این دانشنامه در حال تصحیح و تکمیل می باشد. از این رو محتوای آن قابل ارجاع نیست. پیشنهاد عناوین - ارتباط با ما

تفاوت میان نسخه‌های «علی محمد شریف اژه ای»

از دانشنامه حوزه علمیه اصفهان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش صفحه)
جز (جایگزینی متن - 'کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان' به 'شعرای حوزه علمیه اصفهان')
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۱ کاربر دیگر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
'''آیت الله میرزا علی محمد اژه ای''' (1266ق-1332ق)  فاضل و فقیه زاهد، فرزند آیت الله میرزا محمد علی فرزند [[عبدالله اژه ای|ملا عبدالله]] فرزند ملا علی اکبر اژه ای، از دانشمندان سده ۱۴ قمری بود.وی دارای طبع شــعر بود و تخلص به '''شريفی''' داشت.   
'''آیت الله میرزا علی محمد اژه ای''' (1266ق-1332ق)  عالم فاضل و فقیه زاهد، فرزند آیت الله میرزا محمد علی فرزند [[عبدالله اژه ای|ملا عبدالله]] فرزند [[علی اکبر رویدشتی اژه ای|ملا علی اکبر اژه ای]] ، از دانشمندان سده ۱۴ قمری بود.وی دارای طبع شعر بود و تخلص به '''شریفی''' داشت.   


==زندگی نامه==
==زندگی نامه==
علی محمد اژه ای متولد در نیمه شعبان 1266ق ، مؤلف مجموعه اى در آداب و اخلاق است  كه در آخر رساله نماز شب جدش، ملا على اكبر اژه اى، كه به همت ميرزا على محمد در سال 1328ق به چاپ رسيده، آورده اســت.<ref>مهدوی ، سیری در تاریخ تخت فولاد اصفهان، ص255؛ حسينی اشكوری، ج2 ،ص252-253.</ref> 
آیت الله میرزا علی محمد اژه ای متولد در نیمه شعبان 1266ق بود.وی در شرح کوتاهی که در پایان رساله نماز شب جدش درباره نحوه تحصیلات خود افزوده است چنین می نویسد:<blockquote>مخفی نماند به سن هیجده سالگی بودم، شبی به خامس آل عبا حضرت سید الشهداء (ارواح العالمین فداه) به این دو سه بیت ملتجی شدم که موفق گردم به نجف اشرف؛ همانا مقرون به قبول گردید، طولی نکشید مشرف شدم.
 
وی در شرح کوتاهی که در پایان رساله شب جدش در رابطه با نحوه تحصیل خود آورده است چنین می نویسد: <blockquote>مخفی نماند شبی به سن هجده سالگی بودم شبی به خامس آل عبا حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) به این دوسه بیت ملتجی شدم که موفق گردم به نجف اشرف، همانا مقرون به قبول گردید ، طولی نکشد که مشرف شدم.  
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب| سرچو نهادم بر آستانش گفتم|خوشتر از این گوشه پادشاه ندارد}}
{{ب|سر چو نهادم بر آستانش گفتم|خوشتر از این گوشه پادشاه ندارد}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


مدت نه سال در آن ارض اقدس، با وجود فقدان اسباب ظاهريه، موفق به زيارات مخصوصه و تحصيل علوم دينيه گرديدم. چه عنايت ها ديدم و چه فيض ها بردم!<ref>اژه ای، رساله نماز شب، ص262.</ref> </blockquote>آیت الله محمدعلی اژه ای از روحانیونی بوده است که نسبت به مسائل و مشکلات اجتماعی و سیاسی مردم بسیار حساس بوده و واکنش نشان می داده است. همچنين از شــواهد تاريخى چنين بر مى آيد كه حكم تحريم تنباكو دراصفهان براى نخستين بار از جانب آيت الله آقا ميرزا على محمد اژه اى صادر شــده است. مرحوم [[سید مصلح الدین مهدوی|سيد مصلح الدين مهدوى]] درباره نحوه برخورد علماى اصفهان در واقعه رژى چنين مى نويسد:<blockquote>علماء اصفهان جلســه مشورتى تشكيل دادند و درباره طرز برخورد با قضايا شــور نموده و به اين نتيجه رسيدند كه بايد شــدت عمل نشان داد. لهذا مرحوم آقا نجفى براى مقدمه ســازى به دو نفر از نزديــكان خود كه هر دو عالم و فقيه و مجتهد و در آن زمان از علماءدرجه دوم و ســوم اصفهان به شمار مى رفتند، پيشنهاد كرد كه حكم به حرمت استعمال دخانيات كنند. مرحوم ميرزا على محمد اژه اى ( در آن زمان 41 ساله) و حاج آقــا منير بروجردى براى اوليــن بار اعلان تحريم تنباكــو نموده و از طــرف مرحوم حاج ميرزا هاشــم امام جمعه از شهر به [[تخت فولاد]] تبعيد و نفى بلد شدند.حكــم تحريم تنباكو از طرف ايــن دو عالم مجاهد و بزرگوار و ســپس حكم تحريم از طرف آقا نجفى و ديگر علماى اصفهان ( مرحوم ثقة الاســلام و مرحوم آخوند ملا [[محمدباقر فشارکی|محمد باقر فشاركى]]) و ورود مرحومين اژه اى و بروجردى به سامرا همه قبل از ارسال نامه سيد جمال الدين اسدآبادى جهــت جذب ميرزاى شــيرازى( اعلى الله مقامه ) مى باشــد.<ref>مهدوى، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر ،ج1 ،ص439.</ref></blockquote>
مدت نه سال در آن ارض اقدس، با وجود فقد اسباب ظاهریه، موفق به زیارات مخصوصه و تحصیل علوم دینیه گردیدم. چه عنایت ها دیدم و چه فیض ها بردم!<ref>اژه ای،رساله نماز شب ، ص262.</ref></blockquote>پس از نیل به مقام اجتهاد و مراجعت از نجف اشرف در اصفهان به امامت جماعت در [[مسجد علی]] و تدریس و نیز محل مراجعات مردم در امور شرعیه بوده است.


