این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
محمدحسین مدرس کهنگی
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
حاج میرزا محمد حسین مدرس کهنگی ( 1288ق-1377ق)فرزند سید محمد ابراهیم بن سید علی طباطبایی، عالم فاضل زاهد جلیل از سادات جلیل القدر طباطبایی اهل زواره و مقیم کهنگ بود .
زندگی نامه
میرزا محمدحسین در سال 1288ق در «کَهَنگ بَرزاوَند» از توابع اردستان متولد شد.[۱]
وی در سال 1321ق به اصفهان مراجعت نموده و در مسجد علی علیه السلام اقامه جماعت نموده و در مدارس دینی اصفهان تدریس نموده و بدین جهت به «مدرس کَهَنگی» معروف شده است. او از طریق املاک موروثی در زادگاه خود امرار معاش می کرده و از دریافت و مصرف وجوه شرعی و یا امرار معاش از راه رفع خصومات و امثال آن خودداری می نموده است.
عمادزاده می نویسد:
« آقای مدرس کهنگی از علمای سادات علما و مجسمه فضیلت و اخلاق و تعصب در اصول علمی دین اسلام و دارای شجاعت و شهامت فوق العاده و اشدائ علی الکفار رحماء بینهم بود.»[۲]
او برای امرار معاش به حفر قنوات و غرس اشجار و عمران و آبادی اراضی موات اشتغال جسته و ایام هفته را در منزل تدریس می نمود. ایام تعطیل را برای تکمیل کار زراعت و دهقانی به کوهپایه می رفت و در این مدت چندین رشته قنات حفر نموده است.[۳]
اساتید
وی در اصفهان نزد علمای بزرگی به تحصیل پرداخت و در 1317ق به عتبات عالیات رفته و از محضر آیات عظام آنجا کسب فیض نمود.
- حاج میرزا بدیع درب امامی
- میرزا ابوالمعالی کلباسی
- میرزا محمدهاشم چهارسوقی
- شیخ محمّد علی ثقه الاسلام
- شیخ محمّد تقی آقانجفی
- حاج آقا نوراللَّه نجفی
- میرزا ابوالقاسم رشتی
- آخوند کاشی
- جهانگیرخان قشقایی
- حاج آقا رضا همدانی
- آخوند ملا محمدکاظم خراسانی
- آقا سید محمدکاظم طباطبایی یزدی.
آثار
مرحوم مدرس کَهَنگی تقریرات دروس اساتید خود در نجف اشرف مانند آخوند خراسانی و آقا سید کاظم یزدی را نوشته و رساله ای در معنی «بداء» به نام «هدیه الوری در شرح بداء» تألیف کرده که در سال 1377ق به طبع رسیده است.[۴]
وفات
بالاخره در 17 جمادی الثانیه سال 1376ق (29 دی 1335ش)در اصفهان وفات یافته و در ضلع شمالی قبرستان عمومی جنب مصلای تخت فولاد مدفون گردید.[۵][۶]
پانویس
- ↑ عمادزاده، مقدمه رساله بداء، ص5؛ رفیعی مهرآبادی، اتشکده اردستان، ج2، ص306.
- ↑ عمادزاده، مقدمه رساله بداء، ص6.
- ↑ مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص531؛ مهدوی، اعلام اصفهان، ج2، ص608؛ رفیعی مهر آبادی،آتشکده اردستان، ج2، ص307.
- ↑ مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، ج2، ص608.
- ↑ رفیعی مهرآبادی ،آتشکده اردستان، ج2، صص306 و 307؛مهدوی، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج1، ص531.
- ↑ مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،دانشنامه تخت فولاد، ج4، صص128-129.
منابع
- مهدوی، مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد،زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج4، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1394.