این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخه‌های «داوود بن علی‌اکبر مصاحبی نائینی اصفهانی»
(ایجاد صفحه) |
Kh1.moghadas (بحث | مشارکتها) (ویرایش صفحه و زدن رده مدفونین) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''شیخ داود بن ملا علی اکبر مصاحبی نائینی'''، | '''شیخ داود بن ملا علی اکبر مصاحبی نائینی(''' حدود 1317ق -1401ق ) ، عالمی فاضل، متواضع و پرهیزگار و عاشق اهل بیت علیهم السلام به خصوص حضرت مهدی(عجل اللّه تعالی فرجه شریف) بود. | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
وی | وی در سال 1278ش (حدود 1317ق) در «محمّدیه» نائین متولد شده است. پس از تحصیل مقدمات به اصفهان آمد و نزد بزرگان و مجتهدین این شهر همچون حضرات آیات [[رحیم ارباب|حاج آقا رحیم ارباب]]، [[سید محمدرضا خراسانی]]، آقا شیخ [[محمدرضا نجفی]]، آقا [[سید عبدالله ثقه الاسلام مدرس صادقی|سید عبداللَّه مدرس (ثقهالاسلام)]]، میر [[سید علی نجف آبادی]]، میر [[سید محمد نجف آبادی]] و حاج شیخ [[مهدی نجفی]] تلّمُذ نمود، تا به مقامات عالیه علم ارتقاء یافت و در علوم اسلام همچون فقه، اصول، تفسیر و حدیث صاحب نظر بود و از برخی از اساتید خود نیز اجازاتی داشت. | ||
وی از جنبه اخلاقی عالمی زاهد و متواضع و منیع الطّبع و دارای خطّی زیبا بود. در مدرسه حاج شیخ محمّدعلی | وی از جنبه اخلاقی عالمی زاهد و متواضع و منیع الطّبع و دارای خطّی زیبا بود. در مدرسه حاج شیخ محمّدعلی ثقةالاسلام حجره داشت و در این حجره که عموماً روزها در آن به مطالعه و تدریس مشغول بود. شمشیری داشت و آن را بدان امید نگاه داشته بود که در هنگام ظهور حضرت بقیهاللَّه الاعظم روحی و ارواح العالمین له الفداء به وسیله آن شمشیر بادشمنان خدا بجنگد. وی در محلّه نو خواجو ساکن و در یکی از مساجد آنجا امامت می نمود. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
از | از آثار او جزوه ای به نام «التّنقیح فی مسأله التّلقیح» در بین کتابهایش موجود است. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
سرانجام در 18 ذی القعده سال 1401ق وفات یافته و در تکیه معارفی در تخت فولاد[ که اکنون جزو یکی از مساجد تخت فولاد واقع شده] مدفون شد.<ref>مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج2، ص889.</ref><ref>تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج2، ص312؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص199.</ref> | وی سرانجام در 18 ذی القعده سال 1401ق وفات یافته و در [[تکیه معارفی]] در [[تخت فولاد]][ که اکنون جزو یکی از مساجد تخت فولاد واقع شده] مدفون شد.<ref>مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج2، ص889.</ref><ref>تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان، ج2، ص312؛ سیری در تاریخ تخت فولاد، ص199.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
بر گرفته از [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | بر گرفته از [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، مصلح الدین، [[اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | ||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | |||
نسخهٔ ۱۶ آبان ۱۴۰۱، ساعت ۰۲:۱۰
شیخ داود بن ملا علی اکبر مصاحبی نائینی( حدود 1317ق -1401ق ) ، عالمی فاضل، متواضع و پرهیزگار و عاشق اهل بیت علیهم السلام به خصوص حضرت مهدی(عجل اللّه تعالی فرجه شریف) بود.
زندگینامه
وی در سال 1278ش (حدود 1317ق) در «محمّدیه» نائین متولد شده است. پس از تحصیل مقدمات به اصفهان آمد و نزد بزرگان و مجتهدین این شهر همچون حضرات آیات حاج آقا رحیم ارباب، سید محمدرضا خراسانی، آقا شیخ محمدرضا نجفی، آقا سید عبداللَّه مدرس (ثقهالاسلام)، میر سید علی نجف آبادی، میر سید محمد نجف آبادی و حاج شیخ مهدی نجفی تلّمُذ نمود، تا به مقامات عالیه علم ارتقاء یافت و در علوم اسلام همچون فقه، اصول، تفسیر و حدیث صاحب نظر بود و از برخی از اساتید خود نیز اجازاتی داشت.
وی از جنبه اخلاقی عالمی زاهد و متواضع و منیع الطّبع و دارای خطّی زیبا بود. در مدرسه حاج شیخ محمّدعلی ثقةالاسلام حجره داشت و در این حجره که عموماً روزها در آن به مطالعه و تدریس مشغول بود. شمشیری داشت و آن را بدان امید نگاه داشته بود که در هنگام ظهور حضرت بقیهاللَّه الاعظم روحی و ارواح العالمین له الفداء به وسیله آن شمشیر بادشمنان خدا بجنگد. وی در محلّه نو خواجو ساکن و در یکی از مساجد آنجا امامت می نمود.
آثار
از آثار او جزوه ای به نام «التّنقیح فی مسأله التّلقیح» در بین کتابهایش موجود است.
وفات
وی سرانجام در 18 ذی القعده سال 1401ق وفات یافته و در تکیه معارفی در تخت فولاد[ که اکنون جزو یکی از مساجد تخت فولاد واقع شده] مدفون شد.[۱][۲]
پانویس
منبع
بر گرفته از مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.