وی دارای طبع شعر بود ، از اشــعار  وى در نسخه اى از شرح [[نهج البلاغه]] از ملا فتح الله كاشــانى كه تاريخ آن 12 صفر 1329ق است .
آیت الله میرزا علی محمد اژه ای از روحانیانی بوده است که نسبت به مسائل و مشکلات اجتماعی و سیاسی مردم زمان خود بسیار حساس بوده و واکنش نشان می داده است. در شکوائیه ای که در پایان نسخه ای از مجموعه مذکور با خط نستعلیق زیبا نوشته است وضع نا بسامان اقتصادی مردم اصفهان را در سال 1330ق  گزارش می کند.  


ابیات زیر از اشعار اوست<span> </span>:
همچنین از شواهد تاریخی چنین بر می آید که حکم تحریم تنباکو در اصفهان برای نخستین بار از جانب آیت الله آقا میرزا علی محمد اژه ای صادر شده است. مرحوم [[سید مصلح الدین مهدوی]] درباره نحوه برخورد علمای اصفهان در واقعه رژی چنین می نویسد:<blockquote>علماء اصفهان جلسه مشورتی تشکیل دادند و درباره طرز برخورد با قضایا شور نموده و به این نتیجه رسیدند که باید شدت عمل نشان داد لهذا مرحوم آقا نجفی برای مقدمه سازی به دو نفر از نزدیکان خود که هر دو عالم و فقیه و مجتهد و در آن زمان از علماءدرجه دوم و سوم اصفهان به شمار می رفتند پیشنهاد کرد که حکم به حرمت استعمال دخانیات کنند.
{{شعر}}
مرحوم میرزا علی محمد اژه ای ( در آن زمان 41 ساله) و حاج آقا منیر بروجردی برای اولین بار اعلان تحریم تنباکو نموده و از طرف مرحوم حاج میرزا هاشم امام جمعه از شهر به [[تخت فولاد]] تبعید و نفی بلد شدند.
{{ب|خدایا به حق بنی فاطمه|مرا با خودت آشنائی بده}}
{{ب|همه عمر ضايع چه من کرده ام|ز اعمال و کردار شرمنده ام<ref>بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان،ص۳۲۰;شعرای فارسی سرای ولائی</ref>}}
{{پایان شعر}}


نامبرده همچنین دارای آثاری در زمینه فقه و اصول است.
حکم تحریم تنباکو از طرف این دو عالم مجاهد و بزرگوار و سپس حکم تحریم از طرف آقا نجفی و دیگر علمای اصفهان( مرحوم ثقة الاسلام و مرحوم آخوند ملا [[محمدباقر فشارکی|محمد باقر فشارکی]]) و ورود مرحومین اژه ای و بروجردی به سامرا همه قبل از ارسال نامه سید جمال الدین اسد آبادی جهت جذب میرزای شیرازی( اعلی الله مقامه) می باشد.<ref>مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر ،ج1 ،ص439.</ref></blockquote>


===اساتید===
===اساتید===
وى از شــاگردان علامه ملا محمــد فاضل ايروانى در نجف اشرف <ref>رساله نماز شب، ص 249.</ref>و شيخ [[محمدباقر بن جمال الدین نجفی مسجد شاهی|محمد باقر مسجد شــاهی]] در اصفهان بوده است.<ref>مهدوی ،  تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر ، ج1، ص439.</ref>
وى از شــاگردا ن علامه ملا محمــد فاضل ايروانى در نجف اشرف <ref>اژه ای،رساله نماز شب، ص249.</ref>و [[محمدباقر بن جمال الدین نجفی مسجد شاهی|شيخ محمد باقر مسجد شــاهی]] در اصفهان بوده است.<ref>مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر ،ج1 ،ص439.</ref>


