتب دعای کمیل در تخت فولاد را که ابتدا مرحوم [[محمدباقر فشارکی|ملا محمدباقر فشارکی]](مدفون در [[تکیه خوانساری]]) تأسیس کرد و سپس مرحوم [[مرتضی ریزی|شیخ مرتضی ریزی]] ادامه داد و سپس مرحوم [[محمدرضا کلباسی]] ترویج کرد؛ مرحوم حبیب اللّه روضاتی با بیانات ذوقی و عرفانی خود تکمیل کرد.<ref>موسوی خوانساری، میر سید ابوالقاسم: منهاج المعارف، ص 287</ref>




سطر ۲۲: سطر ۲۲:




3 - حاج سیّد مهدی حسینی بدری سینی: فرزند سیّد محمّدعلی. متوفّی 1377 ق. عالم فاضل متّقی که مورد توجّه و اعتقاد و عنایت مؤمنین بود.
3 - حاج سیّد مهدی حسینی بدری سینی: فرزند سیّد محمّدعلی. (متوفّی 1377 ق) عالم فاضل متّقی که مورد توجّه و اعتقاد و عنایت مؤمنین بود.


4 - شیخ علی فقیه فریدنی: فرزند ملاّ محمّدباقر. متوفّی 1373 ق. مدرّس فقه و اصول و کلام.
4 - شیخ علی فقیه فریدنی: فرزند ملاّ محمّدباقر. (متوفّی 1373 ق). مدرّس فقه و اصول و کلام.


5 - [[سید مرتضی ظهیرالاسلام|حاج سیّد مرتضی ظهیرالاسلام]]: فرزند حاج سیّدعلی. متوفّی 1403 ق. واعظ معروف و ادیب فاضل. سنگ قبری عالمانه به خط استاد فضائلی بر مزارش نصب شده است.<ref>شرح حال ظهیر الاسلام، مخطوط</ref>
5 - [[سید مرتضی ظهیرالاسلام|حاج سیّد مرتضی ظهیرالاسلام]]: فرزند حاج سیّدعلی.( متوفّی 1403 ق). واعظ معروف و ادیب فاضل. سنگ قبری عالمانه به خط استاد فضائلی بر مزارش نصب شده است.<ref>شرح حال ظهیر الاسلام، مخطوط</ref>




سطر ۴۷: سطر ۴۷:
'''عكس'''
'''عكس'''


7 - میرزا علی مشفقی: متوفّی 1357 ه. ش. در کودکی پدر را از دست داد و باتحمل مشکلات فراوان به کسب علم پرداخت و در حکمت و ریاضی، هیئت و نجوم تبحّر پیدا کرد. او از علاقمندان [[رحیم ارباب|آیت اللّه حاج آقا رحیم ارباب]] بود و از محضر ایشان بهره مند می گردید. آیت اللّه حاج آقا رحیم توجه خاصّی به اوداشت و او را به لقب «معلّم اصفهانی» ملقب نمود. وی در حجره ای در مسجد حکیم سکونت داشت. نظم، تقوا، سادگی و صفای روح از ویژگی های او بود. وی شاعری توانا بود و در انجمن ادبی شیدا شرکت می کرد. کتاب«خزائن شکن» که قسمتی از اشعار اوست به چاپ رسیده است.
7 - [[علی مشفقی|میرزا علی مشفقی]]




8 - رجبعلی گلزار: فرزند ملاّ حسین. متوفّی 1366 ق. از اساتید فن شعر و ادب و شاعر مشهور اصفهانی و صاحب دیوان اشعار.
8 - [[رجبعلی گلزار]]: فرزند ملاّ حسین(متوفّی 1366 ق) از اساتید فن شعر و ادب و شاعر مشهور اصفهانی و صاحب دیوان اشعار.


