این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «حسن بن ابراهیم عراقی سلطان آبادی»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (درج جعبه اطلاعات عالمان)
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''میرزا حسن بن میرزا ابراهیم عراقی سلطان آبادی''' عالم فاضل و فقیه مجتهدمی باشد.
{{جعبه اطلاعات عالمان|تصویر=[[پرونده:PSK.jpg|300px|وسط]]|نام کامل=حسن عراقی سلطان آبادی|تاریخ وفات=۱۳۲۳قمری|مدفن=[[تکیه بقعه شهشهانی]]|اساتید=[[سید محمدباقر خوانساری|میرزا محمد باقر چهارسویی]]، [[محمدحسن نجفی هزار جریبی|میرزا محمد حسن نجفی]]، [[محمدباقر نجفی مسجدشاهی]]، و..|شاگردان=[[سید محمدحسن موسوی سدهی اصفهانی|سید محمد حسن سدهی]]، [[محمدعلی یزدی]]، میر سید علی جناب، و...|آثار=رساله التصریف، و...|اجتماعی=ائمه جماعت، مدرس}}


==معرفی==
'''میرزا حسن بن میرزا ابراهیم عراقی سلطان آبادی'''(متوفی  1323ق)، عالم زاهد و فقیه محقق و از مدرسین برجسته در [[حوزه علمیه اصفهان]] در قرن چهاردهم هجری است.
پدرش در مسجد نو بازار به محرّری مشغول بود خودش در اصفهان نزد جمعی از فضلا از جمله [[محمدباقر خوانساری (ابهام زدایی)|میرزا محمد باقر چهارسوقی]] (صاحب روضات) [[محمد حسن نجفی جواهری|میرزا محمد حسن نجفی]] و دیگران به کسب فیض پرداخت و سپس به نجف اشرف مهاجرت نمود و نزد میرزا حبیب اللَّه رشتی و سایر مجتهدین و علمای اعلام آنجا به تکمیل تحصیلات خود پرداخته و از میرزا حبیب اللَّه رشتی، سید محمد کاظم طباطبائی یزدی، آخوند ملّا محمّد کاظم خراسانی و آخوند ملّا لطف اللَّه مازندرانی اجازه دریافت نمود.


وی در مسجد ذوالفقار اقامه جماعت می نموده و در [[حوزه علمیه صدر بازار اصفهان|مدرسه صدر بازار]] به تدریس خارج فقه و اصول می پرداخته و جمعی از فضلا از محضر او مستفیض می شدند.
==زندگی‌نامه==


[پس از آنکه میرزا هاشم امام جمعه مسجدی را در اختیار کسبه قرار داده بود و آنان آنجا را به انبار تبدیل کرده و از مسجد بودن ساقط نموده بودند، وی با همت جمعی از مؤمنین محله جماله در حوالی مسجد جامع عتیق اصفهان، به آنجا رفته و مسجد را از غصب خارج ساخته و شروع به تجدید بنای آن نمودند و آن مسجد را مسجد سلام نامیدند.]
===خاندان===
وی فرزند میرزا ابراهیم محرر بوده و پدرش در مسجد نو بازار به محرری مشغول بود.<ref>جناب، رجال و مشاهیر اصفهان، ص70.</ref>


آن عالم ربانی، در نهی از منکر کوشا و غیور و در رفع ظلم و مظلومین همتی والا داشته و در زهد و تقوا و تزکیه نفس در بین اقران ممتاز بود.[سید احمد صفائی خوانساری از شاگردان اوست.<ref>رجال اصفهان یا تذکره القبور، صص 167 و 168؛ دانشمندان و بزرگان اصفهان، صص 481 و 482؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص155؛ نقباءالبشر، ج1، ص378؛ تاریخ اصفهان (جابری)، ص328؛ الإصفهان: رجال و مشاهیر، ص70؛ تراجم الرجال، ج1، صص 143 و 144.</ref>
===تحصیلات===
میرزا محمد حسن در اصفهان نزد جمعی از علمای بزرگ اصفهان تحصیل نمود و سپس به نجف اشرف مهاجرت کرده و در آن دیار تحصیلات خود را کامل نمود.
 
