این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «سید فخرالدین موسوی خوانساری»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (اصلاح لینک)
جز
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
[[پرونده:Farokh din rezvani khansari.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|سید فخرالدین خوانساری]]{{رده‌بندی‌نشده}}{{نیازمند بازبینی}}
{{نیازمند جعبه اطلاعات}}
[[پرونده:Farokh din rezvani khansari.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|سید فخرالدین خوانساری]]'''سید فخرالدین رضوان خوانساری''' (1273ق-1348ق) معروف به '''رضوان'''، فرزند حاج سید محمدرضا از قضات روحانی شهر اصفهان بود.


'''سید فخرالدین رضوان خوانساری''' معروف به '''رضوان'''، فرزند حاج سید محمدرضا بن آقا سید محمدمهدی بن سید حسن بن حاج سید حسین بن میرزا ابوالقاسم جعفر بن حسین بن قاسم بن محبّ الله موسوی خوانساری است.
==زندگی نامه==


==معرفی==
===ولادت===
سید فخر الدین در 16 ربیع الثانی سال 1273ق به دنیا آمد و در مدرسة صدر مشغول تحصیل و تدریس گشت. پدرش از علمای خوانسار بود و دارای سه پسر به نام های آقاسید محمدتقی، آقا سید جعفر و آقاحاج سید فخرالدین خوانساری بوده است. از فرزندان وی یکی سید جلال الدین فارقلیطی، از منبریان و وعاظ اصفهان است.  
سید فخر الدین در 16 ربیع الثانی سال 1273ق به دنیا آمد .


ایشان پس از وفات جهانگیرخان در مدرسة صدر، تدریس و امامت می نموده است. جلال الدین همایی در مورد وی می نویسد:«از معاریف سادات اهل علم و از وکلای شرعی مبرّز دستگاه قضات روحانی مخصوصاً آقایان مسجد شاه بود... هر وقت او را می دیدی کتابی از نوع کتب فقه عربی زیر بغل داشت و با این علامت او را می شناختند».  
===خاندان===
فرزند حاج سید محمدرضا بن آقا سید محمدمهدی بن سید حسن بن حاج سید حسین بن میرزا ابوالقاسم جعفر بن حسین بن قاسم بن محبّ الله موسوی خوانساری است.  


==اساتید==
پدرش از علمای خوانسار بود و دارای سه پسر به نام های آقاسید محمدتقی، آقا سید جعفر و آقاحاج سید فخرالدین خوانساری بوده است. از فرزندان وی یکی سید جلال الدین فارقلیطی، از منبریان و وعاظ اصفهان است.
 
=== اساتید ===
وی از شاگردان اساتید برجسته‌ای بوده است، همچون:
وی از شاگردان اساتید برجسته‌ای بوده است، همچون:


*شیخ محمد باقر نجفی
*[[محمدباقر نجفی مسجدشاهی|شیخ محمد باقر نجفی]]
*ابوالمعالی کلباسی
*[[ابوالمعالی کلباسی]]
*آقا میرزا محمد هاشم چهارسوقی
*[[محمدهاشم چهارسوقی|آقا میرزا محمد هاشم چهارسوقی]]
*[[محمدتقی آقانجفی اصفهانی|شیخ محمدتقی نجفی]] (آقا نجفی)
*[[محمدتقی آقانجفی اصفهانی|شیخ محمدتقی نجفی]] (آقا نجفی)
*[[سید محمدباقر درچه‌ای|سید محمد باقر درچه ای]]
*[[سید محمدباقر درچه‌ای|سید محمد باقر درچه ای]]
سطر ۲۰: سطر ۲۴:
*[[جهانگیر خان قشقایی |جهانگیرخان قشقایی]]
*[[جهانگیر خان قشقایی |جهانگیرخان قشقایی]]
*[[محمد کاشی|آخوند کاشی]]
*[[محمد کاشی|آخوند کاشی]]
==فعالیت ها==
وی در [[حوزه علمیه صدر بازار اصفهان|مدرسه صدر]] مشغول تحصیل و تدریس گشت.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 2، ص 343.</ref> پس از وفات [[جهانگیر خان قشقایی|جهانگیرخان]] در مدرسه صدر، تدریس و امامت می نموده است. [[جلال‌الدین همایی|جلال الدین همایی]] در مورد وی می نویسد: <blockquote>«از معاریف سادات اهل علم و از وکلای شرعی مبرّز دستگاه قضات روحانی مخصوصاً آقایان مسجد شاه بود... هر وقت او را می دیدی کتابی از نوع کتب فقه عربی زیر بغل داشت و با این علامت او را می شناختند». </blockquote>