بر روی سنگ قبرش غزلی بامطلع زیر حک شده است:{{شعر}}
بر روی سنگ قبرش غزلی بامطلع زیر حک شده است:{{شعر}}
سطر ۷۱: سطر ۷۱:
*محمد دیاری
*محمد دیاری
*میرزا محمدمهدی رشتی
*میرزا محمدمهدی رشتی
*آقا سید محمدرضا سادات
*[[سید محمدرضا سادات خاتون‌آبادی|آقا سید محمدرضا سادات]]
*عباس سروری
*عباس سروری
*حسین خان سعادت ملی
*حسین خان سعادت ملی
سطر ۸۲: سطر ۸۲:
*علی محمد کثیری
*علی محمد کثیری
*غلامعلی کمالی
*غلامعلی کمالی
*میرزاعباسعلی محزون اصفهانی
*[[عباسعلی وخشوری|میرزاعباسعلی محزون اصفهانی]]
*میرزا حیدرعلی محفوظ غاضری
*[[محمدحسین بن حیدرعلی غاضری|میرزا حیدرعلی محفوظ غاضری]]
*مرشدعباس خان مداح زاده
*مرشدعباس خان مداح زاده
*محمدعلی مدرس زاده
*محمدعلی مدرس زاده
*سید محمد ناجی اصفهانی
*سید محمد ناجی اصفهانی
*شیخ محمدرضا نجفی جزن آبادی
*[[محمدرضا نجفی جزن آبادی|شیخ محمدرضا نجفی جزن آبادی]]
*میرزا محمدعلی نحوی هرندی
*میرزا محمدعلی نحوی هرندی



نسخهٔ ‏۱۶ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۱۲:۰۲

تکیه ی گلزار از تکیه های دوره ی معاصر است که پس از دفن شاعر مشهور «رجبعلی گلزار»(متوفّی 1366 هجری قمری) ساخته شد. بنای آرامگاهی بر مزار دو عالم فقیه آقا سیّد علی حسینی برزانی(متوفّی 1369 هجری قمری) و حاج میرزا حبیب اللّه روضاتی(متوفّی 1379هجری قمری) بنا گردیده است. بقعه ی آن به شکل هشت ضلعی شامل هشت ستون آجری و گنبدی هرمی شکل کاملاً ساده است. قبر گلزار در ضلع شمالی تکیه و قبر خاندان بدری در ضلع شرقی تکیه قرار دارد.

یکی از ویژگیهای برجسته ی این تکیه دفن تعدادی از شهدای انقلاب اسلامی بر روی سکویی در ضلع غربی تکیه می باشد که بر اهمیّت معنوی این تکیه افزوده است.[۱]


عكس

موقعیّت جغرافیایی تکیه

این تکیه از شمال به تکیه ی تویسرکانی، از شرق به تکیه ی یزدخواستی ها، از جنوب به تکیه مقدّس و از غرب به کلانتری شانزده محدود می شود.

بزرگان مدفون در تکیه

1 - آقا سیّد علی حسینی برزانی: فرزند سیّد محمّد حسین( متوفّی 1369 ق). عالم ربّانی و فقیه پرهیزگار. که دعای کمیل را در بقعه ی بابا رکن الدین با شور و حال خاصی برپا می داشت. از آثارش "رساله فی حکم الفرار من الحقوق" را می توان نام برد.


عكس

2 - حاج میرزا حبیب اللّه روضاتی: فرزند هدایت اللّه بن محمّدباقر چهارسوقی. (متوفّی 1379 ق). عالم فاضل کامل. از خاندان بزرگ روضاتی. وی در تکیه ی کازرونی دعای کمیل را برگزار می کرد. وی مردی متواضع و خوش اخلاق بود و از جمله کارهای ایشان توجه دادن مردم به دعا و تضرع و توبه به درگاه پروردگار در شبهای جمعه به وسیله خواندن دعای کمیل بود که جمع کثیری در پای منبر او جمع می شدند و تا به صبح به احیاء و دعا مشغول بود. به این ترتیب مکتب دعای کمیل در تخت فولاد را که ابتدا مرحوم ملا محمدباقر فشارکی(مدفون در تکیه خوانساری) تأسیس کرد و سپس مرحوم شیخ مرتضی ریزی ادامه داد و سپس مرحوم محمدرضا کلباسی ترویج کرد؛ مرحوم حبیب اللّه روضاتی با بیانات ذوقی و عرفانی خود تکمیل کرد.[۲]