===اساتید===
اساتید وی عبارتند از:
 
#[[سید محمدباقر خوانساری|میرزا محمد باقر چهارسویی]]<ref>معلم حبیب آبادی، مکارم الآثار، ج3، ص805؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص481.</ref>
#[[محمدحسن نجفی هزار جریبی|میرزا محمد حسن نجفی]]<ref>جابری انصاری، اصفهان نصف جهان، ص106؛ مبارکه ای، دانشوران اصفهان، ج2، مخطوط.</ref>
#[[محمدباقر نجفی مسجدشاهی|شیخ محمدباقر نجفی مسجدشاهی]] <ref>جناب، رجال و مشاهیر اصفهان، ص666.</ref>
#میرزا حبیب الله رشتی(کسب اجازه)
#آخوند ملا محمد کاظم خراسانی (کسب اجازه)
#سید محمد کاظم یزدی(کسب اجازه)
#آخوند ملا لطف الله مازندرانی(کسب اجازه)<ref>حسینی، تراجم الرجال، ج1، صص 144 -143.</ref>
 
===شاگردان===
او به تدریس اصول و خارج فقه در [[حوزه علمیه صدر بازار اصفهان|مدرسه صدر بازار]] مشغول بود.<ref>جناب، رجال و مشاهیر اصفهان، ص70؛ جابری، تاریخ اصفهان، ص328؛ مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص449.</ref> [[سید محمدعلی مبارکه‌ای|سید محمد علی مبارکه ای]] می نویسد:« در مدرسه صدر به تدریس علم اصول اشتغال داشت و فضلای بسیاری در اطرافش جمع شدند».<ref>مبارکه ای، دانشوران اصفهان، ج2، مخطوط.</ref>
 
از شاگردانش به علما ذیل می توان اشاره کرد:
 
#سید احمد صفایی خوانساری( صاحب اجازه از وی)<ref>مهدوی، رجال اصفهان یا تذکره القبور، صص 168 - 167؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص155.</ref>
#ملا محمد مهدی فاضل خوانساری( صاحب اجازه از وی)
#[[سید محمدحسن موسوی سدهی اصفهانی|سید محمد حسن سدهی]]
#[[محمدعلی یزدی|شیخ محمدعلی یزدی]]
#میر سید علی جناب<ref>معلم حبیب آبادی، مکارم الآثار، ج6، ص2134؛ ابن الرضا، ضیاء الابصار، ج2، ص559.</ref>
 
==سیره اخلاقی==
وی در کمک و دستگیری از مستمندان و امر به معروف و نهی از منکر اهتمام بسیار داشت و خود، در نهایت زهد و تقوی می زیست.<ref>آقابزرگ تهرانی، نقباء البشر، ص378؛ عقیلی، تخت فولاد اصفهان، ص156.</ref> در بیان اوصاف این عالم، وی را از زهاد و عباد معرفی کرده اند. میرزا حسن خان جابری انصاری می نویسد:<blockquote>« زاهدی گوشه نشین و مختفی و در زندگانی به قناعت مانند استادش میرزا محمدحسن نجفی».<ref>جابری انصاری، تاریخ اصفهان، ص328.</ref> </blockquote>میر سید علی جناب  می نویسد:<blockquote>« در نهی از منکر بی اختیار بود و شب بیداری را مواظبت داشت[...]غالباً به سبب نهی از منکراتی که از بستگان حاجی میرزا هاشم امام جمعه صادر می شد باعث تغیر امام جمعه بود، مخصوصاً در موضوع چند مسجد که یهودی ها و غیره به عنوان خرید از امام جمعه تصرف کرده و آنان آنجا را به انبار تبدیل کرده و از مسجد بودن ساقط نموده بودند، آمیرزا حسن کوشش نمود و آنها را مسترد داشت». <ref>جناب، رجال و مشاهیر اصفهان، ص70.</ref></blockquote>
 
==آثار و فعالیت‌ها==
 
===آثار===
از آثار وی تقریرات درس استادش میرزا حبیب الله رشتی است.<ref>آقابزرگ تهرانی، نقباء البشر، ص 378؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص481.</ref> در این رابطه سید محمدعلی مبارکه ای می نویسد: « کتاب خطی که نوشته‌های درس اصول استاد او بوده و به دست خود نوشته در نزد نویسنده موجود است».
 
همچنین رساله« التصریف» به زبان عربی در صرف احتمالاً  از  آثار  وی می باشد.
 