نزد علمای این شهر از جمله:
==آثار==
وی مؤلف مجموعه ای در آداب و اخلاق است، که در آخر رساله نماز شب جدش ملا علی اکبر اژه ای، که به همت میرزا علی محمد در سال 1328ق، به چاپ رسیده، آورده است.<ref>مهــدوى، دانشمندان و بزرگان اصفهان ،ج2 ،ص824؛ مهــدوى، سیری در تاریخ تخت فولاد اصفهان، ص66 .</ref>


سیّد صدرالدّین کوپائی
از اشعار وی بر نسخه ای از شرح نهج البلاغه از ملا فتح الله کاشانی که تاریخ آن 12 صفر 1329ق است و نیز در آخر رساله نماز شب جدش آورده است:{{شعر}}
 
{{ب|خدایا به حق بنی فاطمه|مرا با خودت آشنائی بده}}
[[محمدعلی معلم حبیب‌آبادی|میرزا محمّدعلی معلم حبیب آبادی]]
{{ب|همه عمر ضايع چه من کرده ام|ز اعمال و کردار شرمنده ام<ref>بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان،ص۳۲۰;شعرای فارسی سرای ولائی</ref><ref>حسينی اشكوری،تراجم الرجال، ج2، ص252-253.</ref>}}
 
{{پایان شعر}}<br />نامبرده همچنین دارای آثاری در فقه و اصول است.
[[مجدالعلماء نجفی]]
 
میرزا محمّد طبیب زاده
 
[[محمود مفید|شیخ محمود مفید]]
 
سیّد مرتضی موحد ابطحی به تحصیل پرداخت و از آیات عظام سیّد محمّدحجت کوه کمری و آقا [[سید ابوالحسن اصفهانی|سیّد ابوالحسن اصفهانی]] به اخذ اجازه اجتهاد مفتخر شده است.<br />


==وفات==
==وفات==
او در سن 65 سالگی در شب دوازدهم ماه صفر سنه 1332ق در اصفهان وفات کرد و در [[تخت فولاد]] پایین سکوی قبر پدرش ،  در [[تکیه ملا اسماعیل خواجویی]] مدفون گردیده است . <ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص163-164.</ref>
او در سن 65 سالگی در شب دوازدهم ماه صفر سنه 1332ق در اصفهان وفات کرد و در [[تخت فولاد]] اصفهان پایین سکوی قبر پدرش در [[تکیه ملا اسماعیل خواجویی]] مدفون گردیده است .<ref>مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص162-164.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


==منبع==
==منابع==
بهشتی نژاد ، محمد علی،[[کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]] (از صدر اسلام تا کنون)،اصفهان، پویان مهر، 1391.
*بهشتی نژاد، محمد علی ،شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان، پویان مهر، 1391.
*مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، [[دانشنامه تخت فولاد اصفهان (کتاب)|دانشنامه تخت فولاد اصفهان]]، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.
 
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:کتاب شعرای حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:شعرای روحانی حوزه علمیه اصفهان]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:مدفونین در تخت فولاد]]
[[رده:علمای قرن 13]]
[[رده:علمای قرن 14]]
[[رده:خاندان اژه ای]]
[[رده:خاندان اژه ای]]
[[رده:شعرا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ دی ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۳۰

آیت الله میرزا علی محمد اژه ای (1266ق-1332ق) عالم فاضل و فقیه زاهد، فرزند آیت الله میرزا محمد علی فرزند ملا عبدالله فرزند ملا علی اکبر اژه ای ، از دانشمندان سده ۱۴ قمری بود.وی دارای طبع شعر بود و تخلص به شریفی داشت.

زندگی نامه

آیت الله میرزا علی محمد اژه ای متولد در نیمه شعبان 1266ق بود.وی در شرح کوتاهی که در پایان رساله نماز شب جدش درباره نحوه تحصیلات خود افزوده است چنین می نویسد:

مخفی نماند به سن هیجده سالگی بودم، شبی به خامس آل عبا حضرت سید الشهداء (ارواح العالمین فداه) به این دو سه بیت ملتجی شدم که موفق گردم به نجف اشرف؛ همانا مقرون به قبول گردید، طولی نکشید مشرف شدم.

