این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «محمد همامی اصفهانی»
جز (←زندگی نامه: اصلاح لینک) |
|||
| سطر ۳: | سطر ۳: | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
ولادتش را [[محمدعلی معلم حبیب‌آبادی |معلم حبيب‌آبادى]] سال 1288 قمرى مطابق بـا 1250 شمسـى<ref>معلم حبيب‌آبادى، مكارم‌الآثار، ص2944.</ref> و [[سید مصلح الدین مهدوی|مرحـوم مهـدوى]] 1282 و [[سیدمحمدباقر موسوی خوانساری چهارسوقی|آيت‌اللّه چهارسوقى]] سال 1283 در قريه همام از بلوک لنجان نوشته‌اند. هرچند مأخذ هيچ يک از سه قول ولادتش معلوم نيست اما هرسـه مأخذ در تاريخ فوت وى اتّفـاق نظـر دارند. مرحوم چهارسوقى در صفحه‌ى يكم، دفتر تقويم فارسى محيـى الـدين قدسى 1319 شمسى بـه خـط خـود چنين يادداشت كرده است:<blockquote>«وفات مرحوم آخوند آملّا محمد همــامى متولــد 1283 قمــرى شــب دوشنبه 14 رجب 1359.»<ref>چهارسوقى، تقويم فارسى محى‌الدين قدسى، ص1.</ref></blockquote>وى پس از تحصيل مقدمات علوم ادبيات بـه تكميـل آن در نـزد اسـاتيد همت گماشت. ادبيات عرب را در نزد مرحوم حاج سيد مهدى نحوى و آقـا سيد محمود كليشادى و فقه و اصول را نزد [[محمدهاشم چهارسـوقى|آقا ميرزا محمدهاشم چهارسـوقى]] و [[سید محمدباقر درچه‌ای|آقـا سيد محمدباقر درچـه اى]] و [[محمد تقی آقا نجفی اصفهانی|آقـانجفى]] و حكمـت و فلسـفه را نـزد [[محمد کاشانی|آخونـد كاشـى]] و [[ | ولادتش را [[محمدعلی معلم حبیب‌آبادی |معلم حبيب‌آبادى]] سال 1288 قمرى مطابق بـا 1250 شمسـى<ref>معلم حبيب‌آبادى، مكارم‌الآثار، ص2944.</ref> و [[سید مصلح الدین مهدوی|مرحـوم مهـدوى]] 1282 و [[سیدمحمدباقر موسوی خوانساری چهارسوقی|آيت‌اللّه چهارسوقى]] سال 1283 در قريه همام از بلوک لنجان نوشته‌اند. هرچند مأخذ هيچ يک از سه قول ولادتش معلوم نيست اما هرسـه مأخذ در تاريخ فوت وى اتّفـاق نظـر دارند. مرحوم چهارسوقى در صفحه‌ى يكم، دفتر تقويم فارسى محيـى الـدين قدسى 1319 شمسى بـه خـط خـود چنين يادداشت كرده است:<blockquote>«وفات مرحوم آخوند آملّا محمد همــامى متولــد 1283 قمــرى شــب دوشنبه 14 رجب 1359.»<ref>چهارسوقى، تقويم فارسى محى‌الدين قدسى، ص1.</ref></blockquote>وى پس از تحصيل مقدمات علوم ادبيات بـه تكميـل آن در نـزد اسـاتيد همت گماشت. ادبيات عرب را در نزد مرحوم حاج سيد مهدى نحوى و آقـا سيد محمود كليشادى و فقه و اصول را نزد [[محمدهاشم چهارسـوقى|آقا ميرزا محمدهاشم چهارسـوقى]] و [[سید محمدباقر درچه‌ای|آقـا سيد محمدباقر درچـه اى]] و [[محمد تقی آقا نجفی اصفهانی|آقـانجفى]] و حكمـت و فلسـفه را نـزد [[محمد کاشانی|آخونـد كاشـى]] و [[جهانگیر خان قشقایی|جهانگیرخان]] بیاموخت. <ref>مهدوى، تذكره شعراى معاصر اصفهان، ص533.</ref>مرحوم مهدوى مى‌نويسد:<blockquote>با تأسيس وزارت فرهنگ جديد وارد مـدارس عاليـه شد و در اواخر در دبيرستان سعدى دبير بود و چهار سال از شاگردان او بوده‌ام.</blockquote>مرحوم مهدوى چند بيت از آغاز و انجام پندنامه‌ى 29 بيتى او را در تـذكره نقـل مى‌كند: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|پيرمـردى كهـن ز كثـرت عمـر | الـف قـامتش خميـده چـو دال}} | {{ب|پيرمـردى كهـن ز كثـرت عمـر | الـف قـامتش خميـده چـو دال}} | ||
| سطر ۱۱: | سطر ۱۱: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
مزار مرحوم همامى در صحن [[تكيه‌ى بروجردى]] است و در جنـب قبـر او فرزنـد مرحوم حاج ميرزا حسين همامى كه فردى فرهنگى و فاضل و متدين بود و در صفر 1400 از دنيا رفته است قرار دارد. | مزار مرحوم همامى در صحن [[تکیه بروجردی|تكيه‌ى بروجردى]] است و در جنـب قبـر او فرزنـد مرحوم حاج ميرزا حسين همامى كه فردى فرهنگى و فاضل و متدين بود و در صفر 1400 از دنيا رفته است قرار دارد. | ||
مرحوم مهدوى قطعه‌اى از اشعار او را كه حكـايتى شـنيدنى در رابطـه بـا دروغ مصلحت‌آميز است و همين حكايت را ميرزا [[عبدالجواد خطیب|عبدالجواد خطيب]] هـم بـه نظـم سـروده است نقل مى‌كند: | مرحوم مهدوى قطعه‌اى از اشعار او را كه حكـايتى شـنيدنى در رابطـه بـا دروغ مصلحت‌آميز است و همين حكايت را ميرزا [[عبدالجواد خطیب|عبدالجواد خطيب]] هـم بـه نظـم سـروده است نقل مى‌كند: | ||
نسخهٔ ۲۵ دی ۱۴۰۱، ساعت ۱۶:۰۹
ملّا محمد همامى اصفهانى فرزند ملا حسن، عالم فاضل و ادیب و شاعر قرن سیزدهم و چهاردهم شمسی است.
