این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «سید محمدباقر بن جلال الدین روضاتی»
(اصلاح منبع) |
Kh1.najafi (بحث | مشارکتها) (ویرایش صفحه) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''میرزا محمّد باقر روضاتی''' بن سیّد جلال الدّین بن سیّد محمّد مسیح بن [[سید محمدباقر خوانساری|آقا سیّد محمّد باقر موسوی چهارسوقی]] صاحب روضات الجنات، عالم و فاضل بود. در سال 1316ه.ق در اصفهان متولّد شد و | {{نیازمند تصویر}}{{نیازمند جعبه اطلاعات}} | ||
'''میرزا محمّد باقر روضاتی''' (1316ق-1383ق) بن سیّد جلال الدّین بن سیّد محمّد مسیح بن [[سید محمدباقر خوانساری|آقا سیّد محمّد باقر موسوی چهارسوقی]] صاحب روضات الجنات، عالم و فاضل بود. | |||
==زندگی نامه== | |||
===ولادت=== | |||
در سال 1316ه.ق در اصفهان متولّد شد. | |||
===اساتید=== | |||
وی تحصیلات خود را نزد اساتید بزرگی گذراند و از برخی اساتید خود در روایت اخبار اجازه دریافت کرد.اساتیدی همچون<span> </span>: | |||
*[[علی مدرس یزدی|آقاشیخ علی مدرس یزدی]] | |||
*آقا میرزا احمد مدرس | |||
*[[سید محمدرضا بن عبدالرسول رضوی خوانساری|حاج میرزا محمدرضا خوانساری]] | |||
*[[سید محمد نجف آبادی|سید محمد مدرس نجف آبادی]] | |||
*[[میر محمدصادق خاتون آبادی|حاج میر محمدصادق مدرس خاتون آبادی]] | |||
*[[سید محمدمهدی درچه ای|آقا سید مهدی درچه ای]] | |||
*[[سید محمود کلیشادی|سیّد محمود کلیشادی]] (مغنی گو) | |||
*آیت الله حکیم (استاد اجازه) | |||
*[[محمدحسین فشارکی اصفهانی|ملا محمدحسین فشارکی]] (استاد اجازه) | |||
*[[سید ابوالحسن اصفهانی|آقاسید ابوالحسن اصفهانی]] (استاد اجازه) | |||
*آیت الله بروجردی (استاد اجازه) | |||
*[[سید صدرالدین صدر عاملی|حاج سید صدر الدین صدر]] (استاد اجازه) | |||
*حاج سید محمدتقی خوانساری (استاد اجازه)<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج 2، ص ۳۶۳.</ref> | |||
==فعالیت ها== | |||
وی در [[مسجد خیابان]] اقامه نماز جماعت می نمود.وی عمر خود را به ترویج دین و بیان احکام و اقامه نماز جماعت [[مسجد شیخ بهایی]] سپری نمود. مردی صبور، شکیبا و حلیم و خوش اخلاق و متواضع و خوش قلب و با سخاوت بود. | |||
==وفات== | ==وفات== | ||
سطر ۶: | سطر ۴۴: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
== | ==منابع== | ||
* [[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | *[[سید مصلح الدین مهدوی|مهدوی]]، سید مصلح الدین، [[اعلام اصفهان (کتاب)|اعلام اصفهان]]، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶. | ||
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | |||
[[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | [[رده:اعلام اصفهان،ج۲]] | ||
[[رده: | [[رده:ائمه جماعت]] | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | |||
[[رده:مجتهدین]] |
نسخهٔ ۲۶ فروردین ۱۴۰۲، ساعت ۲۱:۲۳
این نوشتا برای بهبود کیفیت نیازمند یک تصویر یا عکس است. |
این نوشتار نیازمند جعبهٔ اطلاعات است. ممکن است بخواهید با افزودن یک جعبهٔ اطلاعات، به استانداردسازی نمایش موضوع کمک کنید. |
میرزا محمّد باقر روضاتی (1316ق-1383ق) بن سیّد جلال الدّین بن سیّد محمّد مسیح بن آقا سیّد محمّد باقر موسوی چهارسوقی صاحب روضات الجنات، عالم و فاضل بود.
زندگی نامه
ولادت
در سال 1316ه.ق در اصفهان متولّد شد.
اساتید
وی تحصیلات خود را نزد اساتید بزرگی گذراند و از برخی اساتید خود در روایت اخبار اجازه دریافت کرد.اساتیدی همچون :
- آقا میرزا احمد مدرس
- سیّد محمود کلیشادی (مغنی گو)
- آیت الله حکیم (استاد اجازه)
- ملا محمدحسین فشارکی (استاد اجازه)
- آقاسید ابوالحسن اصفهانی (استاد اجازه)
- آیت الله بروجردی (استاد اجازه)
- حاج سید صدر الدین صدر (استاد اجازه)
- حاج سید محمدتقی خوانساری (استاد اجازه)[۱]
فعالیت ها
وی در مسجد خیابان اقامه نماز جماعت می نمود.وی عمر خود را به ترویج دین و بیان احکام و اقامه نماز جماعت مسجد شیخ بهایی سپری نمود. مردی صبور، شکیبا و حلیم و خوش اخلاق و متواضع و خوش قلب و با سخاوت بود.
وفات
سرانجام در 28 رجب 1383ه.ق وفات یافته، در صحن تکیه صاحب روضات در تخت فولاد مدفون گردید.[۲][سنگ مزار او به خط ثلث زیبای استاد حبیب اللَّه فضائلی است.][۳]
پانویس
منابع
- مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، ۱۳۸۶.
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.