این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

سید محمد حسینی خویی

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۰۱:۵۹ توسط Kh1.moghadas (بحث | مشارکت‌ها) (ویرایش نگارشی)
پرش به ناوبری پرش به جستجو


آقا سید محمد حسینی آذربايجانى خویی( متوفی 1266ق) معروف به «آقا سید محمّد تُرک»، فرزند سید محمدحسین، عالم فاضل و فقیه پارسای عالیقدر در قرن سيزدهم هجری است.

زندگی‌نامه

خاندان

پسرش به نام سيد محمد جواد مسائلى، معروف به« حاج آقا »، مجتهد معروف محله تل واسكان و از شاگردان شيخ مرتضی انصارى بود. نواده اش سيد محمد نجم الواعظين، متخلص به« نجم »، از مؤلفان و مشاهير اهل منبر بود كه در نزديكى جدش مدفون است. [۱]همچنين عالم فاضل، شيخ محمد على كلباسى فرزند آيت الله شيخ محمد جعفر كلباسى و نواده آيت الله العظمی حاج محمد ابراهيم كلباسى، داماد سيد محمد ترک است.[۲]

جایگاه

جایگاه علمی

وى به تقوى و زهد و عبادت در روزگار خويش معروف و صاحب مقامات برجسته علمى و عرفانى بوده است. وجود القاب عالمانه ای همچون« مقنّن قوانين الشريعه، عمدة الفضلاء و المجتهدين، افقه الفقهاء المتبحرين» بر سنگ مزارش نشان از آن دارد كه از علماى برجسته روزگار خويش، محسوب مى شده است. عبدالكريم گزى درباره او مى نويسد:

« كسانى كه او را ديده اند، معتبرترين ارادات و اخلاص تام را به وی دارند، زیرا كه اهل علم و تقوى و ديانت بوده است، بلكه معروف است فاتحه خواندن سر قبر او به جهت رفع بعضى امراض مجرّب است». [۳]

جایگاه اجتماعی

او از علماى بزرگ محله تل واسكان و مورد وثوق عموم طبقات بود. ساليان زيادى امام جماعت مسجد جامع عباسى اصفهان بود.[۴] اعقاب وى نيز پس از او در آن محل، رياست علمى و مذهبى و امامت جماعت و منبر وعظ داشتند.

آثار

علامه تهرانى به نقل از نواده او، سيد مهدى بن حاج سيد جواد، وى را داراى تأليفات زیر می‌داند:[۵]

  • حاشیه بر شرح لمعه
  • حاشیه بر ریاض

وفات

اين عالم بزرگوار در روز سه شنبه 29 ربيع الاول سال 1266ق وفات نمود و در قسمت لسان الارض تخت فولاد در تكيه اى كه به نام وى نام گذارى شد، دفن گرديد. بعدها پس از دفن عالم بزرگوار، جهانگيرخان قشقايى در اين قسمت، بتدريج اين تکیه بنام جهانگیرخان قشقایی معروف گرديد. سنگ نوشته ای عالمانه بر مزار وی موجود است. بر مزار آقا سيد محمد ترک، در ابتداى ورودى تكيه آرامگاهى قرار داشت كه با گذشت زمان تخريب گرديد و امروزه بقعه اى جديد بر مزار جهانگير خان قشقايى ايجاد شده است.[۶]

پانویس

  1. همایی، تاريخ اصفهان ( مجلد ابنيه و عمارات)، ص 255.
  2. كلباسى، خاندان كلباسی، ص 187.
  3. گزی، تذکرةالقبور، ص 31 .
  4. مهدوى، تاريخ علمى و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر، ج 1، ص 144.
  5. آقا بزرگ تهرانی، الكرام البرره، مخطوط.
  6. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص 388.

منابع

  • عقیلی، احمد، تخت فولاد اصفهان: زیرنظر اصغر منتظر القائم، با همکاری مجموعه تاریخی فرهنگی و مذهبی تخت فولاد (دانشنامه تخت فولاد اصفهان)، چاپ دوم، اصفهان، کانون پژوهش، 1385.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج۱، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، ۱۳۸۹.