==وفات==
==وفات==
سرانجام وی در 23 محرم 1348ق فوت شد و پیکرش را در کنار استاد گرانقدرش جهانگیرخان([[تکیه جهانگیرخان قشقایی]] [[تخت فولاد]])به خاک سپردند.<ref>عقیلی، تخت فولاد، ص ۱۵۱</ref>  
سرانجام وی در 23 محرم 1348ق فوت شد و پیکرش را در کنار استاد گرانقدرش جهانگیرخان([[تکیه جهانگیرخان قشقایی]] [[تخت فولاد]])به خاک سپردند.<ref>عقیلی، تخت فولاد، ص ۱۵۱</ref>  


مرثیه و ماده تاریخ [[جلال الدین همایی|استاد جلال الدین همایی]] بر روی سنگ مزارش نقش بسته است:
مرثیه و ماده تاریخ استاد جلال الدین همایی بر روی سنگ مزارش نقش بسته است:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|آه همایی کشید از دل و با صد فسوس | از پی تاریخ گفت: شد بجنان فخر دین}}
{{ب|آه همایی کشید از دل و با صد فسوس | از پی تاریخ گفت: شد بجنان فخر دین}}
سطر ۳۰: سطر ۳۷:


==پانویس==
==پانویس==
<br />
{{پانویس}}
 
==منابع==
==منابع==


*[http://Www.takhtefoulad.ir پایگاه اطلاع رسانی تخت فولاد اصفهان]
*عقیلی، احمد، تخت فولاد اصفهان، زیرنظر اصغر منتظر القائم؛ با همکاری مجموعه تاریخی فرهنگی و مذهبی تخت فولاد (دانشنامه تخت فولاد اصفهان)، چاپ دوم، اصفهان، کانون پژوهش، 1385.
*عقیلی، احمد، تخت فولاد اصفهان، زیرنظر اصغر منتظر القائم؛ با همکاری مجموعه تاریخی فرهنگی و مذهبی تخت فولاد (دانشنامه تخت فولاد اصفهان)، چاپ دوم، اصفهان، کانون پژوهش، 1385.
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.


[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
<references />
[[رده:مدرسین]]
[[رده:ائمه جماعت]]
[[رده:شاگردان جهانگیرخان قشقایی]]
[[رده:شاگردان آخوند کاشی]]
[[رده:شاگردان سید محمدباقر درچه ای]]
[[رده:شاگردان محمدتقی آقانجفی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۷:۱۷

سید فخرالدین خوانساری

سید فخرالدین رضوان خوانساری (1273ق-1348ق) معروف به رضوان، فرزند حاج سید محمدرضا از قضات روحانی شهر اصفهان بود.

زندگی نامه

ولادت

سید فخر الدین در 16 ربیع الثانی سال 1273ق به دنیا آمد .

خاندان

فرزند حاج سید محمدرضا بن آقا سید محمدمهدی بن سید حسن بن حاج سید حسین بن میرزا ابوالقاسم جعفر بن حسین بن قاسم بن محبّ الله موسوی خوانساری است.

پدرش از علمای خوانسار بود و دارای سه پسر به نام های آقاسید محمدتقی، آقا سید جعفر و آقاحاج سید فخرالدین خوانساری بوده است. از فرزندان وی یکی سید جلال الدین فارقلیطی، از منبریان و وعاظ اصفهان است.

اساتید

وی از شاگردان اساتید برجسته‌ای بوده است، همچون:

فعالیت ها

وی در مدرسه صدر مشغول تحصیل و تدریس گشت.[۱] پس از وفات جهانگیرخان در مدرسه صدر، تدریس و امامت می نموده است. جلال الدین همایی در مورد وی می نویسد:

«از معاریف سادات اهل علم و از وکلای شرعی مبرّز دستگاه قضات روحانی مخصوصاً آقایان مسجد شاه بود... هر وقت او را می دیدی کتابی از نوع کتب فقه عربی زیر بغل داشت و با این علامت او را می شناختند».

وفات

سرانجام وی در 23 محرم 1348ق فوت شد و پیکرش را در کنار استاد گرانقدرش جهانگیرخان(تکیه جهانگیرخان قشقایی تخت فولاد)به خاک سپردند.[۲]

مرثیه و ماده تاریخ استاد جلال الدین همایی بر روی سنگ مزارش نقش بسته است:

آه همایی کشید از دل و با صد فسوس از پی تاریخ گفت: شد بجنان فخر دین

پانویس

  1. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 2، ص 343.
  2. عقیلی، تخت فولاد، ص ۱۵۱

منابع

  • عقیلی، احمد، تخت فولاد اصفهان، زیرنظر اصغر منتظر القائم؛ با همکاری مجموعه تاریخی فرهنگی و مذهبی تخت فولاد (دانشنامه تخت فولاد اصفهان)، چاپ دوم، اصفهان، کانون پژوهش، 1385.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.