عكس


3 - حاج سیّد مهدی حسینی بدری سینی: فرزند سیّد محمّدعلی. (متوفّی 1377 ق) عالم فاضل متّقی که مورد توجّه و اعتقاد و عنایت مؤمنین بود.

4 - شیخ علی فقیه فریدنی: فرزند ملاّ محمّدباقر. (متوفّی 1373 ق). مدرّس فقه و اصول و کلام.

5 - حاج سیّد مرتضی ظهیرالاسلام: فرزند حاج سیّدعلی.( متوفّی 1403 ق). واعظ معروف و ادیب فاضل. سنگ قبری عالمانه به خط استاد فضائلی بر مزارش نصب شده است.[۳]


عكس

6 - سیّد جعفر خاکشیر: فرزند سیّد اسماعیل. از سادات موسوی اصفهان. متوفّی 1375 ق. شاعر. وی در اشعارش به هزل بیشتر رغبت داشت تا به جِد. وی با وجودی که اشعار هزل می سرود ولی در اخلاق شخصی اش مردی محجوب و باحیا بود و شیوه ی شعر او ارتباطی به اخلاق و کردار او نداشت.

چنانکه می سراید:

یارب من اگر گناه کردم چه کُنمور نامه ی خود سیاه کردم چه کُنم
گفتند بمن که از خط راست بروچپ رفتم و اشتباه کردم چه کنم[۴]

مرحوم عبدالحسین سپنتا در مرگ او چنین سرود:

آن جثه صغیر که دل داشت همچو شیردر انتقاد جامعه چون شیر بُد دلیر
گر شیر خوانمش سزد امروز زیر خاکگویی بخاک شیر فروشد نه خاکشیر[۵]


عكس

7 - میرزا علی مشفقی


8 - رجبعلی گلزار: فرزند ملاّ حسین(متوفّی 1366 ق) از اساتید فن شعر و ادب و شاعر مشهور اصفهانی و صاحب دیوان اشعار.

بر روی سنگ قبرش غزلی بامطلع زیر حک شده است:

چو بلبل این همه افغان و آه از آن دارمکه مرغ قدسم و در خاک آشیان دارم

عكس

اين بيت از شفيق در وصف تكيه گلزار است:

خفته در هر سوی این بیت الحزنشاعری در بستر خاک محن


علمای دیگری نیز در این تکیه مدفون می باشند.[۶]



پانویس

  1. عقیلی، تخت فولاد اصفهان، صص261-257.
  2. موسوی خوانساری، میر سید ابوالقاسم: منهاج المعارف، ص 287
  3. شرح حال ظهیر الاسلام، مخطوط
  4. هادوی، مصطفی: تذکره شعرای استان اصفهان، ص 228، راجع به خصوصیات اخلاقی وی ر. ک: قدسی، منوچهر: دولت دیدار، ص 192-185.
  5. نامه سخنوران سپاهان، ج 2، ص 97.
  6. مهدوی: سیری در تخت فولاد، صص 183 - 180.

منابع

برگرفته از: پایگاه اطلاع رسانی تخت فولاد اصفهان

برگرفته از: عقیلی، احمد، تخت فولاد اصفهان، زیرنظر اصغر منتظر القائم؛ با همکاری مجموعه تاریخی فرهنگی و مذهبی تخت فولاد (دانشنامه تخت فولاد اصفهان)، چاپ دوم، اصفهان، کانون پژوهش، 1385.