زندگی نامه
ولادتش را معلم حبيب‌آبادى سال 1288 قمرى مطابق بـا 1250 شمسـى[۱] و مرحـوم مهـدوى 1282 و آيت‌اللّه چهارسوقى سال 1283 در قريه همام از بلوک لنجان نوشته‌اند. هرچند مأخذ هيچ يک از سه قول ولادتش معلوم نيست اما هرسـه مأخذ در تاريخ فوت وى اتّفـاق نظـر دارند. مرحوم چهارسوقى در صفحه‌ى يكم، دفتر تقويم فارسى محيـى الـدين قدسى 1319 شمسى بـه خـط خـود چنين يادداشت كرده است:
«وفات مرحوم آخوند آملّا محمد همــامى متولــد 1283 قمــرى شــب دوشنبه 14 رجب 1359.»[۲]
وى پس از تحصيل مقدمات علوم ادبيات بـه تكميـل آن در نـزد اسـاتيد همت گماشت. ادبيات عرب را در نزد مرحوم حاج سيد مهدى نحوى و آقـا سيد محمود كليشادى و فقه و اصول را نزد آقا ميرزا محمدهاشم چهارسـوقى و آقـا سيد محمدباقر درچـه اى و آقـانجفى و حكمـت و فلسـفه را نـزد آخونـد كاشـى و جهانگیرخان بیاموخت. [۳]مرحوم مهدوى مى‌نويسد:
با تأسيس وزارت فرهنگ جديد وارد مـدارس عاليـه شد و در اواخر در دبيرستان سعدى دبير بود و چهار سال از شاگردان او بوده‌ام.
مرحوم مهدوى چند بيت از آغاز و انجام پندنامه‌ى 29 بيتى او را در تـذكره نقـل مى‌كند:
| پيرمـردى كهـن ز كثـرت عمـر | الـف قـامتش خميـده چـو دال | |
| بــا دل خســته و تــن رنجــور | برد پيش علـى شـكايت حـال | |
| دست گيرم كنون ز غايت لطـف | كـابم از سـر گذشـت مالامــال | |
| يارب از فضل خـود همـامى را | بـــازدار از تعاقـــب آمال[۴] |
مزار مرحوم همامى در صحن تكيه‌ى بروجردى است و در جنـب قبـر او فرزنـد مرحوم حاج ميرزا حسين همامى كه فردى فرهنگى و فاضل و متدين بود و در صفر 1400 از دنيا رفته است قرار دارد.
مرحوم مهدوى قطعه‌اى از اشعار او را كه حكـايتى شـنيدنى در رابطـه بـا دروغ مصلحت‌آميز است و همين حكايت را ميرزا عبدالجواد خطيب هـم بـه نظـم سـروده است نقل مى‌كند:
| شـــنيدم پادشـــاهى را كـــه از خشـــم | بــه قتــل بــى‌گنــاهى كــرد اشــارت | |
| چو مسكين شد ز جـان خـويش نوميـد | بــه ســلطان كــرد آغــاز جســارت | |
*** | ||
| مرا آن كذب خوشتر بود از ايـن راسـت | كه آن بـر خيـر بـود ايـن بـر شـرارت | |
| دروغ ســـــودمند صـــــلح‌آميـــــز | بــه از صــدقى كــه باشــد پرضــرارت[۵] | |
پانویس
منبع
برگرفته از کتاب تذکره شعرای تخت فولاد اصفهان: معرفی شعرای مدفون در تخت فولاد اصفهان، پژوهش و تألیف علیرضا لطفی(حامد اصفهانی)،اصفهان:سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، 1390. ص 710