این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
سید محمدمهدی بن محمدباقر چهارسوقی
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
سید محمدمهدی چهارسوقی (۱۲۵۱ق-۱۳۲۴ق) فرزند ارشد صاحب روضات، غقیه ، مجتهد و از علمای بزرگ زمان خود در اصفهان بود.
زندگی نامه
ولادت
سید محمدمهدی چهار سویی ، در 8 ماه رمضان سال 1251ق در اصفهان دیده به جهان گشود.[۱]
تحصیلات
وی مقدمات را در محیط خانوادگی آموخت. چنانکه بیشتر درس خارج فقه و اصول را نزد پدر و عمو آموخت. و برای تکمیل تحصیلات خود از اساتید بزرگی بهره برد.
اساتید
اساتید او عبارتند از:
- میرزا محمد باقر چهارسویی
- میرزا محمد هاشم چهارسویی صاحب «مبانی الاصول»
- حاج ملا حسینعلی تویسرکانی
او از هر سه استاد نامبرده اجازه اجتهاد و روایت داشته است.[۲]
فرزندان
از ایشان چهار پسر و چهار دختر به جای مانده است.
پسران که خود از علمای اصفهان به شمار می روند، به ترتیب عبارتند از:
- پسر ارشد اوآقا میرزا محمد روضاتی
- میرزا محمد جعفر
- میر سید علی
- میرزا علاءالدین
دختران عبارتند از:نازنین بیگم؛ بیگم آقا؛ آقا بی بی؛ خانم آقا.
دامادها:
- ملا حسن جوزدانی شوهر نازنین بیگم
- آیت الله آقا میر سید محمد مدرس(نواده سيد الفقها مير سيد حسن مدرس) شوهر خانم آقا
- آیت الله حاج سید محمدرضا خراسانی
آثار و فعالیت ها
آثار
آقا میرزا محمد مهدی آثار متعددی در فقه و اصول از خود به جای گذاشته است.نام آثار و مصنفات ایشان عبارتند از:
- «مکمل البقیّة من احسن العطّیة » یا « فوائد البریّة فی تتمیم احسن العطّیه فی شرح الالفیة».
- «شرح بر نفلیّه شهید»
- «شرح بر تبصره علامه حلی»، مبسوط و استدلالی در سه مجلد بزرگ است.
- «حواشی بر قوانین
- «حواشی بر لمعه و شرح آن»
- «فرایض یومیه فی ترجمة الالفیه»، ترجمه فارسی «الالفیة» شهید است
- «هزار مسئله نماز و دلیل المصلین لعمل المقلدین»، دو رسالة عملیه به فارسی.
همچنین از آثار کتابت وی، «مصباح الوصول» و «مشکاة العقول» به خط نسخ وی به سال ۱۲۷۱ق است.
فعالیت ها
میرزا محمد مهدی که به تدریس فقه و اصول اشتغال داشت و پس از فوت پدر، علاوه بر اینکه محل توجه طلاب و فضلا قرار گرفت و جمعی از مومنان نیز در تقلید به ایشان مراجعه کردند و لذا دو رساله عملیه به فارسی از او به چاپ رسیده است.
وی در طول حیات خود در مسجد فلکه چهارسوی شیرازی ها به جای پدرش اقامه جماعت و بیان احکام می نمود.[۳]
وفات
آقا میرزا محمد مهدی چهارسویی سرانجام در روز دوشنبه ۱۳ ذیحجه سال ۱۳۲۴ق در هفتاد و دو سالگی چشم از جهان فرو بست.جنازه او را با تجلیل و احترام در بقعه پدرش تکیه صاحب روضات در تخت فولاد به خاک سپردند.
شعرا در رثای او قصایدی سروده اند و از جمله در ماده تاریخ وفات او چنین گفته اند:
پانویس
منبع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.