سر چو نهادم بر آستانش گفتمخوشتر از این گوشه پادشاه ندارد

مدت نه سال در آن ارض اقدس، با وجود فقد اسباب ظاهریه، موفق به زیارات مخصوصه و تحصیل علوم دینیه گردیدم. چه عنایت ها دیدم و چه فیض ها بردم![۱]

پس از نیل به مقام اجتهاد و مراجعت از نجف اشرف در اصفهان به امامت جماعت در مسجد علی و تدریس و نیز محل مراجعات مردم در امور شرعیه بوده است.

آیت الله میرزا علی محمد اژه ای از روحانیانی بوده است که نسبت به مسائل و مشکلات اجتماعی و سیاسی مردم زمان خود بسیار حساس بوده و واکنش نشان می داده است. در شکوائیه ای که در پایان نسخه ای از مجموعه مذکور با خط نستعلیق زیبا نوشته است وضع نا بسامان اقتصادی مردم اصفهان را در سال 1330ق گزارش می کند.

همچنین از شواهد تاریخی چنین بر می آید که حکم تحریم تنباکو در اصفهان برای نخستین بار از جانب آیت الله آقا میرزا علی محمد اژه ای صادر شده است. مرحوم سید مصلح الدین مهدوی درباره نحوه برخورد علمای اصفهان در واقعه رژی چنین می نویسد:

علماء اصفهان جلسه مشورتی تشکیل دادند و درباره طرز برخورد با قضایا شور نموده و به این نتیجه رسیدند که باید شدت عمل نشان داد لهذا مرحوم آقا نجفی برای مقدمه سازی به دو نفر از نزدیکان خود که هر دو عالم و فقیه و مجتهد و در آن زمان از علماءدرجه دوم و سوم اصفهان به شمار می رفتند پیشنهاد کرد که حکم به حرمت استعمال دخانیات کنند.

مرحوم میرزا علی محمد اژه ای ( در آن زمان 41 ساله) و حاج آقا منیر بروجردی برای اولین بار اعلان تحریم تنباکو نموده و از طرف مرحوم حاج میرزا هاشم امام جمعه از شهر به تخت فولاد تبعید و نفی بلد شدند.

حکم تحریم تنباکو از طرف این دو عالم مجاهد و بزرگوار و سپس حکم تحریم از طرف آقا نجفی و دیگر علمای اصفهان( مرحوم ثقة الاسلام و مرحوم آخوند ملا محمد باقر فشارکی) و ورود مرحومین اژه ای و بروجردی به سامرا همه قبل از ارسال نامه سید جمال الدین اسد آبادی جهت جذب میرزای شیرازی( اعلی الله مقامه) می باشد.[۲]

اساتید

وى از شــاگردا ن علامه ملا محمــد فاضل ايروانى در نجف اشرف [۳]و شيخ محمد باقر مسجد شــاهی در اصفهان بوده است.[۴]

آثار

وی مؤلف مجموعه ای در آداب و اخلاق است، که در آخر رساله نماز شب جدش ملا علی اکبر اژه ای، که به همت میرزا علی محمد در سال 1328ق، به چاپ رسیده، آورده است.[۵]

از اشعار وی بر نسخه ای از شرح نهج البلاغه از ملا فتح الله کاشانی که تاریخ آن 12 صفر 1329ق است و نیز در آخر رساله نماز شب جدش آورده است:

خدایا به حق بنی فاطمهمرا با خودت آشنائی بده
همه عمر ضايع چه من کرده امز اعمال و کردار شرمنده ام[۶][۷]


نامبرده همچنین دارای آثاری در فقه و اصول است.

وفات

او در سن 65 سالگی در شب دوازدهم ماه صفر سنه 1332ق در اصفهان وفات کرد و در تخت فولاد اصفهان پایین سکوی قبر پدرش در تکیه ملا اسماعیل خواجویی مدفون گردیده است .[۸]

پانویس

  1. اژه ای،رساله نماز شب ، ص262.
  2. مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر ،ج1 ،ص439.
  3. اژه ای،رساله نماز شب، ص249.
  4. مهدوی، تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر ،ج1 ،ص439.
  5. مهــدوى، دانشمندان و بزرگان اصفهان ،ج2 ،ص824؛ مهــدوى، سیری در تاریخ تخت فولاد اصفهان، ص66 .
  6. بهشتی نژاد، شعرای حوزه علمیه اصفهان،ص۳۲۰;شعرای فارسی سرای ولائی
  7. حسينی اشكوری،تراجم الرجال، ج2، ص252-253.
  8. مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد، دانشنامه تخت فولاد، ج1، صص162-164.

منابع

  • بهشتی نژاد، محمد علی ،شعرای حوزه علمیه اصفهان (از صدر اسلام تا کنون)، اصفهان، پویان مهر، 1391.
  • مجموعه فرهنگی و مذهبی تخت فولاد: زيرنظر اصغر منتظرالقائم، دانشنامه تخت فولاد اصفهان، ج1، اصفهان: سازمان فرهنگی تفريحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1389.