===فعالیت‌ها===
میرزا حسن عراقی در اصفهان در محله دردشت ساکن و به امامت در مسجد ذوالفقار پرداخته و همچنین مسجدی به نام مسجد سلام در نزدیک مسجد جامع عتیق که در تصرف کسبه درآمده بود، به همت وی و مردم محله نیم آورد و جماله کله،  تجدید بنا شد و وی در این مسجد هم به اقامه جماعت می پرداخت.<ref>مبارکه ای، دانشواران اصفهان، ج2، مخطوط؛ جناب، رجال و مشاهیر اصفهان، ص70؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد اصفهان، ص167.</ref>


==وفات==
==وفات==
وی سرانجام در سال 1323ق وفات یافته و در تکیه شهشهانی واقع در [[تخت فولاد]] مدفون شد.<ref>مهدوی، اعلام اصفهان، ج۲،ص449.</ref>
وی سرانجام در جوانی به سال 1323ق وفات یافته و در [[تکیه بقعه شهشهانی|تکیه شهشهانی]] در کنار مزار [[سید محمدبدیع موسوی درب امامی|میرزا بدیع درب امامی]] واقع در [[تخت فولاد]] مدفون شد.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج3، صص220-219.</ref><br />
 
<br />


==پانویس==
==پانویس==
سطر ۱۹: سطر ۵۳:
<references />
<references />


== منبع ==
==منابع==
بر گرفته از [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
 
*[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.
*عقیلی، احمد، تخت فولاد اصفهان، زیرنظر اصغر منتظر القائم؛ با همکاری مجموعه تاریخی فرهنگی و مذهبی تخت فولاد (دانشنامه تخت فولاد اصفهان)، چاپ دوم، اصفهان، کانون پژوهش، 1385.
 
[[رده:علمای قرن 14]]
[[رده:شاگردان آخوند خراسانی]]
[[رده:مدرسین]]
[[رده:ائمه جماعت]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ خرداد ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۱۶

PSK.jpg
اطلاعات فردی و علمی
نام کاملحسن عراقی سلطان آبادی
تاریخ وفات۱۳۲۳قمری
مدفنتکیه بقعه شهشهانی
اساتیدمیرزا محمد باقر چهارسویی، میرزا محمد حسن نجفی، محمدباقر نجفی مسجدشاهی، و..
شاگردانسید محمد حسن سدهی، محمدعلی یزدی، میر سید علی جناب، و...
آثاررساله التصریف، و...
فعالیت‌های اجتماعی-سیاسی
اجتماعیائمه جماعت، مدرس


میرزا حسن بن میرزا ابراهیم عراقی سلطان آبادی(متوفی 1323ق)، عالم زاهد و فقیه محقق و از مدرسین برجسته در حوزه علمیه اصفهان در قرن چهاردهم هجری است.

زندگی‌نامه

خاندان

وی فرزند میرزا ابراهیم محرر بوده و پدرش در مسجد نو بازار به محرری مشغول بود.[۱]

تحصیلات

میرزا محمد حسن در اصفهان نزد جمعی از علمای بزرگ اصفهان تحصیل نمود و سپس به نجف اشرف مهاجرت کرده و در آن دیار تحصیلات خود را کامل نمود.

اساتید

اساتید وی عبارتند از:

  1. میرزا محمد باقر چهارسویی[۲]
  2. میرزا محمد حسن نجفی[۳]
  3. شیخ محمدباقر نجفی مسجدشاهی [۴]
  4. میرزا حبیب الله رشتی(کسب اجازه)
  5. آخوند ملا محمد کاظم خراسانی (کسب اجازه)
  6. سید محمد کاظم یزدی(کسب اجازه)
  7. آخوند ملا لطف الله مازندرانی(کسب اجازه)[۵]

شاگردان

او به تدریس اصول و خارج فقه در مدرسه صدر بازار مشغول بود.[۶] سید محمد علی مبارکه ای می نویسد:« در مدرسه صدر به تدریس علم اصول اشتغال داشت و فضلای بسیاری در اطرافش جمع شدند».[۷]

از شاگردانش به علما ذیل می توان اشاره کرد:

  1. سید احمد صفایی خوانساری( صاحب اجازه از وی)[۸]
  2. ملا محمد مهدی فاضل خوانساری( صاحب اجازه از وی)
  3. سید محمد حسن سدهی
  4. شیخ محمدعلی یزدی
  5. میر سید علی جناب[۹]

