این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «عبدالحسین امین العلماء»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اضافه کردن رده)
(ویرایش متن)
سطر ۱: سطر ۱:
'''آقا عبدالحسین  خویی''' ملقب به '''امین العلماء''' ، از اجلّه فضلاء و محترمین و بزرگان اصفهان، صاحب قدرت و مكنت فراوان و مورد توجه دستگاه ناصرى در قرن سیزدهم هجری بوده است.
{{نیازمند تصویر}}
{{نیازمند جعبه اطلاعات}}
'''آقا عبدالحسین  خویی'''(متوفی 1293ق) ملقب به '''امین العلماء''' ، از اجلّه فضلاء و محترمین و بزرگان اصفهان، صاحب قدرت و مكنت فراوان و مورد توجه دستگاه ناصرى در قرن سیزدهم هجری بوده است.


==زندگینامه==
==زندگی‌نامه==


===خاندان===
===خاندان===
وی اولين فرزند و از لحاظ علمی افضل فرزندان [[محمدشفیع بن محمد خویی|حاج ملا محمد شفيع خويى]] بن ملاّ محمّد بن ملاّ ابوالقاسم بن ملاّ احمد بن ملاّ علی چورسی بن ملاّ دولتعلی بن ملاّ علی محمّد قراچه داغی، از علمای برجسته خاندان امین‌العلماء است.او داراى سه پسر و چهار دختربوده است كه همه در [[تخت فولاد]] مدفون شده اند.<ref>اعتمادی، تاریخچه خاندان خویی، نسخه دست نویس.</ref>
وی اولين فرزند و از لحاظ علمی افضل فرزندان [[محمدشفیع بن محمد خویی|حاج ملا محمد شفيع خويى]] بن ملاّ محمّد بن ملاّ ابوالقاسم بن ملاّ احمد بن ملاّ علی چورسی بن ملاّ دولتعلی بن ملاّ علی محمّد قراچه داغی، از علمای برجسته خاندان امین‌العلماء است.او داراى سه پسر و چهار دختربوده است كه همه در [[تخت فولاد]] مدفون شده اند.<ref>اعتمادی، تاریخچه خاندان خویی، نسخه دست نویس.</ref>از جمله فرزندان وی [[محمدجعفربن عبدالحسین خوئی محله نوئی اصفهانی|میرزا محمدجعفر محله نویی]]، [[محمدرضا بن عبدالحسین محله نوئی خوئی|آقا میرزا محمدرضا امین العلما]] و [[مریم بیگم خویی|بانو مریم بیگم]] است.


===اساتید===
===اساتید===
سطر ۱۲: سطر ۱۴:


===جایگاه اجتماعی===
===جایگاه اجتماعی===
وی صاحب مکنت و املاک فراوان و خدم و حشم و دیوان خانه و کتابخانه بوده و صاحب نفوذ و معتبر به شمار می رفته و از جمله عمارت سه طبقه زیبایی در قریه «کرچکان» از بلوک آیدغمش لنجان اصفهان داشته است. وی در مراجعت از زیارت حضرت ثامن الحجج علیه السلام از مشهد مقدّس، در تهران مورد عنایت ناصرالدّین شاه قرار گرفته و چهار سال در تهران ماند و امام جمعه تهران طی مکتوبی، نسبت به حفظ احترام و تکریم او به حشمت الدّوله حاکم وقت اصفهان سفارش نمود.
وی صاحب مکنت و املاک فراوان و خدم و حشم و دیوان خانه و کتابخانه بوده و صاحب نفوذ و معتبر به شمار می رفته و از جمله عمارت سه طبقه زیبایی در قریه «کرچکان» از بلوک آیدغمش لنجان اصفهان داشته است. وی در مراجعت از زیارت حضرت ثامن الحجج(ع) از مشهد مقدّس، در تهران مورد عنایت ناصرالدّین شاه قرار گرفته و چهار سال در تهران ماند و امام جمعه تهران طی مکتوبی، نسبت به حفظ احترام و تکریم او به حشمت الدّوله حاکم وقت اصفهان سفارش نمود.


