این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما
تفاوت میان نسخههای «اسدالله ربانی»
(درج شعر) |
Kh1.javani (بحث | مشارکتها) (لینک زدن وایجادرده) |
||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایششده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
'''شیخ اسدالله ربانی'''، فرزند حاج شیخ | {{نیازمند تکمیل}} | ||
[[پرونده:Asadollah rabani.jpg|بندانگشتی|شیخ اسدالله ربانی]] | |||
'''شیخ اسدالله ربانی'''، فرزند [[محمد بن محمدحسین ربانی|حاج شیخ محمد]]، در شهر خوراسگان متولد شد. به تبلیغ و وعظ در مجالس درس حوزوی و عمومی پرداخت. | |||
==معرفی== | |||
وی در [[حوزه علمیه اصفهان|حوزه اصفهان]] و از جمله در مدارس [[مدرسه علمیه ملاعبدالله|ملا عبدالله]]، [[حوزه علمیه صدر بازار اصفهان|صدر بازار]]، [[مدرسه علمیه ناصریه|ناصریه]] در [[مسجد جامع عباسی]] و [[مدرسه حاج شیخ محمد علی ثقه الاسلام|مدرسه حاجی شیخ محمدعلی ثقه الاسلام]] تحصیل نمود. از محضر علمای عصر خود همچون [[سید حسین خادمی]] و [[سید محمدرضا خراسانی]] ، کسب فیض نمود. شیخ اسدالله در مسجد جعفری واقع در محله قلعه طبره اصفهان سالها اقامه جماعت نمود. از ایشان اشعاری پراکنده باقی مانده که به صورت خطی موجود است که از آن جمله در موعظه، مناسب با آیه شریفه« و ان لیس للانسان الا ما سعی » <ref>قرآن، سوره نجم، آیه39.</ref> | |||
این اشعار از اوست<span> </span>: | |||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|بندگی کن تا که سلطانت کنند |تن رها کن تا همه جانت کنند}} | {{ب|بندگی کن تا که سلطانت کنند |تن رها کن تا همه جانت کنند}} | ||
{{ب|خوی حیوانی سزاوار تو نیست |ترک این خو کن که انسانت کنند}} | {{ب|خوی حیوانی سزاوار تو نیست |ترک این خو کن که انسانت کنند}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
== وفات == | ==وفات== | ||
وی سرانجام در روز چهارشنبه سوم محرم سال 1398ق/آذرماه 1356ش بدرود حیات گفت و در [[تکیه لسان الارض]] ([[گلستان شهدای اصفهان|گلستان شهدا]]) به خاک سپرده شد.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج2، ص326.</ref> | وی سرانجام در روز چهارشنبه سوم محرم سال 1398ق/آذرماه 1356ش بدرود حیات گفت و در [[تکیه لسان الارض]] ([[گلستان شهدای اصفهان|گلستان شهدا]]) به خاک سپرده شد.<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج2، ص326.</ref> | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
== منبع == | ==منبع== | ||
* مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | *مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389. | ||
[[رده:ائمه جماعت]] | [[رده:ائمه جماعت]] | ||
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | [[رده:مدفونین در تخت فولاد]] | ||
[[رده:علمای قرن 14]] | [[رده:علمای قرن 14]] | ||
[[رده: | [[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]] | ||
[[رده:واعظین]] | |||
[[رده:مدرسین]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۲، ساعت ۱۰:۳۵
این صفحه نیازمند تکمیل یا تصحیح است. این تکمیل شامل موارد علمی، اطلاعات به روز و یا سایر موضوعات است و شما می توانید در کامل تر شدن دانشنامه همراه ما باشید. |
شیخ اسدالله ربانی، فرزند حاج شیخ محمد، در شهر خوراسگان متولد شد. به تبلیغ و وعظ در مجالس درس حوزوی و عمومی پرداخت.
معرفی
وی در حوزه اصفهان و از جمله در مدارس ملا عبدالله، صدر بازار، ناصریه در مسجد جامع عباسی و مدرسه حاجی شیخ محمدعلی ثقه الاسلام تحصیل نمود. از محضر علمای عصر خود همچون سید حسین خادمی و سید محمدرضا خراسانی ، کسب فیض نمود. شیخ اسدالله در مسجد جعفری واقع در محله قلعه طبره اصفهان سالها اقامه جماعت نمود. از ایشان اشعاری پراکنده باقی مانده که به صورت خطی موجود است که از آن جمله در موعظه، مناسب با آیه شریفه« و ان لیس للانسان الا ما سعی » [۱]
این اشعار از اوست :
بندگی کن تا که سلطانت کنند | تن رها کن تا همه جانت کنند | |
خوی حیوانی سزاوار تو نیست | ترک این خو کن که انسانت کنند |
وفات
وی سرانجام در روز چهارشنبه سوم محرم سال 1398ق/آذرماه 1356ش بدرود حیات گفت و در تکیه لسان الارض (گلستان شهدا) به خاک سپرده شد.[۲]
پانویس
منبع
- مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج2، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.