سیره اخلاقی

وی در کمک و دستگیری از مستمندان و امر به معروف و نهی از منکر اهتمام بسیار داشت و خود، در نهایت زهد و تقوی می زیست.[۱۰] در بیان اوصاف این عالم، وی را از زهاد و عباد معرفی کرده اند. میرزا حسن خان جابری انصاری می نویسد:

« زاهدی گوشه نشین و مختفی و در زندگانی به قناعت مانند استادش میرزا محمدحسن نجفی».[۱۱]

میر سید علی جناب می نویسد:

« در نهی از منکر بی اختیار بود و شب بیداری را مواظبت داشت[...]غالباً به سبب نهی از منکراتی که از بستگان حاجی میرزا هاشم امام جمعه صادر می شد باعث تغیر امام جمعه بود، مخصوصاً در موضوع چند مسجد که یهودی ها و غیره به عنوان خرید از امام جمعه تصرف کرده و آنان آنجا را به انبار تبدیل کرده و از مسجد بودن ساقط نموده بودند، آمیرزا حسن کوشش نمود و آنها را مسترد داشت». [۱۲]

آثار و فعالیت‌ها

آثار

از آثار وی تقریرات درس استادش میرزا حبیب الله رشتی است.[۱۳] در این رابطه سید محمدعلی مبارکه ای می نویسد: « کتاب خطی که نوشته‌های درس اصول استاد او بوده و به دست خود نوشته در نزد نویسنده موجود است».

همچنین رساله« التصریف» به زبان عربی در صرف احتمالاً از آثار وی می باشد.

فعالیت‌ها

میرزا حسن عراقی در اصفهان در محله دردشت ساکن و به امامت در مسجد ذوالفقار پرداخته و همچنین مسجدی به نام مسجد سلام در نزدیک مسجد جامع عتیق که در تصرف کسبه درآمده بود، به همت وی و مردم محله نیم آورد و جماله کله، تجدید بنا شد و وی در این مسجد هم به اقامه جماعت می پرداخت.[۱۴]

وفات

وی سرانجام در جوانی به سال 1323ق وفات یافته و در تکیه شهشهانی در کنار مزار میرزا بدیع درب امامی واقع در تخت فولاد مدفون شد.[۱۵]

پانویس

  1. جناب، رجال و مشاهیر اصفهان، ص70.
  2. معلم حبیب آبادی، مکارم الآثار، ج3، ص805؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج2، ص481.
  3. جابری انصاری، اصفهان نصف جهان، ص106؛ مبارکه ای، دانشوران اصفهان، ج2، مخطوط.
  4. جناب، رجال و مشاهیر اصفهان، ص666.
  5. حسینی، تراجم الرجال، ج1، صص 144 -143.
  6. جناب، رجال و مشاهیر اصفهان، ص70؛ جابری، تاریخ اصفهان، ص328؛ مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص449.
  7. مبارکه ای، دانشوران اصفهان، ج2، مخطوط.
  8. مهدوی، رجال اصفهان یا تذکره القبور، صص 168 - 167؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص155.
  9. معلم حبیب آبادی، مکارم الآثار، ج6، ص2134؛ ابن الرضا، ضیاء الابصار، ج2، ص559.
  10. آقابزرگ تهرانی، نقباء البشر، ص378؛ عقیلی، تخت فولاد اصفهان، ص156.
  11. جابری انصاری، تاریخ اصفهان، ص328.
  12. جناب، رجال و مشاهیر اصفهان، ص70.
  13. آقابزرگ تهرانی، نقباء البشر، ص 378؛ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص481.
  14. مبارکه ای، دانشواران اصفهان، ج2، مخطوط؛ جناب، رجال و مشاهیر اصفهان، ص70؛ مهدوی، سیری در تاریخ تخت فولاد اصفهان، ص167.
  15. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج3، صص220-219.

منابع

  • مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج3، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1392.
  • عقیلی، احمد، تخت فولاد اصفهان، زیرنظر اصغر منتظر القائم؛ با همکاری مجموعه تاریخی فرهنگی و مذهبی تخت فولاد (دانشنامه تخت فولاد اصفهان)، چاپ دوم، اصفهان، کانون پژوهش، 1385.