کتابخانه او دارای کتب فراوان و نفیس بوده که بسیاری از آنان از پدران دانشمند و اجداد اهل فضل او، به وی به ارث رسیده بود که متأسفانه در جریان نقل و انتقال مورد غارت قرار گرفته و پراکنده شده است.
کتابخانه او دارای کتب فراوان و نفیس بوده که بسیاری از آنان از پدران دانشمند و اجداد اهل فضل او، به وی به ارث رسیده بود که متأسفانه در جریان نقل و انتقال مورد غارت قرار گرفته و پراکنده شده است.
سطر ۱۹: سطر ۲۱:


==وفات==
==وفات==
او در سال 1293ق وفات یافته و در جوار پدر خود، در مقبره کوچک مقابل مقبره مرحوم حجه الاسلام شفتی در دالان [[مسجد سید|مسجد سیّد اصفهان]] مدفون گردید.<ref>مهدوی، بیان المفاخر، ج1، ص336؛ معلم حبیب‌آبادی، مکارم الآثار، ج5، ص1806.</ref><ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص 235.</ref>
او در سال 1293ق وفات یافته و در جوار پدر خود، در مقبره کوچک مقابل مقبره مرحوم حجه الاسلام شفتی در دالان مسجد سیّد اصفهان مدفون گردید.<ref>مهدوی، بیان المفاخر، ج1، ص336؛ معلم حبیب‌آبادی، مکارم الآثار، ج5، ص1806.</ref><ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص 235.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
سطر ۳۰: سطر ۳۲:


[[رده:علمای قرن 13]]
[[رده:علمای قرن 13]]
[[رده:مدفونین در مسجد سید]]
[[رده:خاندان امین‌العلماء خویی]]
[[رده:خاندان امین‌العلماء خویی]]
[[رده:فقیهان]]
[[رده:فقیهان]]
[[رده:اصولیون]]
[[رده:اصولیون]]
[[رده:نیازمند درج تصویر]]
[[رده:مدفونین در مسجد سید]]

نسخهٔ ‏۸ اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۱۱:۱۵

آقا عبدالحسین خویی(متوفی 1293ق) ملقب به امین العلماء ، از اجلّه فضلاء و محترمین و بزرگان اصفهان، صاحب قدرت و مكنت فراوان و مورد توجه دستگاه ناصرى در قرن سیزدهم هجری بوده است.

زندگی‌نامه

خاندان

وی اولين فرزند و از لحاظ علمی افضل فرزندان حاج ملا محمد شفيع خويى بن ملاّ محمّد بن ملاّ ابوالقاسم بن ملاّ احمد بن ملاّ علی چورسی بن ملاّ دولتعلی بن ملاّ علی محمّد قراچه داغی، از علمای برجسته خاندان امین‌العلماء است.او داراى سه پسر و چهار دختربوده است كه همه در تخت فولاد مدفون شده اند.[۱]از جمله فرزندان وی میرزا محمدجعفر محله نویی، آقا میرزا محمدرضا امین العلما و بانو مریم بیگم است.

اساتید

تحصیلات او در نزد پدر و مرحوم سیّد حجه الاسلام شفتی و حاج محمّدابراهیم کلباسی و آخوند ملاّ علی نوری و آقا سیّد محمّد شهشهانی و جمعی از علماء عراق عرب بوده است.

جایگاه

جایگاه اجتماعی

وی صاحب مکنت و املاک فراوان و خدم و حشم و دیوان خانه و کتابخانه بوده و صاحب نفوذ و معتبر به شمار می رفته و از جمله عمارت سه طبقه زیبایی در قریه «کرچکان» از بلوک آیدغمش لنجان اصفهان داشته است. وی در مراجعت از زیارت حضرت ثامن الحجج(ع) از مشهد مقدّس، در تهران مورد عنایت ناصرالدّین شاه قرار گرفته و چهار سال در تهران ماند و امام جمعه تهران طی مکتوبی، نسبت به حفظ احترام و تکریم او به حشمت الدّوله حاکم وقت اصفهان سفارش نمود.

کتابخانه او دارای کتب فراوان و نفیس بوده که بسیاری از آنان از پدران دانشمند و اجداد اهل فضل او، به وی به ارث رسیده بود که متأسفانه در جریان نقل و انتقال مورد غارت قرار گرفته و پراکنده شده است.

آقا عبدالحسین عالمی صالح و اهل فضل و ماهر در علوم گوناگون خاصّه فقه و اصول بوده و در یاری مردم تنگدست و حل مشکلات شرعی مردم روزگار خود اهتمام فراوان و همت عالی داشته است.[۲]

وفات

او در سال 1293ق وفات یافته و در جوار پدر خود، در مقبره کوچک مقابل مقبره مرحوم حجه الاسلام شفتی در دالان مسجد سیّد اصفهان مدفون گردید.[۳][۴]

پانویس

  1. اعتمادی، تاریخچه خاندان خویی، نسخه دست نویس.
  2. یادداشت های استاد میرزا فضل اللّه خان اعتمادی خوئی (برنا) .
  3. مهدوی، بیان المفاخر، ج1، ص336؛ معلم حبیب‌آبادی، مکارم الآثار، ج5، ص1806.
  4. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، ص 235.

منابع

  • مهدوی، سید مصلح الدین، اعلام اصفهان، اصفهان: سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، 1386ش.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.